ยัยแสบกะหนุ่มซ่า

ลำดับตอนที่ #1 : จุดเริ่มต้นของรักอลเวง

     “เฮ้!! นายทำอย่างนี้กับผู้หญิงได้ไง กลับมาเดี๋ยวนี้นะ”

     “ฉันไม่กลับไปหาผู้หญิงอย่างเธอหรอก”

     “หนอย!! บังอาจมาก ถึงจะพึ่งเป็นแฟนกันก็เถอะ ยอมไม่ได้ -o-!”

ฉันวิ่งไปต่อยหน้าแคน แฟน (หมาดๆ) ของฉัน

     “นี่เธอ! ขอโทษฉันเดี๋ยวนี้นะ”

     “หนอย…ยังจะให้ขอโทษอีก เดี๋ยวก็อายุสั้นหรอก -o-!”

เฮ้อ!…ต้องขอโทษคุณผู้อ่านด้วยนะคะที่ฉันทำเริ่มเรื่องให้เป็นแบบนี้ แต่ฉันทนไม่ไหวจริงๆ -n- ถ้างั้นตัดตอนไปเลยดีกว่านะคะ

Chapter 1

    ชีวิตวุ่นๆของเด็กปี2อย่างฉันเริ่มต้นขึ้น เมื่อเพื่อนตัวแสบของฉันจับคู่ให้ฉันกับนายเคนเป็นแฟนกัน (ไปไม่รอดแน่ๆ) ในวันเกิดของเพื่อนคนหนึ่ง

     “เรน…วันนี้วันเกิดฉัน แล้วไหนอ่ะของขวัญ” นส. รีน เพื่อนตัวแสบของฉันเอง

     “ใครจะไปรู้ล่ะว่าวันนี้วันเกิดเธออ่ะ ค_ค?” ฉันตอบกลับไป

     “อ้าว เคนมาด้วยหล่ะ” นส. แอน เพื่อนตัวแสบอีกคนของฉัน

อุ๊ย เอาเค้ามาทำไมน่ะ ฉันยิ่งชอบๆเค้าอยู่ ///*-*///

     “สวัสดีทุกคน…เอ้อรีน ฉันลืมเอาของขวัญมาให้เธอ” เคน ทำไมเราใจตรงกันอย่างนี้นะ

     “นายทำอย่างนี้ได้ไงอ่ะ T_T” นส.รีน

     “นี่เธอจะเอาจากฉันอ่ะ เธอให้อะไรฉันบ้างรึเปล่า”

     “อืมมมมม…อ้อ!^_^ ปีที่แล้วฉันให้ นาฬิกาข้อมือไง อย่างดีเชียวนะ” นส.รีน

     “อ้าวหรอ…- -” หนอย เธอทำให้ฉันหน้าแตกต่อหน้าเคน - -*

     “หน้าแตกเลยกิ้วๆ” นส.แอน

แล้วทำไมฉันต้องหน้าแดงด้วยล่ะเนี่ย

     “โอ้ จิมกับพีมาอ่ะ เค้าช่างเป็นแฝดที่เหมือนกันจริงๆเลย” นส.แอนพูดขึ้น

แฝดมันก็หน้าตาเหมือนกันอยู่แล้วไม่ใช่หรอยัยบ๊อง อืมม…แต่ว่าเค้าก็หน้าตาเหมือนกันจริงๆอ่ะเนอะ

     “นี่ยัยแอน หิวผู้ชายมาเลยรึไงยะ มาดูวันเกิดฉันดีกว่าอย่านอกเรื่อง” นส.รีน

     “อะ…เธอจะให้ฉันทำอะไรเป็นของขวัญให้เธอ” ฉันตอบนส.รีน

     “อืมมมมม…ฉันต้องการให้เธอลองคบกับเคน 1 ปี จนกว่าจะถึงวันเกิดฉันปีหน้า”

     “OoO! หา เธอคิดได้ไงเนี่ย…ไม่จริงใช่ไหม”

     “นั่นนะสิ คลุมถุงชนชัดๆ” นายเคนตอบด้วยท่าทางลุกลี้ลุกลน

     “เคน…นายก็ไม่ได้เอาของขวัญมาให้ฉัน…แล้วอีกอย่าง ฉันก็ช่วยให้เธอ2คนได้คบกัน” นส.รีน

ฉันกับเคนหน้าแดงกันทั้งคู่

     “เธอสองคนนี่จริงๆเลยน๊า แก่จะตายอยู่แล้วยังจะมาอายกันเป็นเด็กๆอีก ดูฉันเป็นตัวอย่างนะ ฉันจะไปหาพีให้ดู” นส.แอน

     “เออ ฉันไปหาจิมด้วยสิ” นส.รีน

เธอก็ทำได้สิก็เธอเป็นแฟนกะเค้าอ่ะ เวรกรรม…เพื่อนของฉันไปกันหมดแล้ว เหลือฉันกับเคนอยู่2คน เขินจังเยย >
     “นี่ เธอจะเอาไง 1 ปีเชียวนะ” นายเคนเริ่มถามฉันก่อน

     “จะให้เอาไงล่ะ 1 ปีก็ 1 ปีสิ” ฉันตอบกลับไป

     “ฉันว่า กว่าจะถึง1ปีลูกเราคงโตแล้วล่ะ”

     “โห พูดงี้ได้ไง ใครจะเป็นเหมือนนายล่ะ ชิงสุกก่อนห่ามอ่ะ” คือว่าฉันชักยั๊วะ

     “เธอว่าฉันหรอ”

ฉันไม่คิดเลยว่า เคนที่ฉันเฝ้ามองมาในระยะเวลา 1 ปีจะมีนิสัยอย่างนี้ T_T ยังไงก็แล้วแต่ชะตากรรมละกัน

     “แล้วนายมาพูดดูถูกผู้หญิงเหมือน…ได้ไงล่ะ”

     “เค้าเรียกว่าดูถูกเหรอน่ะ”

     “เอออ่ะดิ”

แค่วันแรกก็ทะเลาะกันซะแล้ว T-T เนี่ยหรอเคนที่ฉันชอบ ฉันตาถั่งถึงขนาดชอบคนที่มึนขนาดนี้เลยหรอ อ้าว!! ไอ้หมอนั่น (เคน) วิ่งหนีฉันไปแล้ว ฉันก็ต้องวิ่งตามสิ

     “เฮ้!! นายทำอย่างนี้กับผู้หญิงได้ไง กลับมาเดี๋ยวนี้นะ”

     “ฉันไม่กลับไปหาผู้หญิงอย่างเธอหรอก”

     “หนอย!! บังอาจมาก ถึงจะพึ่งเป็นแฟนกันก็เถอะ ยอมไม่ได้ -o-!”

ฉันวิ่งไปต่อยหน้าแคน แฟน (หมาดๆ) ของฉัน

     “เฮ้ย! ขอโทษฉันเดี๋ยวนี้นะ”

     “หนอย…ยังจะให้ขอโทษอีก เดี๋ยวก็อายุสั้นหรอก -o-!”

ระหว่างเค้าและฉันมีอะไรที่เหมือนกันหลายอย่าง ทั้งอารมณ์ จิตใจ และท่าทางที่แสดงออกมา  (เค้าว่ากันว่าคนที่มีอะไรเหมือนกันมักจะอยู่ด้วยกันไม่ได้) แต่ถ้าฉันมีแฟนอย่างเค้าจริงๆนะ ชาติหน้าฉันขอเกิดเป็นมดดีกว่า



                                                                                                                                      แล้วเรื่องก็เป็นเพราะ ประการฉะนี้…

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



ตอนเพิ่มเติม



“ดูดิจิม…แค่แปปเดียวสองคนนั้นอาละวาดได้ขนาดนี้แล้ว 555+” นส.รีน

“น่าสงสารเคนจังเลย” จิมพูด

“ฉันว่าน่าสงสารยัยเรนมากกว่านะ” พี

“ฉันว่าเข้ากันได้ดีด้วยซ้ำนะเนี่ย 555+” นส.แอน