กว่าจะบอกรักได้ มันก็สายไปแร้ว

ลำดับตอนที่ #1 : เหตุของความรัก

          หนามเตยและกรณ์เป็นเพื่อนที่เรียนด้วยกันมาตั้งแต่อนุบาล  และบ้านของทั้งสองก็ใกล้กัน   ในช่วงนี้เป็นช่วงปิดเทอม2ของม.3   เพื่อนๆต่างชวนกันไปเที่ยวทะเล  ซึ่งหนามเตยและกรณ์ก็ได้ไปกับเค้าด้วย   ตอนนี้เวลา8.00น.



\"เอ้ะ!!ทำไมกรณ์กับหนามเตยยังไม่มาอีกล่ะ\"เพื่อนคนนึงได้ถามขึ้นมา  

\"มาแล้ว มาแล้ว\"เสียงหนามเตยร้องตะโกนมา

\"อ้าว! แล้วกรณ์ล่ะไม่ได้มาพร้อมเธอหรอ\" เพื่อนคนนึงถามหนามเตย

  

        หนามเตยได้มองไปรอบๆและก็พูดด้วยเสียงเศร้าๆว่า\"สงสัยกรณ์คงไปไม่ได้ เดี๋ยวเราไปโทรตามกรณ์ก่อนนะ\"   หนามเตยก็ได้หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาพร้อมกดเบอร์ของกรณ์  ยังไม่ทันไรเสียงกรณ์ก็ดังขึ้นมาจากนอกโทรศัพท์\"มาแล้ว มาแล้ว\"

สีหน้าของหนามเตยเปลี่ยนอย่างรวดเร็วจากเศร้ากลายเป็นสดใส

          ทุกคนต่างขึ้นรถเพื่อที่จะเดินทางไปยังทะเลที่สวยงาม   หนามเตยนั่งคู่กับกรณ์   เพื่อนทุกคนต่างแซวกันว่าสองคนนี้เป็นแฟนกัน

หนามเตยยิ้มแบบอายๆและปฏิเสธว่าเป็นแค่เพื่อนกัน   ทั้งๆที่หนามเตยก็แอบชอบกรณ์มานานแล้ว  ส่วนกรณ์ก็มีความรู้สึกที่ดีดีให้กับ

หนามเตย

         เอี๊ยด!!เสียงรถเบรค  ทุกคนหันไปมองนอกหน้าต่าง



เย้ส์ !! ้\"เรามาถึงทะเลที่สวยงามแล้ว\"อุ้มได้ตะโกนบอกเพื่อนๆในรถ

ทุกคนลงมาและรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อเล่นน้ำกัน  แต่หนามเตยน่ะสิไม่ยอมไปเล่นน้ำกับเพื่อนๆกลับนั่งที่ชายหาดอยู่คนเดียว  



\"เฮ้ย!!เตยเธอเป็นอะไรทำไมไม่ไปเล่นน้ำกับเพื่อนๆล่ะ\"อุ้มตะโกนถามขึ้น

\"ป่าว  ไม่ได้เป็นอะไร  ฉันนั่งคิดอะไรบางอย่างอยู่\"  หนามเตยตอบด้วยสีหน้าที่เศร้า

\"แล้วเธอคิดอะไรอยู่ล่ะเตย\"อุ้มเดินมาใกล้ๆและถามเตยต่อ

\"ถ้าฉันอยู่ม.ปลายฉันจะมาเที่ยวทะเลกับคนที่ฉันรัก  เล่นน้ำด้วยกัน มันคงสนุกไม่น้อยเลยนะอุ้ม\"หนามเตยตอบด้วยสีหน้าอายๆ

\"อ้าว  นั่นมันก็เป็นเรื่องของม.ปลาย  แต่ตอนนี้ฉันว่าเธอควรจะไปสนุกกับเพื่อนๆนะ\"อุ้มพูดพร้อมกับดึงมือหนามเตย

\"อุ้ม  ถ้าเกิดขึ้น ม.ปลายคนที่ฉันรักเค้าไม่ได้อยู่ฉันล่ะจะทำไง\"หนามเตยพูดขึ้นมาด้วยสีหน้าที่เศร้า

\"เฮ้ย !! อย่าเพิ่งไปคิดเลยเตย  ฉันว่าเราไปเล่นน้ำกันเถอพ\" อุ้มตอบพร้อมชวนหนามเตยไปเล่นน้ำ