ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Prologue : Midgard Crisis
อย่าได้คิดว่าเรามาเพื่อหยิบยื่นสันติสุขแก่ผืนแผ่นดินโลก เรามิได้มาเพื่อหยิบยื่นสันติสุขแต่อย่างใดเลย ทว่ามาเพื่อหยิบยื่นดาบให้ต่างหาก
- ไบเบิล,แมทธิว 10 : 34
บทนำ - วิกฤตการณ์แห่งมิดการด์
เมื่อนานมาแล้ว พระเจ้าได้ทรงสร้างอาณาจักรมิดการด์ (Midgard) ขึ้นหลังสงครามล้างโลก (Ragnarok) พวกมนุษย์ อมนุษย์ และเทพเจ้าต่างเหนื่อยล้ากับสงครามพันปี จึงได้อาศัยอยู่ร่วมกันด้วยความสงบสุขมากขึ้นเป็นเวลานาน พระองค์ทรงมอบหมายอำนาจในการปกป้องอาณาจักรให้กับมวลมนุษย์ เพื่อผดุงความสงบสุขให้กับอาณาจักร
แต่เมื่อเวลาผ่านไป มนุษย์กลับกลายเป็นผู้ทะนงตน และลืมพันธสัญญาที่ให้กับพระเจ้าไว้ พวกเขาเริ่มรุกรานเหล่าอมนุษย์ (Monster) ทั้งเบียดเบียนและทำลายความสงบสุขต่างๆนาๆ เพียงเพื่อต้องการตอบสนองความบ้าอำนาจและประกาศศักดาความยิ่งใหญ่ แต่พระเจ้ากลับทำอะไรไม่ได้ เพราะพันธสัญญาที่ทำไว้นั้น เป็นการมอบอำนาจทุกด้านในมิดการด์ให้กับมนุษย์ทั้งสิ้น
การสิ้นสุดของราชวงศ์กษัตริย์ของอาณาจักรหลังสงครามนั้น ส่งผลให้เหล่าหัวหน้าสมาคมต่างๆต้องร่วมมือกันเพื่อสร้างความสงบสุขให้กับประชาชน โดยแต่ละคนที่ดำรงตำแหน่ง จะต้องได้รับการยอมรับจากสมาคมอื่นๆมากกว่า 2 ใน 3 เป็นเช่นนี้มาหลายร้อยปี มีผู้คนมากหน้าหลายตาผลัดกันขึ้นมาทำการปกครองและสร้างชื่อให้คนรุ่นหลังได้จดจำเป็นแม่แบบต่อไป
แต่กิเลส ความละโมบในจิตใจมนุษย์นั้น เป็นสิ่งที่อยู่คู่กับตัวเรามาตลอด แต่อยู่ที่ว่า มันจะครอบงำตัวเราได้เมื่อไรเท่านั้น...
เกิดความขัดแย้งมากขึ้นระหว่างสมาคมต่างๆ โดยเฉพาะการครอบครองอำนาจสูงสุด เพราะการที่จะให้ทุกสมาคมมีอำนาจเท่าเทียมกัน เป็นเรื่องที่ยาก แต่เมื่อมีการกำหนดผู้นำแล้ว กลับมีความขัดแย้งมากขึ้น จากหัวหน้าสมาคม ไปจนถึงประชาชนทั่วไป เกิดการแบ่งแยกทางความคิด ทัศนคติ แม้ภายนอก ในทุกๆที่จะดูสงบเงียบราวกับสวงสวรรค์ แต่ใครจะรู้ว่าคลื่นเชี่ยวใต้น้ำนั้นจะก่อตัวขึ้นเมื่อไร...
--------------------------------------------------------------------------
พรอนเทร่า เมืองหลวงแห่งมิดการด์คึกคักเหมือนกับทุกๆวัน แต่วันนี้ดูจะต่างออกไป เมื่อถนนหนทางบริเวณหน้าปราสาทนั้น ถูกกั้นโดยทหารประจำเมือง มีประชาชนมากมายให้ความสนใจมารวมตัวกันอย่างเนืองแน่น ปราสาทที่เก่าแต่ยังคงไว้ด้วยอดีตที่รุ่งเรืองแห่งอำนาจกษัตริย์ ถูกแต่งองค์ทรงเครื่องใหม่ด้วยการประดับประดาด้วยดอกไม้หลากพันธุ์ มีวงดนตรีตั้งอยู่หน้าปราสาท บรรเลงเพลงในทำนองแห่งความปิติยินดีและต้อนรับแขกเหรื่อทั้งหลาย
วันนี้เป็นวันที่ประวัติศาสตร์ต้องบันทึกเอาไว้อีกบทหนึ่ง เมื่อผู้ที่จะได้รับการดำรงตำแหน่งสูงสุดของเหล่าสมาคมนั้น จะเป็นผู้นำคนแรกที่ไม่ใช่กษัตริย์หรือเชื้อพระวงศ์ใดๆเลย แต่เป็นผู้นำที่เคยเป็นเพียงประชาชนคนเดินดินมาก่อน นี่คือจุดเปลี่ยนที่สำคัญของมิดการด์ ว่าต่อจากนี้ไป อาณาจักรของพระเจ้าแห่งนี้ จะอยู่ในกำมือของเทพบุตรหรือซาตาน...
ไม่นานนัก ชายชราผู้หนึ่งเดินออกจากปราสาท เขาใส่เสื้อคลุมยาว แม้ผมจะขาวโพลน หนวดเครายาว แต่จากการย่างก้าว ช่างดูสง่างามยิ่ง
มาร์โก เมทูล่า คือชื่อของเขา อดีตโหรหลวงผู้โด่งดังและได้รับการยอมรับจากทุกคนในมิดการด์ ด้วยอายุ 88 ปีนั้น เป็นเครื่องยืนยันได้เป็นอย่างดีถึงอำนาจบารมีที่ทุกคนได้พบพาน
ห่างออกไปจากหน้าปราสาท บริเวณน้ำพุใหญ่ของพรอนเทร่า ชาย 10 คนก้าวเท้ามาพร้อมๆกัน ผู้คนที่มองเห็นพวกเขาจากริมถนน จากหน้าต่าง หรือแม้แต่บนหลังคา ยังต้องทึ่งกับภาพที่ได้เห็น
หัวหน้าสมาคมทั้งสิบมารวมตัวกันในงานครั้งใหญ่ และผู้ครองอำนาจมีเพียงหนึ่ง วันนี้อาจเป็นวันชี้ชะตาของหลายๆคนไปพร้อมๆกัน
\"มากันพร้อมแล้วสินะ\" ชายชราพูดเสียงแหบแต่หนักแน่น ชายทั้งสิบโค้งตัวเป็นเชิงทำความเคารพ
\"อย่างนั้น เราเข้าไปกันได้แล้ว\" เขาพูดอีกครั้งก่อนหันหลังกลับเดินเข้าปราสาทไปก่อน
เสียงผู้คนเซ็งแซ่ระหงม บ้างตะโกนเชียร์ผู้นำอาชีพของตน บ้างพูดคุยวิพากษ์วิจารณ์แสดงความเห็นกัน ก่อนที่ผู้นำทั้งสิบจะเดินเข้าปราสาท และประตูก็ปิดตัวสนิท...
--------------------------------------------------------------------------
ในห้องโถงใหญ่ มาร์โกนั่งลงที่หัวโต๊ะอาหารยาวปูด้วยผ้าสีขาว ม่านสีโอรสปิดตัวลงสนิท ไม่มีแม้แต่แสงอาทิตย์ทะลุตัวเข้ามา เชิงเทียนที่ตั้งอยู่บนโต๊ะถูกจุดให้ความสว่างเข้ามาแทนที่ ผู้นำทั้งสิบค่อยๆนั่งลงตามเก้าอี้ที่จัดไว้ให้
ห้องเงียบไปพักหนึ่งก่อนที่ชายชราจะพูดขึ้น \"ยินดีต้อนรับทุกท่าน วันนี้ข้าภูมิใจมาก ที่ได้เป็นสักขีพยานของการแต่งตั้งผู้นำคนใหม่แห่งอาณาจักรมิดการด์\" เขาหยุดทิ้งจังหวะพักหนึ่ง ก่อนมองเหล่าผู้นำ สายตาพวกเขามองมาด้วยแววตาแห่งความมุ่งมั่น
\"ข้าขอเริ่มเลยแล้วกัน...\" เมื่อเขาพูดจบ คนรับใช้ด้านหลังของทั้งสิบคนส่งกระดาษให้ 1 ใบ \"เลือกผู้ที่ท่านคิดว่าเหมาะสมที่สุดที่จะปกครองมิดการด์ โดยมีข้อแม้ว่า ห้ามเขียนชื่อของตัวเองลงไป ผู้ที่ได้คะแนนมากที่สุด จะได้เป็นผู้นำแห่งอาณาจักรมิดการด์\" เขาหยุดมองอีกครั้ง ทุกคนจดจ่อไปที่กระดาษ ผลตัดสินจะเกิดขึ้นในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้านี้
\"เขียนได้ !\" มาร์โกสั่ง ทุกคนบรรจงหยิบปากกาขนนก จุ่มแท่นหมึก ก่อนจะเขียนลงไป และส่งกลับให้คนรับใช้ ก่อนที่จะรวบรวมจนครบและส่งให้กับมาร์โก
เขาถอนหายใจยาวด้วยความตื่นเต้นและลุ้นระทึกไม่แพ้คนอื่นๆ ก่อนจะหยิบกระดาษแผ่นแรกขึ้นมา \"ชาร์ลส์\" ชื่อของหัวหน้าสมาคมนักปราชญ์ดังขึ้น ก่อนจะวางแล้วหยิบแผ่นต่อไป
\"โจเซฟ\",\"คลาร์ก\",\"คลาร์ก\",\"ลอเรนซ์\",\"ชาร์ลส์\",\"โจเซฟ\",\"คลาร์ก\",\"โจเซฟ\"
คะแนนสูงสุดอยู่ที่ 3 คะแนน คลาร์ก หัวหน้าสมาคมนักฆ่า และโจเซฟ หัวหน้าสมาคมอัศวินมีเท่ากัน
กระดาษใบสุดท้ายถูกหยิบขึ้น มาร์โกสูดหายใจลึก ก่อนจะค่อยๆขยับปาก
\"โจเซฟ\"
ชายหนุ่มผมแสกกลางสีน้ำตาลในชุดอัศวินที่จ้องมาทางเขาโค้งตัวเล็กน้อยเป็นเชิงรับรู้ แม้ภายนอกจะดูปกติ แต่ภายในใจเขากลับเต้นไม่เป็นส่ำ มันเป็นความภาคภูมิใจสูงสุดของชีวิตคนๆหนึ่ง มือเขาเริ่มสั่นด้วยความตื่นเต้น แต่เขากำมันให้แน่นเพื่อไม่ให้ตัวเองประหม่าจนเกินไป
\"ข้าขอประกาศกับทุกท่านว่า โจเซฟ เอลซัม คือผู้ที่จะดำรงตำแหน่งผู้ปกครองมิดการ์ด นับแต่นี้ไป\" เขากวักมือให้โจเซฟยืนขึ้น ทุกคนรอบโต๊ะปรบมือแสดงความยินดีให้กับเขา
โจเซฟโค้งขอบคุณกับคนอื่นๆ แต่เขาไม่ทันสังเกตว่า คลาร์กนั้นนั่งเงียบ แววตาไม่แสดงความรู้สึกอะไร หลายคนอาจคิดว่าเขาเสียดายที่แพ้เพียงคะแนนเดียว แต่เขาไม่พอใจ ที่คนชนะนั้นเป็นโจเซฟ !
มาร์โกเดินออกมาที่ระเบียงด้านหน้าปราสาท ผู้คนยังเนืองแน่น เพราะต้องการรอดูว่า ใคร ที่จะมาดำรงตำแหน่งอันทรงเกียรตินี้
\"ท่านสุภาพสตรีและสุภาพบุรุษ ! นับจากนี้ไป ผู้ปกครองสูงสุดแห่งอาณาจักรมิดการ์ด ได้แก่...\" เสียงของฝูงชนเงียบกริบเมื่อสุดประโยค
\"โจเซฟ เอลซัม หัวหน้าสมาคมอัศวิน !\" มาร์โกประกาศก้อง โจเซฟเดินออกมายืนข้างเขา โบกมือให้กับชาวเมืองที่ปรบมือแสดงความยินดีกับเขา วงดนตรีบรรเลงเพลงสรรเสริญ ใบหน้าเขายิ้มแย้มแม้จะรู้ว่า ภายภาคหน้ามีงานหนักมากมายรออยู่ แต่เขาก็พร้อมจะทำเสมอ เพื่อความสงบสุขของอาณาจักรมิดการ์ด จากนี้ไป...ตำนานบทใหม่กำลังจะเกิดขึ้นแล้ว
--------------------------------------------------------------------------
3 ปีต่อมา...
เหตุการณ์ส่วนมากในมิดการ์ดเป็นไปด้วยความเรียบร้อย โจเซฟทำหน้าที่ของเขาได้อย่างดีเยี่ยม รวมทั้งหัวหน้าสมาคมต่างๆให้ความช่วยเหลือเขาเป็นอย่างดี ทุกคนต่างยกย่องนับถือเขาในความซื่อสัตย์ มีคุณธรรม และเป็นสุภาพบุรุษที่เป็นแบบอย่างกับผู้ชายทั่วไปอีกด้วย
แต่หลังจากเหตุการณ์หนึ่ง ทำให้ความสัมพันธ์อันดีของเหล่าสมาคม กลับกลายเป็นความหวาดระแวงและไม่ไว้เนื้อเชื่อใจกันอีกต่อไป...
สมาคมพ่อมด ,เจฟเฟ่น
\"ก๊อกๆ\" เสียงเคาะประตูดังขึ้นในคืนที่เงียบสงัด ปีเตอร์ ปาร์กเกอร์ หัวหน้าสมาคม นั่งอ่านหนังสืออยู่ในห้องเพียงลำพัง เขาชอบที่จะอยู่อย่างสงบคนเดียวแบบนี้ เพราะมันช่วยให้เขามีสมาธิดี เขาวางหนังสือลง \"เข้ามา\" เขาบอกผู้มาเยือน
ประตูเปิดเข้ามา ชายในชุดนักฆ่าสาวเท้าเข้ามาหยุดที่ปากประตู แสงในห้องแม้จะไม่สว่าง แต่ก็พอส่องให้เห็นหน้าเขาลางๆ
\"อ้าว ! ท่านคลาร์กนี่เอง เข้ามานั่งก่อนสิ\" ปีเตอร์ชวน เขาเข้ามานั่งโดยไม่เปิดปากพูดอะไรสักคำ \"มีธุระอะไรรึเปล่า ถึงได้มาหาดึกๆดื่นๆแบบนี้\"
คลาร์กเงยหน้าขึ้นมา \"การตัดสินใจ มันเป็นเรื่องยากเสมอ\"
\"เรื่องอะไรรึ ?\"
\"ท่านก็รู้ว่าข้าเป็นคนแบบไหน ความพ่ายแพ้และต้องเป็นผู้ตาม มันไม่ใช่วิถีทางของข้า\"
\"แล้วท่านต้องการอะไร ?\"
\"โค่นอำนาจ !\" เขาตอบเสียงดัง ปีเตอร์เริ่มไม่ไว้ใจชายตรงหน้าขึ้นมาแล้ว
\"ข้าคงช่วยอะไรท่านไม่ได้ ทำไมท่านไม่ลองปรึกษาท่านมาร์โกหรือโจเซฟล่ะ ?\"
คลาร์กผุดลุกในทันที \"ทำไมข้าต้องไปร้องขออำนาจกับพวกมันด้วย ! ข้ายอมตายดีกว่ายอมศิโรราบให้พวกมัน\"
\"แล้วท่านจะเอาอะไรกับข้า !\" ปีเตอร์ตวาดกลับ \"ข้าไม่อยากเชื่อว่าท่านจะเป็นคนไม่มีเหตุผลแบบนี้ แล้วที่ผ่านมาทำไมท่านไม่เคยพูด\"
คลาร์กยังยืนนิ่ง \"ที่ข้ามาวันนี้ เพื่อการเริ่มต้นเปลี่ยนแปลงมิดการ์ด\" เขาล้วงมือเข้าไปที่ขอบเอว Katar เล่มหนึ่งกระชับอยู่ในมือ
\"ท่านกำลังพูดถึงอะไร !\" ปีเตอร์สงสัย
\"การตายของหัวหน้าสมาคม แม้เพียงคนเดียว ก็สั่นคลอนไปทั่ว\" เขาจับ Katar แน่นขึ้น \"คนนั้น คือท่าน !\"
คลาร์กกระชาก Katar ออกจากตัว ปาดยาวใส่ปีเตอร์ทันที แต่เขายังหลบมันพ้น \"ถ้าท่านคิดแบบนี้ เราคงต้องตายกันไปข้าง !\" ปีเตอร์ร่ายเวทย์ใส่ทันที
Lightening Bolt !! สายฟ้าฟาดลงมาอย่างแรง แต่คลาร์กไวพอที่จะหลบทัน เขาวิ่งใส่ปีเตอร์อย่างรวดเร็ว
Fire Wall !! เขาสร้างกำแพงไฟป้องกัน แต่คลาร์กวิ่งฝ่าออกมาแม้จะโดนเปลวไฟรั้งไว้เล็กน้อย Katar ในมือพุ่งตรงเข้าลำตัวของปีเตอร์
ฉึก !
คลาร์กก้มหน้าราวกับรู้ว่าผลของมันจะเป็นยังไง เขากระชากมีดออก เลือดสีแดงสดไหลอาบคมมีด ร่างของปีเตอร์ทรุดลงคุกเข่า ก่อนจะล้มตัวลงคว่ำหน้าบนพื้น ตาสีน้ำตาลยังเบิกกว้าง แต่ไร้ซึ่งลมหายใจไปแล้ว
สภาพห้องเปลี่ยนไปเล็กน้อย จากเวทย์สายฟ้าและกำแพงไฟ ทำให้พื้นพรมมีรอยไหม้เล็กน้อย คลาร์กจากไป พร้อมกับจุดเริ่มต้นของการโค่นอำนาจ...
--------------------------------------------------------------------------
สมาคมอัศวิน ,พรอนเทร่า
\"โจเซฟ\" เสียงผู้หนึ่งเรียก เขาหันมา ผู้ที่อยู่ตรงหน้าเขาคือ ลอเรนซ์ แคสวิลล์ หัวหน้าสมาคมนักรบครูเสด
\"มีอะไรรึท่าน\"
ลอเรนซ์นั่งลงบนเก้าอี้ \"ท่าทางจะเกิดปัญหาขึ้นแล้ว\"
\"อะไร ?\"
\"ปีเตอร์ถูกฆ่าเมื่อคืนนี้\" เขาตอบ โจเซฟเงียบไปพักหนึ่ง \"เป็นไปได้ยังไง ?\"
\"ข้าก็ไม่รู้\" ลอเรนซ์มีสีหน้ากังวล \"แต่ตอนนี้ข้ารู้สึกไม่ค่อยดี เพราะไม่รู้ว่าใครเป็นผู้ลงมือ\"
โจเซฟอ้ำอึ้งไป เขาเองก็ตอบไม่ได้
\"ตอนนี้ข้าไม่อยากจะไปสมาคมไหนๆเลย ข้ากลัวว่าสักวันคงถึงคราวของข้า\"
\"ท่านกลัวข้ารึ ?\" โจเซฟถาม
\"ข้าเคยเชื่อใจท่าน แต่ตอนนี้...ข้าไม่ค่อยแน่ใจนัก\"
\"ทำไม ?\"
\"ท่านเป็นหัวหน้าของพวกเรา ย่อมจะรู้ตื้นลึกหนาบางของทุกๆคนเป็นอย่างดี\" ลอเรนซ์ลุกขึ้น \"ข้าคงขอรบกวนแค่นี้ แล้วเจอกันใหม่\" เขาลา ก่อนเดินจากไป
\"เดี๋ยวก่อนท่าน !\" โจเซฟเรียก แต่ลอเรนซ์ได้ออกไปจากสมาคมแล้ว
โจเซฟนั่งครุ่นคิดถึงการตายของปีเตอร์ แต่ก็ไม่กระจ่าง เขาไม่รู้ว่าเรื่องนี้ทำเพื่อจุดประสงค์อะไร
ไม่นานนัก ชายผู้หนึ่งได้เข้ามาในสมาคมอัศวินอย่างเงียบๆ กว่าโจเซฟจะรู้สึกตัว เขาก็อยู่ตรงหน้าแล้ว
\"คลาร์ก !\" เขาอุทานด้วยความตกใจ ผู้มาเยือนยิ้มตอบแทนการทักทาย
\"ได้ข่าวรึยัง\" คลาร์กถามขึ้น โจเซฟพยักหน้า ก่อนที่ทั้งคู่จะเงียบไปครู่หนึ่ง
\"นี่คงเป็นปัญหาใหญ่ที่สุดที่ข้าเคยเจอมา แค่ชีวิตของหัวหน้าสมาคมยังไม่ปลอดภัย แล้วจะนับอะไรกับประชาชน\" โจเซฟตัดพ้อ
\"มันคงถึงเวลาแล้วล่ะ...\" คลาร์กพูดขึ้นลอยๆก่อนมองออกไปนอกหน้าต่าง
\"เวลาอะไรรึ ?\"
\"เวลาของท่านไง\" คลาร์กตอบเสียงเรียบ \"ทุกสมาคมเริ่มเคลื่อนไหวกันแล้ว จะมีคนเชื่อใจท่านอีกหรือเปล่า\"
\"ท่านหมายความว่า จะมีคนต่อต้านงั้นรึ ?\"
คลาร์กยืนขึ้น \"เป็นนิมิตหมายที่ดี ที่มิดการด์จะเปลี่ยนแปลงแล้ว\" เขามองมาที่โจเซฟ \"ข้านี่แหละ จะเป็นผู้ปฏิวัติเอง\"
\"ว่าไงนะ !\" โจเซฟลุกขึ้น กระชากคอเสื้อคลาร์กจนหน้าใกล้กัน \"ทำไมแกต้องฆ่าปีเตอร์ ! ทำไม !\"
คลาร์กแสยะยิ้มราวกับมีชัย \"ข้าคิดว่า ความเชื่อถือในตัวของท่าน ไม่ว่าจากหัวหน้าสมาคมด้วยกันหรือประชาชน คงเหมือนกับยืนอยู่บนปากหน้าผา รอเพียงเวลาที่จะหล่นลงไปเท่านั้น\" เขาชูสองมือไว้ระดับบ่า พลิกฝ่ามือไปมา \"ท่านมีหลักฐานอะไรมาปรักปรำข้าบ้างล่ะ ?\" เขาถามด้วยเสียงเย้ยหยัน
โจเซฟปล่อยมือจากตัวคลาร์ก นั่งทรุดลงด้วยความช็อค
\"การตายของปีเตอร์ถือว่ามีประโยชน์มาก เพราะข้อสันนิษฐานของคนอื่นๆมีอยู่ 2 อย่าง หนึ่งคือเขาคิดทรยศท่าน จนต้องมีการตัดไฟต้นลม สองคือท่านไม่ถูกชะตากับปีเตอร์ จำได้ไหม ท่านกับเขาเคยทะเลาะกันตอนประชุมเมื่อปลายปีก่อน แต่ไม่ว่าอันไหน ท่านก็ได้สร้างศัตรูกับพวกพ่อมดไปแล้วเรียบร้อย\" เขาจ้องไปทางโจเซฟ \"ท่านรู้มั้ย พวกพ่อมดเวลารวมตัวกันนี่น่ากลัวนะ\"
\"ทำไมท่านไม่ฆ่าข้าซะเลยล่ะ ?\" โจเซฟถามทั้งๆที่ยังก้มหน้า
\"ท่านเป็นอัศวินที่เก่งกาจ ถ้าข้าฆ่าท่าน ข้าก็ไม่มีแพะรับบาปสิ\" คลาร์กนั่งลงบนเก้าอี้ \"ปกติข้าก็ไม่แสดงตัวว่าเป็นคนดีหรือเลว แต่ข้าก็ยังเป็นตัวเองอยู่ แล้วแต่ว่าใครจะมองข้ายังไง\"
\"รบกวนเวลาท่านมามากแล้ว ข้าไปก่อนละกัน\" เขาพูดอย่างเย็นชา ก่อนจะเดินออกไปเงียบๆ
โจเซฟตั้งสติได้อีกครั้ง เขามองออกไปข้างนอก จากนี้ไป...มิดการด์ที่เคยสงบสุขมานาน จะเกิดอะไรต่อไปก็สุดจะคาดเดา แต่เขาจะต้องสู้ฝ่าฟันไปให้ได้...
--------------------------------------------------------------------------
http://www.thai.net/ploffy/joseph.jpg
หัวหน้าสมาคมอัศวิน (Knight) : โจเซฟ เอลซัม (อายุ 31)
http://www.thai.net/ploffy/creg.jpg
หัวหน้าสมาคมพระ (Priest) : เครก จอห์นสัน (30)
http://www.thai.net/ploffy/peter.jpg
หัวหน้าสมาคมพ่อมด (Wizard) : ปีเตอร์ ปาร์กเกอร์ (32)
http://www.thai.net/ploffy/ronald.jpg
หัวหน้าสมาคมนายพราน (Hunter) : โรนัลด์ คุก (30)
http://www.thai.net/ploffy/clark.jpg
หัวหน้าสมาคมนักฆ่า (Assassin) : คลาร์ก รัสเซลล์ (27)
http://www.thai.net/ploffy/john.jpg
หัวหน้าสมาคมช่างตีอาวุธ (Blacksmith) : จอห์น คาร์เตอร์ (34)
http://www.thai.net/ploffy/lawrence.jpg
หัวหน้าสมาคมนักรบครูเสด (Crusader) : ลอเรนซ์ แคสวิลล์ (33)
http://www.thai.net/ploffy/charles.jpg
หัวหน้าสมาคมนักปราชญ์ : ชาร์ลส์ บาร์ท (36)
http://www.thai.net/ploffy/medes.jpg
หัวหน้าสมาคมกวีและนักเต้น (Bard & Dancer) : เมเดส อาเธียส (29)
http://www.thai.net/ploffy/noah.jpg
หัวหน้าสมาคมนักเล่นแร่แปรธาตุ (Alchemist) : โนอาห์ เบสต์ (31)
หมายเหตุ : เนื่องจากเวบนี้รันตัวเลขตอนตามปกติ แต่ตอนนี้เป็นบทนำ จึงไม่รวมกับตัวเลขตอนปกติครับ
- ไบเบิล,แมทธิว 10 : 34
บทนำ - วิกฤตการณ์แห่งมิดการด์
เมื่อนานมาแล้ว พระเจ้าได้ทรงสร้างอาณาจักรมิดการด์ (Midgard) ขึ้นหลังสงครามล้างโลก (Ragnarok) พวกมนุษย์ อมนุษย์ และเทพเจ้าต่างเหนื่อยล้ากับสงครามพันปี จึงได้อาศัยอยู่ร่วมกันด้วยความสงบสุขมากขึ้นเป็นเวลานาน พระองค์ทรงมอบหมายอำนาจในการปกป้องอาณาจักรให้กับมวลมนุษย์ เพื่อผดุงความสงบสุขให้กับอาณาจักร
แต่เมื่อเวลาผ่านไป มนุษย์กลับกลายเป็นผู้ทะนงตน และลืมพันธสัญญาที่ให้กับพระเจ้าไว้ พวกเขาเริ่มรุกรานเหล่าอมนุษย์ (Monster) ทั้งเบียดเบียนและทำลายความสงบสุขต่างๆนาๆ เพียงเพื่อต้องการตอบสนองความบ้าอำนาจและประกาศศักดาความยิ่งใหญ่ แต่พระเจ้ากลับทำอะไรไม่ได้ เพราะพันธสัญญาที่ทำไว้นั้น เป็นการมอบอำนาจทุกด้านในมิดการด์ให้กับมนุษย์ทั้งสิ้น
การสิ้นสุดของราชวงศ์กษัตริย์ของอาณาจักรหลังสงครามนั้น ส่งผลให้เหล่าหัวหน้าสมาคมต่างๆต้องร่วมมือกันเพื่อสร้างความสงบสุขให้กับประชาชน โดยแต่ละคนที่ดำรงตำแหน่ง จะต้องได้รับการยอมรับจากสมาคมอื่นๆมากกว่า 2 ใน 3 เป็นเช่นนี้มาหลายร้อยปี มีผู้คนมากหน้าหลายตาผลัดกันขึ้นมาทำการปกครองและสร้างชื่อให้คนรุ่นหลังได้จดจำเป็นแม่แบบต่อไป
แต่กิเลส ความละโมบในจิตใจมนุษย์นั้น เป็นสิ่งที่อยู่คู่กับตัวเรามาตลอด แต่อยู่ที่ว่า มันจะครอบงำตัวเราได้เมื่อไรเท่านั้น...
เกิดความขัดแย้งมากขึ้นระหว่างสมาคมต่างๆ โดยเฉพาะการครอบครองอำนาจสูงสุด เพราะการที่จะให้ทุกสมาคมมีอำนาจเท่าเทียมกัน เป็นเรื่องที่ยาก แต่เมื่อมีการกำหนดผู้นำแล้ว กลับมีความขัดแย้งมากขึ้น จากหัวหน้าสมาคม ไปจนถึงประชาชนทั่วไป เกิดการแบ่งแยกทางความคิด ทัศนคติ แม้ภายนอก ในทุกๆที่จะดูสงบเงียบราวกับสวงสวรรค์ แต่ใครจะรู้ว่าคลื่นเชี่ยวใต้น้ำนั้นจะก่อตัวขึ้นเมื่อไร...
--------------------------------------------------------------------------
พรอนเทร่า เมืองหลวงแห่งมิดการด์คึกคักเหมือนกับทุกๆวัน แต่วันนี้ดูจะต่างออกไป เมื่อถนนหนทางบริเวณหน้าปราสาทนั้น ถูกกั้นโดยทหารประจำเมือง มีประชาชนมากมายให้ความสนใจมารวมตัวกันอย่างเนืองแน่น ปราสาทที่เก่าแต่ยังคงไว้ด้วยอดีตที่รุ่งเรืองแห่งอำนาจกษัตริย์ ถูกแต่งองค์ทรงเครื่องใหม่ด้วยการประดับประดาด้วยดอกไม้หลากพันธุ์ มีวงดนตรีตั้งอยู่หน้าปราสาท บรรเลงเพลงในทำนองแห่งความปิติยินดีและต้อนรับแขกเหรื่อทั้งหลาย
วันนี้เป็นวันที่ประวัติศาสตร์ต้องบันทึกเอาไว้อีกบทหนึ่ง เมื่อผู้ที่จะได้รับการดำรงตำแหน่งสูงสุดของเหล่าสมาคมนั้น จะเป็นผู้นำคนแรกที่ไม่ใช่กษัตริย์หรือเชื้อพระวงศ์ใดๆเลย แต่เป็นผู้นำที่เคยเป็นเพียงประชาชนคนเดินดินมาก่อน นี่คือจุดเปลี่ยนที่สำคัญของมิดการด์ ว่าต่อจากนี้ไป อาณาจักรของพระเจ้าแห่งนี้ จะอยู่ในกำมือของเทพบุตรหรือซาตาน...
ไม่นานนัก ชายชราผู้หนึ่งเดินออกจากปราสาท เขาใส่เสื้อคลุมยาว แม้ผมจะขาวโพลน หนวดเครายาว แต่จากการย่างก้าว ช่างดูสง่างามยิ่ง
มาร์โก เมทูล่า คือชื่อของเขา อดีตโหรหลวงผู้โด่งดังและได้รับการยอมรับจากทุกคนในมิดการด์ ด้วยอายุ 88 ปีนั้น เป็นเครื่องยืนยันได้เป็นอย่างดีถึงอำนาจบารมีที่ทุกคนได้พบพาน
ห่างออกไปจากหน้าปราสาท บริเวณน้ำพุใหญ่ของพรอนเทร่า ชาย 10 คนก้าวเท้ามาพร้อมๆกัน ผู้คนที่มองเห็นพวกเขาจากริมถนน จากหน้าต่าง หรือแม้แต่บนหลังคา ยังต้องทึ่งกับภาพที่ได้เห็น
หัวหน้าสมาคมทั้งสิบมารวมตัวกันในงานครั้งใหญ่ และผู้ครองอำนาจมีเพียงหนึ่ง วันนี้อาจเป็นวันชี้ชะตาของหลายๆคนไปพร้อมๆกัน
\"มากันพร้อมแล้วสินะ\" ชายชราพูดเสียงแหบแต่หนักแน่น ชายทั้งสิบโค้งตัวเป็นเชิงทำความเคารพ
\"อย่างนั้น เราเข้าไปกันได้แล้ว\" เขาพูดอีกครั้งก่อนหันหลังกลับเดินเข้าปราสาทไปก่อน
เสียงผู้คนเซ็งแซ่ระหงม บ้างตะโกนเชียร์ผู้นำอาชีพของตน บ้างพูดคุยวิพากษ์วิจารณ์แสดงความเห็นกัน ก่อนที่ผู้นำทั้งสิบจะเดินเข้าปราสาท และประตูก็ปิดตัวสนิท...
--------------------------------------------------------------------------
ในห้องโถงใหญ่ มาร์โกนั่งลงที่หัวโต๊ะอาหารยาวปูด้วยผ้าสีขาว ม่านสีโอรสปิดตัวลงสนิท ไม่มีแม้แต่แสงอาทิตย์ทะลุตัวเข้ามา เชิงเทียนที่ตั้งอยู่บนโต๊ะถูกจุดให้ความสว่างเข้ามาแทนที่ ผู้นำทั้งสิบค่อยๆนั่งลงตามเก้าอี้ที่จัดไว้ให้
ห้องเงียบไปพักหนึ่งก่อนที่ชายชราจะพูดขึ้น \"ยินดีต้อนรับทุกท่าน วันนี้ข้าภูมิใจมาก ที่ได้เป็นสักขีพยานของการแต่งตั้งผู้นำคนใหม่แห่งอาณาจักรมิดการด์\" เขาหยุดทิ้งจังหวะพักหนึ่ง ก่อนมองเหล่าผู้นำ สายตาพวกเขามองมาด้วยแววตาแห่งความมุ่งมั่น
\"ข้าขอเริ่มเลยแล้วกัน...\" เมื่อเขาพูดจบ คนรับใช้ด้านหลังของทั้งสิบคนส่งกระดาษให้ 1 ใบ \"เลือกผู้ที่ท่านคิดว่าเหมาะสมที่สุดที่จะปกครองมิดการด์ โดยมีข้อแม้ว่า ห้ามเขียนชื่อของตัวเองลงไป ผู้ที่ได้คะแนนมากที่สุด จะได้เป็นผู้นำแห่งอาณาจักรมิดการด์\" เขาหยุดมองอีกครั้ง ทุกคนจดจ่อไปที่กระดาษ ผลตัดสินจะเกิดขึ้นในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้านี้
\"เขียนได้ !\" มาร์โกสั่ง ทุกคนบรรจงหยิบปากกาขนนก จุ่มแท่นหมึก ก่อนจะเขียนลงไป และส่งกลับให้คนรับใช้ ก่อนที่จะรวบรวมจนครบและส่งให้กับมาร์โก
เขาถอนหายใจยาวด้วยความตื่นเต้นและลุ้นระทึกไม่แพ้คนอื่นๆ ก่อนจะหยิบกระดาษแผ่นแรกขึ้นมา \"ชาร์ลส์\" ชื่อของหัวหน้าสมาคมนักปราชญ์ดังขึ้น ก่อนจะวางแล้วหยิบแผ่นต่อไป
\"โจเซฟ\",\"คลาร์ก\",\"คลาร์ก\",\"ลอเรนซ์\",\"ชาร์ลส์\",\"โจเซฟ\",\"คลาร์ก\",\"โจเซฟ\"
คะแนนสูงสุดอยู่ที่ 3 คะแนน คลาร์ก หัวหน้าสมาคมนักฆ่า และโจเซฟ หัวหน้าสมาคมอัศวินมีเท่ากัน
กระดาษใบสุดท้ายถูกหยิบขึ้น มาร์โกสูดหายใจลึก ก่อนจะค่อยๆขยับปาก
\"โจเซฟ\"
ชายหนุ่มผมแสกกลางสีน้ำตาลในชุดอัศวินที่จ้องมาทางเขาโค้งตัวเล็กน้อยเป็นเชิงรับรู้ แม้ภายนอกจะดูปกติ แต่ภายในใจเขากลับเต้นไม่เป็นส่ำ มันเป็นความภาคภูมิใจสูงสุดของชีวิตคนๆหนึ่ง มือเขาเริ่มสั่นด้วยความตื่นเต้น แต่เขากำมันให้แน่นเพื่อไม่ให้ตัวเองประหม่าจนเกินไป
\"ข้าขอประกาศกับทุกท่านว่า โจเซฟ เอลซัม คือผู้ที่จะดำรงตำแหน่งผู้ปกครองมิดการ์ด นับแต่นี้ไป\" เขากวักมือให้โจเซฟยืนขึ้น ทุกคนรอบโต๊ะปรบมือแสดงความยินดีให้กับเขา
โจเซฟโค้งขอบคุณกับคนอื่นๆ แต่เขาไม่ทันสังเกตว่า คลาร์กนั้นนั่งเงียบ แววตาไม่แสดงความรู้สึกอะไร หลายคนอาจคิดว่าเขาเสียดายที่แพ้เพียงคะแนนเดียว แต่เขาไม่พอใจ ที่คนชนะนั้นเป็นโจเซฟ !
มาร์โกเดินออกมาที่ระเบียงด้านหน้าปราสาท ผู้คนยังเนืองแน่น เพราะต้องการรอดูว่า ใคร ที่จะมาดำรงตำแหน่งอันทรงเกียรตินี้
\"ท่านสุภาพสตรีและสุภาพบุรุษ ! นับจากนี้ไป ผู้ปกครองสูงสุดแห่งอาณาจักรมิดการ์ด ได้แก่...\" เสียงของฝูงชนเงียบกริบเมื่อสุดประโยค
\"โจเซฟ เอลซัม หัวหน้าสมาคมอัศวิน !\" มาร์โกประกาศก้อง โจเซฟเดินออกมายืนข้างเขา โบกมือให้กับชาวเมืองที่ปรบมือแสดงความยินดีกับเขา วงดนตรีบรรเลงเพลงสรรเสริญ ใบหน้าเขายิ้มแย้มแม้จะรู้ว่า ภายภาคหน้ามีงานหนักมากมายรออยู่ แต่เขาก็พร้อมจะทำเสมอ เพื่อความสงบสุขของอาณาจักรมิดการ์ด จากนี้ไป...ตำนานบทใหม่กำลังจะเกิดขึ้นแล้ว
--------------------------------------------------------------------------
3 ปีต่อมา...
เหตุการณ์ส่วนมากในมิดการ์ดเป็นไปด้วยความเรียบร้อย โจเซฟทำหน้าที่ของเขาได้อย่างดีเยี่ยม รวมทั้งหัวหน้าสมาคมต่างๆให้ความช่วยเหลือเขาเป็นอย่างดี ทุกคนต่างยกย่องนับถือเขาในความซื่อสัตย์ มีคุณธรรม และเป็นสุภาพบุรุษที่เป็นแบบอย่างกับผู้ชายทั่วไปอีกด้วย
แต่หลังจากเหตุการณ์หนึ่ง ทำให้ความสัมพันธ์อันดีของเหล่าสมาคม กลับกลายเป็นความหวาดระแวงและไม่ไว้เนื้อเชื่อใจกันอีกต่อไป...
สมาคมพ่อมด ,เจฟเฟ่น
\"ก๊อกๆ\" เสียงเคาะประตูดังขึ้นในคืนที่เงียบสงัด ปีเตอร์ ปาร์กเกอร์ หัวหน้าสมาคม นั่งอ่านหนังสืออยู่ในห้องเพียงลำพัง เขาชอบที่จะอยู่อย่างสงบคนเดียวแบบนี้ เพราะมันช่วยให้เขามีสมาธิดี เขาวางหนังสือลง \"เข้ามา\" เขาบอกผู้มาเยือน
ประตูเปิดเข้ามา ชายในชุดนักฆ่าสาวเท้าเข้ามาหยุดที่ปากประตู แสงในห้องแม้จะไม่สว่าง แต่ก็พอส่องให้เห็นหน้าเขาลางๆ
\"อ้าว ! ท่านคลาร์กนี่เอง เข้ามานั่งก่อนสิ\" ปีเตอร์ชวน เขาเข้ามานั่งโดยไม่เปิดปากพูดอะไรสักคำ \"มีธุระอะไรรึเปล่า ถึงได้มาหาดึกๆดื่นๆแบบนี้\"
คลาร์กเงยหน้าขึ้นมา \"การตัดสินใจ มันเป็นเรื่องยากเสมอ\"
\"เรื่องอะไรรึ ?\"
\"ท่านก็รู้ว่าข้าเป็นคนแบบไหน ความพ่ายแพ้และต้องเป็นผู้ตาม มันไม่ใช่วิถีทางของข้า\"
\"แล้วท่านต้องการอะไร ?\"
\"โค่นอำนาจ !\" เขาตอบเสียงดัง ปีเตอร์เริ่มไม่ไว้ใจชายตรงหน้าขึ้นมาแล้ว
\"ข้าคงช่วยอะไรท่านไม่ได้ ทำไมท่านไม่ลองปรึกษาท่านมาร์โกหรือโจเซฟล่ะ ?\"
คลาร์กผุดลุกในทันที \"ทำไมข้าต้องไปร้องขออำนาจกับพวกมันด้วย ! ข้ายอมตายดีกว่ายอมศิโรราบให้พวกมัน\"
\"แล้วท่านจะเอาอะไรกับข้า !\" ปีเตอร์ตวาดกลับ \"ข้าไม่อยากเชื่อว่าท่านจะเป็นคนไม่มีเหตุผลแบบนี้ แล้วที่ผ่านมาทำไมท่านไม่เคยพูด\"
คลาร์กยังยืนนิ่ง \"ที่ข้ามาวันนี้ เพื่อการเริ่มต้นเปลี่ยนแปลงมิดการ์ด\" เขาล้วงมือเข้าไปที่ขอบเอว Katar เล่มหนึ่งกระชับอยู่ในมือ
\"ท่านกำลังพูดถึงอะไร !\" ปีเตอร์สงสัย
\"การตายของหัวหน้าสมาคม แม้เพียงคนเดียว ก็สั่นคลอนไปทั่ว\" เขาจับ Katar แน่นขึ้น \"คนนั้น คือท่าน !\"
คลาร์กกระชาก Katar ออกจากตัว ปาดยาวใส่ปีเตอร์ทันที แต่เขายังหลบมันพ้น \"ถ้าท่านคิดแบบนี้ เราคงต้องตายกันไปข้าง !\" ปีเตอร์ร่ายเวทย์ใส่ทันที
Lightening Bolt !! สายฟ้าฟาดลงมาอย่างแรง แต่คลาร์กไวพอที่จะหลบทัน เขาวิ่งใส่ปีเตอร์อย่างรวดเร็ว
Fire Wall !! เขาสร้างกำแพงไฟป้องกัน แต่คลาร์กวิ่งฝ่าออกมาแม้จะโดนเปลวไฟรั้งไว้เล็กน้อย Katar ในมือพุ่งตรงเข้าลำตัวของปีเตอร์
ฉึก !
คลาร์กก้มหน้าราวกับรู้ว่าผลของมันจะเป็นยังไง เขากระชากมีดออก เลือดสีแดงสดไหลอาบคมมีด ร่างของปีเตอร์ทรุดลงคุกเข่า ก่อนจะล้มตัวลงคว่ำหน้าบนพื้น ตาสีน้ำตาลยังเบิกกว้าง แต่ไร้ซึ่งลมหายใจไปแล้ว
สภาพห้องเปลี่ยนไปเล็กน้อย จากเวทย์สายฟ้าและกำแพงไฟ ทำให้พื้นพรมมีรอยไหม้เล็กน้อย คลาร์กจากไป พร้อมกับจุดเริ่มต้นของการโค่นอำนาจ...
--------------------------------------------------------------------------
สมาคมอัศวิน ,พรอนเทร่า
\"โจเซฟ\" เสียงผู้หนึ่งเรียก เขาหันมา ผู้ที่อยู่ตรงหน้าเขาคือ ลอเรนซ์ แคสวิลล์ หัวหน้าสมาคมนักรบครูเสด
\"มีอะไรรึท่าน\"
ลอเรนซ์นั่งลงบนเก้าอี้ \"ท่าทางจะเกิดปัญหาขึ้นแล้ว\"
\"อะไร ?\"
\"ปีเตอร์ถูกฆ่าเมื่อคืนนี้\" เขาตอบ โจเซฟเงียบไปพักหนึ่ง \"เป็นไปได้ยังไง ?\"
\"ข้าก็ไม่รู้\" ลอเรนซ์มีสีหน้ากังวล \"แต่ตอนนี้ข้ารู้สึกไม่ค่อยดี เพราะไม่รู้ว่าใครเป็นผู้ลงมือ\"
โจเซฟอ้ำอึ้งไป เขาเองก็ตอบไม่ได้
\"ตอนนี้ข้าไม่อยากจะไปสมาคมไหนๆเลย ข้ากลัวว่าสักวันคงถึงคราวของข้า\"
\"ท่านกลัวข้ารึ ?\" โจเซฟถาม
\"ข้าเคยเชื่อใจท่าน แต่ตอนนี้...ข้าไม่ค่อยแน่ใจนัก\"
\"ทำไม ?\"
\"ท่านเป็นหัวหน้าของพวกเรา ย่อมจะรู้ตื้นลึกหนาบางของทุกๆคนเป็นอย่างดี\" ลอเรนซ์ลุกขึ้น \"ข้าคงขอรบกวนแค่นี้ แล้วเจอกันใหม่\" เขาลา ก่อนเดินจากไป
\"เดี๋ยวก่อนท่าน !\" โจเซฟเรียก แต่ลอเรนซ์ได้ออกไปจากสมาคมแล้ว
โจเซฟนั่งครุ่นคิดถึงการตายของปีเตอร์ แต่ก็ไม่กระจ่าง เขาไม่รู้ว่าเรื่องนี้ทำเพื่อจุดประสงค์อะไร
ไม่นานนัก ชายผู้หนึ่งได้เข้ามาในสมาคมอัศวินอย่างเงียบๆ กว่าโจเซฟจะรู้สึกตัว เขาก็อยู่ตรงหน้าแล้ว
\"คลาร์ก !\" เขาอุทานด้วยความตกใจ ผู้มาเยือนยิ้มตอบแทนการทักทาย
\"ได้ข่าวรึยัง\" คลาร์กถามขึ้น โจเซฟพยักหน้า ก่อนที่ทั้งคู่จะเงียบไปครู่หนึ่ง
\"นี่คงเป็นปัญหาใหญ่ที่สุดที่ข้าเคยเจอมา แค่ชีวิตของหัวหน้าสมาคมยังไม่ปลอดภัย แล้วจะนับอะไรกับประชาชน\" โจเซฟตัดพ้อ
\"มันคงถึงเวลาแล้วล่ะ...\" คลาร์กพูดขึ้นลอยๆก่อนมองออกไปนอกหน้าต่าง
\"เวลาอะไรรึ ?\"
\"เวลาของท่านไง\" คลาร์กตอบเสียงเรียบ \"ทุกสมาคมเริ่มเคลื่อนไหวกันแล้ว จะมีคนเชื่อใจท่านอีกหรือเปล่า\"
\"ท่านหมายความว่า จะมีคนต่อต้านงั้นรึ ?\"
คลาร์กยืนขึ้น \"เป็นนิมิตหมายที่ดี ที่มิดการด์จะเปลี่ยนแปลงแล้ว\" เขามองมาที่โจเซฟ \"ข้านี่แหละ จะเป็นผู้ปฏิวัติเอง\"
\"ว่าไงนะ !\" โจเซฟลุกขึ้น กระชากคอเสื้อคลาร์กจนหน้าใกล้กัน \"ทำไมแกต้องฆ่าปีเตอร์ ! ทำไม !\"
คลาร์กแสยะยิ้มราวกับมีชัย \"ข้าคิดว่า ความเชื่อถือในตัวของท่าน ไม่ว่าจากหัวหน้าสมาคมด้วยกันหรือประชาชน คงเหมือนกับยืนอยู่บนปากหน้าผา รอเพียงเวลาที่จะหล่นลงไปเท่านั้น\" เขาชูสองมือไว้ระดับบ่า พลิกฝ่ามือไปมา \"ท่านมีหลักฐานอะไรมาปรักปรำข้าบ้างล่ะ ?\" เขาถามด้วยเสียงเย้ยหยัน
โจเซฟปล่อยมือจากตัวคลาร์ก นั่งทรุดลงด้วยความช็อค
\"การตายของปีเตอร์ถือว่ามีประโยชน์มาก เพราะข้อสันนิษฐานของคนอื่นๆมีอยู่ 2 อย่าง หนึ่งคือเขาคิดทรยศท่าน จนต้องมีการตัดไฟต้นลม สองคือท่านไม่ถูกชะตากับปีเตอร์ จำได้ไหม ท่านกับเขาเคยทะเลาะกันตอนประชุมเมื่อปลายปีก่อน แต่ไม่ว่าอันไหน ท่านก็ได้สร้างศัตรูกับพวกพ่อมดไปแล้วเรียบร้อย\" เขาจ้องไปทางโจเซฟ \"ท่านรู้มั้ย พวกพ่อมดเวลารวมตัวกันนี่น่ากลัวนะ\"
\"ทำไมท่านไม่ฆ่าข้าซะเลยล่ะ ?\" โจเซฟถามทั้งๆที่ยังก้มหน้า
\"ท่านเป็นอัศวินที่เก่งกาจ ถ้าข้าฆ่าท่าน ข้าก็ไม่มีแพะรับบาปสิ\" คลาร์กนั่งลงบนเก้าอี้ \"ปกติข้าก็ไม่แสดงตัวว่าเป็นคนดีหรือเลว แต่ข้าก็ยังเป็นตัวเองอยู่ แล้วแต่ว่าใครจะมองข้ายังไง\"
\"รบกวนเวลาท่านมามากแล้ว ข้าไปก่อนละกัน\" เขาพูดอย่างเย็นชา ก่อนจะเดินออกไปเงียบๆ
โจเซฟตั้งสติได้อีกครั้ง เขามองออกไปข้างนอก จากนี้ไป...มิดการด์ที่เคยสงบสุขมานาน จะเกิดอะไรต่อไปก็สุดจะคาดเดา แต่เขาจะต้องสู้ฝ่าฟันไปให้ได้...
--------------------------------------------------------------------------
http://www.thai.net/ploffy/joseph.jpg
หัวหน้าสมาคมอัศวิน (Knight) : โจเซฟ เอลซัม (อายุ 31)
http://www.thai.net/ploffy/creg.jpg
หัวหน้าสมาคมพระ (Priest) : เครก จอห์นสัน (30)
http://www.thai.net/ploffy/peter.jpg
หัวหน้าสมาคมพ่อมด (Wizard) : ปีเตอร์ ปาร์กเกอร์ (32)
http://www.thai.net/ploffy/ronald.jpg
หัวหน้าสมาคมนายพราน (Hunter) : โรนัลด์ คุก (30)
http://www.thai.net/ploffy/clark.jpg
หัวหน้าสมาคมนักฆ่า (Assassin) : คลาร์ก รัสเซลล์ (27)
http://www.thai.net/ploffy/john.jpg
หัวหน้าสมาคมช่างตีอาวุธ (Blacksmith) : จอห์น คาร์เตอร์ (34)
http://www.thai.net/ploffy/lawrence.jpg
หัวหน้าสมาคมนักรบครูเสด (Crusader) : ลอเรนซ์ แคสวิลล์ (33)
http://www.thai.net/ploffy/charles.jpg
หัวหน้าสมาคมนักปราชญ์ : ชาร์ลส์ บาร์ท (36)
http://www.thai.net/ploffy/medes.jpg
หัวหน้าสมาคมกวีและนักเต้น (Bard & Dancer) : เมเดส อาเธียส (29)
http://www.thai.net/ploffy/noah.jpg
หัวหน้าสมาคมนักเล่นแร่แปรธาตุ (Alchemist) : โนอาห์ เบสต์ (31)
หมายเหตุ : เนื่องจากเวบนี้รันตัวเลขตอนตามปกติ แต่ตอนนี้เป็นบทนำ จึงไม่รวมกับตัวเลขตอนปกติครับ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น