มานะจ้าวมนตรา

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

                    บทนำ



ท่ามกลางค่ำคืนที่มืดมิดมีแสงจากฟ้าผ่าเป็นระยะพร้อมด้วยเสียงคำรามจากหมู่เมฆ

ตึก..ตึก..ตึก.. เสียงฝีเท้าย้ำก้าวอย่างเร่งรีบ  เจ้าของฝีเท้านั้นเป็นหญิงร่างเล็กที่มีผ้าคลุมปิดบริเวณลำตัวส่วนบน  ที่แขนโอบกอดร่างของเด็กน้อยไว้แน่น หญิงสาวเดินเร่งรีบ สีหน้าที่ร้อนรนของเธอราวกลับเธอกำลังหนีบางสิ่งอยู่

ท้องฟ้ายังคงคำรามส่งเสียงเปรี้ยงปร้างราวกับโกรธกริ้วอย่างบ้าคลั่ง

แฮ่ก..แฮ่ก...ความเหน็ดเหนื่อยอ่อนล้าของเธอชุดให้ขาเธอทรุดลงอย่างทันที  หญิงสาวนั่งลงซักพักก่อนจะแลมองไปรอบด้าน

นั่น!...กระท่อมหลังหนึ่งอยู่ไม่ไกลนักภายในยังคงมีแสงสว่างอยู่ ใช่แล้ว..นั้นคือจุดหมายของเธอ

หญิงสาวลุกขึ้นเหมือนกับมีแรงรีบเร่งฝีก้าวตรงไปยังเป้าหมาย...

ก๊อก...ก๊อก...

หือ?..ลุงสมชายแก่เจ้าของกระท่อมเอะใจ  ที่มีคนมาเคาะประตู พร้อมขานรับ

รอเดี๋ยวๆ แกร็ก! เค้าเปิดประตูออกมาไม่พบสิ่งใดนอกจาก ร่างของเด็กน้อยน่ารักที่ถูกห่อหุ้มด้วยผ้าคลุมสีขาว

\"เอ๋  เด็กคนนี้มันลูกใครกันล่ะเนี่ย\" ลุงสมอุทานพร้อมยกร่างของเด็กน้อยขึ้นมาอุ้มไว้และมองไปรอบๆบริเวณนั้นซึ่งมีเพียงความมืดมิดไร้ซึ่งผู้คนที่จะออกมาตอนดึกดืนอย่างนี้

\"น่ารักอย่างนี้ยังทิ้งกันได้ลงคอ ...พ่อแม่สมัยนี้\" ลุงสมบ่นก่อนที่จะอุ้มร่างเด็กน้อยเข้ากระท่อมและปิดประตู

เปรี้ยง! .....ซ่า..... ฝนที่ทำท่าจะตกมานานขณะนี้ได้ตกลงมาแล้ว............

....................................

11 ปี ผ่านไป...