ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ทรายเหงา
ภายในร้านกาแฟ เฟอร์นิเจอร์ในร้านเป็นโทนอ่อน ดูสบายตา บรรยากาศยามบ่ายวันนี้เงียบ..สงบ..ผู้คนไม่พลุกพล่าน คงเป็นเพราะ ตอนนี้ฝนเริ่มลงเม็ดแล้วกระมัง
หญิงสาวร่างสูงบางโปร่ง นั่งอยู่คนเดียวที่โต๊ะสีขาวไม่สะดุดตา ริมประตูกระจกของร้าน บนโต๊ะ มีกาแฟคาปูชิโน่รสนุ่ม เสิร์ฟกับเค้กลูกเกดกลิ่นหวานหอมวางอยู่ เธอไม่แตะต้องมันแม้แต่นิดเดียว สายตายังคงเหม่อมองออกไปนอกร้าน โดยไม่สนใจสิ่งรอบข้างเลย
...เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ปลุกหญิงสาวให้พ้นจากภวังค์...
\"ฮัลโหล ทรายเหรอ เอ่อ พี่ไม่ว่างไปรับนะ เดี๋ยวต้องเข้าประขุมต่อน่ะ ทรายเข้าใจพี่นะ?\" เสียงจากต้นสายดังขึ้น
\"ไม่เป็นไรค่ะพี่เอก ทายเข้าใจ\" หญิงสาวตอบน้ำตาคลอ
\"งั้นแค่นี้ก่อนนะ ต้องเข้าประชุมแล้วล่ะ\"
\"ค่ะ\"
..หญิงสาวนั่งเหม่อลอยอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเดินออกจากร้านไป ท่ามกลางสายฝนที่โปรยปราย..
\"ว้ายย !! ยัยทราย ทำไมเปียกหยั่งกะลูกหมาตกน้ำอย่างนี้ล่ะลูก\" คุณแม่ถามด้วยน้ำเสียงห่วงใยระคนบ่นเล็กน้อย พร้อมกับยื่นผ้าขนหนูมาให้
\"ฝนตกนิดหน่อยนะค่ะคุณแม่ พอดี ทรายไม่ได้เอาร่มติดตัวไปด้วย\"
\"แล้วไหนว่าตาเอกจะไปรับล่ะ ฮึ ??\"
\".... ขอตัวนะคะคุณแม่...\" ทรายวิ่งขึ้นไปยังห้องนอนของตนเอง
..คุณแม่สงสัยในท่าทีของลูกสาวอยู่ไม่น้อย...
..เช้าวันใหม่ หมอกกระจายอยู่บางเบา หยาดน้ำค้างพร่างพราวอยู่บนยอดหญ้า ธรรมชาติยามเช้าช่างสวยงามดุจสรวงสวรรค์..
\"ทราย !! ตื่นได้แล้วลูก เดี๋ยวจะไปทำงานสายนะ\" คุณแม่ตะโกนเรียกลูกสาว
\"เอ๊ะ !! ยัยทรายทำอะไรอยู่นะ ที่จริงป่านนี้น่าจะตื่นแล้วนี่นา\" คุณแม่บ่นแล้วเดินขึ้นไปบนห้องของทราย
..ก๊อก ก๊อก ก๊อก ..เสียงประตูดังขึ้น...
\"แม่เข้าไปนะลูก\"
\"ว้ายยย ยัยทรายทำไมตัวร้อนอย่างนี้ละลูก เพราะไปตากฝนมาใช่มั้ยเนี่ย ตายแล้วๆๆๆ เดี๋ยวแม่จะพาไปหาหมอ เอ้อ !! เดี๋ยวแม่โทรไปลางานให้นะลูก\" คุณแม่บ่นเป็นชุด
\"นอนต่อไปเลยนะ เดี๋ยวแม่จะทำข้าวต้มกุ้งมาให้ กินเสร็จแล้วก้อกินยาซะด้วยนะลูก เดี๋ยวสายๆเราจะไปหาหมอกัน\"
....ตอนบ่ายวันนั้น...
\"กริ๊งงง กริ๊งงง\"
\"สวัสดีค่ะ ต้องการเรียนสายกับใครคะ\"
\"สวัสดีครับ คุรแม่ ผมเอกนะครับ ผมขอพูดกับทรายหน่อยครับ\"
\"อ้าว !! ตาเอก ยัยทรายน่ะไม่สบายหนัก เค้ายังไม่โทรไปบอกตาเอกอีกเหรอเนี่ย เอ..แปลกจัง !! น้องหลับอยู่ เดี๋ยวค่อยโทรมาใหม่นะลูกนะ\"
\"ครับ\" เอกวางสายไป แต่ยังอดเป็นห่วงไม่ได้ เลยคิดจะหาเวลาไปเยี่ยม
หญิงสาวร่างสูงบางโปร่ง นั่งอยู่คนเดียวที่โต๊ะสีขาวไม่สะดุดตา ริมประตูกระจกของร้าน บนโต๊ะ มีกาแฟคาปูชิโน่รสนุ่ม เสิร์ฟกับเค้กลูกเกดกลิ่นหวานหอมวางอยู่ เธอไม่แตะต้องมันแม้แต่นิดเดียว สายตายังคงเหม่อมองออกไปนอกร้าน โดยไม่สนใจสิ่งรอบข้างเลย
...เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ปลุกหญิงสาวให้พ้นจากภวังค์...
\"ฮัลโหล ทรายเหรอ เอ่อ พี่ไม่ว่างไปรับนะ เดี๋ยวต้องเข้าประขุมต่อน่ะ ทรายเข้าใจพี่นะ?\" เสียงจากต้นสายดังขึ้น
\"ไม่เป็นไรค่ะพี่เอก ทายเข้าใจ\" หญิงสาวตอบน้ำตาคลอ
\"งั้นแค่นี้ก่อนนะ ต้องเข้าประชุมแล้วล่ะ\"
\"ค่ะ\"
..หญิงสาวนั่งเหม่อลอยอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเดินออกจากร้านไป ท่ามกลางสายฝนที่โปรยปราย..
\"ว้ายย !! ยัยทราย ทำไมเปียกหยั่งกะลูกหมาตกน้ำอย่างนี้ล่ะลูก\" คุณแม่ถามด้วยน้ำเสียงห่วงใยระคนบ่นเล็กน้อย พร้อมกับยื่นผ้าขนหนูมาให้
\"ฝนตกนิดหน่อยนะค่ะคุณแม่ พอดี ทรายไม่ได้เอาร่มติดตัวไปด้วย\"
\"แล้วไหนว่าตาเอกจะไปรับล่ะ ฮึ ??\"
\".... ขอตัวนะคะคุณแม่...\" ทรายวิ่งขึ้นไปยังห้องนอนของตนเอง
..คุณแม่สงสัยในท่าทีของลูกสาวอยู่ไม่น้อย...
..เช้าวันใหม่ หมอกกระจายอยู่บางเบา หยาดน้ำค้างพร่างพราวอยู่บนยอดหญ้า ธรรมชาติยามเช้าช่างสวยงามดุจสรวงสวรรค์..
\"ทราย !! ตื่นได้แล้วลูก เดี๋ยวจะไปทำงานสายนะ\" คุณแม่ตะโกนเรียกลูกสาว
\"เอ๊ะ !! ยัยทรายทำอะไรอยู่นะ ที่จริงป่านนี้น่าจะตื่นแล้วนี่นา\" คุณแม่บ่นแล้วเดินขึ้นไปบนห้องของทราย
..ก๊อก ก๊อก ก๊อก ..เสียงประตูดังขึ้น...
\"แม่เข้าไปนะลูก\"
\"ว้ายยย ยัยทรายทำไมตัวร้อนอย่างนี้ละลูก เพราะไปตากฝนมาใช่มั้ยเนี่ย ตายแล้วๆๆๆ เดี๋ยวแม่จะพาไปหาหมอ เอ้อ !! เดี๋ยวแม่โทรไปลางานให้นะลูก\" คุณแม่บ่นเป็นชุด
\"นอนต่อไปเลยนะ เดี๋ยวแม่จะทำข้าวต้มกุ้งมาให้ กินเสร็จแล้วก้อกินยาซะด้วยนะลูก เดี๋ยวสายๆเราจะไปหาหมอกัน\"
....ตอนบ่ายวันนั้น...
\"กริ๊งงง กริ๊งงง\"
\"สวัสดีค่ะ ต้องการเรียนสายกับใครคะ\"
\"สวัสดีครับ คุรแม่ ผมเอกนะครับ ผมขอพูดกับทรายหน่อยครับ\"
\"อ้าว !! ตาเอก ยัยทรายน่ะไม่สบายหนัก เค้ายังไม่โทรไปบอกตาเอกอีกเหรอเนี่ย เอ..แปลกจัง !! น้องหลับอยู่ เดี๋ยวค่อยโทรมาใหม่นะลูกนะ\"
\"ครับ\" เอกวางสายไป แต่ยังอดเป็นห่วงไม่ได้ เลยคิดจะหาเวลาไปเยี่ยม
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น