* รักสุดใจ + นายสุดซ่า *

ลำดับตอนที่ #1 : เจอกันครั้งเเรกก็ทะเลาะกันซะเเละ ( อาจสั้นไปหน่อยนะค่ะ )

“นี่ ยัยแก้วตื่นได้เเล้ว ตื่นๆ”เเม่เขย่าตัวของเด็กสาว อายุ 17 ปี ที่ชื่อว่าเเก้วอย่างเหนื่อยหน่าย

“รู้เเล้วน่า จะปลุกให้บ้านถล่มลงมารึไงนะเเม่”ฉันบ่นเล็กน้อยก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไป



                                                         20 นาที ผ่านไป



“นี่ยัยเเก้ว แกหลับในห้องน้ำอีกแล้วเหรอเนี่ย นี่สายเเล้วนะ 7 โมงครึ่งแล้ว”แม่ของแก้วทุบประตูห้องน้ำเหมือนคนบ้า

“ห๊า! สายเเล้ว เอโคๆ หนูรีบเเล้ว”ฉันมักจะเป็นอย่างงี้เสมอ เวลาง่วงนอนมากๆ จะนั่งหลับบนโถส้วมในห้องน้ำ นี่ฉันม.5 แล้วนะเนี่ย บ้าจัง วันนี้เป็นวันเปิดเทอมด้วย

“หนูไปแล้วนะคะ”ฉันคว้าขนมปังใส่ปากแล้วรีบวิ่งไป

“ฮ้า ถ้าวิ่งไปอย่างนี้ทันเเน่ๆ แต่เอ… ตาขวามันกระตุกนา ฉันคิดมากไปมั้ง”ฉันยังคงวิ่งไปเรื่อยๆ ถ้าเลี้ยวหัวมุมนี้ก็ถึงหน้าประตูโรงเรียนเเล้ว แต่

“โครม! โอ๊ย!”ฉันวิ่งไปชนกับใครคนนึงเข้าเจ็บมากๆเลย ฉันลืมตาขึ้นช้าๆปรากฏว่าฉันนอนทับอยู่บนตัวของผู้ชายคนนั้น ว้าว! หล่อโครตๆ เฮ้ย คิดไรเนี่ย คนรอบๆมองเต็มเลย อายจัง

“นี่ ยัยเพิ้ง ลุกไปได้เเล้วมันหนัก”

โห น่าตาดี เเต่ปากงี้ น่าซัด ฉันรีบลุกขึ้น ก่อนหันไปมองเเค้นๆ นี่ฉันรีบนะเนี่ยไม่งั้นยาว

“ยัยเพิ้งจะไปไหน วิ่งมายังกับจรวดแล้วชนคน จะไม่ขอโทษเลยเหรอ”

“นี่นาย ปากอย่างงี้ใครเค้าจะขอโทษ ฝันไปเหอะ เเล้วฉันไม่ได้ชื่อยายเพิ้งด้วย”

“แต่เธอผิดนี่ แล้วก็วิ่งมาเป็นยัยบ้าหัวกระเซิงอย่างงั้น จะให้เรียกว่าอะไรล่ะ”

“นี่นายจะหาเรื่องกันใช่มะ ตอนนี้ฉันไม่ว่างรีบ”โมโหแล้วนะโว้ยย

“นี่ถ้ารีบก็ขอโทษมาดิ ยัยเพิ้งงงงง”ไอ้บ้านั่นลากเสียงยาวกวนๆ  โธ่โว้ย อะไรมาฉุดก็ไม่อยู่เเล้ว แล้วฉันก็เสยเข้าปลายคางตานั่น พร้อมกับวิ่งออกไปที่โรงเรียนเเล้ววิ่งเข้าประตูก่อนที่จะปิดเพียงเเวบเดียว เส้นยาแดงผ่าแปด  ตาบ้านั่นคงไม่ตายนะ ฉันคิดเเล้วก็แค้นใจ

……………………………………………………………………………………………………….

ในชั่งโมงโฮมรูม ระหว่างที่อาจารย์กำลังอบรมนักเรียนอยู่ ยัยไหมเพื่อนสุดที่รักของฉันก็พูดขึ้น

“นี่ เค้าว่าจะมีเด็กใหม่มาหน่ะ”

“จริงดิ ฉันไม่เห็นรู้เรื่องเลย”ส่วนนี่ก็ยัยแซน เพื่อนอีกคนของฉัน

“เหรอ ช่างมันเหอะ น่าเบื่อ”นี่ยังเซ็งกับเมื่อเช้าไม่หายเลยนะเนี่ย

“นี่พวกเธอเงียบหน่อยได้มั้ย”อาจารย์พูดขึ้น

“ครูมีนักเรียนใหม่มาเเนะนำ พวกเธอช่วยเงียบที”อาจารย์เตือนอีกที

“นี่ ถ้าพวกเธอไม่เงียบละก็…”เหอะๆ ได้ผลทุกคนเงียบหมด รวมทั้งฉันด้วย ไม่งั้นคงหัวเเตกตาย เพราะอาจารย์คนนี้ ทุกคนในห้องพร้อมใจกันตั้งฉายาว่า อาจารย์แปลงบินพิฆาตมาร ขอบอกแกปาเเม่นมั่กๆเลย ฉันเคยโดนเเบบเฉียดๆทีนึง นั่นเเกบอกแค่เตือน เหอะๆถ้าโดนจริงๆจะเป็นไงนะ

“เอาล่ะ เธอเข้ามาได้”ทันทีที่เด็กใหม่เข้าห้องมาฉันก็ตะลึง โอ้พระเจ้าก็นั่นนายจอมกวนเมื่อเช้า เเย่ชะมัด ฉันรีบนั่งก้มหน้า ส่วนสาวๆในห้องก็เอาเเต่กรี๊ดจนห้องจะเเตกอยู่เเล้ว ยิ่งนายนั่นเเนะนำตัวนะหูจะเเตก ยัยเพื่อนบ้า 2 คนนั่นก็เป็นไปด้วย เขย่าเเขนฉันใหญ่เลย ตอนนี้ฉันสั่นทั้งตัวยังกับเจ้าเข้า มึนชะมัดเลย

“สวัสดีครับ ผมชื่อ ชลธาร  คงยืนอยู่  เรียกว่า เชน ก็ได้นะครับ”

“นี่ ไหม เเซน นายนี่คือคนที่ฉันทะเลาะเมื่อเช้า ไงล่ะ”

“หา จริงดิ”สองสาวพร้อมใจกันตอบ

“เอาล่ะ เงียบได้แล้ว ไปนั่งกับนาย ต้นเอก ไป”เเล้วตานั่นก็ชะเง้อ หาที่นั่ง

“นั่นไง”อาจารย์ชี้ให้ายนั่นดู ระหว่างที่นายนั่นเดินมานั่งอาจารย์ก็ทำให้ฉันขายหน้า

“นี่ยัยแก้วหน้าม้า อย่าเเผลงฤทธิ์ใส่เพื่อนใหม่ซะล่ะ” T0T โธ่ อาจารย์อะ เพื่อนหัวเราะกันเต็มเลย

……………………………………………………………………………………………………….



                                      หวัดดีจ้า เรียวกิโกะเองน้า เรื่องที่เเล้วไม่ประสบความสำเร็จ เลยส่งเรื่องใหม่มาหวังว่า ทุกคนคงชอบน้า หรือถ้าไม่ชอบก็ติมาได้ค่ะ ไม่ก็ใครอยากให้กำลังใจก็ชมนะ

                                     ขอบคุณค้า