ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    The Long Journey

    ลำดับตอนที่ #1 : บทเพลงแห่งเทวี

    • อัปเดตล่าสุด 26 ส.ค. 46


    ในไพรวันอันนานาด้วยพฤกษางามเลิศนั้น

    คือนางผู้งามพร้อมครัน--ดั่งร่างสร้างสรรค์จากมวลบุปผชาติรูจี

    ผุดผ่องสกาวใสไร้สิ้นซึ่งราคี

    แต่งแต้มให้สีบริสุทธิ์นั้นมัวหมองลงได้---



    เทวีเลอโฉมเอย---มิอาจมีสิ่งใดเลยอาจเปรียบได้ดังเจ้า

    สง่าเหนือหมู่เหล่านางใดใดใต้ฟากฟ้านภาลัย

    ฤาอัปสรงามละไมบนสวรรค์สีขาวเบื้องหลังดินแดนมรณา

    ที่เหล่าวิญญาณ์ได้สาบสูญหายสิ้นจากโลกแห่งอินทรีย์



    ดวงหน้าอันผุดผ่องใสสงบนิ่งไร้สิ้นซึ่งอารมณ์

    ไร้ซึ่งสุข---ไร้ซึ่งทุกข์สั่งสม---คงไว้เพียงความงามโสภี

    คือความงามอันไร้ราคี หากพิสุทธิ์ใส แลเรียบเฉย

    จนมิอาจมีสิ่งใดเปรียบเปรยความงามแห่งนางได้



    ชะตากรรมที่เทวีผู้สูงส่งกุมไว้นั้น

    คือชะตาที่อาจเปลี่ยนพลันให้โลกมอดมลาย

    สาบสูญหายไปยังผืนรัตติกาล---เบื้องบนพสุธา

    มรณาจักเยือนสู่แผ่นดินอย่างมิรู้จบ



    แม่ยอดนางเอย---ขอเชยเจ้าเป็นยอดอัปสรบนโลกใบนี้

    แต่เจ้าก็เป็นยมทูตผู้คร่าชีวีไปจากมนุษย์บนผืนพิภพ

    เมื่อตะวันพลบ แสงสุริยกษัตริย์เลือนหาย---แดนเจ้าถูกกล้ำกราย

    ยามนั้นหวนมาถึงเมื่อไร---ยามนั้นไซร้คือเวลาที่ต้องตัดสิน



    เข็มเวลายังก้าวเดิน---บนวงล้อมแห่งกาลเวลา

    ที่ความละอายระอายังคงหมอบนิ่งใต้การติฉิน

    เฉกเช่นกับนิลนิมิตแห่งมวลมนุษย์---นิมิตร้าย---นิมิตดี

    เมื่อสายวารีหวนคืนสู่แดนของเจ้า---เมื่อนั้น---กงจักรจักเดินอีกครั้ง
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×