ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เปิดเทอมที่แสนน่ากลัว
สายวันหนึ่งขณะที่ฉันกำลังนั่งเล่นเน็ตอยู่ ก็ได้เข้าไปให้บอร์ดรวม แลถะเจอกระทู้ที่ว่า
\"เด็กโรงเรียนสตรีเข้ามาสิ\" *ฮานซึงโพ*
เมื่อฉันคลิกเข้าไปก็พบข้อความที่ว่า \"เด็กโรงเรียนสตรีฟังทางนี้ พวกเธอคงจะคิดว่าสวยมากล่ะสิ ใส่แต่กระโปรงบานๆๆน่ารังเกลียดที่สุดเลย\"
\"อะไรเนี่ย นายจะมากเกินไปแล้วนะ ฉันชักจะทนไม่ไหวแล้วด้วย >_< \"
ฉันจึงพิมพ์ตอบกลับไปว่า
\"นายรู้จักฉันรึงัย อีตาบ้าเอ้ย\"
หลังจากพิมพ์เสร็จฉันก็ปิดเครื่องทันที และฉันก็ลืมเรื่องนั้นไปซะสนิทเลย
เช้าวันหนึ่งเสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้น ฉันนึกว่าจะเป็นจองอึนเพื่อนของฉัน ฉันจึงรีบไปรับ แต่ปรากฏว่ามันไม่ใช่
\"ฮัลโหล\"
\"เธอมีสิทธิ์อะไรมาวี่ฉันยัยบ้า\"
\"ฮือ O_O นายเป้นใคร\"
\"ฉันคือคนที่เขียนด่าในกระทู้งัย\"
\"กระทู้...กระทู้อะไร\"
\"ก็กระทู้ที่อยู่ในบอร์ดรวมงัย ยัยโง่\"
\"นายไม่มีสิทธิ์มาด่าฉันนะ\"
\"ทำไมฉันจะด่าเธอไม่ได\"
\"นายห้ามด่านะ ตาบ้า\"
\"อย่าให้ฉันเจอเธอนะ ฉันจะฆ่าเธอซะ\"
\"เดี๋ยวก่อน......\"
ตรู้ด ตร็ดๆๆๆๆๆ
ก่อนที่ฉันจะได้ถามอะไรอีตาบ้านั่นก็วางสายไปซะแล้ว เอ๊ะ!แต่เขาบอกว่าถ้าเขาเจอฉัน เขาจะฆ่าฉันนี่นา ทำงัยดีเนี่ย
ฉันจึงรีบไปที่คอมแปดเข้ากระทู้นั้นทันที เพื่อหวังว่าจะมีคำตอบบ้าง แต่กระทู้นั้นก็ถูกลบไปซะแล้ว
\"แล้วจะทำยังงัยดีล่ะเนี่ย\"
นึกออกแล้วฉันจะโทรไปหาลีจองอึนเพื่อนฉันดีกว่า ฉันโทรไปหาจองอึนและเล่าทุกสิง่ทุกอย่างให้เธอฟัง ตั้งแต่เรื่องกระทู้จนถึงเรื่องโทรศัพท์
\"แล้วเธอจะทำยังงัยล่ะ\"
\"ฉันก็ไม่รู้ ฉันถึงได้โทรมาถามเธอนี่งัยล่ะ\"
\"แล้วเขารู้เบอร์เธอได้ยังงัย\"
\"ฉันก็ไม่รู้ ไม่ได้ถามเหมือนกัน พอเขาบอกจะฆ่าฉัน ถ้าเขาเจอฉันเสร็จ เขาก็วางสายไปเลย\"
วันก่อนเปิดเรียนฉันเข้าไปในเมืองกลับจองอึนเพื่อไปซื้อของและทำผม ฉันตัดสินใจว่าจะยืดผมให้มันตรงเพื่อจะทำให้ฉันดูดีขึ้นนิดนึงก็ยังดี
หลังจากที่ทำผมและซื้อของเสร็จแล้วฉันและจองอึนก็รู้สึกหิวน้ำมากจึงแวะที่ร้านๆหนึ่ง เมื่อเข้าไปในร้านเราก็สั่งน้ำมะนาว 2 แก้ว
ขณะที่เรานั่งคุยกันอยู่นั้นก็มีกลุ่มเด็กผู้ชาย 4 คนเข้ามาในร้าน พวกเขาท่าทางจะอายุเท่าเรา และพวกเขาก้หน้าตาดีมากด้วย เด็กผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาใกล้โต๊ะที่เรานั่งอยุ่และเขาก็ตะโกนไปบอกเพื่อนอีกคน
\"เฮ้ย ซึงโพหล่อนอยู่นี่\"
\"หล่อน ใคร? \"
เด็กผู้ชายอีกคนหนึ่งตอบมา เขาเป็นคนที่สูงที่สุดในกลุ่ม ผมเขาเป็นสีดำสนิท ดวงตากลมโต แม้ตาของเขาจะไม่ 2 ชั้นก็ตาม
\"อ๋อ ยัยที่ด่าฉันนั่นเอง\"
เข้าเดนเข้ามาใกล้ฉันทุกทีๆ และแล้วเขาก็หยุดที่ข้างโต๊ะ
\"ใช่จริงๆด้วย\"
นายตัวแสบนั่น น่าหมั่นไสจริงๆ
\"จองอึนเรารีบไปกันเถอะ\"
ได้ แปปนะ\"
จองอึนรีบคว้ากระเป๋าแล้วเดินตามฉันออกมา แต่แล้วฮานซึงโพก็มายืนขว้างฉันไว้
\"เธอคิดว่าเธอจะไปไหน\"
\"ฉันก็กลับบ้านน่ะสิถามได้\"
\"ใครอนุญาติให้เธอกลับ ฉันยังไม่ได้ชำระแค้นเธอเลย\"
\"ฉันไม่มีอะไรจะพูด หลีกทาง\"
\"ไม่ เธอต้องเคลียร์กับฉันก่อน\".
\"ฉันก็บอกแล้วงัยว่าไม่มีอะไรจะพูดกับนาย\"
\"งั้นเราขอไปเข้าห้องน้ำหน่อยได้มั้ย\"
จองอึน เธอพูดอะไรออกมาน่ะนี่ไม่ใช่เวลาที่จะไปห้องน้ำนะ
\"ได้ ฉันจะรอที่นี่ ถ้าเธอหนีฉันจะฆ่าเธอซะ\"
\"จะทำยังงัยดี\"
\"ไม่มีปัญหาหรอกเยวอน ร้านนี้มีประตูหลังอยู่เราออกทางประตูหลังก็ได้\"
\"ดี ไปเถอะ\"
หลังจากที่ออกจากร้านมา ฉันและจองอึนก็แยกกันกลับบ้าน ฉันวิ่งกลับบ้านด้วยจความเร็วที่สุดเท่าที่เคยวิ่งมาเลย เมื่อกลับถึงบ้านด้วยความเหนื่อยฉันจึงรีบเข้านอนทันที แต่เอ๊ะ แล้วถ้าเขาตามไปที่โรงเรียนฉันจะทำยังงัยดีเนี่ย แต่ช่างเอะตอนนี้ฉันเหนื่อยมากแล้ว นอนดีกว่าเรื่องนี้ไว้ไปโรงเรียนแล้วค่อยคิดแล้วกัน
\"เด็กโรงเรียนสตรีเข้ามาสิ\" *ฮานซึงโพ*
เมื่อฉันคลิกเข้าไปก็พบข้อความที่ว่า \"เด็กโรงเรียนสตรีฟังทางนี้ พวกเธอคงจะคิดว่าสวยมากล่ะสิ ใส่แต่กระโปรงบานๆๆน่ารังเกลียดที่สุดเลย\"
\"อะไรเนี่ย นายจะมากเกินไปแล้วนะ ฉันชักจะทนไม่ไหวแล้วด้วย >_< \"
ฉันจึงพิมพ์ตอบกลับไปว่า
\"นายรู้จักฉันรึงัย อีตาบ้าเอ้ย\"
หลังจากพิมพ์เสร็จฉันก็ปิดเครื่องทันที และฉันก็ลืมเรื่องนั้นไปซะสนิทเลย
เช้าวันหนึ่งเสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้น ฉันนึกว่าจะเป็นจองอึนเพื่อนของฉัน ฉันจึงรีบไปรับ แต่ปรากฏว่ามันไม่ใช่
\"ฮัลโหล\"
\"เธอมีสิทธิ์อะไรมาวี่ฉันยัยบ้า\"
\"ฮือ O_O นายเป้นใคร\"
\"ฉันคือคนที่เขียนด่าในกระทู้งัย\"
\"กระทู้...กระทู้อะไร\"
\"ก็กระทู้ที่อยู่ในบอร์ดรวมงัย ยัยโง่\"
\"นายไม่มีสิทธิ์มาด่าฉันนะ\"
\"ทำไมฉันจะด่าเธอไม่ได\"
\"นายห้ามด่านะ ตาบ้า\"
\"อย่าให้ฉันเจอเธอนะ ฉันจะฆ่าเธอซะ\"
\"เดี๋ยวก่อน......\"
ตรู้ด ตร็ดๆๆๆๆๆ
ก่อนที่ฉันจะได้ถามอะไรอีตาบ้านั่นก็วางสายไปซะแล้ว เอ๊ะ!แต่เขาบอกว่าถ้าเขาเจอฉัน เขาจะฆ่าฉันนี่นา ทำงัยดีเนี่ย
ฉันจึงรีบไปที่คอมแปดเข้ากระทู้นั้นทันที เพื่อหวังว่าจะมีคำตอบบ้าง แต่กระทู้นั้นก็ถูกลบไปซะแล้ว
\"แล้วจะทำยังงัยดีล่ะเนี่ย\"
นึกออกแล้วฉันจะโทรไปหาลีจองอึนเพื่อนฉันดีกว่า ฉันโทรไปหาจองอึนและเล่าทุกสิง่ทุกอย่างให้เธอฟัง ตั้งแต่เรื่องกระทู้จนถึงเรื่องโทรศัพท์
\"แล้วเธอจะทำยังงัยล่ะ\"
\"ฉันก็ไม่รู้ ฉันถึงได้โทรมาถามเธอนี่งัยล่ะ\"
\"แล้วเขารู้เบอร์เธอได้ยังงัย\"
\"ฉันก็ไม่รู้ ไม่ได้ถามเหมือนกัน พอเขาบอกจะฆ่าฉัน ถ้าเขาเจอฉันเสร็จ เขาก็วางสายไปเลย\"
วันก่อนเปิดเรียนฉันเข้าไปในเมืองกลับจองอึนเพื่อไปซื้อของและทำผม ฉันตัดสินใจว่าจะยืดผมให้มันตรงเพื่อจะทำให้ฉันดูดีขึ้นนิดนึงก็ยังดี
หลังจากที่ทำผมและซื้อของเสร็จแล้วฉันและจองอึนก็รู้สึกหิวน้ำมากจึงแวะที่ร้านๆหนึ่ง เมื่อเข้าไปในร้านเราก็สั่งน้ำมะนาว 2 แก้ว
ขณะที่เรานั่งคุยกันอยู่นั้นก็มีกลุ่มเด็กผู้ชาย 4 คนเข้ามาในร้าน พวกเขาท่าทางจะอายุเท่าเรา และพวกเขาก้หน้าตาดีมากด้วย เด็กผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาใกล้โต๊ะที่เรานั่งอยุ่และเขาก็ตะโกนไปบอกเพื่อนอีกคน
\"เฮ้ย ซึงโพหล่อนอยู่นี่\"
\"หล่อน ใคร? \"
เด็กผู้ชายอีกคนหนึ่งตอบมา เขาเป็นคนที่สูงที่สุดในกลุ่ม ผมเขาเป็นสีดำสนิท ดวงตากลมโต แม้ตาของเขาจะไม่ 2 ชั้นก็ตาม
\"อ๋อ ยัยที่ด่าฉันนั่นเอง\"
เข้าเดนเข้ามาใกล้ฉันทุกทีๆ และแล้วเขาก็หยุดที่ข้างโต๊ะ
\"ใช่จริงๆด้วย\"
นายตัวแสบนั่น น่าหมั่นไสจริงๆ
\"จองอึนเรารีบไปกันเถอะ\"
ได้ แปปนะ\"
จองอึนรีบคว้ากระเป๋าแล้วเดินตามฉันออกมา แต่แล้วฮานซึงโพก็มายืนขว้างฉันไว้
\"เธอคิดว่าเธอจะไปไหน\"
\"ฉันก็กลับบ้านน่ะสิถามได้\"
\"ใครอนุญาติให้เธอกลับ ฉันยังไม่ได้ชำระแค้นเธอเลย\"
\"ฉันไม่มีอะไรจะพูด หลีกทาง\"
\"ไม่ เธอต้องเคลียร์กับฉันก่อน\".
\"ฉันก็บอกแล้วงัยว่าไม่มีอะไรจะพูดกับนาย\"
\"งั้นเราขอไปเข้าห้องน้ำหน่อยได้มั้ย\"
จองอึน เธอพูดอะไรออกมาน่ะนี่ไม่ใช่เวลาที่จะไปห้องน้ำนะ
\"ได้ ฉันจะรอที่นี่ ถ้าเธอหนีฉันจะฆ่าเธอซะ\"
\"จะทำยังงัยดี\"
\"ไม่มีปัญหาหรอกเยวอน ร้านนี้มีประตูหลังอยู่เราออกทางประตูหลังก็ได้\"
\"ดี ไปเถอะ\"
หลังจากที่ออกจากร้านมา ฉันและจองอึนก็แยกกันกลับบ้าน ฉันวิ่งกลับบ้านด้วยจความเร็วที่สุดเท่าที่เคยวิ่งมาเลย เมื่อกลับถึงบ้านด้วยความเหนื่อยฉันจึงรีบเข้านอนทันที แต่เอ๊ะ แล้วถ้าเขาตามไปที่โรงเรียนฉันจะทำยังงัยดีเนี่ย แต่ช่างเอะตอนนี้ฉันเหนื่อยมากแล้ว นอนดีกว่าเรื่องนี้ไว้ไปโรงเรียนแล้วค่อยคิดแล้วกัน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น