ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เปิดเทอมวันแรก
ในโรงเรียนมัธยมศึกษาแห่งหนึ่งตุ้ยนุ้ยเค้าเป็นเด็กนักเรียนชั้น ม.4/2  เพิ่งเข้ามาโดยการสอบเข้า ในเรื่องแบบนี้เค้าไม่มีประสบการณ์เรื่องความรัก มันเป็นรักครั้งแรกของเขาที่เขามีความรู้สึกดีๆ กับผู้หญิงคนหนึ่ง เป็นความรักที่ดูสวยสดงดงาม ในวันเปิดเรียนวันแรกมาถึง เขาก็มาสายซะแล้ว ไม่รู้ว่าห้อง Home Room อยู่ไหน ทำยังไงถึงจะได้เจอเพื่อนๆ ในห้อง เค้าเดินหาห้องคอมพิวเตอร์ 2 อยู่สักพักแต่ก็ไร้วี่แววว่าห้องคอมพิวเตอร์ 2 อยู่ไหน สักครู่ก็เห็นนักเรียนจำนวนกลุ่มหนึ่งคุยกันอย่างสนุกสนาน เค้าคิดว่าเด็กพวกนี้ต้องเป็นเด็กเก่าแน่ๆ ดูแล้วว่าใช่ม.4แน่ๆ (ดูจากจุดที่เสื้อ)เลยจึงเดินเข้าไปถามว่า \"ขอโทษครับห้องคอมพิวเตอร์ 2 อยู่ตรงไหนครับ\"
\"ห้องคอม 2 เหรอเดินไปข้างหน้าอีกหน่อย ห้องจะอยู่ทางริมสุดทางด้านซ้ายชั้น 2 นะ\" เด็กสาวคนริมสุดที่ใสซื่อน่ารักตอบมา
\'\'ขอบคุณมากนะ\'\'ตุ้ยนุ้ยขอบคุณพลางยิ้มให้ แล้วก็รีบขึ้นไปยังที่หมาย นักเรียนในห้องกำลังรออาจารย์ที่ปรึกษาอยู่พอดี
\'\'อ้าว!ตุ้ยนุ้ย เฮ้ยทำไมมาสายละ\'\' โจเพื่อนโรงรียนเดิมของตุ้ยนุ้ยตะโกนถามจากโต๊ะหลังสุดของห้อง
\'\'ไม่รู้เป็นไร รถมอไซด์สต๊าสติดยากว่ะ\'\'ตุ้ยนุ้ยตอบพลางเดินไปนั่งที่ว่างข้างๆ โจ
เมื่ออาจารย์เข้าห้องก็มีการแนะนำตัว ชี้แจงเรื่องต่างๆนานาเพราะเด็กห้องนี้เข้าใหม่ทั้งหมด วันแรกไม่ค่อยมีการเรียนการสอนเท่าไรหนัก รร.เลิกแล้ว.. เสกเพื่อนใหม่ที่ได้รู้กันวันนี้ก็ถามตุ้ยนุ้ยว่า
\'\'เออ..ว่าแต่เมื่อเช้ามาสายไม่ได้เข้าแถวแล้วนายหาห้องคอมเจอได้ไง\'\'
\'\'อ๋อพอดีเราเจอเด็กม.4 อีกห้องแต่ดูท่าทางจะเป็นเด็กเก่านะบอกทางเรามา ก็เลยมาถูกไม่งั้นคงหลงทางแน่ๆจะถามอาจารย์ก็ไม่กล้าอีก\'\'ตุ้ยนุ้ยตอบแล้วย้อนถามเรื่องต่างๆนานๆ ดูแล้วตุ้ยนุ้ยจะคุยถูกคอกับเสกมาก และทั้งคู่ก็แยกทางกลับบ้านกันไป เสกนั่งรถโดยสาร ตุ้ยนุ้ยนั้นเอารถมาเอง ขณะเดินไปยังโรงจอดรถเค้าก็เห็นเด็กสาวคนที่บอกทางไปห้องคอมได้ แล้วก็ทักขึ้นอีกที
\'\'เธอ..ขอบคุณนะที่บอกทางเมื่อเช้าไม่งั้นเราแย่แน่เลย ว่าแต่เธอชื่ออะไรเหรอ อยู่ห้องไหน’’ ตุ้ยนุ้ยถาม
\'\'ไม่เป็นไรหรอกจ๊ะ เราชื่อพิมพ์นะ อยู่ห้อง ม.4/1แล้วเธอละชื่ออะไรอยู่ห้องไหน\'\'พิมพ์ถามย้อนกับกลับคืน
\'\'โอ้ว .4/1เด็กห้องเก่งนี่หนา เราชื่อตุ้ยนุ้ยห้อง 2 นะ จะกลับบ้านแล้วเหรอ\'\'
\'\'ก็จะกลับแล้วหละแต่ปกติจะกลับช้านะวันนี้วันแรกเลยกลับเร็ว\'\'พิมพ์ตอบ
\'\'เราก็กำลังกลับพอดีว่าแต่บ้านพิมพ์อยู่ไหนเหรอ\'\'ตุ้ยนุ้ยถามไปเรื่อยเปื่อยไม่ได้คิดอะไรมากมายในตอนนั้น
\'\'เราอยู่ตรงข้างๆหอนาฬิกาแถวๆรร.นี่แหละงั้นเรากลับบ้านก็ก่อนนะ\'\'พิมพ์ยิ้มตอบ
\'\'เหรองั้นเรากลับก่อนนะ\'\'ตุ้ยนุ้ยบอกลาจะกลับบ้าน
\'\'จ๊ะ..โชคดีนะ\'\' พิมพ์พูดพลางเดินไปเอารถ
ในตอนนั้น ความรู้สึกของตุ้ยนุ้ยบอกไม่ถูกหัวใจเค้าเต้นแรงขึ้น รู้สึกว่าว่ามีบางสิ่งบางอย่างสะกิดหัวใจที่เคยรู้สึกแบบนี้กับเค้ามาก่อน เมื่อกลับไปบ้านตุ้ยนุ้ยนั่งคิดทบทวน ถึงเรื่องวันนี้เค้าได้แต่นั่งคิดถึงแต่พิมพ์ซึ่งเป็นนางฟ้าในหัวใจของเค้า
\"ห้องคอม 2 เหรอเดินไปข้างหน้าอีกหน่อย ห้องจะอยู่ทางริมสุดทางด้านซ้ายชั้น 2 นะ\" เด็กสาวคนริมสุดที่ใสซื่อน่ารักตอบมา
\'\'ขอบคุณมากนะ\'\'ตุ้ยนุ้ยขอบคุณพลางยิ้มให้ แล้วก็รีบขึ้นไปยังที่หมาย นักเรียนในห้องกำลังรออาจารย์ที่ปรึกษาอยู่พอดี
\'\'อ้าว!ตุ้ยนุ้ย เฮ้ยทำไมมาสายละ\'\' โจเพื่อนโรงรียนเดิมของตุ้ยนุ้ยตะโกนถามจากโต๊ะหลังสุดของห้อง
\'\'ไม่รู้เป็นไร รถมอไซด์สต๊าสติดยากว่ะ\'\'ตุ้ยนุ้ยตอบพลางเดินไปนั่งที่ว่างข้างๆ โจ
เมื่ออาจารย์เข้าห้องก็มีการแนะนำตัว ชี้แจงเรื่องต่างๆนานาเพราะเด็กห้องนี้เข้าใหม่ทั้งหมด วันแรกไม่ค่อยมีการเรียนการสอนเท่าไรหนัก รร.เลิกแล้ว.. เสกเพื่อนใหม่ที่ได้รู้กันวันนี้ก็ถามตุ้ยนุ้ยว่า
\'\'เออ..ว่าแต่เมื่อเช้ามาสายไม่ได้เข้าแถวแล้วนายหาห้องคอมเจอได้ไง\'\'
\'\'อ๋อพอดีเราเจอเด็กม.4 อีกห้องแต่ดูท่าทางจะเป็นเด็กเก่านะบอกทางเรามา ก็เลยมาถูกไม่งั้นคงหลงทางแน่ๆจะถามอาจารย์ก็ไม่กล้าอีก\'\'ตุ้ยนุ้ยตอบแล้วย้อนถามเรื่องต่างๆนานๆ ดูแล้วตุ้ยนุ้ยจะคุยถูกคอกับเสกมาก และทั้งคู่ก็แยกทางกลับบ้านกันไป เสกนั่งรถโดยสาร ตุ้ยนุ้ยนั้นเอารถมาเอง ขณะเดินไปยังโรงจอดรถเค้าก็เห็นเด็กสาวคนที่บอกทางไปห้องคอมได้ แล้วก็ทักขึ้นอีกที
\'\'เธอ..ขอบคุณนะที่บอกทางเมื่อเช้าไม่งั้นเราแย่แน่เลย ว่าแต่เธอชื่ออะไรเหรอ อยู่ห้องไหน’’ ตุ้ยนุ้ยถาม
\'\'ไม่เป็นไรหรอกจ๊ะ เราชื่อพิมพ์นะ อยู่ห้อง ม.4/1แล้วเธอละชื่ออะไรอยู่ห้องไหน\'\'พิมพ์ถามย้อนกับกลับคืน
\'\'โอ้ว .4/1เด็กห้องเก่งนี่หนา เราชื่อตุ้ยนุ้ยห้อง 2 นะ จะกลับบ้านแล้วเหรอ\'\'
\'\'ก็จะกลับแล้วหละแต่ปกติจะกลับช้านะวันนี้วันแรกเลยกลับเร็ว\'\'พิมพ์ตอบ
\'\'เราก็กำลังกลับพอดีว่าแต่บ้านพิมพ์อยู่ไหนเหรอ\'\'ตุ้ยนุ้ยถามไปเรื่อยเปื่อยไม่ได้คิดอะไรมากมายในตอนนั้น
\'\'เราอยู่ตรงข้างๆหอนาฬิกาแถวๆรร.นี่แหละงั้นเรากลับบ้านก็ก่อนนะ\'\'พิมพ์ยิ้มตอบ
\'\'เหรองั้นเรากลับก่อนนะ\'\'ตุ้ยนุ้ยบอกลาจะกลับบ้าน
\'\'จ๊ะ..โชคดีนะ\'\' พิมพ์พูดพลางเดินไปเอารถ
ในตอนนั้น ความรู้สึกของตุ้ยนุ้ยบอกไม่ถูกหัวใจเค้าเต้นแรงขึ้น รู้สึกว่าว่ามีบางสิ่งบางอย่างสะกิดหัวใจที่เคยรู้สึกแบบนี้กับเค้ามาก่อน เมื่อกลับไปบ้านตุ้ยนุ้ยนั่งคิดทบทวน ถึงเรื่องวันนี้เค้าได้แต่นั่งคิดถึงแต่พิมพ์ซึ่งเป็นนางฟ้าในหัวใจของเค้า
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น