ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : พบกันครั้งแรก
    ในวันเปิดภาคเรียนม.4 วันแรก  วันนี้ยังเป็นเช้าที่สดใสเหมือนเดิม  เรียวโกะยังคงนั้งอยู่ที่ป้ายรถเมล์  ขณะที่เทอกำลังกวาดสายตาไปยังรถที่กำลังแล่น  สายตาของเทอก็สะดุดกับสิ่งที่ดึงดูดสายตาของเทอ  เค้าเป็นชายหนุ่มที่มีผมสีน้ำตาลเข้ม และดวงตาที่คมดูสดใส  ชายหนุ่มคนนั้นกำลังยืนรอรถเมล์อยู่ฝั่งตรงกันข้าม และแล้วก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นทำให้เทอตื่นจากภวังว่า
\"หนูเรียวโกะวันนี้ไม่ไปโรงเรียนหลอ ลุงจอดรถรอนานแล้วนะ\"
\"ค่ะๆขอโทษค่ะ\"
เจ้าของเสียงนั้นเป็นคุณลุงที่ขับรถเมล์นั้นเอง ขณะเดียวกันชายหมุ่นคนนั้นกำลังข้ามถนนมาฝั่งตรงกันข้าม  แลวก็กำลังจะขึ้นรถเมล์คันเดียวกันด้วย
      เรียวโกะทำได้แค่มองตาแป๋วอยากตกใจ  ในขณะที่ชายหนุ่มกับไม่รู้สึกอารัยกับคนที่โหนรถเมล์อยู่ข้างๆคือเรียวโกะนั้นเอง \"โอ้! พระเจ้าเลยโรงเรียนเราไปแย้วอะ\"  ทั้งชายหนุ่มและเทอรีบไปที่ประตูรถเมล์พร้อมกัน  เรียวโกะค่อยๆก้าวลงบันได
\"โอ้ย!\" เสียงร้องครวญครางของใครบางคน ปรากฏว่าเป็นเสียงร้องของเด็กหนุ่ม  ขณะเดียวกันเรียวโกะก็พึ่งจะรู้ตัวว่าเทอทำอารัยลงไป เทอได้เหยียบเท้าชายหนุ่มเข้าไปเต็มๆ
\"นี้เทอ!ดูตาม้าตาเรือสะบ้างสิคนเค้าเดินอยู่ดีๆก็มาเหยียบเท้า\"แต่เรียวโกะก็ใช้ว่าจะน้อยหน้า
\"ก็หน้าอย่างนายใครจะไปเห็นเล่า เดินชักช้าอืดอาดอยู่ได้\"
\"เทอว่าใครฮะ ใครชักช้าอืดอาด รู้ไหมเทอทำให้เราไปโรงเรียนสาย\"
\"นายก็ทำให้เราไปสายเหมือนกันนั้นละ ไอปลาจวด\"  ทั้งคู่ต่างแลบลิ้นให้กันแล้วเดินไปที่โรงเรียนของตัวเองแล้วชายหนุ่มก็พูดขึ้นว่า
\"นี้ยายบ๊อง!เทอเดินตามเรามาทำไม?\"
\"ไหนใครเดินตามเทอ ก็ในเมื่อโรงเรียนของเราอยู่ตรงหน้านี้\"
\"ห๊า!!!!\" ทั้งคู่ร้องขึ้นอย่างตกใจ
\"ยัยบ๊องเทอเรียนที่นี้หลอ\"
\"เราควรจะเป็นฝ่ายถามนายมากกว่านะ\"  หลังจากเรียวโกะพูดเสดเทอก็รีบวิ่งไปในโรงเรียน ปล่อยให้ชายหนุ่มยืนงงอยู่  ชายหนุ่มคนนี้ชั่งไม่สังเกตุเอาสะเลยว่า หน้าของเด็กสวยที่วิ่งไปในโรงเรียนแดงแค่ไหน และแล้วชายหนุ่มก็เดินเข้าไปไหนโรงเรียน
\"หนูเรียวโกะวันนี้ไม่ไปโรงเรียนหลอ ลุงจอดรถรอนานแล้วนะ\"
\"ค่ะๆขอโทษค่ะ\"
เจ้าของเสียงนั้นเป็นคุณลุงที่ขับรถเมล์นั้นเอง ขณะเดียวกันชายหมุ่นคนนั้นกำลังข้ามถนนมาฝั่งตรงกันข้าม  แลวก็กำลังจะขึ้นรถเมล์คันเดียวกันด้วย
      เรียวโกะทำได้แค่มองตาแป๋วอยากตกใจ  ในขณะที่ชายหนุ่มกับไม่รู้สึกอารัยกับคนที่โหนรถเมล์อยู่ข้างๆคือเรียวโกะนั้นเอง \"โอ้! พระเจ้าเลยโรงเรียนเราไปแย้วอะ\"  ทั้งชายหนุ่มและเทอรีบไปที่ประตูรถเมล์พร้อมกัน  เรียวโกะค่อยๆก้าวลงบันได
\"โอ้ย!\" เสียงร้องครวญครางของใครบางคน ปรากฏว่าเป็นเสียงร้องของเด็กหนุ่ม  ขณะเดียวกันเรียวโกะก็พึ่งจะรู้ตัวว่าเทอทำอารัยลงไป เทอได้เหยียบเท้าชายหนุ่มเข้าไปเต็มๆ
\"นี้เทอ!ดูตาม้าตาเรือสะบ้างสิคนเค้าเดินอยู่ดีๆก็มาเหยียบเท้า\"แต่เรียวโกะก็ใช้ว่าจะน้อยหน้า
\"ก็หน้าอย่างนายใครจะไปเห็นเล่า เดินชักช้าอืดอาดอยู่ได้\"
\"เทอว่าใครฮะ ใครชักช้าอืดอาด รู้ไหมเทอทำให้เราไปโรงเรียนสาย\"
\"นายก็ทำให้เราไปสายเหมือนกันนั้นละ ไอปลาจวด\"  ทั้งคู่ต่างแลบลิ้นให้กันแล้วเดินไปที่โรงเรียนของตัวเองแล้วชายหนุ่มก็พูดขึ้นว่า
\"นี้ยายบ๊อง!เทอเดินตามเรามาทำไม?\"
\"ไหนใครเดินตามเทอ ก็ในเมื่อโรงเรียนของเราอยู่ตรงหน้านี้\"
\"ห๊า!!!!\" ทั้งคู่ร้องขึ้นอย่างตกใจ
\"ยัยบ๊องเทอเรียนที่นี้หลอ\"
\"เราควรจะเป็นฝ่ายถามนายมากกว่านะ\"  หลังจากเรียวโกะพูดเสดเทอก็รีบวิ่งไปในโรงเรียน ปล่อยให้ชายหนุ่มยืนงงอยู่  ชายหนุ่มคนนี้ชั่งไม่สังเกตุเอาสะเลยว่า หน้าของเด็กสวยที่วิ่งไปในโรงเรียนแดงแค่ไหน และแล้วชายหนุ่มก็เดินเข้าไปไหนโรงเรียน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น