ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ++ช๊อกโกแล็ดหวาน++
ช่วงชีวิตของมนุษย์นั้นช่างสันยิ่งนัก ยิ่งมีความสุขเวลาเหมือนจะวิ่งผ่านเราไปไวเหมือนโกหก แต่เมื่อเราอยู่ในห้วงเวลาแห่งความทุกข์ เราทุกคนจะรู้สึกเหมือนกับว่าเวลานั้นกำลังเดินหมากที่ไม่มีวันสิ้นสุดสักที แล้วทำไมล่ะทำไมเราต้องเป็นทุกข์ด้วย ทุกข์แล้วได้อะไรขึ้นมา ยิ่งทุกข์ก็ยิ่งจะทำให้เราไม่สบายใจ แต่ถ้ากลับกันถ้าเราทำตัวให้เป็นสุข แม้ว่าจะทำไม่ง่ายเหมือนกับปากพูดแต่ถ้าพยายามไม่ว่านานซักเท่าไหร่เราจะถึงจุดหมายแน่นอน เคยไหมกับความรักที่ผิดหวังความรักทีทำร้ายตัวเอง แต่ความรักที่ดีต้องไม่ใช่ดาบสองคม เหมือน ช๊อกโกแล็ดๆนั้นมีความหวานซึ่งไม่สามารถเอาอะไรมาเปรียบเทียบได้เลย เป็นความหวานโดยมีการปรุงแต่งอย่างดีโดยใช้ฝีมือทำให้เกิดความหวานขึ้นก็เหมือนกับความรักของคนเรานั้น ต้องสร้างขึ้นมาเองปรุงแต่งได้ตามใจชอบแต่ก็อย่าให้มันจัดเกินไปเพราะถ้าเมื่อออกมาแล้วก็จะไม่เป็นอย่างที่หวังไว้ ช๊อกโกแล็ดก็เหมือนกับความรักแหละน่ะขอแค่ถนุถนอมเอาไว้ดีๆแล้วทุกๆอย่างก็จะเป็นไปอย่างที่เราปรุงแต่งด้วยความรักของเราเอง...
\"หวานนนนนจางเลยยยยยย\" ผมบ่นเมื่อผมได้ลองชิมช๊อกโกแล๊ต
\"อะไรย่ะทำให้กินแล้วทำบ่น\" อ้อมงอนหลังจากที่ผมพูดเพราะว่าทุกปีอ้อมต้องทำชีอกโกแล๊ดให้ผมกินและก็ทุกปีเช่นกันที่ผมบ่นว่าช๊อกโกแล๊ดนั้นมันหวานเกินไป แล้วทุกครั้งผมก็ต้องไปง้ออ้อมทุกทีเลยที่พูดว่าช๊อกโกแล๊ดมันหวานไป
\"ไปไกลๆเลยเราไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว\" อ้อมเริ่มก่อน
\"นี่อย่าโกดเราซิเราแค่พูดเล่นๆเองน่ะ...\" ผมเริ่มง้อ \"เพราะว่าอ้อมทำด้วยความรักไงถึงหวานเกินไปไง\"
\"บ้าาาาาาาาาาา...\" อ้อมหน้าแดงเหมือนลูกมะเขือเทศที่สุกเต็มที่ \"แล้วบ่นทำไมล่ะ...\" เธอตี ผม เบาๆที่หลังแก้อาย
\"บ่นก็เพราะว่ารักไง...\" ผมพูดโดยไม่กล้ามองหน้าอ้อมเพราะว่าอายที่จะพูดคำนี้ออกไป
\"อีตาบ้าาาา...\" หลังจากที่อ้อมพูดอ้อมก็รีบวิ่งไปเข้าห้องน้ำทันทีเพราะว่าทนอายอยู่ต่อหน้าผมไม่ได้...แหมเราก็อายเหมือนกันน่ะ
\"...เดียวซิ\"แต่ก็ไม่ทันแล้วอ้อมวิ้งเข้าไปในห้องน้ำในร้านอาหารซะแล้ว
ผมเจออ้อมเมื่อ 3ปีก่อน เจอกันในทัวร์ ผมและครอบครัววางแผนที่จะไปเทียวดำน้ำกัน และพอดีไปเจอกับอ้อมโดยบังเอิญแต่เหมือนฟ้าลิคิดให้มาพบกัน เพราะว่าเมื่อไปที่ทัวร์แล้วเค้าจะมีการให้แลกเปลียนที่นั่งโดยจับฉลาก ทำให้ผมได้นั่งข้างๆอ้อมพอดี ตอนแรกๆผมก็ยังไม่กล้าคุยหรอกเพราะว่าอาย แต่ว่าทำไงได้นั่งข้างๆกันแล้วจะไม่รู้จักกันได้ไงแล้วยังเป็นผู้หญิงที่น่ารักที่สุดในทัวร์อีกด้วย ผมจีบใครไม่เป็นหรอกตอนแรกก็แค่คุยกันจนกลายเป็นเพื่อนและถ้าไม่ใช่หัวหน้าทัวร์ผมกับอ้อมก็คงเป็นได้แค่เพื่อนกันเพราะว่า หัวหน้าทัวร์นั้นเค้าเห็นว่าผมกับอ้อมเหมาะสมกับดี(พอดีเค้าเป็นคนชอบจับคู่อยู่แล้วด้วย) แล้วพอดีในทัวนั้นมีคู่ฮานิมูนอยู่ด้วยก็เลยทำให้กลายเป็นขวัญกำลังใจที่จะทำให้ผมและอ้อมเป็นแฟนกัน เค้าเริ่มด้วยการแลกเบอร์โทรศัพท์กันแลกที่อยู่ และให้ใบกระดาษมาใบหนึ่งแล้วให้เขียนความชอบของคนข้างๆทำให้นิกได้รู้จักอ้อมมากขึ้น...
\"ฮาโหล...พี่แอ๊ปเหรอคับ\"ผมโทรไปหาหัวหน้าทัวหลังจากที่อ้อมวิ่งออกไปจาก
อะลืมเล่าไปหัวหน้าทัวเนียเค้าชื่อ\"แอ๊ป\"คับแต่จริงๆแล้วเค้าชื่อแอ๊ปเปิลชื่อมันยาวไปก็เลยเรียกแค่ว่าแอ๊ป
\"อีกสองวันแล้วน่ะคับพี่ที่ผมจะได้เป็นแฟนกับอ้อมครอบ 3 ปี\"ผมเริ่มเกริ่น\"ผมขอเลียงข้าวพี่ได้เปล่าวคับ\"
\"ไม่ต้องหรอก...พี่แค่อยากจะเห็นคนอื่นเค้ามีคู่กันน่ะ\"พี่แอ๊ปพูดอย่างเป็นธรรมชาติ\"ว่าแต่...คืบหน้าไปถึงไหนแล้วล่ะจ๊ะ\"
\"แหมผมโดนอ้อมเค้าโกดอีกแล้วอะ\"ผมพูดปนหัวเราะเพราะเค้ารู้อยู่แล้วว่าพี่แอ๊ปต้องรู้แน่นอนว่า...เดียวนิกกับอ้อมก็ต้องคืนดีกันอยู่ดี...
\"งันผมขอไปง้ออ้อมก่อนล่ะกันน่ะ\"ผมรีบกดวางโทรศัพท์ทันทีเมื่อเห็นอ้อมออกมาจากห้องน้ำ
\"แฟนโทรมาเหรอ...\" อ้อมพูดประชด
\"เปล่าไม่ใช่น่ะจ๊ะ...พอดีพี่แอ๊ปเค้าโทรมาน่ะ\"
\"ไม่เชื่อ...นิกอ๊ะไปไกลๆเลยอ้อมไม่อยากเห็นหน้านิกแล้ว\" อ้อมพูดแทงใจดำอีกครั้งเพราะว่าอ้อมยังงอนอยู่
\"เอ๋ย...อย่าซิจ๊ะอ้อมจ๊านิกขอโทด\" ผมก็ไม่รู้อะน่ะว่าจะง้อเค้ายังไงแต่อีกครั้งที่ผมต้องพยายาม
\"เชอะ...\"อ้อมสะบัดหน้าเพระว่าไม่อยากเห็นหน้าผมแง้ๆๆๆๆๆเค้าไม่ยอมด้วยแค่นี้งอนตัวโก่งเลย
\"โถ่อ้อมจ๊ามาๆเดียวนิก เลียงไอติมน่ะจ๊ะ\"
\"จิงอะ...งั้นไปกันเลยดีกว่าวันนี้น่ะอ้อมกำลังอยากกินไอติมอยู่พอดีเลยกำลังรอใครบางคนแถวนี้พอไปเลี้ยงอยู่พอดีเลย จะกินให้กระเป๋าตังฉีกเลยคอยดู=)\"
\"โห...พูดอย่างงี้นิกก็แย่ซิแต่ไม่เป็นไรจ๊ะ อะไรก็ทำได้เพื่ออ้อม\" แหวะๆผมยังอยากอ๊วกกับคำพูดตัวเองเลยละเนียแล้วอ้อมจะไม่เอียนได้ยังไง
\"แหมตานี...ไม่ต้องพูดมากเดียวกินไอติมไม่อร่อย...ไปกันเถอะจ๊ะ\" อ่ะแจ่มๆอ้อมหายโกดแล้ว(หุหุหุ ต้องเอาไอติมมาล่อนี่เอง หิหิหิ)
++To Be Continue++
\"หวานนนนนจางเลยยยยยย\" ผมบ่นเมื่อผมได้ลองชิมช๊อกโกแล๊ต
\"อะไรย่ะทำให้กินแล้วทำบ่น\" อ้อมงอนหลังจากที่ผมพูดเพราะว่าทุกปีอ้อมต้องทำชีอกโกแล๊ดให้ผมกินและก็ทุกปีเช่นกันที่ผมบ่นว่าช๊อกโกแล๊ดนั้นมันหวานเกินไป แล้วทุกครั้งผมก็ต้องไปง้ออ้อมทุกทีเลยที่พูดว่าช๊อกโกแล๊ดมันหวานไป
\"ไปไกลๆเลยเราไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว\" อ้อมเริ่มก่อน
\"นี่อย่าโกดเราซิเราแค่พูดเล่นๆเองน่ะ...\" ผมเริ่มง้อ \"เพราะว่าอ้อมทำด้วยความรักไงถึงหวานเกินไปไง\"
\"บ้าาาาาาาาาาา...\" อ้อมหน้าแดงเหมือนลูกมะเขือเทศที่สุกเต็มที่ \"แล้วบ่นทำไมล่ะ...\" เธอตี ผม เบาๆที่หลังแก้อาย
\"บ่นก็เพราะว่ารักไง...\" ผมพูดโดยไม่กล้ามองหน้าอ้อมเพราะว่าอายที่จะพูดคำนี้ออกไป
\"อีตาบ้าาาา...\" หลังจากที่อ้อมพูดอ้อมก็รีบวิ่งไปเข้าห้องน้ำทันทีเพราะว่าทนอายอยู่ต่อหน้าผมไม่ได้...แหมเราก็อายเหมือนกันน่ะ
\"...เดียวซิ\"แต่ก็ไม่ทันแล้วอ้อมวิ้งเข้าไปในห้องน้ำในร้านอาหารซะแล้ว
ผมเจออ้อมเมื่อ 3ปีก่อน เจอกันในทัวร์ ผมและครอบครัววางแผนที่จะไปเทียวดำน้ำกัน และพอดีไปเจอกับอ้อมโดยบังเอิญแต่เหมือนฟ้าลิคิดให้มาพบกัน เพราะว่าเมื่อไปที่ทัวร์แล้วเค้าจะมีการให้แลกเปลียนที่นั่งโดยจับฉลาก ทำให้ผมได้นั่งข้างๆอ้อมพอดี ตอนแรกๆผมก็ยังไม่กล้าคุยหรอกเพราะว่าอาย แต่ว่าทำไงได้นั่งข้างๆกันแล้วจะไม่รู้จักกันได้ไงแล้วยังเป็นผู้หญิงที่น่ารักที่สุดในทัวร์อีกด้วย ผมจีบใครไม่เป็นหรอกตอนแรกก็แค่คุยกันจนกลายเป็นเพื่อนและถ้าไม่ใช่หัวหน้าทัวร์ผมกับอ้อมก็คงเป็นได้แค่เพื่อนกันเพราะว่า หัวหน้าทัวร์นั้นเค้าเห็นว่าผมกับอ้อมเหมาะสมกับดี(พอดีเค้าเป็นคนชอบจับคู่อยู่แล้วด้วย) แล้วพอดีในทัวนั้นมีคู่ฮานิมูนอยู่ด้วยก็เลยทำให้กลายเป็นขวัญกำลังใจที่จะทำให้ผมและอ้อมเป็นแฟนกัน เค้าเริ่มด้วยการแลกเบอร์โทรศัพท์กันแลกที่อยู่ และให้ใบกระดาษมาใบหนึ่งแล้วให้เขียนความชอบของคนข้างๆทำให้นิกได้รู้จักอ้อมมากขึ้น...
\"ฮาโหล...พี่แอ๊ปเหรอคับ\"ผมโทรไปหาหัวหน้าทัวหลังจากที่อ้อมวิ่งออกไปจาก
อะลืมเล่าไปหัวหน้าทัวเนียเค้าชื่อ\"แอ๊ป\"คับแต่จริงๆแล้วเค้าชื่อแอ๊ปเปิลชื่อมันยาวไปก็เลยเรียกแค่ว่าแอ๊ป
\"อีกสองวันแล้วน่ะคับพี่ที่ผมจะได้เป็นแฟนกับอ้อมครอบ 3 ปี\"ผมเริ่มเกริ่น\"ผมขอเลียงข้าวพี่ได้เปล่าวคับ\"
\"ไม่ต้องหรอก...พี่แค่อยากจะเห็นคนอื่นเค้ามีคู่กันน่ะ\"พี่แอ๊ปพูดอย่างเป็นธรรมชาติ\"ว่าแต่...คืบหน้าไปถึงไหนแล้วล่ะจ๊ะ\"
\"แหมผมโดนอ้อมเค้าโกดอีกแล้วอะ\"ผมพูดปนหัวเราะเพราะเค้ารู้อยู่แล้วว่าพี่แอ๊ปต้องรู้แน่นอนว่า...เดียวนิกกับอ้อมก็ต้องคืนดีกันอยู่ดี...
\"งันผมขอไปง้ออ้อมก่อนล่ะกันน่ะ\"ผมรีบกดวางโทรศัพท์ทันทีเมื่อเห็นอ้อมออกมาจากห้องน้ำ
\"แฟนโทรมาเหรอ...\" อ้อมพูดประชด
\"เปล่าไม่ใช่น่ะจ๊ะ...พอดีพี่แอ๊ปเค้าโทรมาน่ะ\"
\"ไม่เชื่อ...นิกอ๊ะไปไกลๆเลยอ้อมไม่อยากเห็นหน้านิกแล้ว\" อ้อมพูดแทงใจดำอีกครั้งเพราะว่าอ้อมยังงอนอยู่
\"เอ๋ย...อย่าซิจ๊ะอ้อมจ๊านิกขอโทด\" ผมก็ไม่รู้อะน่ะว่าจะง้อเค้ายังไงแต่อีกครั้งที่ผมต้องพยายาม
\"เชอะ...\"อ้อมสะบัดหน้าเพระว่าไม่อยากเห็นหน้าผมแง้ๆๆๆๆๆเค้าไม่ยอมด้วยแค่นี้งอนตัวโก่งเลย
\"โถ่อ้อมจ๊ามาๆเดียวนิก เลียงไอติมน่ะจ๊ะ\"
\"จิงอะ...งั้นไปกันเลยดีกว่าวันนี้น่ะอ้อมกำลังอยากกินไอติมอยู่พอดีเลยกำลังรอใครบางคนแถวนี้พอไปเลี้ยงอยู่พอดีเลย จะกินให้กระเป๋าตังฉีกเลยคอยดู=)\"
\"โห...พูดอย่างงี้นิกก็แย่ซิแต่ไม่เป็นไรจ๊ะ อะไรก็ทำได้เพื่ออ้อม\" แหวะๆผมยังอยากอ๊วกกับคำพูดตัวเองเลยละเนียแล้วอ้อมจะไม่เอียนได้ยังไง
\"แหมตานี...ไม่ต้องพูดมากเดียวกินไอติมไม่อร่อย...ไปกันเถอะจ๊ะ\" อ่ะแจ่มๆอ้อมหายโกดแล้ว(หุหุหุ ต้องเอาไอติมมาล่อนี่เอง หิหิหิ)
++To Be Continue++
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น