ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ดาบศักดิ์สิทธิ์และเมืองหลวง
ในขณะที่ ไฮโดรเจนและอาร์กอนกำลังขุดอยู่นั้น อาร์กอน ถามขึ้นมาว่า “นี่กำลังจะขุดอะไรเนี่ยพามาลำบากแท้ๆ เลย” อาร์กอน รำคาญ
“กำลังขุดหาดาบ ศักดิ์สิทธิ์ ที่เป็นของผู้ก่อตั้งเมือง ซีนอน มาสู้รบกับศัตรูที่นี่และได้ทำดาบปักลงไปในโขดหินแกรนิต ซึ่งฝังอยู่ในดินโดยบังเอิญ...”
“อะไรกันหินแกรนิตแข็งจะตายไม่มีทางที่ดาบจะปักลงไปโดยบังเอิญได้หรอก” อาร์กอน แย้ง
“ก็ดาบทำจาก ไททาเนียมไง”
“แล้วมันมีความศักดิ์ สิทธิ์อย่างไรละ”
“ก็ใครก็ตามที่สามารถครอบครองดาบนี้จะเป็นผู้พิชิตอะไรสักอย่างนี่ละ อย่าถามมากเลยฉันก็ไม่รู้เหมือนกันละ”
“งั้นฉันรู้แล้วละว่านายมาหาดาบทำไม เพื่อที่จะไปฟื้นฟูราชวงศ์ชาลโคเจนของนายให้ยิ่งใหญ่เหมือนก่อน”
“ใช่และ ฉันจะล้างแค้นจักรวรรดิ์ทั้ง 4 ให้สาแก่ใจที่มันทำกับเราไว้” ไฮโดรเจนผู้ด้วยน้ำเสียงคับแค้นใจ
และแล้วการขุดก็สำเร็จพบดาบ ส่องสีเงินส่องแวววาว แต่ด้วยอะไรบางอย่างทำให้อาร์กอนเพื่อนสนิทของไฮโดรเจนชักมีด ขึ้นมาหมายจะแทง เจ้าชายไฮโดรเจนผู้เป็นองค์มงกุฎราชกุมารแห่งเมืองซีนอน
“จะทำอะไรนะอาร์...” ไฮโดรเจนพูดไม่ทันขาดคำมีด ก็เฉือนเข้าไปที่แขน
ไฮโดรเจนมองเข้าไปเห็นแววตาที่เป็นสีดำทั้งดวง มันเหมือนโดนคำสาป แต่ไฮโดรเจนก็
ตั้งสติได้ และหยิบดาบออกมาจากโขดหินได้อย่างไว ทั้งคู่ชะงักไปพักหนึ่งแต่แล้วอาร์กอนก็จ้วงแทงเข้าไปที่ท้องของไฮโดรเจน ในขณะที่อาร์กอนจะแทงซ้ำอีกรอบ ก็ได้ยินเสียงคนกลุ่มใหญ่เดินมาทางนี้ อาร์กอนจึงแย่งดาบไปและแทงเข้าไปอีกรอบแล้วหนีไป ทิ้งไฮโดรเจนไว้
คนที่เดินมาพบนี้เป็นพ่อค้าที่จะมาขุดหาสมบัติเนื่องจากไปขโมยสำเนาจากวิทยาลัยในเมืองซีนอน และได้เห็นไฮโดรเจนบาดเจ็บเจียงตายจึงได้ช่วยไว้
หลังจากนั้น ประมาณ 2 วัน
ไฮโดรเจนฟื้นขึ้นมาบนเรือสินค้าที่กำลังจะไป เมือง ลาคาดาน ซึ่งเป็นเมืองหลวงแห่งที่ 2 ของจักรวรรดิ์ แอกทิไนด์
“มีชื่ออะไรหรือพ่อหนุ่ม”พ่อค้าถาม
“ผมชื่อไฮดรอกไซด์ครับ”ไฮโดรเจนปกปิดชื่อจริง
“แล้วเรือลำนี้กำลังจะไปไหนหรอครับ”
“ไป กรุงลาคาดาน”พ่อค้าตอบ
ไฮโดรเจนทำถ้าตื่นเต้นเพราะในชีวิตนี้ยังไม่เคยไปเมืองใหญ่อย่าง ลาคาดานมาก่อน
“ใจเย็นพ่อหนุ่ม เธอยังบาดเจ็บอยู่มากนอนพักผ่อนให้สบายเถอะ”
ในขณะนั้นก็มีลูกเรือคนหนึ่งวิ่งลงมาบอกว่าถึง ลาคาดาน แล้วขอรับ
“นี่ฉันไปก่อนนะ ออลืมไปฉันชื่อ เจอริว นี่ที่เธอหายไวเพราะยานี่แท้ๆ เลย ดีสมกับที่ฉันจ่ายเงินไป”
“เดี๋ยวก่อนครับผมอยากมอง ลาคาดานจากทะเลมานานแล้วพาผมออกไปดูหน่อย”ไฮโดรเจนนึกออกมาได้ว่าเขาพูดสำเนียงบ้านนอกแต่เขาไม่สนใจเพราะเขามีความอยาก
เห็นมาก เพราะอยากเห็นสภาพเมืองซีนอนแต่ก่อนเนื่องจาดสมัย 100 ที่แล้วเมืองซีนอนก็เป็นเมืองใหญ่เหมือนกันแต่ปัจจุบันเหลือแต่ซากแงความเสื่อมโทรมทั่วทั้งเมือง
เมื่อ เจอริว พยุงไฮโดรเจนขึ้นมาบนดาดฟ้าเรือพบว่าเป็นเรือลำใหญ่มาก แต่ก็ไม่ใหญ่เท่าเรือลำอื่นที่แล่นเข้ามาจอดที่ท่า และเห็นเรือรบหลวงลำใหญ่มหึมาหลายลำที่ทำจากไม้ซีดาร์ (เป็นไม้ที่มีคุณภาพดีหายากและมีราคาแพงมาก) ปิดด้วย ทอง เงิน และทองแดง ตามลำดับชั้นของเรือ ส่วนตัวเมืองนั้นกว้างใหญ่สุดลูกหูลูกตาซึ่งมีประชากร 2 ล้านคน กำแพงเมืองทำจากโลหะไททาเนียม คูน้ำรอบเมืองกว้าง 200 เมตร ภายในเมืองเต็มไปด้วนเสาโลหะที่ทำจากเงินสูงเสียดฟ้าซึ่งคือเสาล่อฟ้าเพราะซึ่งก่อสร้างส่วนใหญ่ในเมืองมักจะมีโลหะพวกทองคำฉาบไว้บนหลังคา ถนนกว้างใหญ่สะอาดและโออ่ามาก พร้อมทั้งในเมืองมีระบบประปาและท่อน้ำทิ้ง แล้วสิ่งที่ไฮโดรเจนเห็นชัดที่สุดคือ พระมหาราชวังทองคำที่สูงเป็นสง่าแวววาวเหนืออาคารทั้งหลายและสถาปัตยากรรมที่ผสมกันระหว่าตะวันออกและตะวันตก
แล้วเจอริว ก็มาเสียภาษีสินค้าและพาไฮโดรเจนไปรักษาต่อในโรงพยาบาล ได้พบกับประกาศที่คนมามุงดูด้วยความตื่นตะลึงบางคนถึงกับสลบไปเมื่อ เจอริวเข้าไปดูประกาศแล้ววิ่งออกมาด้วยความตกตะลึงพร้อมกับพูดว่า
“แย่แล้วนี่แย่มาก ๆ เลย”
“กำลังขุดหาดาบ ศักดิ์สิทธิ์ ที่เป็นของผู้ก่อตั้งเมือง ซีนอน มาสู้รบกับศัตรูที่นี่และได้ทำดาบปักลงไปในโขดหินแกรนิต ซึ่งฝังอยู่ในดินโดยบังเอิญ...”
“อะไรกันหินแกรนิตแข็งจะตายไม่มีทางที่ดาบจะปักลงไปโดยบังเอิญได้หรอก” อาร์กอน แย้ง
“ก็ดาบทำจาก ไททาเนียมไง”
“แล้วมันมีความศักดิ์ สิทธิ์อย่างไรละ”
“ก็ใครก็ตามที่สามารถครอบครองดาบนี้จะเป็นผู้พิชิตอะไรสักอย่างนี่ละ อย่าถามมากเลยฉันก็ไม่รู้เหมือนกันละ”
“งั้นฉันรู้แล้วละว่านายมาหาดาบทำไม เพื่อที่จะไปฟื้นฟูราชวงศ์ชาลโคเจนของนายให้ยิ่งใหญ่เหมือนก่อน”
“ใช่และ ฉันจะล้างแค้นจักรวรรดิ์ทั้ง 4 ให้สาแก่ใจที่มันทำกับเราไว้” ไฮโดรเจนผู้ด้วยน้ำเสียงคับแค้นใจ
และแล้วการขุดก็สำเร็จพบดาบ ส่องสีเงินส่องแวววาว แต่ด้วยอะไรบางอย่างทำให้อาร์กอนเพื่อนสนิทของไฮโดรเจนชักมีด ขึ้นมาหมายจะแทง เจ้าชายไฮโดรเจนผู้เป็นองค์มงกุฎราชกุมารแห่งเมืองซีนอน
“จะทำอะไรนะอาร์...” ไฮโดรเจนพูดไม่ทันขาดคำมีด ก็เฉือนเข้าไปที่แขน
ไฮโดรเจนมองเข้าไปเห็นแววตาที่เป็นสีดำทั้งดวง มันเหมือนโดนคำสาป แต่ไฮโดรเจนก็
ตั้งสติได้ และหยิบดาบออกมาจากโขดหินได้อย่างไว ทั้งคู่ชะงักไปพักหนึ่งแต่แล้วอาร์กอนก็จ้วงแทงเข้าไปที่ท้องของไฮโดรเจน ในขณะที่อาร์กอนจะแทงซ้ำอีกรอบ ก็ได้ยินเสียงคนกลุ่มใหญ่เดินมาทางนี้ อาร์กอนจึงแย่งดาบไปและแทงเข้าไปอีกรอบแล้วหนีไป ทิ้งไฮโดรเจนไว้
คนที่เดินมาพบนี้เป็นพ่อค้าที่จะมาขุดหาสมบัติเนื่องจากไปขโมยสำเนาจากวิทยาลัยในเมืองซีนอน และได้เห็นไฮโดรเจนบาดเจ็บเจียงตายจึงได้ช่วยไว้
หลังจากนั้น ประมาณ 2 วัน
ไฮโดรเจนฟื้นขึ้นมาบนเรือสินค้าที่กำลังจะไป เมือง ลาคาดาน ซึ่งเป็นเมืองหลวงแห่งที่ 2 ของจักรวรรดิ์ แอกทิไนด์
“มีชื่ออะไรหรือพ่อหนุ่ม”พ่อค้าถาม
“ผมชื่อไฮดรอกไซด์ครับ”ไฮโดรเจนปกปิดชื่อจริง
“แล้วเรือลำนี้กำลังจะไปไหนหรอครับ”
“ไป กรุงลาคาดาน”พ่อค้าตอบ
ไฮโดรเจนทำถ้าตื่นเต้นเพราะในชีวิตนี้ยังไม่เคยไปเมืองใหญ่อย่าง ลาคาดานมาก่อน
“ใจเย็นพ่อหนุ่ม เธอยังบาดเจ็บอยู่มากนอนพักผ่อนให้สบายเถอะ”
ในขณะนั้นก็มีลูกเรือคนหนึ่งวิ่งลงมาบอกว่าถึง ลาคาดาน แล้วขอรับ
“นี่ฉันไปก่อนนะ ออลืมไปฉันชื่อ เจอริว นี่ที่เธอหายไวเพราะยานี่แท้ๆ เลย ดีสมกับที่ฉันจ่ายเงินไป”
“เดี๋ยวก่อนครับผมอยากมอง ลาคาดานจากทะเลมานานแล้วพาผมออกไปดูหน่อย”ไฮโดรเจนนึกออกมาได้ว่าเขาพูดสำเนียงบ้านนอกแต่เขาไม่สนใจเพราะเขามีความอยาก
เห็นมาก เพราะอยากเห็นสภาพเมืองซีนอนแต่ก่อนเนื่องจาดสมัย 100 ที่แล้วเมืองซีนอนก็เป็นเมืองใหญ่เหมือนกันแต่ปัจจุบันเหลือแต่ซากแงความเสื่อมโทรมทั่วทั้งเมือง
เมื่อ เจอริว พยุงไฮโดรเจนขึ้นมาบนดาดฟ้าเรือพบว่าเป็นเรือลำใหญ่มาก แต่ก็ไม่ใหญ่เท่าเรือลำอื่นที่แล่นเข้ามาจอดที่ท่า และเห็นเรือรบหลวงลำใหญ่มหึมาหลายลำที่ทำจากไม้ซีดาร์ (เป็นไม้ที่มีคุณภาพดีหายากและมีราคาแพงมาก) ปิดด้วย ทอง เงิน และทองแดง ตามลำดับชั้นของเรือ ส่วนตัวเมืองนั้นกว้างใหญ่สุดลูกหูลูกตาซึ่งมีประชากร 2 ล้านคน กำแพงเมืองทำจากโลหะไททาเนียม คูน้ำรอบเมืองกว้าง 200 เมตร ภายในเมืองเต็มไปด้วนเสาโลหะที่ทำจากเงินสูงเสียดฟ้าซึ่งคือเสาล่อฟ้าเพราะซึ่งก่อสร้างส่วนใหญ่ในเมืองมักจะมีโลหะพวกทองคำฉาบไว้บนหลังคา ถนนกว้างใหญ่สะอาดและโออ่ามาก พร้อมทั้งในเมืองมีระบบประปาและท่อน้ำทิ้ง แล้วสิ่งที่ไฮโดรเจนเห็นชัดที่สุดคือ พระมหาราชวังทองคำที่สูงเป็นสง่าแวววาวเหนืออาคารทั้งหลายและสถาปัตยากรรมที่ผสมกันระหว่าตะวันออกและตะวันตก
แล้วเจอริว ก็มาเสียภาษีสินค้าและพาไฮโดรเจนไปรักษาต่อในโรงพยาบาล ได้พบกับประกาศที่คนมามุงดูด้วยความตื่นตะลึงบางคนถึงกับสลบไปเมื่อ เจอริวเข้าไปดูประกาศแล้ววิ่งออกมาด้วยความตกตะลึงพร้อมกับพูดว่า
“แย่แล้วนี่แย่มาก ๆ เลย”
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น