…I freaking like u…

ลำดับตอนที่ #1 : การพบกันของเธอและเขา

+และแล้วบรรยากาศของวันรับเกียรติบัตรนักเรียนเรียนดียอดเยี่ยมก็มาถึง วันนี้เป็นวันก่อตั้งโรงเรียนจึงไม่มีการเรียนการสอนใดๆ นอกจากการทำกิจกรรมต่างๆ  นิทรรศการ และการแสดงของนักเรียน…



ณ ห้อง 402



“อ๊าย! นี่นายคิดว่ามันสวยแล้วเหรอ”  ฉันเอ็ดนายบอลเพื่อนในกลุ่มเดียวกัน นายนี่ปกติฉันว่าเขาจะระบายสีสวยนะแต่ฉันคิดผิดถนัด TT  ตานี่ยังมีเวลามาเล่นอีกนะ โดยไม่รู้เลยว่าโปสเตอร์นี้เขาจะให้ส่งตอนเช้านี้สำหรับจัดนิทรรศการ ตาบ้าเอ๊ย และนายบอลก็ยังคงนั่งละเลงสีต่อไปไม่หยุด



“โอ้โห สวยจริงๆหนิ”   ดู๊ ดูนายนี่พูด



“นี่มีอะไรให้ช่วยบ้าง” นายเคเพื่อนในกลุ่มอีกคนหนึ่งพูดขึ้น  ตอนนี้ฉันกำลังสารวนอยู่กันการตัดกระดาษ



“ดีๆๆๆ นี่เอาไประบายสีเลยนะ ระบายให้สวยๆล่ะ”



“ของเบๆ อย่างฉันทำไมจะทำไม่ได้” แหวะให้ตายเถอะถ้าเกิดมันไม่สวยล่ะก็น่าดู



“นี่ๆ แก้วทากาวให้ฉันหน่อยสิเดี่ยวฉันจะติดเอง”   กริ๊งงงงงงง~~~ สัญญาณร้องเรียกให้ไปเข้าแถวมาถึงแล้ว แต่ อ๊าย  โปสเตอร์ของฉันยังไม่เสร็จเลยนะ -_-



“นี่พวกเธอสามคนไปเข้าแถวได้แล้ว” และเสียงที่ตามพวกเรามาติดๆคือเสียงคุณครูร้องเรียก



“ค่ะครู เดี๋ยวพวกเราก็จะไปแล้วค่ะ อีกแป๊บเดียวๆ”



“ไม่มีการแป๊บอะไรทั้งนั้นต้องไปเดี๋ยวนี้เร็ว!” ครูประจำชั้นฉันนี่ดุชะมัดแฮะ ว่าแล้วครูก็เดินไปและพวกเราก็วิ่งตามลงไปติดๆ  

“แพงรองเท้าเธออยู่ที่ฉันนี่” หมิงพูดและโยนรองเท้าให้ฉัน





???





“เฮ้ย หมิงนี่มันไม่ใช่รองเท้าฉันนะ มันเบอร์ตั้ง40 แหนะ”  ก็ปกติฉันใส่รองเท้าเบอร์ 38 นี่นา แต่เมื่อกี๊ฉันก็สังเกตเห็นรองเท้าเหลืออยู่แค่ 2 คู่คือของหมิงกับของฉันรึเปล่า



“ต้องของนุ่นแน่เลย”  แต่หมิงไม่ฟังเสียงที่ฉันแย้งเธอเลยแม้แต่น้อยเธอลากฉันไปเข้าแถวเคารพธงชาติเฉยเลย



“นุ่นอยู่ไหนเนี่ย  เฮ้ยนุ่นอยู่ไหน เออๆๆ ช่างมันเถอะนี่หมิงถ้านุ่นมานะบอกให้ไปเปลี่ยนรองเท้าที่ฉันด้วยล่ะ”  แล้วฉันก็จำต้องเดินไปอยู่แถวรอรับเกียรติบัตร





.







“อย่าลืมนะว่าเราเป็นนักเรียนที่ต้องต้อนรับนักเรียนจากโรงเรียนอื่นแทนครูถ้าเกิดว่าครูไม่อยู่”  ครูจันทร์เพ็ญเตือนพวกเราก่อนที่จะให้เข้าไปนั่ง







…



และแล้วก็เสร็จสิ้นพิธีการซะที คราวนี้ก็จะเป็นการตระเวนเที่ยวแล้วล่ะ อิอิ ^^



“หมิงเธอกับฉันต้องตัวติดกันนะวันนี้”  ฉันบอกหมิงเมื่อเราออกมาจากห้องประชุมมาแล้ว



“นี่ฉันมีข่าวดีจะบอกเธอ วันนี้ไม่มีการแข่งครอสเวิร์ดแล้ว” โอ้ว้าว!! เป็นข่าวดีที่สุด แต่แล้ววันนี้จะมีอะไรทำไหมเนี่ย



“อื้ม แต่เอ๊ะนั่นไงนุ่นนี่เป็นโอกาสดีแล้ว  นุ่น! นุ่น! นุ่น!” ฉันเห็นนุ่นมาแต่ไกลแต่ฉันเรียกเธอแล้วแต่เธอไม่หันมาซักที ฉันจึงออกวิ่ง…..

ย้ากส์~~~~ ตุ๊บ



โอ๊ย! นี่รองเท้าฉันหลุด  น่าขายหน้าชะมัด  ฉันอุตส่าห์ใส่ให้แน่นหนาที่สุดเท่าที่จะแน่นได้แล้วนะเนี่ยให้ตายเถอะก็มันใหญ่นี่นา  โอ๊ย แล้วมันหายไปไหนแล้วเนี่ย หาสิ หาๆๆๆๆ



“…”  โอ๊ะผู้ชายโรงเรียน F หนิ  น่าตาหล่อชะมัด ขาว สูง หุ่นดี OO หล่อมั่กๆ  อ๊ายยย



เขามองหน้าฉันซักพัก



“รองเท้าของเธอรึป่าว”  OO อ๊าย น่าขายหน้าชะมัดรองเท้าหลุดไปตกอยู่กับเขา



“อือๆ ขอบคุณนะ” ฉันจะกล้าพูดอะไรได้



“จะรีบไปไหนเนี่ยแพงไม่รอกันเลยนะ” เชอะ ยัยหมิงนะยัยหมิงขัดจังหวะจริงๆเลย เขาเดินจากฉันไปแล้ว



“เธอรู้จักเขาเหรอ”



“ป่าว พูดแล้วมันน่าขายหน้าเราไปกันเถอะ”



ฉันกับหมิงเดินมาที่เวทีค้นฟ้าคว้าดาว



“~~~ฉันไม่รู้ว่าหลังจากนี้มันจะมีอะไรเปลี่ยนแปลง..ฉันไม่กล้าจะสัญญาด้วยคำใด..” เสียงนักร้องผู้เข้าแข่งขันค้นฟ้าคว้าดาวประจำโรงเรียนกำลังร้องเพลงเต็มกำลังความสามารถ แต่คนนี้น่ารักจังแฮะ



“เฮ้ยยืมมือถือหน่อย” นักเรียนชายคนหนึ่งพูด ก็เขาน่ารักจริงๆนะ



“ถ่ายรูปไม่ได้โว้ย”



“เออเอามาเถอะ”  แล้วตานั่นก็เดินเอามือถือโนเกียรุ่น 6210 ไปถ่ายรูปซะงั้น ตานั่นคงบ้า 5555+ ฉันกลั้นหัวเราะไม่ได้จริงๆจึงหัวเราะออกไป 5555+ ฉันก็ยิ่งหัวเราะไม่หยุดก็ดูตานั่นสิ



“ยิ้มหน่อยครับ”  ใครนะ อ๊ายย…



ฉันหันหลังไปดูว่าเพื่อนที่ให้มือถือตานั่นยืมเป็นใครกันนะ ….ตาคนเมื่อกี๊นี่เอง เขายิ้มและมองมาที่ฉันเหมือนกัน ก็เพื่อนเขาทำตลก…



“…ฉันพูดได้ว่าตอนนี้รักเธอเทให้ทั้งหัวใจ…”  



ฉันยังหันไปดูเขาอีก ก็แค่แกล้งทำเป็นว่ามองเพื่อนที่ตลกๆของเขากับกลุ่มเพื่อนของเขา หัวเราะหยอกล้อกันไปมา



“…นี้คือสิ่งสำคัญที่เรายังอยู่ด้วยกัน..สิ่งอื่นใดนั้นมันยังไม่มาถึง…”  อ๊ายยย ฉันรู้สึกได้ว่าเขาเขยิบเข้ามาใกล้ฉัน  ฉันไม่ปล่อยให้มันหลุดลอยไปได้ ดังนั้นฉันจึงยืนกระด้าง…



ตุ๊บ …..



OO ฉันถึงกับเซเมื่อเขาคนเดิมชนฉันเข้าอย่างจัง



“เฮ้ยๆๆๆๆ อั่นแหน่ไอ-”  เพื่อนเขาแซวอะไรกันนะ นี่พวกเขาแกล้งฉันหรือว่าแกล้งตานั่นเนี่ย



“พวกแกทำอะไร!”



“ขอโทษนะ เป็นอะไรมากป่าวครับ อ่ะเอางี้เดี๋ยวจะเลี้ยงหนมแล้วก็หายโกรธผมนะ” OO อ๊ายยย เขาพูดอะไรของเขาแบบนั้นนะ ตาบ้า… >< +









ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ + อ่านแล้วคอมเม้นให้กันด้วยก็ได้ค่ะ ^^