ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : มิติลับ
          วันนี้ “มิเอะ” สาวน้อยอายุสิบห้าได้มาเทียวพักผ่อนที่ทะเลกับครอบครัว เธอนั้นคุ้นเคยกับทะเลเป็นอย่างดีเพราะเธอเป็นนักกีฬาว่ายน้ำฝีมือดีและเล่นกีฬาได้ทุกชนิด
“มิเอะ ขึ้นมาได้แล้วลูก..เย็นมากแล้วนะ” แม่ของมิเอะตะโกนเรียกมิเอะที่กำลังว่ายน้ำอย่างสนุกสนาน
“ค่ะแม่!” มิเอะรับคำแม่ <ซ่า > มิเอะได้ยินเสียงเหมือนมีอะไรอยู่ในน้ำจึงหันไปดู ต้นเสียงคือปลาโลมาตัวหนึ่งที่ว่ายน้ำตรงมาหามิเอะ
“ขอว่ายน้ำเล่นอีกสักพักนะค่ะ” เสียงมิเอะตะโกนบอกแม่
“อีกแป๊ปเดียวนะ” แม่พูดเสียงหวานให้มิเอะ
“มีอะไรหรือเจ้าตัวน้อย!...” มิเอะก้มตัวลงไปพูดกับปลาโลมาตัวนั้น ไม่มีเสียงตอบกลับจากปลาโลมา มันแน่นอนอยู่แล้วปลาโลมาพูดไม่ได้ มันได้แต่พงกหัวที่เป็นเงาของมัน
“ให้ฉันตามไปหรอ!” ไม่รู้ว่าเธอรู้ได้อย่างไร แต่เจ้าปลาโลมากลับพงกหัวอีกครั้ง จากนั้นปลาโลมาก็ว่ายนำทางให้มิเอะตามไป จนลึกไปเรื่อยๆ มิเอะคิดว่าคงไปอีกไม่ได้และจะว่ายกลับ เจ้าปลาโลมารีบว่ายมาขว้างและทำท่าจะให้มิเอะเกาะหลังไป มิเอะเกาะหลังปลาโลมาดำน้ำลงไปเรื่อยๆ และมาโผล่ในทะเลที่เธอไม่รู้จัก
“เจ้าตัวน้อย เธอพาฉันมาที่!!!” มิเอะสังเกตุว่าปลาโลมาตัวนั้นไม่อยู่เสียแล้ว
“ช่วยด้วย!!!!!!!!” มิเอะได้ยินเสียงมาจากข้างหลังจึงหันไปดู เสียงนั้นคงมาจากเรือลำใหญ่ที่อยู่ข้างหลังมิเอะนั้นเอง
“ปล่อยฉันนะไอ้พวกบ้า” มิเอะได้ยินเสียงจากข้างในเรืออีกครั้ง จึงว่ายน้ำเข้าไปใกล้แล้วปีนเชือกขึ้นมาจากนั้นเธอก็วิ่งไปหาที่ซ่อนเพื่อคอยดูเหตุการณ์ต่อไป
“มาทำอะไรที่นี่สาวน้อย!”
“แย่แล้วคราวนี้เรา” มิเอะพูดเมื่อหันไปเจอชายตัวมหึมา
          จากนั้นมิเอะก็โดนมัดรวมกับชายผู้หนึ่ง ผู้ชายคนนี้คงมีอายุประมาณสิบหกปีได้ เขามองคนที่จับมิเอะมามัดด้วยสายตาที่ดุดัน ผมของเขาเป็นสีทองสะท้อนแวววาวรับพระอาทิตย์ ดูคมเข้มมากทีเดียว       
“มิเอะ ขึ้นมาได้แล้วลูก..เย็นมากแล้วนะ” แม่ของมิเอะตะโกนเรียกมิเอะที่กำลังว่ายน้ำอย่างสนุกสนาน
“ค่ะแม่!” มิเอะรับคำแม่ <ซ่า > มิเอะได้ยินเสียงเหมือนมีอะไรอยู่ในน้ำจึงหันไปดู ต้นเสียงคือปลาโลมาตัวหนึ่งที่ว่ายน้ำตรงมาหามิเอะ
“ขอว่ายน้ำเล่นอีกสักพักนะค่ะ” เสียงมิเอะตะโกนบอกแม่
“อีกแป๊ปเดียวนะ” แม่พูดเสียงหวานให้มิเอะ
“มีอะไรหรือเจ้าตัวน้อย!...” มิเอะก้มตัวลงไปพูดกับปลาโลมาตัวนั้น ไม่มีเสียงตอบกลับจากปลาโลมา มันแน่นอนอยู่แล้วปลาโลมาพูดไม่ได้ มันได้แต่พงกหัวที่เป็นเงาของมัน
“ให้ฉันตามไปหรอ!” ไม่รู้ว่าเธอรู้ได้อย่างไร แต่เจ้าปลาโลมากลับพงกหัวอีกครั้ง จากนั้นปลาโลมาก็ว่ายนำทางให้มิเอะตามไป จนลึกไปเรื่อยๆ มิเอะคิดว่าคงไปอีกไม่ได้และจะว่ายกลับ เจ้าปลาโลมารีบว่ายมาขว้างและทำท่าจะให้มิเอะเกาะหลังไป มิเอะเกาะหลังปลาโลมาดำน้ำลงไปเรื่อยๆ และมาโผล่ในทะเลที่เธอไม่รู้จัก
“เจ้าตัวน้อย เธอพาฉันมาที่!!!” มิเอะสังเกตุว่าปลาโลมาตัวนั้นไม่อยู่เสียแล้ว
“ช่วยด้วย!!!!!!!!” มิเอะได้ยินเสียงมาจากข้างหลังจึงหันไปดู เสียงนั้นคงมาจากเรือลำใหญ่ที่อยู่ข้างหลังมิเอะนั้นเอง
“ปล่อยฉันนะไอ้พวกบ้า” มิเอะได้ยินเสียงจากข้างในเรืออีกครั้ง จึงว่ายน้ำเข้าไปใกล้แล้วปีนเชือกขึ้นมาจากนั้นเธอก็วิ่งไปหาที่ซ่อนเพื่อคอยดูเหตุการณ์ต่อไป
“มาทำอะไรที่นี่สาวน้อย!”
“แย่แล้วคราวนี้เรา” มิเอะพูดเมื่อหันไปเจอชายตัวมหึมา
          จากนั้นมิเอะก็โดนมัดรวมกับชายผู้หนึ่ง ผู้ชายคนนี้คงมีอายุประมาณสิบหกปีได้ เขามองคนที่จับมิเอะมามัดด้วยสายตาที่ดุดัน ผมของเขาเป็นสีทองสะท้อนแวววาวรับพระอาทิตย์ ดูคมเข้มมากทีเดียว       
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น