ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ไม่สายไปใช่ไหมที่ฉันจะบอกว่ารักเทอ

    ลำดับตอนที่ #1 : รำคาญจังเลยไอ้ผู้ชายคนนี้

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 25
      0
      7 ต.ค. 46

                \"หวัดดีครับดรีม\"แม็คพูดด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม                                                                                                        

    \"หวัดดี\"ดรีมพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่เป็นมิตรแล้วเดินหนีแม็คไป  ปล่อยให้แม็คยืนงงอยู่ตรงนั้น

                                                                                                                                                                                                   \"ดรีมเอออ  ถ้า...ไม่...รัง..เกียจ..คบกะเรานะ\" แม็คพูดตะกุตะกะ

    \"เรายังไม่อยากมีแฟนจำไว้ด้วย\"ดรีมพูดโดยไม่คิดว่าแม็คจารู้สึกยังไง

                                                                                                                                                                                                   \"ดรีมเราว่าอะไอ้แม็คมันชอบแกมากนะ  เราว่าแกอะน่าจะลองคบกับมันดูนะมันอะนิสัยก้อดีน่าตาก้อใช้ได้เรียนก้อเก่ง\" กานต์พูด

    \"ช่างมันดิ  เราไม่ได้ชอบมันซักหน่อย\"ดรีมพูด

    \"แม่งน่ารำคาญจะตาย\"ดรีมพูดแล้วทำหน้ารำคาญ

                                                                                                                                                                                                     แม็คมัคจามาขอคบกับดรีมทุกๆวันแต่ดรีมก้อยังปฏิเสธแม็คทุกครั้งด้วยถ้อยคำที่รุนแรง  \"เราเกลียดนายคนที่เกลียดกันมันเป็นแฟนกันไม่ได้หรอก\"  \"นายนี่น่ารำคาญจริงๆเลยเราบอกแล้วไงว่าไม่อยากมีแฟน นายฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องหรือไงอะ\"หรือไม่ก้อ  \"ไอ้บ้าแม็คเราบอกนายไปกี่หนไม่รู้ต่อกี่หนแล้วนะ  ว่าเราจาไม่คบกะนายนายเข้าใจป่ะ หรือว่านายเป็นพวกสมองเสื่อมอะ\"  แต่แม็คก้อยังไม่ย่อท้อไปขอคบกับดรีม  ถึงแม้จะรู้ว่าดรีมจาปฏิเสธก้อเหอะ



                  \"ดรีมเรารู้นะว่าดรีมไม่ชอบเราแต่เรก้อจะพยายามต่อไป\"แม็คพูดกะดรีมด้วยสีหน้าที่จริงจัง

    \"รู้ก้อดีแล้วแต่อย่าพยายามเลยนายอะเพราะเราไม่มีวันคบกันนายหรอกนะ\"ดรีมพูดแล้วยิ้ม

    \"แต่เราก้อจะรอ  รอจนกว่าดรีมจะใจอ่อน รอจนกว่าดรีมจะเห็นเราในสายตา\"แม็คพูด

    \"รอหรอ  นายอะอย่ารอเลย  เราไม่มีวันยอมคบกะนายหรอ  ถึงรออะน่าก้อแก่ตายพอดี 5555\"ดรีมพูดแล้วหัวเราะแล้วเดินหนีแม็คไป

    \"แต่เราก้อจะรอ\"แม็คตะโกนบอกดรีมหลังจากที่ดรีมเดินจากไป

              

                   \"ดรีมวันนี้เราเลี้ยงข้าวนะ\"แม็คพูดกะดรีมด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม

    \"ไม่ต้อง  ถ้านายรวยนักอะนายเอาตังค์ไปเลี้ยงคนอื่นเหอะ\"ดรีมพูดพร้อมกับผลักแม็ค  ทำให้รอยยิ้มของแม็คหายไปเลย



                  \"ดรีมวันนี้เรากลับบ้านด้วยกันนะ  เดี๋ยวเราไปส่ง\"แม็คพูด

    \"ไม่  เรากลับเองได้  เท้ามี\"ดรีมพูด



                  \"ดรีมแม็ครักดรีมนะและขอสัญญาว่าจารักตลอดไป\"แม็คพูด

    \"แต่เราไม่รักนาย  และไม่อยากให้นายมารักด้วย\"ดรีมพูด

    \"แต่เราจะทำให้ดรีมรักเราให้ได้\"แม็คพูด

    แต่ว่าดรีมได้หายไปซะแล้ว  (ดรีมเราจาพยายาม  จาพยายามต่อไป  ไม่ว่าดรีมจาไม่ชอบเราแต่เราก้อจาพยายาม)แม็คคิด

                  
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×