ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : นำเรื่อง
ณ ส่วนหนึ่ง ของโลก ซึ่งมีน้ำ 71 เปอร์เซ็นต์ และ ดินอีก 29 เปอร์เซ็นต์
แอ๊น....น!!! เสียงรถโรงเรียนคันหนึ่ง กำลังพานักเรียนไป ทัศนศึกษาในที่แห่งหนึ่ง ใน จังหวัด มหาสารคาม
“ทำไมช้าจังเลย ว้า!!!” เด็กชายคนหนึ่งกำลังบ่นพึมพำกับตัวเอง ขณะที่มองออกไปนอกหน้าต่างเห็นแต่ทุ่งหญ้า กับ ชาวโลก
มากมาย
“รำคาญจริง บ่นมากจริงๆนะแม็ค คนอื่นเค้าก็เบื่อเหมือนกันแหละ” เด็กชายอีกคนที่นั่งอยู่ข้างๆ พูดด้วยท่าทางรำคาญและหงุดหงิด
“ขอโทษ ครับ พี่กอร์น” แม็ค พูดอย่างล้อเล่น และหัวเราะ อย่างเป็นเพื่อน
กึก
เสียงรถหยุดเมื่อพึงจุดหมายปลายทาง ซึ่งมีลักษณะ เป็นหมู่บ้านเล็กๆ มี
ทุ่งหญ้ากว้างใหญ่ไพศาล ขนาบทางเข้าหมู่บ้านทั้ง สองด้าน
หน้าหมู่บ้านมีป้ายที่ติดอยู่ที่เสามีข้อความว่า
“บ้านขามเฒ่าพัฒนา”
ขณะนี้หน้าท้องฟ้า เป็นสีส้ม ดูน่าสยองเมื่อต้องเห็นบรรยากาศนี้รวมกับ บรรยากาศชนบท ซึ่งมีสายลมพัดเอื่อย แสดงถึงความแห้งแล้ง
“ฉันว่ามันดูน่ากลัวไปหน่อยนะ” แม็คพูด ทำหน้าสยอง
“ไม่เป็นไรหรอก หรือแค่นี้กลัวรึ นักเรียน” อาจารย์วิค พูดอย่างหยอกๆ ขณะพานักเรียนประมาณ 50 กว่าคน ลงจากรถโรงเรียน
แล้วทุกคนก็เข้ามาถึงบ้านหลังหนึ่ง มีลักษณะใหญ่เก่า พอสมควร
มีชายคนหนึ่งเดินเข้ามาทักพวกเขา แล้วเอ่ยว่า
“ยินดีต้อนรับสู่โรงเรียนขามเฒ่าพัฒนา” ชายคนนั้นพูด
เค้ามีลักษณะ ผอม แต่ สูง ผิวคล้ำมีผมสีขาวดูแล้วเหมือน ตาแป๊ะ
“สวัสดีครับ อาจารย์ ศักดิ์” อาจารย์วิค กล่าวทักทาย
“อ้าว!ทุกคน สวัสดีอาจารย์ศักดิ์ เค้าสิ เขาจะมาเป็นวิทยากร การทำนาใน ชนบท ในการทัศนศึกษาของเรา” อาจารย์วิค พูด
ขณะที่ทุกคนยังอึ้งว่านี่คือโรงเรียนหรือ เนี่ย -_-
เมื่ออาจารย์ให้นักเรียนได้พักหย่อนผ่อนกาย ตามอัธยาศัยแล้ว อ.ศักดิ์ ก็นำทางพวกเราไป สาธิตวิธีทำนาตามท้องถิ่น
“เฮ้อ !! ร้อนจัง” กอร์นพูดขณะทดลองทำการเกี่ยวข้าว
“น่าจะมีฝนซักหน่อยเนาะ” แม็คพูดอย่างเหน็ดเหนื่อย ขณะที่เค้ากำลังเกี่ยวข้าวได้เกือบกิโล
หลังจาที่แม็คพูดขอฝน อยู่ดีดี ท้องฟ้าก็เริ่มเปลี่ยนจาก สีแดง เป็นสีม่วง เทา ดำ ซึ่งเห็นการเปลี่ยนแปลงได้ชัดเจนมาก
เมฆสีดำกำลังวิ่งชน เมฆสีเทาอย่างบ้าคลั่ง และในเมฆมีกระแสไฟฟ้า ซึ่งดูเหมือน ฟ้าแลบ แล้วก็มีพายุฝนตกลงมากระหน่ำ ทำให้ทุก
คนวิ่งกันจ้าละหวั่น เพื่อหนีพายุ ซึ่ง อ.วิค และ อ.ศักดิ์ กำลังวิ่งรวบรวมเด็กให้ไม่หลงกัน แต่มันก็สายเกินไปที่ กอร์น แม็ค และเด็กอีก
คนนึง จะไม่หลง เพราะตอนนี้ เค้ากำลังนั่งหลบพายุ อยู่บน เถียงนาน้อย * ซึ่งอยู่ไกลออกไปจากอาจารย์มาก
และแล้วกอร์น ก็เหลือบ เห็น อ. วิค และ อ. ศักดิ์ ไกลออกไปทุกที ทุกที จนสุดตา
อาจารย์...........
* เถียงนาน้อย คือที่พักอาศัยในทุ่งนาพักหลบฝนแดด ตอนอยู่ในนา
ในเวลา เช้าตรู่ แสงอาทิตย์เริ่มลอยขึ้นมาบนน่านฟ้า ห่านดินกำลังกินหญ้า ห่านฟ้ากำลังกินยุง เสียงนกต่างๆ
โดยเฉพาะ กา ที่ร้องดังเป็นพิเศษ ขณะกำลังไล่จิกหุ่นไล่กาอย่างเมามัน
\" ฮ้าว!!! \" \" เช้าแล้วหรอเนี่ย \" ขณะที่กอร์นตื่นขึ้นมาพึ่งรู้สึกว่าตัวเองนอนอยู่บนเถียงนาน้อย ซึ่งอยู่กลางทุ่งนา
อันกว้างใหญ่ไพศาล บนตัวเค้าเต็มไปด้วยตุ่ม ต่างๆ ที่เกิดจากยุงกัด
\" เฮ้ !! แม็ค ป่านตื่นได้แล้ว \" กอร์นเอามือไปดันปลุกแม็คและป่าน ซึ่งกำลังงึมงำอยู่ในภวังค์แห่งฝัน
\" งึมงำ..... น้องบริดจ์นี่จ๋า \" ป่านร้องครวญครางเสียงหลง
\" บริดจ์นี่ หาพระบิดา ดิป่าน \" กอร์นตะคอกก่อนที่จะเอากำปั้นทั้ง 2 ทุบของหวงของทั้ง 2 คนด้วยความแรงเร็ว
หลุดพ้น ( 11.2 km / วินาที )
\" โอ๊ย !!! \" ทั้ง 2 ตื่นอย่างตกใจแล้วทั้งสอง ก็เริ่มหน้าเขียวทันที
ผ่านไปเป็นเวลา หลายชั่วโมง พวกกอร์นที่กำลังหลงทางหาทางออกจากนาข้าว
ซึ่งมีหอยเชอร์รี่คอย ชอนไชตามตัว ทำให้ชวนขยะแขยง
\" เฮ้ย!! นั่นไงทางออก \" ป่านชี้ขณะมองเห็นลานว่างกว้าง ดูแห้งแล้ง
และทุกคนก็รีบวิ่งไปยังจุดหมายทางออกที่เล็งไว้
\" อ้าว \" \" นี่ไม่ใช่หมู่บ้านนี่ \" แม็คอุทานออกมาพร้อมกับมองไปมุมต่างๆ ของลานกว้างแห้งแล้งแห่งนี้
ซึ่งรู้สึกจะกว้างมากจนสามารถสร้างเป็นสนามบิน ขนาดยักษ์ได้
\" ข้างหน้าเป็นถ้ำอะไรก็ไม่รู้หนะ ดูสิ \" กอร์นพูดพร้อมกับชี้ให้เพื่อนดู
\" อาจจะเป็นทางทะลุไปหมู่บ้านก็ได้ เพราะในหมู่บ้านฉันเห็นถ้ำอยู่เหมือนกัน \" ป่านพูด
ทุกคนเดินมุ่งหน้าไปที่ถ้ำ บรรยากาศแถวนี้มีลักษณะ เหมือน แกรน แคนย่อน มาก
ข้างหน้าถ้ำมีลักษณะเป็นก้อนหินขนาดยักษ์ซ้อนกันเป็นรูป สี่เหลี่ยม แล้วมีอีกแท่งยาวอยู่กลางวงของหินแล้วมี
แล้วมีน้ำพุร้อนพุ่งขึ้นมาจากหินตรงกลาง และมีหินลักษณะนี้กระจัดกระจายอยู่บริเวณหน้าถ้ำ
ที่หน้าถ้ำมีป้ายหินที่แกะสลักคำว่า Volcano Tray
\" พวกเราที่นี่มันดูสยดสยองแปลกๆนะ อาจจะมีมังกรอยู่ในถ้ำก็ได้ \" แม็คพูดด้วยอาการสั่นกลัวหน้าซีด
\" ป.ญ.อ น่า แม็ค อยู่ต้อง ม.3 แล้วนะเฟ้ย \" ป่านพูดตวาดใส่แม็ค
\" ไปกันเถอะ ก่อนที่จะเย็นซะก่อน \" กอร์นพูดด้วยท่าทางขึงขังแล้วเดินเข้าไปโดยมี แม็ค และ ป่านตามหลัง
ข้างในถ้ำมีลักษณะมืด จึงทำให้มองไม่ค่อยเห็น ที่ผนังมีภาพวาด ถึงไม่ค่อยเห็นก็เห็นลางๆ เป็นรูปต่าง โดยลายเส้น
มีลักษณะเป็นแสง ซึ่งทำให้กอร์นแปลกใจมาก
\" เสียงอะไรน่ะ \" กอร์นพูด ขณะได้ยินเสียงแว่วๆมา \" เสียงเพลงหนิ เหมือนบทสวดในโบสถ์เลย \"
และแล้ว ทุกคนก็รู้สึกว่า ป่านทิ่งตัวลงบนพื้นถ้ำ
\" ป่านเป็นไรไปอะ \" กอร์นเรียกป่าน \" ยังหายใจอยู่ \" แม็คพูด
แล้วทั้งสองก็รู้ตัวว่าตัวเองกำลังเคลิ้มกับเสียงเพลง
ตุบ แล้วทุกคนก็พล้อยหลับไป
แอ๊น....น!!! เสียงรถโรงเรียนคันหนึ่ง กำลังพานักเรียนไป ทัศนศึกษาในที่แห่งหนึ่ง ใน จังหวัด มหาสารคาม
“ทำไมช้าจังเลย ว้า!!!” เด็กชายคนหนึ่งกำลังบ่นพึมพำกับตัวเอง ขณะที่มองออกไปนอกหน้าต่างเห็นแต่ทุ่งหญ้า กับ ชาวโลก
มากมาย
“รำคาญจริง บ่นมากจริงๆนะแม็ค คนอื่นเค้าก็เบื่อเหมือนกันแหละ” เด็กชายอีกคนที่นั่งอยู่ข้างๆ พูดด้วยท่าทางรำคาญและหงุดหงิด
“ขอโทษ ครับ พี่กอร์น” แม็ค พูดอย่างล้อเล่น และหัวเราะ อย่างเป็นเพื่อน
กึก
เสียงรถหยุดเมื่อพึงจุดหมายปลายทาง ซึ่งมีลักษณะ เป็นหมู่บ้านเล็กๆ มี
ทุ่งหญ้ากว้างใหญ่ไพศาล ขนาบทางเข้าหมู่บ้านทั้ง สองด้าน
หน้าหมู่บ้านมีป้ายที่ติดอยู่ที่เสามีข้อความว่า
“บ้านขามเฒ่าพัฒนา”
ขณะนี้หน้าท้องฟ้า เป็นสีส้ม ดูน่าสยองเมื่อต้องเห็นบรรยากาศนี้รวมกับ บรรยากาศชนบท ซึ่งมีสายลมพัดเอื่อย แสดงถึงความแห้งแล้ง
“ฉันว่ามันดูน่ากลัวไปหน่อยนะ” แม็คพูด ทำหน้าสยอง
“ไม่เป็นไรหรอก หรือแค่นี้กลัวรึ นักเรียน” อาจารย์วิค พูดอย่างหยอกๆ ขณะพานักเรียนประมาณ 50 กว่าคน ลงจากรถโรงเรียน
แล้วทุกคนก็เข้ามาถึงบ้านหลังหนึ่ง มีลักษณะใหญ่เก่า พอสมควร
มีชายคนหนึ่งเดินเข้ามาทักพวกเขา แล้วเอ่ยว่า
“ยินดีต้อนรับสู่โรงเรียนขามเฒ่าพัฒนา” ชายคนนั้นพูด
เค้ามีลักษณะ ผอม แต่ สูง ผิวคล้ำมีผมสีขาวดูแล้วเหมือน ตาแป๊ะ
“สวัสดีครับ อาจารย์ ศักดิ์” อาจารย์วิค กล่าวทักทาย
“อ้าว!ทุกคน สวัสดีอาจารย์ศักดิ์ เค้าสิ เขาจะมาเป็นวิทยากร การทำนาใน ชนบท ในการทัศนศึกษาของเรา” อาจารย์วิค พูด
ขณะที่ทุกคนยังอึ้งว่านี่คือโรงเรียนหรือ เนี่ย -_-
เมื่ออาจารย์ให้นักเรียนได้พักหย่อนผ่อนกาย ตามอัธยาศัยแล้ว อ.ศักดิ์ ก็นำทางพวกเราไป สาธิตวิธีทำนาตามท้องถิ่น
“เฮ้อ !! ร้อนจัง” กอร์นพูดขณะทดลองทำการเกี่ยวข้าว
“น่าจะมีฝนซักหน่อยเนาะ” แม็คพูดอย่างเหน็ดเหนื่อย ขณะที่เค้ากำลังเกี่ยวข้าวได้เกือบกิโล
หลังจาที่แม็คพูดขอฝน อยู่ดีดี ท้องฟ้าก็เริ่มเปลี่ยนจาก สีแดง เป็นสีม่วง เทา ดำ ซึ่งเห็นการเปลี่ยนแปลงได้ชัดเจนมาก
เมฆสีดำกำลังวิ่งชน เมฆสีเทาอย่างบ้าคลั่ง และในเมฆมีกระแสไฟฟ้า ซึ่งดูเหมือน ฟ้าแลบ แล้วก็มีพายุฝนตกลงมากระหน่ำ ทำให้ทุก
คนวิ่งกันจ้าละหวั่น เพื่อหนีพายุ ซึ่ง อ.วิค และ อ.ศักดิ์ กำลังวิ่งรวบรวมเด็กให้ไม่หลงกัน แต่มันก็สายเกินไปที่ กอร์น แม็ค และเด็กอีก
คนนึง จะไม่หลง เพราะตอนนี้ เค้ากำลังนั่งหลบพายุ อยู่บน เถียงนาน้อย * ซึ่งอยู่ไกลออกไปจากอาจารย์มาก
และแล้วกอร์น ก็เหลือบ เห็น อ. วิค และ อ. ศักดิ์ ไกลออกไปทุกที ทุกที จนสุดตา
อาจารย์...........
* เถียงนาน้อย คือที่พักอาศัยในทุ่งนาพักหลบฝนแดด ตอนอยู่ในนา
ในเวลา เช้าตรู่ แสงอาทิตย์เริ่มลอยขึ้นมาบนน่านฟ้า ห่านดินกำลังกินหญ้า ห่านฟ้ากำลังกินยุง เสียงนกต่างๆ
โดยเฉพาะ กา ที่ร้องดังเป็นพิเศษ ขณะกำลังไล่จิกหุ่นไล่กาอย่างเมามัน
\" ฮ้าว!!! \" \" เช้าแล้วหรอเนี่ย \" ขณะที่กอร์นตื่นขึ้นมาพึ่งรู้สึกว่าตัวเองนอนอยู่บนเถียงนาน้อย ซึ่งอยู่กลางทุ่งนา
อันกว้างใหญ่ไพศาล บนตัวเค้าเต็มไปด้วยตุ่ม ต่างๆ ที่เกิดจากยุงกัด
\" เฮ้ !! แม็ค ป่านตื่นได้แล้ว \" กอร์นเอามือไปดันปลุกแม็คและป่าน ซึ่งกำลังงึมงำอยู่ในภวังค์แห่งฝัน
\" งึมงำ..... น้องบริดจ์นี่จ๋า \" ป่านร้องครวญครางเสียงหลง
\" บริดจ์นี่ หาพระบิดา ดิป่าน \" กอร์นตะคอกก่อนที่จะเอากำปั้นทั้ง 2 ทุบของหวงของทั้ง 2 คนด้วยความแรงเร็ว
หลุดพ้น ( 11.2 km / วินาที )
\" โอ๊ย !!! \" ทั้ง 2 ตื่นอย่างตกใจแล้วทั้งสอง ก็เริ่มหน้าเขียวทันที
ผ่านไปเป็นเวลา หลายชั่วโมง พวกกอร์นที่กำลังหลงทางหาทางออกจากนาข้าว
ซึ่งมีหอยเชอร์รี่คอย ชอนไชตามตัว ทำให้ชวนขยะแขยง
\" เฮ้ย!! นั่นไงทางออก \" ป่านชี้ขณะมองเห็นลานว่างกว้าง ดูแห้งแล้ง
และทุกคนก็รีบวิ่งไปยังจุดหมายทางออกที่เล็งไว้
\" อ้าว \" \" นี่ไม่ใช่หมู่บ้านนี่ \" แม็คอุทานออกมาพร้อมกับมองไปมุมต่างๆ ของลานกว้างแห้งแล้งแห่งนี้
ซึ่งรู้สึกจะกว้างมากจนสามารถสร้างเป็นสนามบิน ขนาดยักษ์ได้
\" ข้างหน้าเป็นถ้ำอะไรก็ไม่รู้หนะ ดูสิ \" กอร์นพูดพร้อมกับชี้ให้เพื่อนดู
\" อาจจะเป็นทางทะลุไปหมู่บ้านก็ได้ เพราะในหมู่บ้านฉันเห็นถ้ำอยู่เหมือนกัน \" ป่านพูด
ทุกคนเดินมุ่งหน้าไปที่ถ้ำ บรรยากาศแถวนี้มีลักษณะ เหมือน แกรน แคนย่อน มาก
ข้างหน้าถ้ำมีลักษณะเป็นก้อนหินขนาดยักษ์ซ้อนกันเป็นรูป สี่เหลี่ยม แล้วมีอีกแท่งยาวอยู่กลางวงของหินแล้วมี
แล้วมีน้ำพุร้อนพุ่งขึ้นมาจากหินตรงกลาง และมีหินลักษณะนี้กระจัดกระจายอยู่บริเวณหน้าถ้ำ
ที่หน้าถ้ำมีป้ายหินที่แกะสลักคำว่า Volcano Tray
\" พวกเราที่นี่มันดูสยดสยองแปลกๆนะ อาจจะมีมังกรอยู่ในถ้ำก็ได้ \" แม็คพูดด้วยอาการสั่นกลัวหน้าซีด
\" ป.ญ.อ น่า แม็ค อยู่ต้อง ม.3 แล้วนะเฟ้ย \" ป่านพูดตวาดใส่แม็ค
\" ไปกันเถอะ ก่อนที่จะเย็นซะก่อน \" กอร์นพูดด้วยท่าทางขึงขังแล้วเดินเข้าไปโดยมี แม็ค และ ป่านตามหลัง
ข้างในถ้ำมีลักษณะมืด จึงทำให้มองไม่ค่อยเห็น ที่ผนังมีภาพวาด ถึงไม่ค่อยเห็นก็เห็นลางๆ เป็นรูปต่าง โดยลายเส้น
มีลักษณะเป็นแสง ซึ่งทำให้กอร์นแปลกใจมาก
\" เสียงอะไรน่ะ \" กอร์นพูด ขณะได้ยินเสียงแว่วๆมา \" เสียงเพลงหนิ เหมือนบทสวดในโบสถ์เลย \"
และแล้ว ทุกคนก็รู้สึกว่า ป่านทิ่งตัวลงบนพื้นถ้ำ
\" ป่านเป็นไรไปอะ \" กอร์นเรียกป่าน \" ยังหายใจอยู่ \" แม็คพูด
แล้วทั้งสองก็รู้ตัวว่าตัวเองกำลังเคลิ้มกับเสียงเพลง
ตุบ แล้วทุกคนก็พล้อยหลับไป
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น