ความรักต้องห้าม

ลำดับตอนที่ #1 : การเริ่มต้น

ตอนที่1 การเริ่มต้น

               \" ว้า เปิดเทอมมาใด้ 3 วัน ก็มีการบ้านแระ \" แพรบ่น พลางยัดสมุดการบ้านเข้ากระเป๋าตุงๆของเธอในคาบเรียนสุดท้ายของวัน

               \" ใหนๆก็กลับบ้านเย็นกันทุกคน พวกเราไปนั่งทำการบ้านกันข้างสนามบาสกันดีกว่ามั้ย เย็นสบายดีนะ ตรงนั้นน่ะ \" ใบหม่อนเสนอความคิดเห็น

เนื่องจากเธอเป็นเด็นเรียนเก่งและเรียบร้อยที่สุดในก๊วน เธอจึงต้องกระตือรือร้นในการพูดเล้าโลมเพื่อนให้ไปนั่งทำการบ้านกับตนเอง

               \" ก็ดีเหมือนกันนะ ยิ่งไม่มีอะไรทำอยู่ด้วย \" กิพูดโดยที่ไม่เงยหน้าขึ้นมา เธอนั่งวาดรูปอยู่กับแพร

               \" อือ \" แพรยังคงมันส์ในอารมณ์อยู่กับการวาดรูป

               \" จะไปมั้ยล่ะแพร \" กิถามซ้ำ

               \" อือ \" แพรตอบสั้นๆ

               \" วันนี้ กลับบ้านกะใบหม่อนใช่ป่าว \" กิถามอีก

               \" อือ \" แพรยังคงตอบเช่นเดิม

               \" อย่ามัวแต่ตอบว่า อือ สิ \" กิบอก

               \" อือ \"

               \" .......\"

กว่าพวกเธอจะได้เสด็จไปที่สนามบาส ก็เกือบจะไม่มีที่นั่งเหลือแล้ว พวกเธอไม่มีโต๊ะให้เลือกมากนักจึงไปนั่งตัวที่อยู่ตรงมุมสนาม ใบหม่อนเริ่มนั่งทำการบ้านทันที

เพื่อไม่ให้เสียเวลาอันมีค่าของเธอไป เธอไม่เกี่ยงอยู่แล้วว่าจะใด้ที่นั่งตรงใหนมุมใหนยังไง ขอแค่มีที่ให้เธอใด้นั่งทำการบ้านและอ่านหนังสือของเธอ เธอก็อารมณ์ดีแล้ว

กิเห็นใบหม่อนทำการบ้านเธอจึงเริ่มทำบ้าง แม้ว่าเธอจะไม่ค่อยเข้าใจซักเท่าไร่ ตอนนี้แพรยังตัดสินใจไม่ได้ว่าจะทำอะไรระหว่าง ดูนักเรียนชายเล่นบาสกับนั่งทำการบ้าน

กับเพื่อนๆ โดยที่เธอไม่ใด้สังเกตเลยว่าฝนเดินออกไปจากโต๊ะ

             \" เฮ้ย ฝนไปใหนวะ เมื่อกี๊ยังนั่งอยู่เลย \" แพรพึ่งรู้สึกตัวว่าฝนหายไป แล้วก็เหือนว่าฝนจะตายยาก เธอวิ่งมาด้วยสีหน้าดีใจ

             \" แกไปใหนมาวะ \" กิถามเมื่อฝนเดินมาถึงโต๊ะที่พวกเธอนั่งอยู่

             \" แกเห็นคนที่ใส่เสื้อเบอร์ 4มั้ย นั่นน่ะ \" ฝนชี้ไปที่นักเรียนชายใส่เสื้อบาสเบอร์ 4 เขากำลังเล่นบาสอยู่กับเพื่อนประมาณ 5 - 6 คน

             \" อ่อ ทำไมหรอ คนนั้น ชั้นจองนะยะ นั้นสุดหล่อของชั้นนะ \" ฝนรีบทำตัวเป็นเจ้าของชายหนุ่มนิรนามทันที

             \" อ๋อหรอ แต่เค้าควรจะเป็นของชั้นเพราะชั้นรู้ชื่อเค้าแล้วและชั้นก็เห็นเค้าก่อนเธอด้วย \" ฝนเถียง

ผ่านไป  5 นาที ทั้งคู่ยังตกลงกันไม่ได้ว่าใครจะเป็นเจ้าของชายหนุ่มนิรนามคนนั้น  จนใบหม่อนต้องเข้ามาปรามกว่าจะสงบศึกกันได้

            \" พวกเธอเนี๊ยะน้า ตกลงบอกได้ยังว่าสุดหล่อนิรนามมีชื่อว่าอะไร \"

            \" อ๋อ ชื่อ รุต ล่ะ เป็นไง ชื่อเท่ดีมะ  สุดหล่อแดนสยามของเรา \" ฝนตอบ ทำท่าเชิด

            \" รู้มาแค่เนี๊ยะ โธ่ \" แพรทำท่าผิดหวัง พลางมองรุตอย่างอาลัยอาวร

            \" ใครบอกยะ รุตอยู่ 4/6 นั่นเบอร์ 10 ชื่อบอม เบอร์ 6 ชื่อโอ เบอร์ 7 ชื่อเคน เบอร์ 3 ชื่อกฏ เห็นมั้ยล่ะ \"ฝนบอกซะเสร็จสับ

            \" อีกคนล่ะ ลืมรึป่าว หรือว่า......ไม่รู้ ฮ้าฮ้าฮ้า\"แพรหัวเราะอย่างสะใจ

            \" ใครบอกว่าไม่รู้ ชื่อแมนย่ะ \" ฝนแลบลิ้นใส่แพร

           \" รู้ใด้ไงอ่ะ \" แพรทึ่งในความสมารถของฝน

ตกลงว่าการบ้านแพรกับฝนทำไม่เสร็จ ใบหม่อนกับกิจึงให้ยืมสมุดการบ้านให้ทั้งคู่ลอกจนเสร็จ

17.00 นักเรียนเริ่มทยอยกับกลับบ้านไปจนเกือบหมดแล้วใบหม่อนกับแพรพึ่งกลับไป เหลือแต่ฝนกับกิ ฝนยังนั่งปักหลักดูสุดหล่อนิรนามของเธออยู่ทำให้กิต้องมานั่งเป็นเพื่อน

เธอด้วยเพราะเธอกับฝนกลับบ้านด้วยกัน และเหตุผลอีกข้อที่กิยอมอยู่ด้วยนั้นเพราะว่ากิก็ว่ารุตหล่อเหมือนกัน

            \" นี่ยัยฝนเธอมาชื่นชมรุตออกหน้าออกตาอย่างนี้แล้วถ้าเกิดโก้มาเห็นล่ะ จะทำไง \" กิถามฝนเพราะโก้คือแฟนของฝน

            \" โธ่ กิ เรานึกว่าเธอจะเข้าใจเราซะอีก วันเนี๊ยะเรานัดโก้มาเจอกันที่นี่ไงเราวางแผนไว้แล้ว เราบอกใบหม่อนให้ช่วยไง คือเธอก็รู้อยู่ยัยแพรมันไม่ถูกกับโก้ ถ้ามันรู้ว่าเรารอโก้ แล้วกลับบ้านเย็นแบบนี้มันเอาตายแล้วเราไม่อยากให้แพรกับโก้มาเจอกันด้วย เดี๋ยวตีกันตาย \" ฝนทำหน้าซีเรียส

            \" อ๋อ แล้วทำไมต้องเอารุตมาบังหน้าด้วยล่ะ ไม่เห็นเกี่ยวกันเลยนี่ \" กิสงสัย

            \" เหอๆ เพื่อให้แนบเนียนไง \"

ตอนนี้สุดหล่อแดนสยามกับเพื่อนๆยังเล่นบาสอยู่ในสนาม กิกับฝนนั่งคุยกันไปเรื่อยๆจนโก้เข้ามา

\" มาแล้วหรอโก้ \" ฝนทัก

            \" มาก็เห็นยืนอยู่นี่ไง\" โก้กวน โก้เห็นกิกับฝนแค่ 2 คน ทำหน้าสงสัย \" แล้วแพรกับใบหม่อนล่ะคับ\"โก้ถามอย่างสุภาพ

            \" กลับแล้ว ทำไมหรอ อยากทำศึกหรอ \" ฝนพูดประชด

            \" ป่าวๆๆๆ ไม่มีอะไร \" โก้พูดเสียงอ่อยทันที เขานั่งลงข้างๆฝน กิรุ้สึกว่าตัวเองเป็นส่วนเกินของทั้งคู่ซะแล้ว เธอจึงเดินออกมาเงียบๆ

ปล่อยให้ทั้งคู่ใด้คุยกันตามลำพัง กิออกมาเดินคนเดียวซักพักเธอนั่งลงตรงม้าหินอ่อนใต้ต้นไม้ พลางคิดไปอะไรเรื่อยเปื่อยเพื่อฆ่าเวลา

           กิใด้ยินเสียงดังจ๊อกแจ๊กมาทางที่สำหรับล้างหน้าของนักกีฬา กิหันไปดู พวกที่เล่นบาสอยุ่ตะกี๊ออกมาล้างหน้าแถมยังมอกกิแปลก กิส่ายหัวเซ็งๆ

ทำเป็นไม่สนใจ จนเคนคนที่ฝนบอก มาสกิดที่หลังกิ กิหันไปงงๆ

             \" เธอชื่ออะไรหรอ \" เคนถาม เขินๆ

             \" ทำไมอ่ะ \" กิยังงงไม่หาย  

             \" อ๋อ ป่าว มันใช้ให้มาถาม \" เคนชี้ไปทางกลุ่มเพื่อนที่อยู่ด้านหลัง

             \" ชื่อ กิ \" กิตอบอย่างลังเล

แล้วเคนก็วิ่งกลับไป ซุบซิบกันอย่างมีพิรุธ จนฝนออกมา โก้กลับไปแล้ว กิกลับบ้านกับฝน แล้วเล่าเพรื่องที่เคนมาถามชื่อเธอให้ฝนฟัง

            \" ไรว้า จริงหรอ มันต้องจีบเธอแน่เลย กิ \" ฝนพูด น้ำเสียงตื่อเต้น

            \" บ้า น่า \" กิปฏิเสธเขินๆ