ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เปิดภาคเรียน
ด้านหน้าบอร์ดประกาศแผ่นใหญ่
“ห้อง B เหรอเนี่ย”
เสียงเล็กๆเอ่ยขึ้นด้วยความผิดหวัง
“พยายามแทบตายก็ยังได้อยู่ห้อง B นี่สงสัยจะต้องผ่าตัดเปลี่ยนสมองแล้วมั้งชั้น แล้วเธอล่ะโยชชี่ ว่าไง”
หลังจากที่พอจะทำใจได้แล้วก็หันไปถามเพื่อนสนิทที่ยืนอยู่ใกล้ๆ
“ A ”
ตอบออกไป รู้ว่าจะทำให้เพื่อนรักไม่สบายใจ แต่ทำไงได้ล่ะ
“โห...เก่งชะมัด นี่ขนาดเธอต้องไปซ้อมบาสนะเนี่ย”
พูดไปบ่นไป เราพยามยามแทบตาย ทำไมถึงร่วงห้องได้ล่ะเนี่ย ไม่ยุติธรรม
“เรื่องนั้นน่ะช่างมันเถอะริกะ ตกลงว่าเราจะต้องแยกห้องกันจิงๆใช่มั้ย”
“ก็ทำไงได้ล้า... ชั้นมันไม่เก่งเหมือนเธอนี่...”
“อย่าพูดแบบนี้ได้มั้ย ชั้นไม่สบายใจนะ”
กลัวเพื่อนจะเสียใจ เพื่อนที่รักมากที่สุด ไม่อยากให้เสียใจ
“ขอโทษ... ชั้นล้อเล่น อย่าโกรธนะ”
ปากหนอปาก พูดออกไปได้ไง
“ช่างเถอะ เอาไงดี เราไม่เคยต้องแยกห้องกันเลยนะ ตั้งแต่ม.ต้นแล้ว”
ติ๊ง...ต่อง... นร.ทุกคนหลังจากที่ทราบห้องเรียนแล้ว ขอให้ไปประจำที่ห้องเรียนของตัวเองด้วยค่ะ
“แยกกันตรงนี้เลยละกันนะโยตชี่”
“ไว้แล้วตอนเที่ยงชั้นจะไปรอกินข้าวด้วยละกันนะ”
คงต้องแยกกันแล้วสินะ ไม่อยากเลยจิงๆ  แยกจากเพื่อน เพื่อนที่รักมากที่สุด อิชิคาว่า ริกะ
2-A
“สวัสดีครับนร.ทุกคน ครูชื่อ มัทสึดะ จิมเปย์ นะครับ จะมาประจำชั้น 2-A ตั้งแต่วันนี้ ถ้าใครมีอะไรสงสัยก็ถามครูได้ทุกเรื่องนะครับ ส่วนเรื่องที่นั่งครูจัดให้ตามความสูงแล้ว ถ้าใครมีปัญหายังไงก็มาคุยกับครูได้นะครับ เดี๋ยวครูจะเริ่มเช็คชื่อ ยังไงก็ขอให้ยกมือด้วยครับ”
“ยามาโมโตะ ยูกิ”
“เทระฮาร่า มายูมิ”
          .
          .
          .
“โยชิซาว่า ฮิโตมิ... โยชิซาว่า ฮิโตมิ มามั้ยครับ”
“มาค่ะ มาค่ะ”
น่าเบื่อชะมัด ห้องเรียนแบบนี้ ไม่มีริกะ ก็ไม่อยากเรียน เมื่อไหร่จะพักเที่ยงซักทีน้า...
“สรุปว่าวันนี้ก็มาครบกันทุกคนนะครับ และวันนี้เราก็มีนร..ย้ายเข้ามาใหม่คนนึง เข้ามาแนะนำตัวได้เลยครับ”
ชายหนุ่มผมดำสลวย หน้าตาสวยเหมือนผู้หญิงก้าวเข้ามาในห้อง สายตาของนร.ทั้งห้องจ้องไปที่เค้า คงจะเป็นเพราะความสวยของเค้านั่นแหละ ผู้ชายที่สวย สวยเหมือนผู้หญิง
“ผู้ชายอะไรวะ หน้าสวยชะมัด รำคาญลูกตาจิงๆ”
เกลียด เกลียดที่สุด อะไรก็ตามที่อ่อนแอ โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าเป็นผู้ชายด้วยแล้ว  นี่แหละนิสัยของชั้น โยชิซาว่า ฮิโตมิ
มองไปรอบๆห้อง และแล้วสายตาก็ไปหยุดอยู่ที่ผู้หญิงคนหนึ่ง
“ห้าวจัง ดูเหมือนผู้ชายมากกว่าผู้หญิงซะอีก ผู้หญิงแบบนี้ก็มีด้วยเหรอเนี่ย”
คิดในใจ ความในใจ อยากรู้จักจิงๆ
“แนะนำตัวเลย ไม่ต้องอายนะ ทากุจิคุง”
“ครับ สวัสดีครับ ผม ทากุจิ จุนโนะซึเกะ ครับ”
“ห้อง B เหรอเนี่ย”
เสียงเล็กๆเอ่ยขึ้นด้วยความผิดหวัง
“พยายามแทบตายก็ยังได้อยู่ห้อง B นี่สงสัยจะต้องผ่าตัดเปลี่ยนสมองแล้วมั้งชั้น แล้วเธอล่ะโยชชี่ ว่าไง”
หลังจากที่พอจะทำใจได้แล้วก็หันไปถามเพื่อนสนิทที่ยืนอยู่ใกล้ๆ
“ A ”
ตอบออกไป รู้ว่าจะทำให้เพื่อนรักไม่สบายใจ แต่ทำไงได้ล่ะ
“โห...เก่งชะมัด นี่ขนาดเธอต้องไปซ้อมบาสนะเนี่ย”
พูดไปบ่นไป เราพยามยามแทบตาย ทำไมถึงร่วงห้องได้ล่ะเนี่ย ไม่ยุติธรรม
“เรื่องนั้นน่ะช่างมันเถอะริกะ ตกลงว่าเราจะต้องแยกห้องกันจิงๆใช่มั้ย”
“ก็ทำไงได้ล้า... ชั้นมันไม่เก่งเหมือนเธอนี่...”
“อย่าพูดแบบนี้ได้มั้ย ชั้นไม่สบายใจนะ”
กลัวเพื่อนจะเสียใจ เพื่อนที่รักมากที่สุด ไม่อยากให้เสียใจ
“ขอโทษ... ชั้นล้อเล่น อย่าโกรธนะ”
ปากหนอปาก พูดออกไปได้ไง
“ช่างเถอะ เอาไงดี เราไม่เคยต้องแยกห้องกันเลยนะ ตั้งแต่ม.ต้นแล้ว”
ติ๊ง...ต่อง... นร.ทุกคนหลังจากที่ทราบห้องเรียนแล้ว ขอให้ไปประจำที่ห้องเรียนของตัวเองด้วยค่ะ
“แยกกันตรงนี้เลยละกันนะโยตชี่”
“ไว้แล้วตอนเที่ยงชั้นจะไปรอกินข้าวด้วยละกันนะ”
คงต้องแยกกันแล้วสินะ ไม่อยากเลยจิงๆ  แยกจากเพื่อน เพื่อนที่รักมากที่สุด อิชิคาว่า ริกะ
2-A
“สวัสดีครับนร.ทุกคน ครูชื่อ มัทสึดะ จิมเปย์ นะครับ จะมาประจำชั้น 2-A ตั้งแต่วันนี้ ถ้าใครมีอะไรสงสัยก็ถามครูได้ทุกเรื่องนะครับ ส่วนเรื่องที่นั่งครูจัดให้ตามความสูงแล้ว ถ้าใครมีปัญหายังไงก็มาคุยกับครูได้นะครับ เดี๋ยวครูจะเริ่มเช็คชื่อ ยังไงก็ขอให้ยกมือด้วยครับ”
“ยามาโมโตะ ยูกิ”
“เทระฮาร่า มายูมิ”
          .
          .
          .
“โยชิซาว่า ฮิโตมิ... โยชิซาว่า ฮิโตมิ มามั้ยครับ”
“มาค่ะ มาค่ะ”
น่าเบื่อชะมัด ห้องเรียนแบบนี้ ไม่มีริกะ ก็ไม่อยากเรียน เมื่อไหร่จะพักเที่ยงซักทีน้า...
“สรุปว่าวันนี้ก็มาครบกันทุกคนนะครับ และวันนี้เราก็มีนร..ย้ายเข้ามาใหม่คนนึง เข้ามาแนะนำตัวได้เลยครับ”
ชายหนุ่มผมดำสลวย หน้าตาสวยเหมือนผู้หญิงก้าวเข้ามาในห้อง สายตาของนร.ทั้งห้องจ้องไปที่เค้า คงจะเป็นเพราะความสวยของเค้านั่นแหละ ผู้ชายที่สวย สวยเหมือนผู้หญิง
“ผู้ชายอะไรวะ หน้าสวยชะมัด รำคาญลูกตาจิงๆ”
เกลียด เกลียดที่สุด อะไรก็ตามที่อ่อนแอ โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าเป็นผู้ชายด้วยแล้ว  นี่แหละนิสัยของชั้น โยชิซาว่า ฮิโตมิ
มองไปรอบๆห้อง และแล้วสายตาก็ไปหยุดอยู่ที่ผู้หญิงคนหนึ่ง
“ห้าวจัง ดูเหมือนผู้ชายมากกว่าผู้หญิงซะอีก ผู้หญิงแบบนี้ก็มีด้วยเหรอเนี่ย”
คิดในใจ ความในใจ อยากรู้จักจิงๆ
“แนะนำตัวเลย ไม่ต้องอายนะ ทากุจิคุง”
“ครับ สวัสดีครับ ผม ทากุจิ จุนโนะซึเกะ ครับ”
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น