ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ผีเฝ้าสวน

    ลำดับตอนที่ #1 : ผีเฝ้าสวน

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 82
      0
      13 ก.ย. 46

            ครอบครัวของฉันอยู่ที่จังหวัดจันทบุรีมีอาชีพทำสวนผลไม้ ซึ่งผลไม้สวนใหญ่ก็จะเป็นลำไย ทุเรียน แล้วก็มีมากในช่วงฤดูเก็บเกี่ยวซึ่งเป็นช่วงที่เขาต้องลูแลมันพิเศษโดยปกติแล้วจะมีคนมาเหมาซื้อยกสวนเลย เพื่อนำไปส่งขายยังต่างประเทศ

            ครั้งนั้นก็เช่นเดียวกัน มีพ่อค้ามาเหมาสวนลำไยบ้านฉัน  แต่เวลาเก็บเกี่ยวทีไรพ่อจะต้องดูแลสวนเป็นพิเศษ   เพราะชอบมีพวกขโมยมาขโมยผลไม้ในสวนอยู่เสมอจึงจำเป็นอย่างยิ่งที่ต้องมีเวรยามออกตรวจตราอย่างสม่ำเสมอ

            คืนนั้น...ฉันมีโอกาสออกไปตรวจสวนกับพ่อ  ตอนนั้นก็ประมาณเที่ยงคืนเห็นจะได้ฉันกับพ่อเดินออกมาทางลัดท้ายบ้าน  ซึ่งค่อนข้างรก

    แต่ก็มักเป็นทางที่ขโมยหลบซ่อนกัน

            คืนนั้นค่อนข้างมืด เพราะเป็นคืนข้างแรม อากาศค่อนข้างเย็น  ฉันกับพ่อเดินไปด้วยกันด้วยความเงียบ มีแต่เเสียงฝีเท้าและลมหายใจของเราเท่านั้น มือของพ่อถือปืนลูกซองกระบอกยาว ส่วนฉันมีเพียงไฟฉายส่องทางเท่านั้น

            เดินไปสักครู่รู้สึกว่ามีลมวูบหนึ่งพัดเข้ามาปะทะเราสองคน ฉันตกใจสะดุ้งเพราะลมค่อนข้างเย็น/  ส่วนพ่อฉันก็ไม่ได้พูดอะไร ....

    ..สักครู่ ฉันก็รู้สึกว่ามีเสียงใบไม้ดังกรอบแกรบๆ ! พร้อมกับรู้สึกร้อนวูบด้านหลัง ฉันจึ้งหันกลับไปดู

            \'\'พ่อจ๊ะ! ไฟไหม้สวนน่ะพ่อ\'\' ฉันเรีบกร้องพ่อด้วยความตกใจ \'\'ไหนกัน พ่อไม่เห็นไฟเลย\'\' พ่อตอบพร้อมกับมองฉันอย่าง งงๆ

    \'\'ก็เมื่อกี้หนูเห็นนี่คะ หนูไม่ได้โกหกจริงๆนะ\'\' ฉันพูดพร้อมกับมองหน้ากลับไปดูไฟ แต่ก็ไม่เห็นอะไรเลย ตอนนั้นฉันรู้สึกกลัว ใจเต้นตึกๆ

    แต่ฉันเห็นไฟจริงๆ มันเป็นไปได้ยังงัยกัน    ... เดินไปสักพักพ่อฉันก็เห็นเงาดำของใครคนหนึ่งกำลังนั่งสูบบุหรี่ไฟแดง อยู่ใต้ต้นลำไย รู้สึกว่าจะโพกผ้าขาวม้าไว้บนศีรษะ \'\'ระวังนะลูก\'\' พ่อเตือนฉัน พร้อมกับขยับปืนในท่าที่เตรียมจะยิง \'\'นั่นใครน่ะ มาทำอะไรอยู่ตรงนั้น บอกมาเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นฉันยิงแน่\'\' พ่อตะโกนถามผู้ชายคนนั้นพร้อมกับเหนี่ยวไกปืนพร้อมจะยิง .. ไม่มีเสียงตอบ ชายคนนั้นยังนั่งสูบบุหรี่ต่อไป.. พ่อตัดสินใจเข้าไปดูใกล้ๆ ทันไดนั้น!ชายคนนั้นก็หายตัวไปอย่างรวดเร็ว พ่อตกใจมาก \'\'เฮ้ยอะไรวะเนี่ย หรือว่าจะเป็นไอ้สันต์\'\' พ่อบ่นพึมพัม พ่อรีบพาฉันกลับเข้าบ้าน ฉันล้างตัว และสวดมนต์ก่อนนอน ฉันกลัวมากขนลุกขึ้นมาตั้งเลยก็ว่าได้ .. พอรุ่งเช้า พ่อบอกว่า สงสัยคงใช่ไอสันต์ มันไปตรวจเวรกับพ่อ พอขโมยมา มันถูกยิงตาย สงสัยมันคงไม่อยากไปไหน ก็เลยมานั่งเฝ้าสวนให้พวกเราก็เป็นไปได้นะ

    ...

             ฉันอยากให้อาเฝ้าของอาไป แต่ไม่ต้องมาให้ฉันเห็นอีก เพราะยังงัยฉันก็กลัวอยู่ดีแหละ !~
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×