the vamp สุโขทัย

ลำดับตอนที่ #1 : กำเนิดเเห่งนาง

ณกรุงสุโขทัย ราชธานีที่ยิ่งใหญ่อันเป็นต้นกำเนิดเเห่งไทย ครานั้น อยู่ในรัชสมัยเเห่ง พ่อรามคำเเหงมหาราชพระองค์มีพระญาติวงศ์มากมายในเพลานั้นกรุงสุโขทัยเป็นนครอันยิ่งใหญ่ที่อาณาจักรอื่นๆต่างยอมน้อมรับโดยอาณาจักรขอมได้ส่งพระราชธิดาซึ่งเป็นธิดาของกษัตริย์รัชกาลก่อนนาม \"ดารามารตี คีรีนจมาศ\"ที่เรียกสั้นๆว่า องค์ ดารามาให้ พระองค์มีสิริโฉมงามดุจดั่งเพชรที่ทอเเสงดั่งประกาย ในการส่งตัวครานั้น ได้มีลางร้ายเกิดขึ้นคือ ฝนตก เเลฟ้าผ่าทับตำหนักเเห่ง จันทราจนมอดไหม้เป็นลางร้ายว่า ในเพลาข้างหน้าจะเกิดภัยร้ายเเต่หามีผู้ใดสนใจไม่ องค์ดาราถูกส่งตัวถวาย เจ้าเมืองสุโขทัยโดย ได้นำสมุนไพร สิริมงคล 5 ประการอันได้เเก่ นำผึ้ง ขมิ้น ดินสอพอง นำอบ ทองดาวจรัส  ทาทั่ว วรกาย เกล้าผมเป็น มวยยาวเเลปักปิ่นล้ำค่า ห่มด้วยสไบเป่าทองนางเป็นที่พอใจของกษัตริย์เเห่งนครสุโขทัยมาก

     จนค่ำคืนหนึ่งองค์ดาราได้ให้กำเนิดพระราชธิดาขึ้น เเลทรงตั้งพระนามว่า \"ภัทราวตี ศรีวิเนศ\"ซึ่งมีผิวพรรณเเลหน้าตาสวยงามดั่งมารดาทุกประการ ในครานั้น โหรหลวงได้ทำนายว่า พระองค์หญิงน้อยผู้นี้จะเป็นภัยร้ายเเก่ผู้คน องค์ดาราทรงกริ้วมากเเลสั่งตัดหัวโหรผู้นั้นให้สิ้น

      เวลาได้ผ่านพ้นไปหลายปี องค์ภัทราก็ได้เจริญวัย เป็นสาวเเรกรุ่น ทรงมีศิริโฉมงดงามมากราวกับนางฟ้าเเบ่งภาคมาเกิดเเลมิเพียงงามด้วยรูปกาย พระองค์ยังงามไปด้วยใจเเลมีนิสัยโปรดที่จะช่วยเหลือผู้คน ในตำหนักก็ไม่มีใครที่จะบอกถึงลางร้ายให้พระนางทรงรู้

     วันหนึ่ง ขุนนางชั้นผู้ใหญ่ได้นำบุตรชายของตนมารับราชการโดยฝากกับ เจ้าเมืองสุโขทัย ด้วยความที่ บิดามีความดีความชอบพระองค์จึงรับไว้เเลให้เป็น หัวหน้า นายกอง รักษายาม ที่ตำหนัก พระองค์หญิงสุภัทราที่เยก \"ตำหนักน้อย\" บุตรชายของท่านอำมาตย์ผู้นี้ นาม

  อ้าย \"ฟ้าร่วง\"เป็นหนุ่มรูปกาย กำยำดูสง่ามีราศีเเล งามด้วยรูปกายเเต่ได้เป็นเพียงนายทหารเฝ้าตำหนัก

  ครั้นวันหนึ่ง องค์หญิงสุภัทรา ได้ทูลขอพระราชบิดา ไปเที่ยวเล่นในป่าเเลติดตามไปด้วย ธารกำนันมากมาย ด้วยความหยั่งรู้ในธรรมชาติ องค์หญิงน้อยผู้นี้ได้เเอบ ไปเล่นน้ำตกเพียงลำพัง ทันใดนั้น ฝนฟ้าก็ตกเเรงฟ้าผ่าฟ้าร้อง ราวกับตอนที่พระองค์ดาราถูกส่งมาสุโขทัยเมื่อหลาย สิบปีก่อนมิมีผิดองค์หญิงน้อย ภัทราตกพระทัยมากจึงรีบ สวมอาภรหนีลมพายุ ยิ่งดำเนินกลับ พลับพลาเท่าไหร่ก็ยิ่งไกลจากพลับพลาเท่านั้น เพราะความไม่เคย เดินป่าพงไพร มาก่อน ในตอนนั้น ฟ้าร่วงได้ ตามมาอารักขาด้วย  จึงออกตามหาองค์หญิงน้อย เมื่อเจอองค์ภัทราวตีเเล้ว

ฟ้าร่วงก็ช่วยองค์หญิงภัทราวตีที่ดำเนินไปจนเกือบตกหน้าผา เเขนของฟ้าร่วง ฉุดรั้งพระวรกายเเห่งพระนางมิให้ตกลงสู่หุบเหวลึก สายพระเนตรของพระนางต้องกับสายตาของฟ้าร่วง นับเป็นการพบกันครั้งเเรกของทั้งสอง  ผู้ใดจะรู้ว่าการพบกันครั้งนั้น จะเป็นการเปลี่ยนเเปลงชีวิตของทั้งสองในภายภาคหน้า

      ในเพลานั้น ทั้งสองไปไหนมิได้ได้เเต่คอยฝนหยุดตก พระวรกายขององค์หญิงร้อนดุจเพลิงเเลเพ้อว่าหนาว

ฟ้าร่วงจึงโอบกอดวรกายขององค์หญิงไว้ ทั้งที่ใจรู้ว่าผิดเเลมีโทษถึงตาย เเต่ก็ยอมเสี่ยงเพื่อปกป้องพระนาง องค์ภัทราก็ทรงรู้ถึงทุกการกระทำของฟ้าร่วงที่ห่วงพระนาง ในพระทัยของนางก็เเอบมีใจให้ฟ้าร่วงตั้งเเต่นั้นมา

       เมื่อขบวนเสด็จมาถึงพระราชวัง องค์ภัทราได้ทรงตรัสบอกถึงความดีของฟ้าร่วงให้พระสนมองค์ดาราพระราชมารดาเเลพระราชบิดาฟัง เมื่อเจ้ากรุงสุโขทัยได้ฟังดังนั้น ก็ทรงบำเหน็จรางวัลให้เเก่ฟ้าร่วงเเละเเต่งตั้งให้เป็น ขุนสาราฟ้าร่วงเเต่ถึงจะมียศสูงขึ้นเเต่ก็มิได้ทำให้ ฟ้าร่วงดีใจเลย เพราะนั้นหมายถึง การพลัดพรากจากการเฝ้าตำหนักน้อย นั่นเอง ฝ่ายองค์หญิงก็ให้นางกำนัล นาม \"อีทอง\"นำความไปให้ ขุนสาราฟ้าร่วง ซึ่งมีความว่า\" เราขอขอบใจในความดี ของท่านมาก หากมิมีท่านเราคงพลัดตกหน้าผาหรือไม่ก็เป็นไข้ตายไปเเล้วหากมิได้โอบกอดของท่าน ถึงบัดนี้ท่านจักเป็นถึง ขุนสาราฟ้าร่วง เเลมิได้เฝ้าตำหนักของเราเเล้วเเต่เรา จักมิมีวันลืมท่านเลย\"เมื่อฟ้าร่วงได้อ่านเเล้วก็รู้สึกดีใจมากที่องค์หญิงสนใจตน บัดนั้นเป็นต้นมาทั้งสองก็ได้ลอบ ติดต่อกันเรื่อยมาโดยมี อีทองคอยนำความมาให้

  จนวันหนึ่ง ราชฑูตจากเมืองศรีสัชนาลัย ติดต่อขอพระนาง ภัทราวตีให้เป็นชายาเเก่ พระราชโอรสคำเอกศิวหรือ องค์เอก เมื่อพระองค์หญิงภัทราได้ฟังก็เสียพระทัยมาก ในขณะนั้น ฟ้าร่วงได้ไปทำศึกกับเมืองชายเเดนเขตนครจึงมิทราบข่าว องค์หญิงเสียพระทัยมากจึงเขียนจดหมายถึงฟ้าร่วงโดยว่าจ้างทหารที่จะไปทำศึกความว่า \"อ้ายฟ้าร่วงเราคงจักต้องไปเป็นชายาขององค์เอกเเล้วเเต่เราจักมิยอม หากเราจักต้องไปจริงเราจักฆ่าตัวตายชาตินี้เราคงมิมีบุญอยู่กับ ท่านชาตหน้าเราจะติดตามไปหาท่าน\"

     ว่าเเล้วองค์หญิงก็ทรงหนีออกจากตำหนักโดยเเต่ละก้าวจะเปลี่ยนชีวิตของนางตลอดกาล เมื่อพระนางไปถึงท่านำซึ่งเป็นที่ที่มีเรือต่างชาติติดต่อค้าขายเอาเรือเข้ามาจอด มีเรือลำหนึ่งภายใน มิได้บรรจุเพียงสินค้าเเต่ยังมี  \"ผีดิบ\"ซึ่งติดเรือมาจากฝรั่งเศส มันเป็นเวลากลางคืน มันกำลังหาอาหารกิน ขณะที่ในเรือเต็มไปด้วยศพที่ถูกดูดเลือดตายมากมายมันได้ตรงมาข้างหลังพระองค์หญิง เเล้วคมเขี้ยวก็ปักลงสู่ พระศอของพระนางเลือดอันบริสุทธิ์ไหลออกนอกร่างมันหมายจะเอาชีวิตพระองค์หญิง ทันใดนั้น เหล่าทหารที่ออกตามหาพระองค์หญิงมาเจอเข้าทำให้มันหนีเอาชีวิตรอดทิ้งร่างน้อยๆเอาไว้กองกับพื้น การที่มันกินเลือดไม่หมดนั้นไม่ได้หมายความว่าองค์หญิงภัทราโชคดีเเต่เป็นโชคร้ายที่เลือดที่เหลือติดเชื้อผีดิบ ร่างที่กองตรงพื้นพร้อมที่จะเป็นผีดิบทุกเมื่อที่ฟื้น นับเป็นจุดกำเนิดเเห่งนาง...