ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    The Book อาถรรพ์หนังสือโบราณ

    ลำดับตอนที่ #1 : เมืองบิวเบิร์ก

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 17
      0
      28 มิ.ย. 46

                                 ลมร้อนในเมืองบิวเบิร์กพัดมาอีกระลอก  ดูท่าจะไม่ได้หอบแค่



    ไอผ่าวที่ทำให้ผู้คนในเมืองต่างรู้สึกรำคาญเท่านั้น  หากยังพาเมฆฝนที่ตั้งเค้าอยู่นอก



    เมืองมาด้วย  หอนาฬิกากลางตัวเมืองตีบอกเวลา 22 นาฬิกา  ร้านสะดวกซื้อกำลังจะ



    ปิดตัวลง ชายวัยกลางคนเดินอออกมาเปลี่ยนป้ายหน้าร้านจากเปิดเป็นปิด  เขายก



    แขนขวาขึ้นบังฝุ่น เมื่อจู่ๆ ลมกลับพัดแรงขึ้นมา ผู้คนที่กำลังเดินกลับบ้านพากัน



    กระชับเสื้อโค้ตเพื่อความอบอุ่นขึ้น   ชายคนหนึ่งเดินลัดเข้าไปในตรอกเล็กๆที่



    ทางเดินยังเป็นดินแดง  ด้วยหวังว่าไม่ต้องเดินอ้อมถนนใหญ่ที่ค่อนข้างไกลกลับบ้าน



    ชายโค้ตสีน้ำตาลคนที่เดินข้างหน้าเขาคงคิดเช่นเดียวกัน ชายหนุ่มกระชับเสื้อโค้ต



    ให้แน่นขึ้นพลางกอดอกแน่น เสียงท้องฟ้าคำรามกึกก้อง ส่งเสียงดังแล้วเงียบไป



    ชายหนุ่มก้มหน้าลงเมื่อลมเริ่มแรงขึ้นจนพัดฝุ่นเข้าตา  เขามองรอยเท้าชายคนหน้า



    ที่เดินเบี้ยวไปเบี้ยวมา แล้วสักพัก......ลมกลับหยุดไปเสียดื้อๆ



    \"เปรี้ยง\"



    เสียงฟ้าผ่าลงมา  ชายหนุ่มร้องโหยหวนขึ้นอย่างแรง  แล้ววิ่งกลับทางที่เดิน



    เข้ามาอย่างไม่เหลียวหลัง เมื่อ..............................รอยเท้าชายคนหน้าหายไป เหลือ



    เพียงเสื้อผ้ากับกองเลือดเท่านั้น





                                          ฝนตกลงมาแล้ว แต่ตรอกเล็กๆกลับเต็มไปด้วย



    คนมากหน้าหลายตา  เจ็ทขับรถจิ๊บคู่ใจ Grand Cherokee 4x4 สีดำคันเดิมเข้ามา



    เมื่อลงจากรถชายในเครื่องแบบหลายคนตะเบ๊ะให้เขา  ชายหนุ่มก้มตัวลอดผ่านเส้น



    สีเหลืองที่ล้อมรอบจุดเกิดเหตุไว้เสียงวิพากษ์วิจารณ์เป็นไปต่างๆนาๆ นอกตรอก



    หลังเส้นสีเหลือง บิวเบิร์กก็เป็นเช่นนี้แหละเมืองเล็กๆที่เหลือเพียงร่องรอยทาง



    ประวัติศาสตร์เกิดอะไรขึ้นมาสักอย่างไม่ต้อง รอจนตะวันรุ่งพรุ่งนี้เช้า ชาวเมืองก็จะ



    พากันจับกลุ่มซุบซิบนินทาไปต่างๆนาๆ



    \"ปีศาจแน่เลย\"



    \"โหดร้ายที่สุด\"



    \"ไอ้คนที่บอกว่าเห็นนะ ท่าทางจะบ้า\"



    \"เป็นไปได้ไงล่ะ คิดดูสิ เดินๆอยู่หายวับไป เหลือแต่เสื้อผ้ากับกองเลือด\"



        เจ็ทส่ายศรีษะเบาๆ เดินตรงไปยังกลางตรอกที่ที่มีชายในเครื่องแบบหลาย



    นายยืนอยู่



    \"ว่าไง จ่า\" ชายวัยกลางคนรูปร่างค่อนข้างท้วม เดินตรงมายังชายหนุ่มแล้ว



    ตะเบ๊ะตรงพร้อมทั้งพยายามเก็บพุงเข้าไป



    \"รายที่ 5 แล้วนะครับ จะปิดได้นานแค่ไหนกัน\" โทมัสส่ายหน้าเบาๆ แล้วเดิน



    นำชายหนุ่มไปยังบริเวณที่ถูกชอล์กสีขาวขีดล้อมรอบ กลิ่นเลือดโชยออกมา



    ให้เสียงสันหลังวาบ  แม้แต่ชายชาตรีอย่างตำรวจหลายนาย ยังต้องเมินหน้าหนี



    โทมัสหยิบถุงมือยางส่งให้ชายหนุ่ม เจ็ทหยิบมาใส่ แล้วเดินตรงไปนั่งลงข้างๆ



    เสื้อโค้ตสีน้ำตาล  ชายหนุ่มกระชากเสื้อโค้ตออก  เลือดสีแดงฉานแข็งตัวกลาย



    เป็นก้อนอยู่ ไม่มีร่องรอยอะไรนอกจากนั้น  ชายหนุ่มวางเสื้อลงที่เดิม  ถอดถุงมือ



    ส่งให้โทมัส



    \"พรุ่งนี้ ส่งรูปไปให้ด้วยน่ะ มันต้องมีอะไรบ้างล่ะจ่า\" เจ็ทเดินออกไป ชาวเมืองเริ่ม



    ทยอยกลับแล้ว  ฝนยังคงตกเบาๆ ชายหนุ่มพยายามครุ่นคิด เสียงท้องฟ้าคำราม



    ลั่นมันเกิดจากอะไร  เมื่อทุกอย่างเหลือเพียงเสื้อผ้ากับกองเลือด...........เท่านั้น





                                                 สุดตรอกตรอกนั้นเมื่อเกือบรุ่งเช้า เด็กหญิง



    ตัวเล็กคนหนึ่งยืนมองจุดเกิดเหตุเมื่อวาน  ในมือกอดหนังสือเล่มโตไว้แน่น เสียง



    แตรรถโดยสารประจำทางดังขึ้น เด็กหญิงคนนั้นหันขวับไปมอง รถค่อยๆเคลื่อน



    ผ่านตรอกไป  เด็กหญิงกับหนังสือก็หายวับไปกับตา

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×