ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Harry Potter and The Green Flame Torch

    ลำดับตอนที่ #1 : วันเกิดที่เเสนเจ็บปวด : Birth Day Have Painful

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 162
      0
      22 มี.ค. 48

    Harry Potter and The Green Flame Torch



    แฮร์รี่ พอตเตอร์  กับ เปลวเพลิงสีเขียว



    บทที่ 1 วันเกิดที่เเสนเจ็บปวด



    chapter 1 Birth Day Have Painful







           หน้าร้อนที่แสนหนาวเหน็บของเด็กชายวัยรุ่นคนหนึ่งในบ้านเลขที่4ซอยพรีเว็ต

    เขาปวดแสบปวดร้อนที่หน้าผาก ชายวัยรุ่นผู้นั้นชื่อแฮร์รี่ พอตเตอร์ เขาเสียพ่อแม่ไปเพราะโวลเดอร์มอร์ แล้วไม่นานมานี้ เมื่อปีที่แล้วเขาต้องเสียพ่อทูนหัวไป



           เขาโทษตัวเองที่ต้องทำให้ ซีเรียส  แบล็ค พ่อทูนหัวของเขาต้องตายไป ตอนนี้เขาไม่เหลือใครอีกแล้ว แต่.....................

    แฮร์รี่สะดุ้งตื่นขึ้นแผลเป็นที่ปวดแสบปวดร้อนเจ็บมากขึ้นล้วเขาใช้มือถูแผลด้วยความเจ็บปวด  

    เขารู้ดีว่าโวลเดอร์มอร์มีอำนาจมากขึ้นเรื่อยๆแต่ทำไมเขายังอยู่เฉยอยู่เลย

    เขาต้องทำอะไรสักอย่างก่อนที่โวลเดอร์จะทำลายไปมากกว่านี้  เขาไม่อยากจะกลับไป  เขาไม่สมควรจะมีชีวิตอยู่ด้วยซ้ำ  ควรจะเป็นเขาสิ  ไม่ใช่ซิเรียส



           แฮร์รี่คิดอย่างเศร้าใจมากแล้วยังมีคำพยากรณ์นั่นอีกเล่า  คำพยากรณ์จากอาจารย์สอนวิชาพยากรณ์ศาสตร์ของเขา   นั่นก็เป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่เขาไม่อยากกลับไป  ทำไมต้องเป็นฉัน?  นี่เป็นคำถามธรรมดาไปแล้ว  ทำไมต้องเป็นฉัน?เขาได้ยินเสียงลูกพี่ลูกน้องกับลุงของเขากรน  เขาไม่รู้เลยว่ายังเช้าตรู่อยู่



           เขาลุกขึ้นนั่งแล้วหยิบแว่นมาสวมให้มองเห็นชัดขึ้น



           ในขณะนั้นเองพบว่ามีนกฮูก 4 ตัวกำลังรอคอยให้เขาเปิดหน้าต่างอยู่ หนึ่งในนั้นเป็นนกฮูกตัวเล็กจิ๋วที่กำลังบินไปรอบๆ และส่งเสียงดัง เขาเดินไปที่กระจกหน้าต่างและเปิดมันออก ทันใดนั้นนกฮูกตัวเล็กที่สุดนั้นก็พุ่งเข้ามา และส่งเสียง ก่อนที่นกฮูกตัวอื่นๆจะค่อยๆทยอยเข้ามาในบ้าน

            \"นี่! เงียบๆหน่อยได้มั๊ย\" แฮร์รี่ดุนกฮูกตัวเล็กนั้น เพื่อไม่ให้มันส่งเสียงดังจนทำให้ลุงและป้าของเขาตื่นขึ้นมาอาละวาด

    นกฮูกตัวเล็กจิ๋วนี้มีชื่อว่า พิกวิดเจียน มันเป็นนกฮูกของรอน วีสลีย์ เพื่อนรักของเขา พิกวิดเจียนมีห่อของมาด้วยห่อหนึ่ง นั่นคงเป็นของขวัญจากรอนนั่นเอง แฮร์รี่คิด

            แฮร์รี่หันไปมองดูนาฬิกาตอนนี้เวลาหกโมงเช้า ตอนนี้เขาอายุ 16 ปีมาได้นานหลายชั่วโมงแล้ว



            เขาหันไปมองดูนกฮูกที่เหลือ ตัวหนึ่งคือนกฮูกหิมะสีขาวสะอาด มันคือเฮ็ดวิก ซึ่งเป็นนกฮูกของเขาเอง

    และมันมีห่อของติดมาด้วย นั่นคงจะมาจากเฮอร์ไมโอนี่ เฮ็ดวิกแสนรู้นัก มันรู้ว่าเฮอร์ไมโอนี่ต้องการให้ของขวัญวันเกิดเขา

    และมันรู้ว่าเธอไม่มีนกฮูก มันจึงเป็นฝ่ายบินไปหาเฮอร์ไมโอนี่เองทีเดียว



            เฮ็ดวิกหย่อนห่อของลงบนตักของแฮร์รี่ เขาลูบขนมันเบาๆ เป็นการขอบใจ



            นกฮูกอีกสองตัวนั้น ตัวหนึ่งเป็นนกฮูกสีน้ำตาลทอง แฮร์รี่เดาได้ว่ามันต้องเป็นนกฮูกของโรงเรียน ส่วนอีกตัวหนึ่งนั้นเป็นนกฮูกสีเทาแซมขาว ซึ่งเป็นนกฮูกพันธุ์ที่เขาไม่ค่อยคุ้นตานัก มันมีห่อของมาด้วยเช่นกัน



            แฮร์รี่เอื้อมมือไปคว้าตัวพิกวิดเจียนที่ถึงแม้ว่าจะหยุดส่งเสียงไปแล้ว แต่คงยังไม่เลิกบินวนไปรอบๆห้องอยู่เอาไว้ และแกะห่อของออกจากขาของมัน แล้วจึงเอาตัวมันไปเกาะที่คอนข้างๆเฮ็ดวิก ทำให้เฮ็ดวิกส่งเสียงอย่างไม่พอใจทันที แฮร์รี่แกะห่อของออกดู มันมีจดหมายแนบมาด้วยหนึ่ง



            แฮร์รี่เพื่อนรัก



              ฉันเสียใจด้วยกับเรื่องของพ่อทูนหัวของนาย แม่ฉันบอกว่าจะมารับนายไปที่ภาคีและให้นายมางานศพแบล็คด้วยหละ วันมะรืนนี้นะ ฉันขอเสียใจอีกทีนึงนะ เรารู้ว่านายเหงา แต่ยังมีเราและเฮอไมโอนี่อยู่นะจำไว้ด้วย   หวังว่าชีวิตที่ซอยพรีเว็ตจะยังเรียบร้อยดีนะ ฉันหวังว่านายคงจะถูกใจกับของขวัญที่ฉันให้นะ นี่เป็นของออกใหม่เลยล่ะ ฉันว่านายคงจะชอบมัน  ฉันชวนเฮอร์ไมโอนี่มาอยู่กับเราด้วยในช่วงหนึ่งเดือนที่เหลือนี้ ฉันคิดว่าเขาน่าจะมานะ     รอน  

                                                                                                                

            ให้ตาย! ฉันอยากให้เป็นพรุ่งนี้เลยด้วยซ้ำ  แฮร์รี่ยิ้มขำกับจดหมายของรอน และแกะห่อของขวัญออก มันเป็นขนมช็อกโกแลตกล่องใหญ่ที่เป็นรูปสัตว์ต่างๆ แฮร์รี่หยิบรูปสิงโตขึ้นมาอันหนึ่งและกำลังจะลองชิมดู แต่สายตาของเขาเหลือบไปเห็นที่ข้างกล่องเสียก่อน แอนนิเมจัส ช็อกโกแลต : ช็อกโกแลตที่ทำให้คุณกลายเป็นสัตว์ได้นาน 1 นาที

    (ได้รับอนุญาตอย่างถูกต้องจากกระทรวงเวทมนตร์แล้ว) ข้อควรระวัง : ควรกินช็อกโกแลตรูปปลาขณะอยู่ในน้ำ เพื่อความปลอดภัยของตัวท่านเอง แฮร์รี่รีบเอาช็อคโกแลตเก็บเข้าที่เดิม

             เขายังไม่คิดจะแปลงร่างให้คนทั้งบ้านตื่นขึ้นมาตอนนี้หรอก แต่นกฮูกของรอนก็มีจดหมายอีกฉบับหนึ่งเป็นของเฟร็ด และ จอร์จ



    หวัดดี  แฮร์รี่  สุขสันต์วันเกิดนะ  เพื่อนผู้ใจดีของเรา  



    นี่เป็นของที่ระลึกเล็กน้อยแทนคำขอบใจแล้วกัน  เป็นสิ่งประดิษฐ์ล่าสุดของเราเอง  ใช้ให้สนุกละ!และขอแสดงความเสียใจเรื่องแบล็คด้วยนะ



    ปรารถนาดีจาก  เฟร็ด กับ จอร์จ วีสลีย์



                                มันคือประทัดเวทมนตร์ที่ทำให้เกิดสัตว์ที่มีชีวิตออกมา





    จากนั้นเขาจึงหันไปหยิบห่อของจากเฮอร์ไมโอนี่ที่มากับเฮ็ดวิก มันมีจดหมายแนบอยู่เช่นกัน



         แฮร์รี่เพื่อนรัก

    หวังว่าเธอคงสบายดีนะ รอนชวนฉันไปอยู่ภาคีในช่วงก่อนเปิดเทอมที่เหลือนี้ ฉันคิดว่าจะไปนะ เขาบอกว่าจะไปรับเธอด้วยนี่ แล้วเจอกันที่ภาคี และขอแสดงความเสียใจเรื่องแบล็คด้วยนะ

                                                                                                                                         จาก เฮอร์ไมโอนี่   .









                     เขาหันไปแกะห่อของขวัญ และพบว่ามันเป็นชุดจำลองสนามควิดดิชที่อยู่ในครอบแก้วสวยงาม

    ซึ่งมีผู้เล่นตัวเล็กๆบินวนไปมาในสนามได้ด้วย



                     แฮร์รี่อ่านที่ข้างกล่องและพบว่ามันเป็นชุดที่เอาไว้ใช้ในการคิดกลยุทธ์ในการเล่นควิดดิช มีโน้ตแผ่นเล็กๆ ติดมากับของขวัญชิ้นนี้ด้วย ฉันคิดว่ามันคงจะมีประโยชน์นะ



                     แฮร์รี่หยิบชุดจำลองขึ้นมาพิจารณา เขาไม่คิดว่าเฮอร์ไมโอนี่จะเดาถูกหรอก



                     เขาเป็นผู้เล่นที่อายุน้อยที่สุดในทีม แต่ถึงกระนั้น แฮร์รี่ก็อดที่จะชื่นชมกับชุดจำลองนี้ไม่ได้ มันดูสวยงามเหมือนจริงมาก เขาอดใจไว้ยังไม่ทดลองใช้มันตอนนี้ และหันไปสนใจกับจดหมายที่มากับนกฮูกที่เหลือ



                       เขาเปิดจดหมายที่มากับนกฮูกสีเทาก่อน แฮร์รี่ สุขสันต์วันเกิดนะ ช่วงนี้ฉันกำลังยุ่งๆอยู่ เสียใจเรื่องแบล็คด้วยนะ แต่ฉันก็ไม่ลืมวันเกิดของเธอหรอกนะ กินเค้กให้อร่อย และดูแลตัวเองดีๆนะ



    ลูปิน และ สมาชิก ภาคี



    แฮร์รี่หยิบห่อเค้กมาเปิดออก มันเป็นเค้กช็อกโกแลตก้อนโตที่ดูน่ากินเป็นอย่างมาก เขาเก็บมันไว้ก่อน และเปิดจดหมายที่มากับนกฮูกตัวสุดท้ายออกอ่าน มันเป็นจดหมายจากฮอกวอตส์และของแฮกริด  



    เรียนมิสเตอร์พอตเตอร์  



    โปรดจำว่าปีการศึกษาใหม่นี้จะเริ่มขึ้นในวันที่หนึ่งเดือนกันยายน  รถไฟด่วนฮอกวอตส์จะออกจากสถานีคิงส์ครอสที่ชานชาลาที่เก้าเศษสามส่วนสี่ตอนสิบเอ็ดนาฬิกา



    ด้วยความนับถือ  มิเนอร์ว่า มักกอลนากัล รองอาจารย์ใหญ่ อีกอันของแฮกริด



    หวัดดี  แฮร์รี่  สุขสันต์วันเกิด  หวังว่าพวกเหลือเดนนั่นยังทำตัวดีกับเธอนะ   เจอกันอีกทีที่ฮอกวอตส์  



    แฮกริด





             \"ถ้าโรงเรียนยังเปิดได้ตามปกติแบบนี้ ก็แสดงว่ายังไม่มีเรื่องร้ายแรงอะไรเกิดขึ้นซินะ\" แฮร์รี่พูดกับตัวเอง เขาย้อนนึกไปถึงเหตุการณ์เมื่อปีก่อน เขาไม่อยากจะกลับไป  เขาไม่สมควรจะมีชีวิตอยู่ด้วยซ้ำ  ควรจะเป็นเขาสิ  ไม่ใช่ซิเรียส

              เขารู้ว่าดัมเบิลดอร์ต้องพยายามหยุดยั้งเรื่องนี้ และเขาก็แน่ใจว่าดัมเบิลดอร์ต้องทำได้ แต่ลึกๆแล้ว เขาก็หวั่นใจไม่น้อยเลยทีเดียว



              \"แต่อย่างน้อยก็ยังมีเรื่องดีๆล่ะนะ\" แฮร์รี่พึมพำขณะเก็บจดหมายและของต่างๆไว้ใน***บของเขา



              \"อย่างน้อยก็ไม่ต้องทนอยู่ที่นี่อีกหนึ่งเดือนที่เหลือ\" แฮร์รี่ล้มตัวลงนอน สลัดความคิดทุกอย่างออกจากหัว และในที่สุดเขาก็เคลิ้มหลับไปอีกครั้ง ในคืนที่สงบเงียบในบ้านเลขที่สี่ ซอยพรีเว็ตหลังนี้



    ...................................................................................................................................................................................





    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×