ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่1:กลับมา...แต่
ยูซึกิ:จะไปจริงๆเหรอ...ซึโตมุ อย่าไปเลยนะ
ซึโตมุ:อืม..ฉันจำเป็นต้องไปจริงๆนะ..เธอสัญญาได้มั้ย ว่าจะรอฉัน
ยูซึกิ:ฉันสัญญาว่าจะรอเธอ
ซึโตมุ:อืม...ฉันไปนะ..บ๊ายบาย ยูซึกิ
ยูซึกิ:ไม่นะ..ซึโตมุ...อย่าไปนะ...อย่าไป!!!
พรวด
ยูซึกิ:แฮ่ก แฮ่ก...ฝันหรอกเหรอ...(นี่..มันก็ผ่านมาสามปีแล้วนะ..ทำไมยังฝันถึงอีกนะ...เฮอะๆ..งี่เง่าน่ะ..)ไปอาบน้ำดีกว่า...
แกร๊ก ปังง
พออาบน้ำแต่งตัวเสร็จ
ตึง ตึง ตึง!!!
แม่:นี่..ยูซึกิ ลงบันไดเบาๆหน่อยสิลูก เดี๋ยวก็พังกันพอดี..แม่เตรียมอาหารกลางวันไว้ให้แล้วนะ...อย่าลืมเอาไปล่ะ..
ยูซึกิ:ค่า..แม่ หนูไปทำงานนะคะ
แม่:จ้า และรีบกลับบ้านด้วยนะ
ยูซึกิ:เจ้าค่า....หนูไปแล้วนะคะ..
ปังง
ยูซึกิ:หวาย...แปดโมงห้าสิบแล้ว....รีบไปดีกว่า...
ที่บริษัทของยูซึกิ
กิ๊งง ครืด
มาริ:นี่..มาแล้วเหรอยะ...แม่คุณ....นี่มันเก้าโมงสิบแล้วนะ ทำไมเพิ่งมา...รีบไปตอกบัตรก่อนเถอะ..เดี๋ยวก็ได้โดนเช็กเวลามาสายหรอก...
ยูซึกิ:ขอโทษนะ...พอดีรถติดน่ะ..
ต๊อก ต๊อก
มาริ:เอ้า..นี่..หวังว่าวันนี้เจ้าตัวคงจะไม่ลืมวันเกิดตัวเองหรอกนะ...เอาไปสิ
ยูซึกิ:....จริงด้วย..วันนี้วันเกิดฉันนี่นา...ขอบใจนะ มาริ
มาริ:ไม่เป็นไรหรอก..ไปดูที่โต๊ะเธอก่อนสิ...
ยูซึกิ:อือ....
ที่โต๊ะของยูซึกิ
ยูซึกิ:โห...(นี่มันรังหนูหรือโต๊ะทำงานของฉันกันแน่เนี่ย...ของขวัญ
ตรึมเลย...)..ไหนดูซิ ของใครมั่ง...นารุมิ..อาซาอิ...ชิโกะ..และก็ของผู้จัดการ...หืม มีการ์ดด้วย...เค้าเขียนว่าไงนะ....
\"ถึง คุณโนมุระ เย็นนี้ไปดินเนอร์ด้วยกันนะครับ เวลาสองทุ่ม ผมจะมารอคุณ จาก มัตสึโมโตะ(ผู้จัดการของคุณ)\"...(ไปดินเนอร์เหรอ...ไปดีมั้ยนะ..)เอ๊ะ...และนี่ของใครอีกกล่องเนี่ย...อ๋อ ของอายูมินี่นา...ทำไมมันเยอะจังแฮะ(และเราจะเอากลับยังไงเนี่ย...T_T)
มาริ:ไง เยอะจังเลยนะ....นี่เมื่อกี๊น่ะ คุณนาโอกิน่ะเค้าเรียกเธอให้ไปรับน้องใหม่ที่จะเข้ามาทำงานที่แผนกเรานะ รีบไปรับสิ..เดี๋ยวคุณนาโอกิก็แว๊ดให้หรอก...(ยิ่งพูดมากอยู่..)
ยูซึกิ:อือ...งั้นฉันไปก่อนนะ...
ตึก ตึก ตึก
นาโอกิ:มาแล้วเหรอ..ยูซึกิจัง...นี่มาเร็วเข้า แนะนำตัวสิ..ขอตัวก่อนนะ จะรีบไปประชุม..
ยูซึกิ:ค..ค่ะ..โนมุระ ยูซึกิค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ..
ซึโตมุ:...ทาเคฮาระ ซึโตมุครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับ....
ยูซึกิ:...(ม...ไม่จริงน่ะ..)..ซึโตมุ!!!
ซึโตมุ:...ยูซึกิ...ยูซึกิจริงๆเหรอเนี่ย!!!
ยูซึกิ:อ..อะไรกัน..คิดจะไปก็ไป คิดจะมาก็กลับมาเฉยๆเลย..ทำไมไม่คิดถึงความรู้สึกคนอื่นบ้างล่ะ..รู้มั้ย...ฉันคิดถึงเธอนะ..ซึโตมุ..สามปีที่เธอไป..เธอไม่เคยติดต่อมาหาฉันเลย..ฮือ ฮือ...
หมับ
ซึโตมุ:...ขอโทษนะ...ที่ไม่ติดต่อมา....อย่าร้องนะ..
ยูซึกิ:ฮ..ฮือ ฮือ....
ที่ห้องพักพนักงาน
ซึโตมุ:รู้สึกดีขึ้นยัง..ยูซึกิ...
ยูซึกิ:อือ...ดีขึ้นแล้วล่ะ...
ซึโตมุ:เหรอ...
ยูซึกิ:..(ท่าทางของเค้า...ยังไม่เปลี่ยนไปจากเมื่อสามปีก่อนเลย...ทรงผมยังทำทรงเดิม...คำพูด..ยังพูดลักษณะเดิม..สามปีที่จากไป...เค้าไม่เปลี่ยนไปเลย....)....
ซึโตมุ:ยูซึกิ...เธอคิดยังไงกับฉัน...
ยูซึกิ:คิดยังไงเหรอ.....ก็คิดถึงเธอน่ะสิ..และก็รักเธอด้วย...ถามทำไมล่ะ..และเธอล่ะ..ซึโตมุ..
ซึโตมุ:.ฉัน...ขอโทษนะ...ฉันตอบแทนความรู้สึกเธอไม่ได้...ฉัน...รักเธอไม่ได้...ขอโทษนะ..
ตึกก ตึกก
ยูซึกิ:อ..อะไรกัน...ซึโตมุ..ธ..เธอล้อเล่นใช่มั้ย..
ซึโตมุ:ฉันไม่ได้ล้อเล่นนะ....ฉันรักเธอไม่ได้จริงๆ...ขอโทษนะ...คนเราน่ะ..ความรู้สึกมันเปลี่ยนแปลงได้นะ..
ยูซึกิ:อะไรกัน....ทำไมล่ะ!!!...
แกร๊ก
ฮิคาริ:อ้าว...ซึโตมุอยู่นี่เองเหรอ....แล้วผู้หญิงคนนี้เป็นใครกัน...?
ซึโตมุ:อ๋อ...เพื่อนน่ะ....ยูซึกิ...นี่แฟนของฉัน..อามาโนะ ฮิคาริ เรารู้จักกันตอนอยู่แคนาดาน่ะ....
ยูซึกิ:.....(แปล๊บบ.....อ..อะไรกัน...)...ฉ..ฉันเข้าใจแล้ว...ต่อไปนี้...ฉันจะไม่ยุ่งกับเธออีก...เธอผิดสัญญานะ...ซึโตมุ...เราตัดขาดกันตั้งแต่วันนี้ไป..ซึโตมุ...ฉันเกลียดเธอที่สุด...คนหลอกลวง!!!
ปังง
ฮิคาริ:อ..อะไรกันน่ะ...ผู้หญิงคนนั้นน่ะ..
ซึโตมุ:.........
ตึก ตึก ตึก พลั่ก
ทาคุยะ(ผู้จัดการ):..โอ๊ย..ขอโทษครับ..อ้าว....คุณโนมุระ เป็นอะไรไปครับ...ร้องไห้ทำไม...
ยูซึกิ:ฮ..ฮือ ฮือ.....(มันเป็นวันเกิดที่เลวร้ายที่สุด...ทำไมล่ะ..ซึโตมุ..แค่ฉันรักเธอ..ม..มันก็\"ผิด\"ด้วยเหรอ...ทำไมกัน!!!)....
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น