ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เรื่องมันเกิดที่งานร.ร.@@
บ่ายวันศุกร์วันหนึ่ง
นุ่น “ เห้ยเราไปงาน ร.ร.@@ (ร.ร.ชายล้วน เอกชน ชื่อดังแห่งหนึ่ง)กันป่าวแฟนเราชวนไปวะ “
สา “ เอาดิๆ อยากไปวะอยู่บ้านเซ็งวะออกไปเปิดหูเปิดตา “
นุ่น “ แล่วเจอกันกี่โมงดีวะเนี้ย “
กิ๊ง “ 10 โมง หน้า ร.ร.เรา (ร.ร. หญิงล้วนแห่งหนึ่งชื่อไม่ดังมากย่านเดียวกับ ร.ร.ชายล้วนชื่อดัง ร.ร.นั้น ) เป็นไง “
โม “ เออ ดี ดี ห้ามเบี้ยว ห้ามมาช้ากันนะเว่ย “
วันรุ่งขึ้น เช้าวันเสาร์
กิ๊ง “ เห้ยครบยังวะ “
โน้ต “ ขาดนุ่นวะ “
ปา “ รัยวะบ้านก็อยู่ใกล้ที่สุดดันมาสายที่สุด “
โม “ ลองโทหามันดิมันจะตื่นยังวะเนี้ย “
ตู๊ดดดดดด ตู๊ดดดดดด ตู๊ดดดดดด ตู๊ดดดดดด
กิ๊ง “ ฮัลโหล นุ่นหรอ “
นุ่น “ เออ เราเอง “
กิ๊ง “ ทำรัยอยู่วะม่ายถึง ร.ร. ซะที “
นุ่น “ ขอโทดน้าาาา เพิ่งตื่นวะ “
กิ๊ง “ รัยวะ นัด 10 โมง 10 โมง 15 แก เพิ่งตื่นนอนโหแม่งเปงงี้ทุกทีเลยวะ “
นุ่น “ เออขอโทดจริงๆเว่ย “
กิ๊ง “ เออๆ ไม่เป็นไร เดี๋ยวไปหาแกที่บ้านและกัน “
นุ่น “ งั้นแค่นี้ก่อนนะ ไปอาบน้ำก่อน บายนะ “
กิ๊ง “ เออๆ เร็วๆละ บาย “
หลังจากนั้นพวกเราก็เดินๆๆๆๆๆๆๆๆกันไปจนถึงหน้าบ้านนุ่น
กิ๊ง โม สา ปา แคท โน้ต “ หวัดดีคะ “ (หวัดดีพ่อกะแม่นุ่น)
แม่ของนุ่น “ คอยแป็บนึงนะเดี๋ยวนุ่นมันก็คงเส็ดและหละ “
กิ๊ง โม สา ปา แคท โน้ต “ คะ คะ “
พ่อของนุ่น “ เอาน้ำหน่อยมั้ย “
กิ๊ง โม สา ปา แคท โน้ต “ ไม่เป็นไรคะ “ (เอามาก็ดีวะ)
พ่อของนุ่น “ ไม่เป็นไร ๆ “ แล้วก็เปิดโค้กให้ 2 ขวด น้ำแข็ง 2 แก้ว
กิ๊ง โม สา ปา แคท โน้ต “ ขอบคุณนะคะ “
กิ๊ง “ ไปกันเหอะวะ 10.30 แล้วเนี้ย “ กิ๊งพูดพร้อมทั้งยกข้อมือขึ้นมาดูนาฬิกา
กิ๊ง “ ไปสามล้อกันเหอะ “ กิ๊งพูดพร้อมโบกมือเรียกรถสามล้อ
กิ๊ง “ ไป ร.ร.@@ คะ “
ลุงสามล้อ “ 50 “
กิ๊ง “ 40 “
ลุงสามล้อ “ อ่ะ 40 “
แล้วพวกเราก็ขึ้นรถสามล้อกัน
ในระหว่างทางที่ไปเราก็พูดถึงร.ร.@@ ว่าจะเป็นยังไง ถ้าเจอคนน่ารักๆแล้วจะทำยังไง ถ้าไปแล้วจะไปอยู่ส่วนไหนของร.ร.@@ มันเป็นเรื่องน่าตื่นเต้นมากที่เด็กร.ร.หญิงล้วนที่ไม่ค่อยได้เจอผู้ชายแล้วต้องไปงานร.ร.ที่มีแต่ผู้ชาย(มันก็ดูน่าเกลียดอยู่เหมือนกันนะ)
เอี๊ยดดดดด ถึงหน้าร.ร.แล้ว
ปา “ คัยก็ได้จ่ายค่ารถไปก่อนดิ๊ แล้วค่อยมาหารกัน “
โม “ เดี๋ยวเราออกให้ก่อน “
สา “ เห้ยกิ๊งโทรหาเซินให้หน่อยดิวะ เดินเข้าไปเลยมันน่าเกลียดวะให้มันออกมารับหน้าร.ร.ทีดิ “ แล้วกิ๊งก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเบอร์เซิน
กิ๊ง “ ฮัลโหล เซินมารับพวกเราหน้าร.ร.หน้าดิ “
เซิน “ รอแปบน๋า “
กิ๊ง “ เออ ขอบใจ หวัดดี “
ผ่านไป 5 นาที เซินก็เดินออกมา
เซิน “ ไปกันเหอะเข้าร.ร.กัน “ ( ตอนนี้เซินเป็นแฟนกับเด็กร.ร.นี้ )
แคท “ เออ ไปกันเหอะวะ “
ระหว่างที่เราเดินเข้าไปในร.ร.เรื่อยๆก็มองซ้ายมองขวา พอเจอคนที่น่ารักๆก็หันมายิ้มกัน เป็นอันรู้กันในหมู่ของพวกเรา เดินดูซุ้มต่างๆของร.ร.นี้ไปเรื่อยๆพอเดินมาจนเบื่อก็ไปนั่งที่ร.ร.อาหารหาอะไรกิน พวกเรานั่งใกล้ๆประตูทางออกข้างโรงอาหาร
โม “ แม่ง ร.ร.ชื่อดังซะป่าว มัยโรงอาหารมันมืดๆอับๆวะ “
กิ๊ง “ เออ เอาเหอะแกแค่นี้เอง “
แคท “ เบื่อวะ อยากกลับบ้าน “ ตอนนี้ทุกคนเริ่มเซ็ง หน้าบูดกันทุกคน
กิ๊ง “ เห้ย ๆ พวกแกดูโต๊ะนั่นดิ “ พร้อมทั้งมองโต๊ะนั้นด้วยหางตา
โม “ ไหนวะ “
กิ๊ง “ ก็โต๊ะนั้นไงที่นั่งกัน 3 คนอะมีดัดฟันคนนึงอะ “
โม “ อ๋อ นั้นนะน่ารักดีวะ แต่เอ๋ออ หน้ามันยัง ม. 1 – 2 อยู่เลยนะเว้ยแก “
กิ๊ง “ เออน๋าาา แค่มองเองเว่ย คิดมากวะแกเนี้ย “
หลังจากนั้นก็เงียบกันไปอีก แต่ละคนมองไปรอบๆแต่ละที่มองไปเรื่อยๆแบบเหมือนไม่มีจุดหมาย
ปา “ เห้ยพวกแกดูคนนั้นดิที่ยืนขายปลอกหมอนอยู่บนโต๊ะอะ “ แล้วพวกเพื่อนๆก้มองหากันอยู่
โม “ ไหนวะยังไม่เห็นเลยวะ “
ปา “ นั้นอะดูดิที่ยืนบนโต๊ะอะ น่ารักดีวะ ผอมๆสูงๆเราชอบวะ เออเราเอากล้อง(ดิจิตอล)มานิหว๋าน่าถ่ายเค้าไว้วะน่ารักดี “ ( ที่เอากล้องมากะจะมาถ่ายนักร้องที่มาเล่นในงานวันนี้ ) “ เห้ยพูดเล่นนะเว่ยเรื่องถ่ายเค้าอะ “
นุ่น – โน้ต “ แต่เราเอาจริงวะ ไปกันเลยมะ “
ปา “ เห้ยพูดเล่นนะเว่ยเอาจริงหรอวะ “ พูดไปพร้อมยิ้มๆๆๆจนปากฉีก
โม “ เอาๆเราไปด้วยวะ “ แล้วมันก็ตีหน้าตาเองไปด้วย “ เอาวะวันนี้บ้าแม่งไปเลยวันนึง“
นุ่น “ แล้วกล้องอะ ใช้ไงวะ “
ปา “ นี่แกก็กดตรงนี้เปิดตรงนี้ “ ( อธิบายให้มันฟัง “
นุ่น – โน้ต – โม “ เออๆเด่วมาละกัน “
แล้วพวกมันก็หายกันไปสัก 5 นาที
นุ่น “ เห้ย แม่งถ่ายไม่ได้วะ “
ปา “ ไหนๆเอามาดูดิ๊ “ แล้วปาก็กดถ่าย “ นี่ไงก็ติดนิหว๋า “
นุ่น “ เออๆงั้นเดี๋ยวมาใหม่ “ แล้วมัน 3 คนก็วิ่งกันไป
นุ่น – โน้ต – โม “ นี่ไงได้มาแล้วเว่ยได้มา 2 รูป “ “ แล้วก็ถ่ายอีกคนมา 2 รูป “
กิ๊ง “ ใครวะอีกคน “
โม “ นี่อะ “ แล้วมันก็โชว์รูปในกล้องให้ดู “ น่ารักวะ อยากได้เมล์ “ ( ตอนนั้นโมมันบ้าmsnอย่างหนัก )
ปา “ เออแกก็ไปขอเค้าดิ “
กิ๊ง “ เออเอาดิไปกันหมดนี้อะ “
โน้ต “ พี่ๆขอเมล์พี่หน่อยได้ปะ เอาคนนี้กะคนนี้อะ “ แล้วโน้ตก็ชี้ไปหาคนที่ ปา และ โมชอบ
คนเสื้อดำ “ ไม่ได้ครับน้อง น้องต้องซื้อปอกหมอนเราก่อนดิ 150 เอง “
นุ่น “ โห 150 แหนะ ให้เมล์เลยไม่ได้หรอ “ แล้วนุ่นก็หันมาพูดกับพวกเรา “ เอาไงวะ “
โม “ เอาปะวะคนละครึ่ง “ ระหว่างนั้นนุ่นก็ต่อรองกะพี่เค้า
นุ่น “ 100 เหอะลดหน่อยน๋า นะ “
คนเสื้อดำ “ ไม่ได้หรอก 140 ละกันอะลดสุดๆแล้วนะเนี้ย “
โน้ต “ 120 “
คนเสื้อดำ “ 140 “
โน้ต “ 130 “
คนเสื้อดำ “ 140 “
นุ่น “ เออๆ 140 ก็ได้ๆ “
แล้วโม กะ ปา ก็ควักเงินออกมาคนละ 70 ให้นุ่นแล้วนุ่นก็จ่ายเค้าไป
เสื้อดำ ไหนอะโทศัพท์จะเอาเบอร์คนไหน แล้วนุ่นกะโน้ตก็ชี้ไปที่ 2 คนที่ ปา กะ โม ชอบ สักพักเค้าก็ยืนโทรศัพท์มาให้พร้อมเบอร์ของ2คนนั้น
คนที่โมชอบ เค้าเซฟมาชื่อ นนท์ คนที่ปาชอบ เค้าเซฟมาชื่อ ต้น
เราก็เดินวนๆไปสักพักนึงแล้วก็ลองmiss call ไปว่าเบอร์ที่ได้มาของ2คนนี้จริงรึป่าว
ตุ๊ดดดดดด
กิ๊ง “ เห้ยเค้าหยิยโทรศัพท์ขึ้นมาด้วยวะ “
ปา – โม “ ดีจังเว่ยเค้าให้เบอร์จริงมาด้วยวะ “ แล้ว 2 คนนี้ก็ยิ้มกันจนแก้มปริ
แคท “ พวกเราขึ้นไปข้างบนกันเหอะวะ คนเยอะวะข้างล่างอะ “
ปา “ เออๆเอาดิใครจะไปดูคอนเสิร์ตก็ไปละกันเอากล้องเราไปถ่ายมาให้ด้วย “
กิ๊ง - นุ่น - โน้ต “ เอาได้คอยตรงนี้ละกันเดี๋ยวขึ้นมา “
ปา “ เราไปนั่งกันตรงนี้ดีกว่า มีเก้าอีกมุมดีด้วย “
โม “ไหนวะ ดียังวะ “
ปา “ ก็นี่ไงเห็นเวทีคอนเสิตแถมมองต้นเห็นด้วยแหละแก “ “ เห้ยนั้นไงนนท์นี่หว๋า “
โม “ เออวะที่แกมันดีจริงๆ “
ดูต้น – นนท์ ไปเรื่อยๆตาดู 2 คนนี้แต่ หูฟังเพลง สักพักเห็นแม่ใครไม่รู้คนนึงเดินมาที่โต๊ะที่ ต้นนั่งอยู่ ( เก็บร้านแล้ว ) ระหว่างนั้นนนท์เดินไปไหนก็ไม่รู้ แต่อยู่ดีๆต้นก็กระโดดลงไปแอบอยู่ใต้โต๊ะ
ปา “ เห้ยแล้วนั้นเค้าโดดลงไปแอบอยุ่ใต้โต๊ะไมวะ “
โม – แคท – สา “ เออวะ “
แคท “ นั้นไงเค้ามีถ่ายรูป “
โม “ สงสัยไม่ชอบหล้องมั้ง “ โมพูดพร้อมหันหน้ามายิ้มกับปา “แต่ดีนะเว่ยที่แกได้รูปเค้ามาเนี้ย “ แล้วปาก็ยิ้ม…
มองเค้าไปเรื่อยๆ วันนั้น ปา –โม miss call ไปหา คนนั้น เกือบ 10 รอบ พอ 16.30 น. เรา ก็กลับบ้าน ปาเดินไปขึ้นรถกลับบ้านกับแคท แล้วที่เหลือก็ขึ้นสามล้อกลับกันระหว่างที่เดินนั้น
ปา “ แคทเราmiss call ไปอีกรอบดีกว่าวะ “ เหมือนเราจะบอกเค้าว่าเรากลับแล้วไง “
แคท “ โห คิดได้ไงวะเนี้ย เออเอาดิ แล้วแต่ “
แล้ว ปาก็miss call ไป ตุ๊ดดดดดดด แล้วกดวาง พอหลังจากนั้น 5 นาที เสียงโทรศัพท์ของปลาก็ดังขึ้น
ตื้อ ตื้อ ตือ ตื้อ ตื้อ ตือ ตือ ตือ ตือ ตื้อ ตือ ดังอยุ่นานเหมือนกัน
แคท “ ไมไม่รับละ “
ปา “ เห้ยยยย ต้นวะ ทำไงดีวะ ไม่กล้ารับวะ รับให้หน่อยดิ “
แคท “ ฮัลโหล “ แล้ว 2 คนนี้ก็คุยอะไรกันอีกไม่รู้แล้วแคทก็ส่งโทศัพท์มาให้ปา
ปา “ ฮัลโหล “
ต้น “ เธอใช้คนที่ซื้อปอกหมอนวันนี้ป่ะ “
ปา “ เอ๋อออ ไม่ใช่อะปอกหมอนไหนไม่รู้อะ “ ( แกล้งพูดไปงั้นและก็มันตื่นเต้นนิหว๋าคุยกะคนที่ชอบทั้งที ”
ต้น “ งั้นถือว่าเราไม่รู้จักกันก็แล้วกัน ขอโทษละกัน หวัดดี “ แล้วต้นก็วางไปเลย
ปา “ อ้าววางแล้ววะ “ แล้วก็เล่าให้แคทฟัง หลังจากนั้นก็ส่งsmgไปให้ 4 – 5 อัน พอวันต่อมาประมาณ 1 ทุ่ม 15 ตอนนั้นปาอยู่บ้านคนเดียว
นุ่น “ เห้ยเราไปงาน ร.ร.@@ (ร.ร.ชายล้วน เอกชน ชื่อดังแห่งหนึ่ง)กันป่าวแฟนเราชวนไปวะ “
สา “ เอาดิๆ อยากไปวะอยู่บ้านเซ็งวะออกไปเปิดหูเปิดตา “
นุ่น “ แล่วเจอกันกี่โมงดีวะเนี้ย “
กิ๊ง “ 10 โมง หน้า ร.ร.เรา (ร.ร. หญิงล้วนแห่งหนึ่งชื่อไม่ดังมากย่านเดียวกับ ร.ร.ชายล้วนชื่อดัง ร.ร.นั้น ) เป็นไง “
โม “ เออ ดี ดี ห้ามเบี้ยว ห้ามมาช้ากันนะเว่ย “
วันรุ่งขึ้น เช้าวันเสาร์
กิ๊ง “ เห้ยครบยังวะ “
โน้ต “ ขาดนุ่นวะ “
ปา “ รัยวะบ้านก็อยู่ใกล้ที่สุดดันมาสายที่สุด “
โม “ ลองโทหามันดิมันจะตื่นยังวะเนี้ย “
ตู๊ดดดดดด ตู๊ดดดดดด ตู๊ดดดดดด ตู๊ดดดดดด
กิ๊ง “ ฮัลโหล นุ่นหรอ “
นุ่น “ เออ เราเอง “
กิ๊ง “ ทำรัยอยู่วะม่ายถึง ร.ร. ซะที “
นุ่น “ ขอโทดน้าาาา เพิ่งตื่นวะ “
กิ๊ง “ รัยวะ นัด 10 โมง 10 โมง 15 แก เพิ่งตื่นนอนโหแม่งเปงงี้ทุกทีเลยวะ “
นุ่น “ เออขอโทดจริงๆเว่ย “
กิ๊ง “ เออๆ ไม่เป็นไร เดี๋ยวไปหาแกที่บ้านและกัน “
นุ่น “ งั้นแค่นี้ก่อนนะ ไปอาบน้ำก่อน บายนะ “
กิ๊ง “ เออๆ เร็วๆละ บาย “
หลังจากนั้นพวกเราก็เดินๆๆๆๆๆๆๆๆกันไปจนถึงหน้าบ้านนุ่น
กิ๊ง โม สา ปา แคท โน้ต “ หวัดดีคะ “ (หวัดดีพ่อกะแม่นุ่น)
แม่ของนุ่น “ คอยแป็บนึงนะเดี๋ยวนุ่นมันก็คงเส็ดและหละ “
กิ๊ง โม สา ปา แคท โน้ต “ คะ คะ “
พ่อของนุ่น “ เอาน้ำหน่อยมั้ย “
กิ๊ง โม สา ปา แคท โน้ต “ ไม่เป็นไรคะ “ (เอามาก็ดีวะ)
พ่อของนุ่น “ ไม่เป็นไร ๆ “ แล้วก็เปิดโค้กให้ 2 ขวด น้ำแข็ง 2 แก้ว
กิ๊ง โม สา ปา แคท โน้ต “ ขอบคุณนะคะ “
กิ๊ง “ ไปกันเหอะวะ 10.30 แล้วเนี้ย “ กิ๊งพูดพร้อมทั้งยกข้อมือขึ้นมาดูนาฬิกา
กิ๊ง “ ไปสามล้อกันเหอะ “ กิ๊งพูดพร้อมโบกมือเรียกรถสามล้อ
กิ๊ง “ ไป ร.ร.@@ คะ “
ลุงสามล้อ “ 50 “
กิ๊ง “ 40 “
ลุงสามล้อ “ อ่ะ 40 “
แล้วพวกเราก็ขึ้นรถสามล้อกัน
ในระหว่างทางที่ไปเราก็พูดถึงร.ร.@@ ว่าจะเป็นยังไง ถ้าเจอคนน่ารักๆแล้วจะทำยังไง ถ้าไปแล้วจะไปอยู่ส่วนไหนของร.ร.@@ มันเป็นเรื่องน่าตื่นเต้นมากที่เด็กร.ร.หญิงล้วนที่ไม่ค่อยได้เจอผู้ชายแล้วต้องไปงานร.ร.ที่มีแต่ผู้ชาย(มันก็ดูน่าเกลียดอยู่เหมือนกันนะ)
เอี๊ยดดดดด ถึงหน้าร.ร.แล้ว
ปา “ คัยก็ได้จ่ายค่ารถไปก่อนดิ๊ แล้วค่อยมาหารกัน “
โม “ เดี๋ยวเราออกให้ก่อน “
สา “ เห้ยกิ๊งโทรหาเซินให้หน่อยดิวะ เดินเข้าไปเลยมันน่าเกลียดวะให้มันออกมารับหน้าร.ร.ทีดิ “ แล้วกิ๊งก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเบอร์เซิน
กิ๊ง “ ฮัลโหล เซินมารับพวกเราหน้าร.ร.หน้าดิ “
เซิน “ รอแปบน๋า “
กิ๊ง “ เออ ขอบใจ หวัดดี “
ผ่านไป 5 นาที เซินก็เดินออกมา
เซิน “ ไปกันเหอะเข้าร.ร.กัน “ ( ตอนนี้เซินเป็นแฟนกับเด็กร.ร.นี้ )
แคท “ เออ ไปกันเหอะวะ “
ระหว่างที่เราเดินเข้าไปในร.ร.เรื่อยๆก็มองซ้ายมองขวา พอเจอคนที่น่ารักๆก็หันมายิ้มกัน เป็นอันรู้กันในหมู่ของพวกเรา เดินดูซุ้มต่างๆของร.ร.นี้ไปเรื่อยๆพอเดินมาจนเบื่อก็ไปนั่งที่ร.ร.อาหารหาอะไรกิน พวกเรานั่งใกล้ๆประตูทางออกข้างโรงอาหาร
โม “ แม่ง ร.ร.ชื่อดังซะป่าว มัยโรงอาหารมันมืดๆอับๆวะ “
กิ๊ง “ เออ เอาเหอะแกแค่นี้เอง “
แคท “ เบื่อวะ อยากกลับบ้าน “ ตอนนี้ทุกคนเริ่มเซ็ง หน้าบูดกันทุกคน
กิ๊ง “ เห้ย ๆ พวกแกดูโต๊ะนั่นดิ “ พร้อมทั้งมองโต๊ะนั้นด้วยหางตา
โม “ ไหนวะ “
กิ๊ง “ ก็โต๊ะนั้นไงที่นั่งกัน 3 คนอะมีดัดฟันคนนึงอะ “
โม “ อ๋อ นั้นนะน่ารักดีวะ แต่เอ๋ออ หน้ามันยัง ม. 1 – 2 อยู่เลยนะเว้ยแก “
กิ๊ง “ เออน๋าาา แค่มองเองเว่ย คิดมากวะแกเนี้ย “
หลังจากนั้นก็เงียบกันไปอีก แต่ละคนมองไปรอบๆแต่ละที่มองไปเรื่อยๆแบบเหมือนไม่มีจุดหมาย
ปา “ เห้ยพวกแกดูคนนั้นดิที่ยืนขายปลอกหมอนอยู่บนโต๊ะอะ “ แล้วพวกเพื่อนๆก้มองหากันอยู่
โม “ ไหนวะยังไม่เห็นเลยวะ “
ปา “ นั้นอะดูดิที่ยืนบนโต๊ะอะ น่ารักดีวะ ผอมๆสูงๆเราชอบวะ เออเราเอากล้อง(ดิจิตอล)มานิหว๋าน่าถ่ายเค้าไว้วะน่ารักดี “ ( ที่เอากล้องมากะจะมาถ่ายนักร้องที่มาเล่นในงานวันนี้ ) “ เห้ยพูดเล่นนะเว่ยเรื่องถ่ายเค้าอะ “
นุ่น – โน้ต “ แต่เราเอาจริงวะ ไปกันเลยมะ “
ปา “ เห้ยพูดเล่นนะเว่ยเอาจริงหรอวะ “ พูดไปพร้อมยิ้มๆๆๆจนปากฉีก
โม “ เอาๆเราไปด้วยวะ “ แล้วมันก็ตีหน้าตาเองไปด้วย “ เอาวะวันนี้บ้าแม่งไปเลยวันนึง“
นุ่น “ แล้วกล้องอะ ใช้ไงวะ “
ปา “ นี่แกก็กดตรงนี้เปิดตรงนี้ “ ( อธิบายให้มันฟัง “
นุ่น – โน้ต – โม “ เออๆเด่วมาละกัน “
แล้วพวกมันก็หายกันไปสัก 5 นาที
นุ่น “ เห้ย แม่งถ่ายไม่ได้วะ “
ปา “ ไหนๆเอามาดูดิ๊ “ แล้วปาก็กดถ่าย “ นี่ไงก็ติดนิหว๋า “
นุ่น “ เออๆงั้นเดี๋ยวมาใหม่ “ แล้วมัน 3 คนก็วิ่งกันไป
นุ่น – โน้ต – โม “ นี่ไงได้มาแล้วเว่ยได้มา 2 รูป “ “ แล้วก็ถ่ายอีกคนมา 2 รูป “
กิ๊ง “ ใครวะอีกคน “
โม “ นี่อะ “ แล้วมันก็โชว์รูปในกล้องให้ดู “ น่ารักวะ อยากได้เมล์ “ ( ตอนนั้นโมมันบ้าmsnอย่างหนัก )
ปา “ เออแกก็ไปขอเค้าดิ “
กิ๊ง “ เออเอาดิไปกันหมดนี้อะ “
โน้ต “ พี่ๆขอเมล์พี่หน่อยได้ปะ เอาคนนี้กะคนนี้อะ “ แล้วโน้ตก็ชี้ไปหาคนที่ ปา และ โมชอบ
คนเสื้อดำ “ ไม่ได้ครับน้อง น้องต้องซื้อปอกหมอนเราก่อนดิ 150 เอง “
นุ่น “ โห 150 แหนะ ให้เมล์เลยไม่ได้หรอ “ แล้วนุ่นก็หันมาพูดกับพวกเรา “ เอาไงวะ “
โม “ เอาปะวะคนละครึ่ง “ ระหว่างนั้นนุ่นก็ต่อรองกะพี่เค้า
นุ่น “ 100 เหอะลดหน่อยน๋า นะ “
คนเสื้อดำ “ ไม่ได้หรอก 140 ละกันอะลดสุดๆแล้วนะเนี้ย “
โน้ต “ 120 “
คนเสื้อดำ “ 140 “
โน้ต “ 130 “
คนเสื้อดำ “ 140 “
นุ่น “ เออๆ 140 ก็ได้ๆ “
แล้วโม กะ ปา ก็ควักเงินออกมาคนละ 70 ให้นุ่นแล้วนุ่นก็จ่ายเค้าไป
เสื้อดำ ไหนอะโทศัพท์จะเอาเบอร์คนไหน แล้วนุ่นกะโน้ตก็ชี้ไปที่ 2 คนที่ ปา กะ โม ชอบ สักพักเค้าก็ยืนโทรศัพท์มาให้พร้อมเบอร์ของ2คนนั้น
คนที่โมชอบ เค้าเซฟมาชื่อ นนท์ คนที่ปาชอบ เค้าเซฟมาชื่อ ต้น
เราก็เดินวนๆไปสักพักนึงแล้วก็ลองmiss call ไปว่าเบอร์ที่ได้มาของ2คนนี้จริงรึป่าว
ตุ๊ดดดดดด
กิ๊ง “ เห้ยเค้าหยิยโทรศัพท์ขึ้นมาด้วยวะ “
ปา – โม “ ดีจังเว่ยเค้าให้เบอร์จริงมาด้วยวะ “ แล้ว 2 คนนี้ก็ยิ้มกันจนแก้มปริ
แคท “ พวกเราขึ้นไปข้างบนกันเหอะวะ คนเยอะวะข้างล่างอะ “
ปา “ เออๆเอาดิใครจะไปดูคอนเสิร์ตก็ไปละกันเอากล้องเราไปถ่ายมาให้ด้วย “
กิ๊ง - นุ่น - โน้ต “ เอาได้คอยตรงนี้ละกันเดี๋ยวขึ้นมา “
ปา “ เราไปนั่งกันตรงนี้ดีกว่า มีเก้าอีกมุมดีด้วย “
โม “ไหนวะ ดียังวะ “
ปา “ ก็นี่ไงเห็นเวทีคอนเสิตแถมมองต้นเห็นด้วยแหละแก “ “ เห้ยนั้นไงนนท์นี่หว๋า “
โม “ เออวะที่แกมันดีจริงๆ “
ดูต้น – นนท์ ไปเรื่อยๆตาดู 2 คนนี้แต่ หูฟังเพลง สักพักเห็นแม่ใครไม่รู้คนนึงเดินมาที่โต๊ะที่ ต้นนั่งอยู่ ( เก็บร้านแล้ว ) ระหว่างนั้นนนท์เดินไปไหนก็ไม่รู้ แต่อยู่ดีๆต้นก็กระโดดลงไปแอบอยู่ใต้โต๊ะ
ปา “ เห้ยแล้วนั้นเค้าโดดลงไปแอบอยุ่ใต้โต๊ะไมวะ “
โม – แคท – สา “ เออวะ “
แคท “ นั้นไงเค้ามีถ่ายรูป “
โม “ สงสัยไม่ชอบหล้องมั้ง “ โมพูดพร้อมหันหน้ามายิ้มกับปา “แต่ดีนะเว่ยที่แกได้รูปเค้ามาเนี้ย “ แล้วปาก็ยิ้ม…
มองเค้าไปเรื่อยๆ วันนั้น ปา –โม miss call ไปหา คนนั้น เกือบ 10 รอบ พอ 16.30 น. เรา ก็กลับบ้าน ปาเดินไปขึ้นรถกลับบ้านกับแคท แล้วที่เหลือก็ขึ้นสามล้อกลับกันระหว่างที่เดินนั้น
ปา “ แคทเราmiss call ไปอีกรอบดีกว่าวะ “ เหมือนเราจะบอกเค้าว่าเรากลับแล้วไง “
แคท “ โห คิดได้ไงวะเนี้ย เออเอาดิ แล้วแต่ “
แล้ว ปาก็miss call ไป ตุ๊ดดดดดดด แล้วกดวาง พอหลังจากนั้น 5 นาที เสียงโทรศัพท์ของปลาก็ดังขึ้น
ตื้อ ตื้อ ตือ ตื้อ ตื้อ ตือ ตือ ตือ ตือ ตื้อ ตือ ดังอยุ่นานเหมือนกัน
แคท “ ไมไม่รับละ “
ปา “ เห้ยยยย ต้นวะ ทำไงดีวะ ไม่กล้ารับวะ รับให้หน่อยดิ “
แคท “ ฮัลโหล “ แล้ว 2 คนนี้ก็คุยอะไรกันอีกไม่รู้แล้วแคทก็ส่งโทศัพท์มาให้ปา
ปา “ ฮัลโหล “
ต้น “ เธอใช้คนที่ซื้อปอกหมอนวันนี้ป่ะ “
ปา “ เอ๋อออ ไม่ใช่อะปอกหมอนไหนไม่รู้อะ “ ( แกล้งพูดไปงั้นและก็มันตื่นเต้นนิหว๋าคุยกะคนที่ชอบทั้งที ”
ต้น “ งั้นถือว่าเราไม่รู้จักกันก็แล้วกัน ขอโทษละกัน หวัดดี “ แล้วต้นก็วางไปเลย
ปา “ อ้าววางแล้ววะ “ แล้วก็เล่าให้แคทฟัง หลังจากนั้นก็ส่งsmgไปให้ 4 – 5 อัน พอวันต่อมาประมาณ 1 ทุ่ม 15 ตอนนั้นปาอยู่บ้านคนเดียว
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น