ลำดับตอนที่ #41
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #41 : Because ...
“ … ^_^ “
“ … ( - - )*** “
“ นาย … “
ต้นน้ำเดินเลี่ยงออกมาโดยไม่ฟังสิ่งที่ทิวสนจะพูด … ซึ่งเขาก็ไม่ได้คิดอะไร นอกจาก รู้อยู่แล้ว … ว่าถึงยังไง ต้นน้ำก็คงไม่หายโกรธเขา …
“ นายยังไม่หายโกรธฉันใช่มั้ย? “
“ … “
“ นายจะไม่ฟังเหตุผลของฉันหรอ? “
“ … - -* “
“ หยุดคุยกันก่อนได้มั้ย? ต้นน้ำ!! “
“ T^T … “
ในเมื่อรู้ว่า … ถึงพูดยังไงต้นน้ำก็คงไม่หยุด ทิวสนเลยต้องเอื้อมมือไปจับเขา!
“ หยุดฟังฉันก่อนสิ!!! “
“ … -.,-^^ นายมีอะไรจะพูดก็พูดมา!! “
“ … ฉันมีเหตุผลที่ต้องไปที่นั่น … “
“ … “ T_T
“ … นายจำวันที่แม่โทรมาหาฉันได้มั้ย? “
“ … อืม! (- -;;) “
พ่อ (เลี้ยง) ของทิวสน … เสียชีวิตกระทันหันขณะเดินทางไปญี่ปุ่น เนื่องจากโรคหัวใจกำเริบ … ทำให้ขาดเสาหลักที่จะคอยเป็นที่ยึดให้กับครอบครัว … จนทำให้ตอนนั้น กิจการร้านอาหารในครอบครัวของเขา สั่นคลอนไปทุกสาขา ทั้งที่อยู่ในฝรั่งเศสและอิตาลี … รายได้ไม่พอกับรายจ่าย … กอปรกับแม่ของเขา ไม่สบายจนต้องเข้าโรงพยาบาล … ในครอบครัวใหม่ของเขา นอกจากพ่อเลี้ยงแล้ว … ก็ไม่มีผู้ชายเลย มีแต่ผู้หญิง … แม่ของเขาเลยต้องโทรให้เขามาช่วยดูแลกิจการทางร้านที่นู่น … ซึ่งอันที่จริง! ทิวสนไม่อยากไปเลยด้วยซ้ำ เขาไม่อยากห่างต้นน้ำไปไหนเลย … แต่เพราะเขาเป็นห่วงแม่มาก และลูกสาวคนใหม่ของแม่ก็ยังไม่บรรลุนิติภาวะพอ … กลัวจะดูแลได้ไม่ดีนัก … เลยต้องจากไปทั้งที่ยังไม่ได้บอกต้นน้ำ!! … เขาไม่กล้าบอกลา ไม่กล้าจริงๆ เพราะเขากลัว กลัวว่าจะไม่ได้กลับมาที่นี่อีก …
“ แต่ต่อจากนี้ไป … ฉันจะไม่ไปไหนอีกแล้วนะ! … ฉันจะอยู่กับนายที่นี่ … อยู่ตรงนี้ เหมือนกับที่ฉันเคยบอกนาย ว่าให้นายอยู่ใกล้ๆฉันไง!! ///* */// “
“ … “
“ ฉันบอกเหตุผลของฉันไปหมดแล้ว -_- … คราวเนี้ย! นายจะหายโกรธฉันได้หรือยัง? “
“ … “
“ … ว่าไงล่ะ ไอ้อ้วน!?! “
“ … T^T “
“ … ทำไมนายไม่พูดล่ะ? “
“ เราอย่าเจอกันอีกเลยนะ!! “
“ … O_o*** นี่นาย … หมายความว่า … นายยัง … ไม่หายโกรธฉันใช่มั้ย? “
“ เราหายโกรธนายแล้ว!!! … แต่เราไม่อยากเจอนายอีก เข้าใจมั้ย? “
“ ไม่เข้าใจอ่ะ!! ทำไมนายถึงไม่หายโกรธฉัน T_T ฉันบอกเหตุผลของฉันไปหมดแล้วนะ … นายยังไม่เข้าใจอีกหรือไง!?! (จับไหล่เขย่าด้วย!!!) … ฉันรักนายนะ ไอ้อ้วน!! … นายไม่รักฉันแล้วใช่มั้ย? ทำไมอ่ะ ทำไมอ่ะ >_< ทำไมอ่ะ นายไม่รักฉันแล้วใช่มั้ย? ใช่มั้ย? ใช่มั้ย? บอกฉันมาสิ!! บอกฉันมา!!! ว่าไงเล่า!!! (เขย่าแรงกว่าเดิมอีก!!!) บอกมาซักทีสิ! ไอ้อ้วน … บอกฉันมา ทำไมอ่ะ ทำไมอ่ะ ทำม้าาาาาาาายยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!! >O< !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! \\_/^^^
“ นี่ … O_O นาย … “
ทิวสนจับหัวต้นน้ำโขกกับกำแพง … หลายครั้ง!!! >_<^^^
“ นายไม่รักฉันแล้วใช่มั้ย? ใช่มั้ย? ใช่ม้าาาาาาายยยยยยยยยย!?!!!!!!!! “
“ อย่าน้าาาาาาาาาาาาาาาาาา!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! OoO*** “
~ ~ ~ ~ ~ ///-.-///v v v v v ~ ~ ~ ~ ~
…
“ อย่าน้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! “ >O
“ O_O … เฮ้ย!! ไอ้อ้วน!! นายเป็นอะไรไปเนี่ย!?! … เฮ้ย!!! “
“ ยะ ยะ ยะ ยะ อย่านะ นะ นะ นะ (ผงกหัวประหนึ่งว่าโดนโขกอยู่!!!) … “
“ ต้นน้ำ!! … นี่นายเป็นอะไรไปเนี่ย!?! (เขย่าตัวด้วยแหละ!!!) นาย … นายละเมออะไรอยู่? “
“ ปะ ปะ ปล่อย ระ ระ ระ เรา ปะ ปะ ไป ถะ ถะ ถะ เถอะะะะ!!! “
“ อ้าว! … ผงกหัวไม่เลิกเลย!!! -.,-v … ละเมออะไรของเขาอ่ะเนี่ย!?! “
“ ยะ ยะ ยะ ยะ ยะ … ระ ระ ระ เรา ขะ ขะ ขอ ทะ ทะ ทะ โทษ!!! “ ><
ทิวสนเห็นท่าไม่ดี … เลยอุ้มจะพาไปหาหมอ!!
“ นี่ นี่!!! … นาย … จะจับเราไปโยนลงข้างล่างใช่มั้ย? อย่านะ!!! เรายังไม่ได้ไปเมืองนอกเลย เรายังไม่อยากตาย!!! T^T ปล่อยเราไปเถอะนะ!!! “
“ … -_-v จะบ้าหรือไง!! … ฉันจะพานายไปหาหมอโว้ย >< … อือหือ!!! อ้วนขึ้นจริงๆด้วยแฮะ!!! >_
“ บอกให้ปล่อยไง!! ขอร้องล่ะ … อย่าจับเราไปโยนเลยนะ!!! “ >.,<
“ … ไปหาหมอโว้ย!!! ไอ้อ้วน!! “ -__-v
ทิวสนอุ้มต้นน้ำไปให้หมอฉีดยาสลบ (แต่กว่าจะสู้แรงลมบ้าหมูได้ … -.,-^ แทบตาย!!!) … แต่กระนั้น เขาก็เฝ้าต้นน้ำที่นอนสลบไสลเพราะฤทธิ์ยาอยู่แทบทั้งคืน จน … ( - - )++
“ … -_= อืมมม!!! … “
“ … -.- “
ต้นน้ำหันมามองคนที่นอน (กรน!!!) จับมือเขาอยู่ตลอดทั้งคืน …
“ นาย! … - -* “
“ -.- z z z “
“ ^-^ … หลับเหมือนเด็กเลย!!! “
“ … อืม!! -.+ … ตื่นแล้วหรอ? “
‘ ยี้! >_< … นอนน้ำลายยืดเชียว!! … โสโครก!!! ‘
“ … -_- “
“ … นายนี่ตัวหนักขึ้นจริงๆนะ!! กว่าจะอุ้มมาส่งโรงพยาบาลได้ … Taxi ก็ไม่ยอมรับ … สงสัย คงกลัวล่ะมั้ง!?! ว่าฉันจะอุ้มคนเป็นโรคลมบ้าหมูขึ้นรถเขา … “
“ -_-^ … “ ‘ เก็บอารมณ์ไว้นะ ต้นน้ำ! เก็บอารมณ์ไว้ -.,- ‘
“ … ^_^ … ว่าแต่นาย … หายโกรธฉันหรือยัง? “
“ … -_-;; “
“ เมื่อคืน … ฉันก็เล่าเหตุผลที่ต้องไปให้นายฟังไปหมดแล้ว … ตัวฉันก็ไม่รู้หรอกนะ!! ว่าการที่นายไม่พูดกับฉันอย่างเนี้ย … เป็นเพราะนายยังไม่หายโกรธฉัน หรือนาย … รอคนที่อยู่ข้างนอกกันแน่!?!
ต้นน้ำงงกับสิ่งที่ทิวสนพูด … ใครรออยู่ข้างนอก? … พอเขาหันไปดูที่ประตู … ฟอส ยืนอยู่ข้างนอกนิ …
“ ฟอส!! “ o_o
ต้นน้ำรีบลงจากเตียงแล้ววิ่งออกไปข้างนอกทันที …
“ … ( - - )*** “
“ นาย … “
ต้นน้ำเดินเลี่ยงออกมาโดยไม่ฟังสิ่งที่ทิวสนจะพูด … ซึ่งเขาก็ไม่ได้คิดอะไร นอกจาก รู้อยู่แล้ว … ว่าถึงยังไง ต้นน้ำก็คงไม่หายโกรธเขา …
“ นายยังไม่หายโกรธฉันใช่มั้ย? “
“ … “
“ นายจะไม่ฟังเหตุผลของฉันหรอ? “
“ … - -* “
“ หยุดคุยกันก่อนได้มั้ย? ต้นน้ำ!! “
“ T^T … “
ในเมื่อรู้ว่า … ถึงพูดยังไงต้นน้ำก็คงไม่หยุด ทิวสนเลยต้องเอื้อมมือไปจับเขา!
“ หยุดฟังฉันก่อนสิ!!! “
“ … -.,-^^ นายมีอะไรจะพูดก็พูดมา!! “
“ … ฉันมีเหตุผลที่ต้องไปที่นั่น … “
“ … “ T_T
“ … นายจำวันที่แม่โทรมาหาฉันได้มั้ย? “
“ … อืม! (- -;;) “
พ่อ (เลี้ยง) ของทิวสน … เสียชีวิตกระทันหันขณะเดินทางไปญี่ปุ่น เนื่องจากโรคหัวใจกำเริบ … ทำให้ขาดเสาหลักที่จะคอยเป็นที่ยึดให้กับครอบครัว … จนทำให้ตอนนั้น กิจการร้านอาหารในครอบครัวของเขา สั่นคลอนไปทุกสาขา ทั้งที่อยู่ในฝรั่งเศสและอิตาลี … รายได้ไม่พอกับรายจ่าย … กอปรกับแม่ของเขา ไม่สบายจนต้องเข้าโรงพยาบาล … ในครอบครัวใหม่ของเขา นอกจากพ่อเลี้ยงแล้ว … ก็ไม่มีผู้ชายเลย มีแต่ผู้หญิง … แม่ของเขาเลยต้องโทรให้เขามาช่วยดูแลกิจการทางร้านที่นู่น … ซึ่งอันที่จริง! ทิวสนไม่อยากไปเลยด้วยซ้ำ เขาไม่อยากห่างต้นน้ำไปไหนเลย … แต่เพราะเขาเป็นห่วงแม่มาก และลูกสาวคนใหม่ของแม่ก็ยังไม่บรรลุนิติภาวะพอ … กลัวจะดูแลได้ไม่ดีนัก … เลยต้องจากไปทั้งที่ยังไม่ได้บอกต้นน้ำ!! … เขาไม่กล้าบอกลา ไม่กล้าจริงๆ เพราะเขากลัว กลัวว่าจะไม่ได้กลับมาที่นี่อีก …
“ แต่ต่อจากนี้ไป … ฉันจะไม่ไปไหนอีกแล้วนะ! … ฉันจะอยู่กับนายที่นี่ … อยู่ตรงนี้ เหมือนกับที่ฉันเคยบอกนาย ว่าให้นายอยู่ใกล้ๆฉันไง!! ///* */// “
“ … “
“ ฉันบอกเหตุผลของฉันไปหมดแล้ว -_- … คราวเนี้ย! นายจะหายโกรธฉันได้หรือยัง? “
“ … “
“ … ว่าไงล่ะ ไอ้อ้วน!?! “
“ … T^T “
“ … ทำไมนายไม่พูดล่ะ? “
“ เราอย่าเจอกันอีกเลยนะ!! “
“ … O_o*** นี่นาย … หมายความว่า … นายยัง … ไม่หายโกรธฉันใช่มั้ย? “
“ เราหายโกรธนายแล้ว!!! … แต่เราไม่อยากเจอนายอีก เข้าใจมั้ย? “
“ ไม่เข้าใจอ่ะ!! ทำไมนายถึงไม่หายโกรธฉัน T_T ฉันบอกเหตุผลของฉันไปหมดแล้วนะ … นายยังไม่เข้าใจอีกหรือไง!?! (จับไหล่เขย่าด้วย!!!) … ฉันรักนายนะ ไอ้อ้วน!! … นายไม่รักฉันแล้วใช่มั้ย? ทำไมอ่ะ ทำไมอ่ะ >_< ทำไมอ่ะ นายไม่รักฉันแล้วใช่มั้ย? ใช่มั้ย? ใช่มั้ย? บอกฉันมาสิ!! บอกฉันมา!!! ว่าไงเล่า!!! (เขย่าแรงกว่าเดิมอีก!!!) บอกมาซักทีสิ! ไอ้อ้วน … บอกฉันมา ทำไมอ่ะ ทำไมอ่ะ ทำม้าาาาาาาายยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!! >O< !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! \\_/^^^
“ นี่ … O_O นาย … “
ทิวสนจับหัวต้นน้ำโขกกับกำแพง … หลายครั้ง!!! >_<^^^
“ นายไม่รักฉันแล้วใช่มั้ย? ใช่มั้ย? ใช่ม้าาาาาาายยยยยยยยยย!?!!!!!!!! “
“ อย่าน้าาาาาาาาาาาาาาาาาา!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! OoO*** “
~ ~ ~ ~ ~ ///-.-///v v v v v ~ ~ ~ ~ ~
…
“ อย่าน้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! “ >O
“ O_O … เฮ้ย!! ไอ้อ้วน!! นายเป็นอะไรไปเนี่ย!?! … เฮ้ย!!! “
“ ยะ ยะ ยะ ยะ อย่านะ นะ นะ นะ (ผงกหัวประหนึ่งว่าโดนโขกอยู่!!!) … “
“ ต้นน้ำ!! … นี่นายเป็นอะไรไปเนี่ย!?! (เขย่าตัวด้วยแหละ!!!) นาย … นายละเมออะไรอยู่? “
“ ปะ ปะ ปล่อย ระ ระ ระ เรา ปะ ปะ ไป ถะ ถะ ถะ เถอะะะะ!!! “
“ อ้าว! … ผงกหัวไม่เลิกเลย!!! -.,-v … ละเมออะไรของเขาอ่ะเนี่ย!?! “
“ ยะ ยะ ยะ ยะ ยะ … ระ ระ ระ เรา ขะ ขะ ขอ ทะ ทะ ทะ โทษ!!! “ ><
ทิวสนเห็นท่าไม่ดี … เลยอุ้มจะพาไปหาหมอ!!
“ นี่ นี่!!! … นาย … จะจับเราไปโยนลงข้างล่างใช่มั้ย? อย่านะ!!! เรายังไม่ได้ไปเมืองนอกเลย เรายังไม่อยากตาย!!! T^T ปล่อยเราไปเถอะนะ!!! “
“ … -_-v จะบ้าหรือไง!! … ฉันจะพานายไปหาหมอโว้ย >< … อือหือ!!! อ้วนขึ้นจริงๆด้วยแฮะ!!! >_
“ บอกให้ปล่อยไง!! ขอร้องล่ะ … อย่าจับเราไปโยนเลยนะ!!! “ >.,<
“ … ไปหาหมอโว้ย!!! ไอ้อ้วน!! “ -__-v
ทิวสนอุ้มต้นน้ำไปให้หมอฉีดยาสลบ (แต่กว่าจะสู้แรงลมบ้าหมูได้ … -.,-^ แทบตาย!!!) … แต่กระนั้น เขาก็เฝ้าต้นน้ำที่นอนสลบไสลเพราะฤทธิ์ยาอยู่แทบทั้งคืน จน … ( - - )++
“ … -_= อืมมม!!! … “
“ … -.- “
ต้นน้ำหันมามองคนที่นอน (กรน!!!) จับมือเขาอยู่ตลอดทั้งคืน …
“ นาย! … - -* “
“ -.- z z z “
“ ^-^ … หลับเหมือนเด็กเลย!!! “
“ … อืม!! -.+ … ตื่นแล้วหรอ? “
‘ ยี้! >_< … นอนน้ำลายยืดเชียว!! … โสโครก!!! ‘
“ … -_- “
“ … นายนี่ตัวหนักขึ้นจริงๆนะ!! กว่าจะอุ้มมาส่งโรงพยาบาลได้ … Taxi ก็ไม่ยอมรับ … สงสัย คงกลัวล่ะมั้ง!?! ว่าฉันจะอุ้มคนเป็นโรคลมบ้าหมูขึ้นรถเขา … “
“ -_-^ … “ ‘ เก็บอารมณ์ไว้นะ ต้นน้ำ! เก็บอารมณ์ไว้ -.,- ‘
“ … ^_^ … ว่าแต่นาย … หายโกรธฉันหรือยัง? “
“ … -_-;; “
“ เมื่อคืน … ฉันก็เล่าเหตุผลที่ต้องไปให้นายฟังไปหมดแล้ว … ตัวฉันก็ไม่รู้หรอกนะ!! ว่าการที่นายไม่พูดกับฉันอย่างเนี้ย … เป็นเพราะนายยังไม่หายโกรธฉัน หรือนาย … รอคนที่อยู่ข้างนอกกันแน่!?!
ต้นน้ำงงกับสิ่งที่ทิวสนพูด … ใครรออยู่ข้างนอก? … พอเขาหันไปดูที่ประตู … ฟอส ยืนอยู่ข้างนอกนิ …
“ ฟอส!! “ o_o
ต้นน้ำรีบลงจากเตียงแล้ววิ่งออกไปข้างนอกทันที …
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น