ทะเลและขอบฟ้า

ลำดับตอนที่ #1 : พบ

หน้าร้อนปี 1999 ....



ชื่อเธอที่แปลว่ามหาสมุทรที่กว้างใหญ่....

การพบกันของเราในปีที่ฉันอายุเพียง 15 ปี  ...



เธอ....ตัวสูง หุ่นนักกีฬา ตาโต คิ้วบาง ปากหนาปานกลาง จมูกโด่ง ผิวเหลือง

ไม่ได้สะดุดตาฉันเท่ากับใครอีกคนเลย...แต่กิริยาท่าทางการพูดจากที่ฉะฉานนั่น

ทำให้คืนนั้นทั้งคืน ฉันลืมใบหน้านั่นไม่ลง...





หลังจากวันนั้น..วันที่ฉันรู้ว่าโลกกลมๆใบนี้ ยังมีใครอีกคนคือ \"เธอ\"นั่น...

ชีวิตของฉันก้อเปลี่ยนไป...เปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม....



เราใช้เวลารู้จักกัน 3 เดือน...เธอค่อยๆเปิดประตูโลกส่วนตัวของเธอให้ฉันได้รู้จัก..

ฉันค่อยๆก้าวเข้าไปทำความรู้จักกับโลกใบใหม่ที่เธอหยิบยื่นให้...

พร้อมๆกับความฝันเล็กๆ ที่จะมีสวนเป็นของตัวเอง...กับบทเพลง







นอกจาก.....คือเธอ......







หน้าฝนปี 1999



เธอปิดฉากเรื่องราวระหว่างเราลงแม้จะยังไม่ทันได้ฉาย...ด้วยเหตุผลอะไรไม่รู้ที่ฉันไม่เข้าใจ

เธอปิดประตูโลกส่วนตัวของเธอลง..ฉันทำได้แค่เดินจากไปอย่างเงียบๆ....

สายฝนโปรยปรายลงมาแทนน้ำตาที่เอ่อล้นนั่น...โลกของเธอ ไม่มีฉันอีกแล้ว...





ปลายร้อนต้นฝนปี 2000



เธอเดินกลับมาหาฉันอีกครั้ง ด้วยเหตุผลฟังดูง่ายๆประการเดียว \"เพราะวันนี้อากาศดี\"...

แม้ฉันจะยังสงสัยกับสิ่งที่เธอทำ...แต่ก้อไม่ได้ปฏิเสธที่จะรู้จักเธออีกครั้งหนึ่ง...



เวลา 2 เดือน....ฉันมองเห็นเธอจากอีกมุมหนึ่งของโลกใบนี้...

เราใช้เวลาสั้นๆนั่น เปิดฉากเรื่องราวที่ค้างคานั่นไว้...แต่ประตูแห่งโลกส่วนตัวเธอได้ปิดตายลง...

เธอไม่แม้แต่จะชวนฉันเข้าไปรู้จักกับมันอีก..