ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Nightmere!!!!!!
ตึก..ตึก..ตึก..เสียงเดินที่ดังสนั่นคล้ายกับว่าไม่ใช่เสียงที่คนปกติจะเดินได้ดังเข้ามาใกล้ทุกขณะ ก่อนที่จะหยุดลงเหมือนกับว่ากำลังหลบซ่อนใครอยู่อย่างนั้น บริเวณรอบด้านมีเพียงหมอกที่หนาทึบจนมองอะไรไม่เห็นเลย....
\"นานแล้วซินะที่พวกเราไม่ได้ตื่นขึ้นมาแบบนี้\" เสียงที่แหบพร่าดังขึ้นมาท่ามกลางความเงียบที่แสนน่ากลัว..
\"ใช่... มันนานมากแล้วที่พวกเราโดนขังไว้.... แบบนี้!!!\" เสียงอีกเสียงดังขึ้นมาอย่างเรียบซึ่งแฝงไว้ด้วยความอาฆาตที่รุนแรงมาก
\"เอาละ ในเมื่อพวกเราตื่นขึ้นมาแล้ว เราก้ออาละวาดกันให้เต็มที่เหมือนเช่นเคยที่ผ่านมา แต่ว่า...\" เสียงแรกพูดขึ้นมาอีกครั้งก่อนที่จะเงียบไปซักพัก
\"พวกเราต้องออกตามล่าเจ้าของแหวนวงนั้น และ ฆ่ามันซะ!!!!!\"
\"เฮ!!!!!.........!!!!!\" เสียงกู่ร้องที่ดังกึกก้องไปทั่วอาณาบริเวณทำให้ทุกอย่างเหมือนกับถูกสะกดไว้ภายใต้เสียงนั้น ก่อนที่ทุกอย่างจะเงียบ...และจางหายไปราวกับว่ามันเป็นเพียงสายลมที่พัดผ่านมาและพัดผ่านไปเพียงเท่านั้นเอง........
พลั่ก!! โครม!! ตึงๆๆๆ!!! \"โอ้ย!!!!\" เสียงร้องที่โหยหวนดังลั่นไปทั้งบ้านทำให้คนในบ้านแตกตื่นกันไปทั่ว
\"เป็นอะไรไป ห๊า...อ้ายต้น ส่งเสียงดังหยั่งกะหมูโดนเชือดงั้นแหนะ\" เสียงถามของเด็กหนุ่มอายุ 22 ปีผิวคล้ำหน้าคมเข้ม(แถมคิ้วหนาเป็นพิเศษ)ถามอย่างเอือมระอาในตัวน้องชายตัวเอง
\"ปะ ป่าวครับพี่ก้อง คะ.. แค่ตกเตียงน่ะฮะ\" ต้น เด็กหนุ่มรูปร่างดีคนหนึ่งผิวขาวกว่าทุกคนในบ้านตอบออกมาอย่างอายเต็มที่แถมคิดในใจอีกว่า (อูย....เจ็บจังแฮะ)
\"ตกเตียงอีกละ.... เอ็งนี่มัน... เฮ้อช่างเถอะ ลงไปกินข้าวได้แล้ว เร็ว!!!เดี๋ยวก้อไปเรียนไม่ทันกันพอดี\" ก้องพูดขึ้นมาเเมื่อเห็นสภาพของน้องชายตนที่เกือบจะอยู่ใต้เตียงนอนไปแล้ว.....
\"ไปแล้วนะฮะ... เดี๋ยวเจอกันตอนเย็นครับพี่\"
\"เออ... รีบไปรีบกลับล่ะ\" ก้องมองน้องชายของเขาวิ่งออกไป ก่อนที่ตนจะคว้ารองเท้าผ้าใบสีดำคู่ใจก่อนออกจากบ้าน เขาคิดในใจว่า (เอาล่ะ เราก้อต้องไปเหมือนกัน) พอเขาปิดประตูบ้านเรียบร้อยแล้วก้อหันหลังเดนออกมาอย่างสบายอกสบายใจ....
ต้น กึ่งเดินกึ่งวิ่งจนมาถึงเกือบหน้าโรงเรียนของเขา เขาสงสัยตัวเองว่าทำไมถึงฝันประหลาดแบบนั้น แต่ไม่ทันได้คิดอะไรไปมากกว่านี้ เขาก้อต้องจ้ำอ้าวอย่างว่องไวเพราะ...... ออดดังขึ้นมาพอดี.......
หลังพักเที่ยงซึ่งเป็นเวลาว่างของต้นและพวกเพื่อนของเขา แต่ละคนนั่งคุยนั่งเล่นกันอย่างสนุกสนาน (ซึ่งส่วนมากจะชวนกันเหล่สาวซะมากกว่า) ต้นยังคงคิดเกี่ยวกับฝันเมื่อเช้าของเขา แต่พอมีเพื่อนชวนเขาคุย(ชวนเหล่สาว) เขาก้อลืมทุกอย่างที่กะลังคิดไปในทันทีทันใด.........
\"นานแล้วซินะที่พวกเราไม่ได้ตื่นขึ้นมาแบบนี้\" เสียงที่แหบพร่าดังขึ้นมาท่ามกลางความเงียบที่แสนน่ากลัว..
\"ใช่... มันนานมากแล้วที่พวกเราโดนขังไว้.... แบบนี้!!!\" เสียงอีกเสียงดังขึ้นมาอย่างเรียบซึ่งแฝงไว้ด้วยความอาฆาตที่รุนแรงมาก
\"เอาละ ในเมื่อพวกเราตื่นขึ้นมาแล้ว เราก้ออาละวาดกันให้เต็มที่เหมือนเช่นเคยที่ผ่านมา แต่ว่า...\" เสียงแรกพูดขึ้นมาอีกครั้งก่อนที่จะเงียบไปซักพัก
\"พวกเราต้องออกตามล่าเจ้าของแหวนวงนั้น และ ฆ่ามันซะ!!!!!\"
\"เฮ!!!!!.........!!!!!\" เสียงกู่ร้องที่ดังกึกก้องไปทั่วอาณาบริเวณทำให้ทุกอย่างเหมือนกับถูกสะกดไว้ภายใต้เสียงนั้น ก่อนที่ทุกอย่างจะเงียบ...และจางหายไปราวกับว่ามันเป็นเพียงสายลมที่พัดผ่านมาและพัดผ่านไปเพียงเท่านั้นเอง........
พลั่ก!! โครม!! ตึงๆๆๆ!!! \"โอ้ย!!!!\" เสียงร้องที่โหยหวนดังลั่นไปทั้งบ้านทำให้คนในบ้านแตกตื่นกันไปทั่ว
\"เป็นอะไรไป ห๊า...อ้ายต้น ส่งเสียงดังหยั่งกะหมูโดนเชือดงั้นแหนะ\" เสียงถามของเด็กหนุ่มอายุ 22 ปีผิวคล้ำหน้าคมเข้ม(แถมคิ้วหนาเป็นพิเศษ)ถามอย่างเอือมระอาในตัวน้องชายตัวเอง
\"ปะ ป่าวครับพี่ก้อง คะ.. แค่ตกเตียงน่ะฮะ\" ต้น เด็กหนุ่มรูปร่างดีคนหนึ่งผิวขาวกว่าทุกคนในบ้านตอบออกมาอย่างอายเต็มที่แถมคิดในใจอีกว่า (อูย....เจ็บจังแฮะ)
\"ตกเตียงอีกละ.... เอ็งนี่มัน... เฮ้อช่างเถอะ ลงไปกินข้าวได้แล้ว เร็ว!!!เดี๋ยวก้อไปเรียนไม่ทันกันพอดี\" ก้องพูดขึ้นมาเเมื่อเห็นสภาพของน้องชายตนที่เกือบจะอยู่ใต้เตียงนอนไปแล้ว.....
\"ไปแล้วนะฮะ... เดี๋ยวเจอกันตอนเย็นครับพี่\"
\"เออ... รีบไปรีบกลับล่ะ\" ก้องมองน้องชายของเขาวิ่งออกไป ก่อนที่ตนจะคว้ารองเท้าผ้าใบสีดำคู่ใจก่อนออกจากบ้าน เขาคิดในใจว่า (เอาล่ะ เราก้อต้องไปเหมือนกัน) พอเขาปิดประตูบ้านเรียบร้อยแล้วก้อหันหลังเดนออกมาอย่างสบายอกสบายใจ....
ต้น กึ่งเดินกึ่งวิ่งจนมาถึงเกือบหน้าโรงเรียนของเขา เขาสงสัยตัวเองว่าทำไมถึงฝันประหลาดแบบนั้น แต่ไม่ทันได้คิดอะไรไปมากกว่านี้ เขาก้อต้องจ้ำอ้าวอย่างว่องไวเพราะ...... ออดดังขึ้นมาพอดี.......
หลังพักเที่ยงซึ่งเป็นเวลาว่างของต้นและพวกเพื่อนของเขา แต่ละคนนั่งคุยนั่งเล่นกันอย่างสนุกสนาน (ซึ่งส่วนมากจะชวนกันเหล่สาวซะมากกว่า) ต้นยังคงคิดเกี่ยวกับฝันเมื่อเช้าของเขา แต่พอมีเพื่อนชวนเขาคุย(ชวนเหล่สาว) เขาก้อลืมทุกอย่างที่กะลังคิดไปในทันทีทันใด.........
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น