้the 2 Kingdom\"สงคราม อาณาจักรเลือด\"

ลำดับตอนที่ #1 : ปฐมบทแห่งการเดินทาง

     ประชาชนชาวเมืองรูล์ฟแลนด์ต่างยินดี  โห่ร้อง  เฉลิมฉลองที่พระราชินีควีนติน่าได้ประสูติโอรสองค์แรกของพระองค์   แต่ทว่าเมื่อโอรสประสูติได้ 3 วันเท่านั้น ก็ได้เกิดสงครามระหว่างเมืองคอร์นเซีย เพราะเจ้าเมืองคอร์นเซียเห็นว่าเมืองรูล์ฟแลนด์เป็นแหล่งอุดมสมบูรณ์ที่สุดกว่าเมืองอื่น ๆ  แต่เจ้าชายเพร็ดเดอร์ริคเจ้าเมืองรูล์ฟแลนด์มิยอมอ่อนข้อให้จึงทำให้เกิดสงครามชิงเมือง ซึ่งประชาชนชาวเมืองก็หวาดวิตกว่าสงครามครั้งนี้เมืองคอร์นเซียจะเป็นผู้ชนะเพราะ เมืองคอร์นเซียเป็นเมืองมหาอำนาจ  เมืองอื่นก็เป็นเมืองขึ้นของคอร์นเซียเกือบทั้งหมด แต่เมืองรูล์ฟแลนด์เป็นเมืองเกษตรกรรมเท่านั้น ประชาชนชาวเมืองก็คาดว่าตนจะต้องเป็นทาสเมืองขึ้นของเมืองคอร์นเซียเป็นแน่

      เจ้าชายเฟร็ดเดอร์ริคก็เล็งเห็นปัญหานี้เช่นกัน จึงต้องส่งพระโอรสองค์น้อยของตน ลอบหนีไปจากเมืองรูล์ฟแลนด์ให้เร็วที่สุด  เพื่อภายภาคหน้าหวังจะให้โอรสองค์น้อยองค์นี้ชิงเมืองจากคอร์นเซียมาได้     \"ท่านพี่เพคะ อลันยังเล็กอยู่นะเพคะ น้องไม่อยากให้เค้า....\"  ควีนติน่าวิตกกังวลที่ พระสวามีของตนได้คิดจะส่งโอรสของตนไปอยู่โลกมนุษย์  \"ติน่า  น้องก็น่าจะรู้ดีนะว่าเหตุการณ์ของเมืองเราเป็นรอง คอร์นเซียอยู๋นะ พี่จำเป็นต้องส่งอลันไปยังที่ปลอดภัยที่สุด  และนั่นก็คือ โลกมนุษย์\"  เฟร็ดเดอร์ริคกล่าวชี้แจงให้ ราชินีของตนได้เข้าใจในสิ่งที่พวกเขาทำไป     แต่ควีนติน่าจะอ้าโอษฐ์ แต่เฟร็ดเดอร์ริคก็พอจะรู้ว่าเธอจะพูดอะไร  \"น้องหญิง นี่เป็นความอยู่รอดของเมืองเรานะ ถ้าเราไม่ส่งอลันไป ยังที่ ที่ปลอดภัยเมืองเราจะเป็นอย่างไร .... ก็ไม่มีใครสามารถชิงบัลลังค์จาก อันโทนีโอ (เจ้าเมืองคอร์นเซีย)ได้\"    

        ในที่สุดควีนติน่าก็เข้าใจ ความประสงค์ของพระสวามีของตนและได้ส่ง   เจ้าชายอลัน โอรสองค์น้อยที่ประสูติได้เพียง แค่ 3 วันเท่านั้น แต่ก่อนที่พวกเขาจะส่งเจ้าชายอลันนั้นเขาได้บอกกับอลันที่กำลังหลับอยู่ในผ้าไหมสีทองที่ห่อหุ้มร่างกายพระองค์อยู๋ว่า

                               * * * * *   เจ้าจะเป็นกำลังสำคัญของการชิงเมืองของเรากลับมา    เจ้าจะเป็นตำนานที่ทุกคนทั่วโลกต้องระลึกถึง  * * * * *

แล้วพวกเขาก็ส่งอลัน เจ้าชายองค์น้อยที่เป็นความหวังของทุกคนไปยังโลกมนุษย์  เมื่อโตขึ้นเขาจะรู้มั้ยว่าเขาเป็นคนสำคัญของเมือง เมืองหนึ่งที่ไม่ยิ่งใหญ่แต่อบอุ่น........









ปฐมบทแห่งการเดินทางจึงเรื่มขึ้น