ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    แฮรี่ พอตเตอร์ กับ การกลับมาอีกครั้ง

    ลำดับตอนที่ #1 : ปิดเทอมภาคฤดูร้อนที่บ้านโพรงกระต่าย

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 20
      0
      29 มี.ค. 48

    วันนี้ถือเป็นวันที่มีความสุขทีสุดของแฮรี่ก็เป็ได้ เพราะเขาจะได้ไม่ต้องตื่นมากับเสียงกรนของดัดลีย์ ลูกพี่ลูกน้องของเขา กับครอบครับของลุง



    และป้า ผู้ที่ไม่เคยเชื่อในเวทมนตร์ แฮรี่ตื่นขึ้นจากที่นอนอันอ่อนนุ่มเพราะการเจ็บที่แผลเป็นที่ร้อนผ่าว ถัดจากเตียงของแฮรี่ เด็กชายผมสีแดงที่ดูเกงก้างแต่น่ารัก



    รอน วีสลีย์ เพื่อนตายของเขาตลอดกาลที่ตอนนี้นอนกางแขนกางขา  นอนหลับปุ๋ย





        จะมีใครเชื่อไหมว่าเด็ชายธรรมดาๆที่รอดชีวิตมาได้อยากหวุดหวิดกลับได้เข้ามาเรียนในโรงเรียนเวทมนตร์ ที่ๆเขาไม่เคยรู้จัก แต่กลับได้มา



    เจอ และได้มีการต่อสู้กับคนที่เขากลัวที่สุด ลอร์ดโวลเดอมอร์ คนที่ปลิดชีวิตพ่อและแม่ของเขา





    \" เฮ้ แฮรี่ ตื่นแล้วหรอ \" เสียงดังมาจากรอน ที่ตอนนี้ตื่นแล้ว



    \"อืม \" แฮรี่ตอบ



    \" เป็นไง หลับสบายไม้ ฉันหวังว่ามันคงจะดีกว่าบ้านลุงกับป้าของนายนะ \" รอนพูด





    ใช่ แน่นอนที่นี่ต้องดีกว่าอยู่แล้ว บ้านเลขที่สี่ ซอยพรีเว็ตที่ซุกหัวนอนของเขา คนทั้งบ้านต่างพาหาเรื่องเขา ดัดลีย์เด็กเกเร ที่ลุงเวอร์นอน และ



    ป้าเพ็ตทูเนียต่างพากันชื่นชมว่า ดัดลีย์นั้นเป็นเด็กปอปปูลาร์มาก จนเขารู้สึกว่าทุกวันนี้ที่ซอยพรีเว็ตเขาอาศัยอยู่กับลูกหมูน่ารักเกียจ



    ดัดลีย์ตัวกะเปี๊ยกจอมเกเรแฮรี่คิดในใจที่สามารถออกมาจากคอกหมูหนึ่งตัวนั้นได้











    \" แฮรี่นายเป็นอะไร \" รอนถามเพราะดูท่าทางของแฮรี่แล้วน่าเป็นห่วง





    \" แผลของฉัน \" แฮรี่บอก



    \" นายควรบอกดัมเบิลดอร์นะ \" รอนบอก



    \" ไม่ต้องหรอก เขามีงานยุ่งอยู่แล้ว \" แฮร่บอก เพราะเขาไม่ต้องการให้ดัมเบิลดอร์ยุ่งไปมากกว่านี้



    \" งั้นนายนอนพักแปปนึงแล้วกัน ฉันจะลงไปก่อนนะ \" รอนบอก



    \" ฮื่อ \" แฮรี่ตอบ เข้าล้มตัวลงนอนคิดเรื่องเกี่ยวกับแผลเป็นของเขา



             แฮรี่เป็นคนเดียวที่สามรถรับรู้อารมณ์ของโวลเดอมอร์ได้ การที่เขามีแผลเป็นเพราะโวลเดอมอร์ทำเครื่องหมายในฐานะผู้เท่าเทียมไว้



    อาการเจ็บแผลแบบนี้เขาเคยเจ็บมากกว่านี้ในช่วงที่เขาใกล้จะเผชิญหน้ากับโวลเดอมอร์





    \" อ้าว แฮรี่ มากินข้าวกันเถอะเธออยากกินอะไรจ๊ะ เอาเป็น พายองุ่น หรือเอาเป็นแยมส้ม ดีจ๊ะ \" นางวีสลีย์ถาม



    \" ผมของเป็นพายองุ่นพอครับ \" แฮรี่ตอบก่อนที่จะนำพายเข้าปากที่นางวีสลีย์ทำ



    \" พวกแกอยาทำเรื่องเล็กน้อยให้เป้นเรื่องใหญ่สิ เรื่อวแค่นี้แกต้องทำให้มันวุ่นวายไปหมดแกสองคนนี่จริงๆเลย \" นางวีสลีย์ตะโกนด่า



    ฝาแฝดทั้งสองคน เฟร็ดกับจอร์จฝาแฝดอารมณ์ดีที่มีความตั้งใจจะเปิดร้านขายของตลก โดยอาศัยเงินจากแฮรี่ที่ชนะการแข่งขันไตรภาคี



    \" พวกผมแค่อยากจะช่วยแม่ \" เฟร็ดพูดแก้ตัว



    \" ไม่ต้อง แค่นี้แกก็ทำเรือ่งยุ่งพอแล้ว พอกันที ! \" นางวีสลีย์บอกด้วยความไม่พอใจลูกชายสองคน













    แหๆๆๆเปนไงบ้างอันนี้เริ่มเรื่องไปก่องอะ เมนท์ด้วยนะ

















    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×