ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ปริศนาในโรงเรียน Rid\'dle in school of ghost

    ลำดับตอนที่ #1 : จดหมายจากเพื่อน

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 16
      0
      16 ส.ค. 46



         5 ปีมาแล้ว ที่ฉันไม่ได้รับจม.จากเพื่อนๆที่สนิท เช่น  แก้ว   พลอย   อลิซ   ออน



    และมีนเพื่อนที่สนิทที่สุดของฉัน     เรมิกะเพื่อนสนิทที่สุดของฉันในตอนนี้  ปลอบฉัน



    บ่อยๆว่า  บางทีเพื่อนเธออาจจะไม่สะดวกในการส่งการ์ดหรือจม.มาหาก็ได้  แม้เรมิกะ



    อาจไม่เข้าใจความหมายคำว่าเพื่อนดีนัก แต่เธอก็ปลอบโยนเก่งมาก  

          

    แต่เมื่อวันหนึ่ง…………………………



    ลูกจ๊ะ!มีพัสดุภัณฑ์ส่งถึงลูกน่ะจ้ะ   จากเมืองไทยเชียวนะลูก



    ค่าแม่   ของใครนะคะ



    จ่าหน้ากล่องว่าถึงเอมีก็ลูกน่ะแหละจ้า  เอ…เขียนต่อไปว่าจากมีนและพวกเพื่อนๆน่ะ  



    จิงรึปล่าวคะแม่         ดีใจจังเลยจากเพื่อนหนูที่เมืองไทยเลยนะคะเนี่ยหนูเอาไปแกะ



    เลยนะคะ       “  เอ..แค่จดหมายนี่แล้วส่งมาทำไมกล่องเบ้อเร่อ  และในจม.เขียนโดย



    ลายมือของมีน   สวัสดีเอมี่ ไม่คิดจะมาเมืองไทยบ้างเลยหรอ ไปอยู่ญี่ปุ่นสนุก



    ไหม     เราเขียนอยู่กับแก้วและพลอยนะ



    คือเราอยากให้เธอมาเมืองไทยมากๆเลยล่ะมันมี….เรื่องไม่ดีเกิดขึ้นนะ  คือ….

    เอาเป็นว่าเธอกลับมาเมืองไทยก่อนละกันนะเดี๋ยวจะเล่าให้ฟัง



    คิดถึงเสมอ…..จากมีน



    เรื่องอะไรของมีนนะ จะให้เรากลับไป  เฮ่อบ้าใหญ่แล้วยายมีนนี่



    “แม่คะเอากล่องไปทิ้งให้หน่อยค่ะ”



    “จ้ะลูก  ลา  ล้า ล้า..ลา  เอ๊ะ…..เอมี่ลูก เดี๋ยวลูกในนี้มีรูปอะไรด้วยเนี่ย จะทิ้งหรอลูก ไม่



    เก็บเอาไว้หรอ เพื่อนอุตส่าห์ส่งมาให้  ฮ้า”



    “รูปไรคะแม่ไม่มีหนิคะ”



    “ก็นี่ไง ยังบอกไม่มีอีกเนี่ย”



    “ไหนคะแม่”



    “ลูก!เพื่อนลูกนี่ก็แปลกกันจังนะ ไม่ได้เจอกันตั้งนานส่งรูปวัดมาให้อีก บ้าบอจัง”



    “หา….อะไรนะแม่    รูปวัดหรอ   ตายละ”



    “ใครตายลูก”



    “ปะ.ปะ.ป่าวค่ะ”



    “ขอรูปหน่อยค่ะแม่”



    “อ่ะจ้ะลูก    เอ้อเอมี่พรุ่งนี้ครอบครัวเราจะไปที่ยุโรปนะลูก”



    “ว่าไงนะคะ หนูไม่ไปนะคะ”



    “ไม่ได้ลูก ถ้าลูกจะอยู่ที่นี่.ลูกอายุเท่าไหร่แล้วล่ะ”



    “16ปีค่ะแม่   แม่คะหนูไม่อยากไปคือไม่อยากอยู่ที่นี่  ไม่อยากไปยุโรปด้วยแต่…..หนู



    อยากกลับ……..”



    “กลับไปไหนลูก  หรือว่าลูกแอบมีแฟนแล้วจะกลับไปอยู่กะ.กะ……..”



    “ไม่ใช่ค่ะ หนูอยากกลับเมืองไทยค่ะ   แม่ให้หนูไปนะคะคือ……เพื่อนหนูเขาส่งจด



    หมายมาบอกว่า ……..เอาไปอ่านเถอะค่ะแม่ แล้วดูรูปด้วย”



    “อือ     อะไรเนี่ยลูกจะ.จะ.จะ.จิงรึปล่าว”



    “มีนคงไม่โกหกหรอกค่ะ ที่เขาอยากให้หนูกลับเพราะว่า…เขาจะได้เล่าเรื่องได้สะดวก



    และเขาเขียนอีกนะคะเนี่ยว่า..เขาเขียนอยู่กับแค่พลอยและแก้ว”



    “อีก2คนล่ะลูกอย่าบอกนะว่าออนสุดสวยที่แม่ชมจะ….หรืออลิซยายหน้าฝรั่งจะ..โอ๊ย



    แม่จะเป็นลม”

    “หนูขอไปนะคะแม่   และ เพื่อความปลอดภัยหนู หนูไปกับเรมิกะก็ได้นะคะเรมิกะเขา



    อยากไปเมืองไทยจะตายค่ะแล้วเขาก็ไม่เหลือใครแล้วด้วย นอกจากน้องสาวเค้าซึ่งไม่-



    ถูกกับหนูเลยด้วย”



    “ก็ได้จ้ะลูก แม่เข้าใจ  แม่จะเอาราคาเอะไปยุโรปด้วยกันก็ได้ เอ้ารีบเก็บข้าวเก็บของสิ



    พรุ่งนี้ออกเดินทางพร้อมกัน แล้วถ้าแม่จะไปหาลูกแม่จะโทรไปนะลูก”



    “ค่ะแม่”



    “แม่จะไปบอกบ้านเรมิกะเองนะลูก รีบเก็บของแล้วนอนซะเถอะลูก”



    “เรมิกะ  เรมิกะ ออกมาหน่อยจ้ะ น้ามาหา”



    “มีไรก๊ะคุณน้า”



    “หนูอยากไปเมืองไทยใช่ไหมจ๊ะ”



    “ใช่ค่ะ”



    “พรุ่งนี้ไปได้ไหมจ้ะ”



    “จิงหรอคะ ไปแน่นอนค่ะมันคือความใฝ่ฝันของหนูนะคะ แต่ว่า…..รา”



    “ไม่ต้องห่วงราคาเอะหรอกน้าจะให้ไปกับน้าเอง”



    “ขอบคุณค่ะ”

         ในที่สุดเอมี่ก็หลับ  แม่ได้ชวนเรมิกะไปได้แล้วตอนต่อไปล่ะจะเป็นอย่างไรติดตามได้นะคะ

               (จบตอน จดหมายจากเพื่อน)

                ************************************************************















    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×