makin\' purple

ลำดับตอนที่ #1 : masato chan ลุยโตเกียว !!!

   ณ วันหนึ่งในรถไฟ ชินกังเซ็น สาย ฮอกไกโด - โตเกียว มีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งนามว่า ยูยะ มาซาโตะ ( ท่านผู้ชม เอ๊ย ท่านผู้อ่านอาจจะสงสัยว่าเป็นผู้หญิง แต่ทำไมถึงชื่อเหมือนผู้ชาย นั่นก็เพราะว่าพ่อแม่ของเธออยากได้ลูกผู้ชายม้ากมาก แล้วก็เลี้ยงเธอมาแบบผู้ชายด้วย อืม ... ) กำลังอ่านหนังสือท่องเที่ยวของเมืองโตเกียวอยู่ ขณะนั้นเอง !!! เธอก็ได้ยินเสียงผู้หญิงกลุ่มหนึ่งพูดขึ้นมาว่า !!! ( แหม ทำยังกะว่ามีคดีฆาตกรรมเกิดขึ้นเลยเนอะ แฮะๆๆ ) \" นี่ๆ เธอดูผู้ชายคนนันน่ารักจังเลยนะ เท่ด้วย หล่ออีกตังหาก เดี๊ยวชั้นเข้าไปขอเบอร์มาดีกว่า \" ถึงยูจังจะไม่ค่อยสนใจคำพูดนั้นสักเท่าไหร่ แต่ก็รู้สึกไม่ค่อยดีเกี่ยวกับคำพูดนั้นสักเท่าไหร่ ทันใดนั้นลางสังหรณ์ของเธอก็บอกว่าเธอคิดถูก มีมือ

เล็กๆมือหนึ่งมาสะกิดที่หลังเธอ เธอจึงหันไปและพบกับผู้หญิงหน้าตาน่ารักคนหนึ่ง เธอคนนั้นพูดขึ้นมาว่า \" เอ่อ ... ขอโทษนะคะ ขอชื่อกับเบอร์โทรหน่อยได้ไหมคะ \" เมื่อยูจังได้ยินดังนั้นจึงรู้ทันทีว่าผู้หญิงพวกนี้เห็นเธอเป็นผู้ชายไปซะแล้ว เธอจึงก้มลงสำรวจตัวเองแล้วก็เห็นว่าเธอเหมือนผู้ชายจิงๆ เพราะเธอใส่ชุดเสื้อโค้ตตัวยาวๆสีดำ กางเกงยีนขายาว แถมหน้าอกเธอก็ไม่ค่อยมีเสียด้วย ( เหมือนคนแต่งเลย TT^TT )

เธอจึงหันไปพูดกับเด็กสาวคนนั้นว่า \" ให้เบอร์โทรกับชื่อก็ได้อยู่หรอกนะคะ แต่คุณแน่ใจเหรอคะว่าคุณต้องการเบอร์โทรและชื่อของผู้หญิงไปน่ะค่ะ \"  ยูจังพูดออกไปดังนั้น พร้อมกับโปรยยิ้มที่ทำให้ผู้หญิงทั้งรถไฟละลายไปได้ภายในพริบตาเดียว เมื่อผู้หญิงคนนั้นได้ยินดังนั้นก็เกิดทั้งอาการช็อคจนตัวแข็งที่ยูจังเป็นผู้หญิง และอาการเคลิบเคลิ้มกับรอยยิ้มของยูจังพร้อมๆกัน ( เวอร์ไปป่าวเนี่ย - -\" ) และหลังจากนั้นไม่นาน

ก็มีเสียงผู้หญิงพูดออกมาทางลำโพงของรถไฟว่า \" ขณะนี้ ...... รถไฟ ...... ได้เคลื่อนขบวน ...... มาถึง ..... โตเกียวแล้วค่ะ ..... ขอเชิญท่านผู้โดยสารทุกท่าน ...... เตรียมตัว ...... ลงจากรถ ...... ด้วยค่ะ \" ( จินตนาการเอาหน่อยนะคะ ประมาณว่าพูดเอื่อยๆ ช้าๆ น่ะค่ะ ) เมื่อยูจังได้ยินดังนั้นจึงหยิบเป้ขึ้นมาพาดไหล่ ทำตัวกระฉับกระเฉงเต็มที่ ด้วยความที่ไม่เคยมาที่โตเกียวเลย และเมื่อรถไปชินกังเซ็นมาถึงที่สถานีและประตูเปิดออก ยูจังก็รีบเดินออกไปเป็นคนแรกของขบวน หลังจากที่ยูจังชื่นชมกับความอลังการของสถานี้รถไฟที่โตเกียวไม่นานนัก ( ขอย้ำอีกทีว่ายูจังไม่เคยมาที่โตเกียวนะ เอ๊ะ !! แล้วเราจะพูดไปทำไมเนี่ย ) ยูจังก็นึกขึ้นได้ว่าเธอจะต้องไปหาเพื่อนของเธอที่ชิบุย่า เธอจึงรู้สึกกลุ้มขึ้นมาทันที เพราะว่า ที่โตเกียวนี้ใหญ่เอามากๆเลยทีเดียว และเธอก็ยังไม่รู้จักอีกด้วยว่า ชิบุย่าอยู่ส่วนไหนของโตเกียว แม้ว่าเธอจะอ่านหนังสือท่องเที่ยวมาแล้วก็ตาม แต่เธอก็ยังไม่แน่ใจอยู่ดีว่าเธอจะหาเจอ ยูจังจึงคิดว่าเธอต้องเหนื่อยแน่ๆ เรามาช่วยกันจะเอาใจให้ยูจังกันดีกว่าว่าเธอจะหาเพื่อนของเธอเจอหรือไม่ ช่วยอ่านตอนหน้าต่อด้วยนะค้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา ..... ขอบคุณค่ะ ..... >.< ..... ^_^ .....