ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [แฟนฟิก] หัวขโมยแห่งบารามอสกับแฮร์รี่ พอตเตอร์

    ลำดับตอนที่ #1 : การเชื่อมต่อ

    • อัปเดตล่าสุด 22 พ.ค. 48


    [ปราสาทเอดินเบิร์ก]



    \"มันกำลังจะเกิดขึ้นอีกครั้ง\" เสียงของมหาปราชญ์ที่เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงอันวิตกกังวล



    \"การเชื่อมต่อระหว่างโลกของเรากับอีกโลกงั้นหรือ???\" จอมราชาเอ่ยขึ้น



    \"ครั้งนี้มันจะนำเอาสิ่งชั่วร้ายมาสู่พวกเรา\" มหาปราชญ์เอ่ยเสียงเครียด



    \"สิ่งชั่วร้าย???\"



    \"ใช่แล้ว สิ่งที่อาจสร้างผลกระทบทั้งกับเอเดนและเดมอส ไม่สิ โลกนี้ทั้งใบเลย\"



    \"เราต้องทำอะไรซักอย่างแล้วนะท่านอาจารย์\"



    \"เรียกประชุมกษัตริย์ทั่วทั้งเอเดน รวมทั้งเดมอสและสโนวแลนด์ด้วย\" มหาปราชญ์กล่าวสรุป



    ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    [โรงเรียนฮอกวอตส์]



    \"ฉันรู้สึกว่าวันนี้มันมีลางสังหรแปลกๆ\" เฮอร์ไมโอนี่พูดขึ้นมาระหว่างเปลี่ยนคาบเรียนจากวิชาประวัติศาสตร์ไปวิชาปรุงยา



    \"ฉันก็ว่างั้น อากาศมันแปรปรวนตั้งแต่เช้าแล้ว\" รอนพูดอย่างไม่ใส่ใจ



    \"ไม่ใช่นะรอน ฉันรู้สึกว่าอาจารย์แต่ละคนดูเครียดๆยังไงก็ไม่รู้\" เฮอร์ไมโอนี่แก้



    \"ดูเครียดยังไงเหรอ มิสเกรนเจอร์\" เสียงเย็นๆดังขึ้นมาจากข้างหลัง



    เซเวอรัส สเนป อาจารย์ที่แฮร์รี่ไม่ชอบโผล่มาจากข้างหลังของเขา และจ้องมองแฮร์รี่ด้วยสายตาอันเย็นชาพร้อมกับพูดต่อไปว่า

    \"ศาสตราจารย์ดัมเบิลดอร์ต้องการพบพวกเธอสามคน ไปรอพบเขาที่ห้องทำงาน รหัสผ่านคือกบชอกโกแล็ต\"



    ทั้งสามคนมองหน้ากันขณะที่สเนปเดินจากไปพร้อมทั้งซุบซิบกันว่าดัมเบิลดอร์มีเรื่องอะไร



    เมื่อทั้งสามคนเดินขึ้นมาถึงห้องทำงานของดัมเบิลดอร์พวกเขามองเห็นดัมเบิลดอร์ยืนมองท้องฟ้าผ่านกระจกหน้าต่าง พร้อมกับฟอกซ์ที่เกาะไหล่เขาอยู่



    \"ศาสตราจารย์ดัมเบิลดอร์ครับ\" แฮร์รี่เรียก



    ดัมเบิลดอร์ค่อยๆหันมาอย่างช้าๆ ใบหน้าเครียดหลังกรอบแว่นรูปพระจันทร์เสี้ยวค่อยๆสบตากับนักเรียนทั้งสามทีละคน แล้วจึงนั่งลงบนเก้าอี้นวมพร้อมกับโบกไม้กายสิทธิ์เสกเก้าอี้นวมมาอีกสามตัวพร้อมกับพูดว่า\"เชิญนั่งลงก่อน\"



    เด็กทั้งสามคนเดินเข้ามาและค่อยๆหย่อนตัวลงบนเก้าอี้อันแสนสบายนี้ มองดูดัมเบิลดอร์ซึ่งถอนหายใจต่อเนื่องสองสามครั้งและเมฆฝนซึ่งบางครั้งก็จางหายไปแต่จู่ๆก็ปรากฏออกมา



    \"เอาล่ะ พวกเธอรู้มั้ยว่าทำไมฉันถึงตามตัวพวกเธอมาที่นี่\" ดัมเบิลดอร์เอ่ยขึ้นในที่สุด พวกเขาสั่นหัว



    \"เดี๋ยวพวกเธอก็จะได้รู้\" ดัมเบิลดอร์กล่าวพร้อมกับมองดูท้องฟ้า



    ท้องฟ้าที่มืดครึ้มเต็มไปด้วยเมฆ ทันใดนั้นมันเปลี่ยนเป็นสีม่วงสีแดงสีเขียวสีขาวสลับกันไป ก้อนเมฆค่อยๆหายไป ทัศนียภาพในบริเวณฮอกวอตส์และฮอกมีดส์ค่อยๆเปลี่ยนไป ท้องฟ้านั้นดูเหมือนตัดการเชื่อมต่อจากโลกเวทย์มนตร์กับโลกมักเกิ้ลออกอย่างสิ้นเชิง



    \"เกิดอะไรขึ้นเหรอครับ\" แฮร์รี่ถาม ในตอนนี้ฮอกวอตส์ทั้งโรงเรียนกำลังสั่นสะเทือนเพราะแผ่นดินไหวที่เกิดขึ้น ข้าวของในห้องของดัมเบิลดอร์ตกลงมาแตกหลายชิ้นแต่เก้าอี้ที่วางอยู่ยังยึดติดกับพื้นห้องได้



    \"การเชื่อมต่อระหว่างมิติ พวกเราจะเชื่อมต่อกับโลกอีกโลกหนึ่งที่ไม่ใช่โลกมักเกิ้ล มันเกิดขึ้นทุกๆสองพันปี\" ดัมเบิลดอร์ตอบ



    \"แล้วเราจะไปเชื่อมต่อกับโลกไหนล่ะคะ\" เฮอร์ไมโอนี่ถาม



    \"พวกเขาเรียกว่าเอเดน-เดมอส เอเดนคือพวกมนุษย์ที่ไม่ใช่มักเกิ้ลหรือพ่อมด แต่เป็นมนุษย์ที่สามารถใช้เวทย์มนตร์ในอีกรูปแบบหนึ่งและมีความสามารถในการสู้รบมากกว่ามักเกิ้ลหรือพ่อมดแม่มดเรา ส่วนเดมอสคือดินแดนแห่งปีศาจซึ่งมีพลังเหนือกว่ามนุษย์แต่ปีศาจพวกนั้นก็ไม่ได้เลวร้ายเท่าไหร่ เพราะพวกเขาก็อาศัยอยู่อย่างมนุษย์ธรรมดา\" ดัมเบิลดอร์ขยายความ(ดัมเบิลดอร์ไปรู้มาจากไหนเนี่ย)



    แผ่นดินไหวสงบลงแล้ว ท้องฟ้าที่แปรปรวนเปลี่ยนแปลงเป็นสว่างสดใส ทัศนียภาพเบื้องหน้ากลายเป็นเมืองใหญ่ที่มีปราสาทสูงใหญ่ตั้งตระหง่า ทะเลสาบเชื่อมต่อกับทะเลกว้างใหญ่ ฮอกมีดส์กลายเป็นส่วนหนึ่งของเมืองๆนั้น



    \"ฉันมีเรื่องอยากขอร้องพวกเธอ\" ดัมเบิลดอร์พูดขึ้นมา ทันใดนั้นศาสตารจารย์มักกอนนากัล รองอาจารย์ใหญ่ก็เดินเข้ามาพร้อมบอกกับดัมเบิลดอร์ว่า



    \"มีจดหมายด่วนถึงคุณค่ะ ศาสตราจารย์\"



    ดัมเบิลดอร์รับจดหมายมา ฉีกซองและเปิดดู ก่อนเงยหน้าขึ้นมามองศาสตราจารย์มักกอนนากัลแล้วพูดว่า \"พวกเขาต้องการให้เราเข้าร่วมประชุมด้วย\"



    \"แล้วพวกเราจะทำอย่างไรดี\" มักกอนนากัลถาม



    \"พวกเราต้องเข้าร่วมการประชุมครั้งนี้\"ดัมเบิลดอร์ตอบเรียบๆ



    -----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



    ง่า..... สั้นไปรึเปล่าคะ เป็นผลงานเรื่องแรกที่คิดแบบไม่ได้วางโครงอ่ะคะ

    ตอนแรกแค่คิดเล่นๆ แต่ก็ไม่คิดว่าจะออกมาเป็นเรื่องได้

    ก็ฝากติดตามชมและก็เม้นให้หน่อยนะคะ

    ขอบคุณคะ

      





      
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×