ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักครั้งแรกของ ผู้ชายโง่ๆคนนึง

    ลำดับตอนที่ #1 : เจอะเธอเป็นครั้งแรก

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 24
      0
      14 ส.ค. 46

    สวัสดีคับ ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาเยี่ยมชมผลงานของผมนะคับ.................

    ออ ผมรึคับ เรียกสั้นๆว่าชินก้ได้นะคับ เป็นคนธรรมดาๆคนนึง เซ่อๆ และไม่เคยตั้งใจเรียนเป็นจิงเป็นจังเลยอ่าคับ และที่สำคัญ ผมไม่เคยสัมผัสกะคำว่ารักจิงๆเลยสักครั้ง

    วันนึงขณะเรียนคณิตศาสตร์นห้องเรียน

    ไม่รู้วันนี้อาจารย์เกิดเป็นอะไรขึ้นมา ท่าทางอารมณ์มะค่อยดีเอาซะเลยล่ะคับ

    \"เหยเขมวันนี้จารย์เปนรายวะ\"ผมเป็นคนกล่าวเองล่ะคับ ด้วยความสงสัย

    \"มะรู้ว่ะ แต่อย่าไปยุ่งดีก่าท่าทางจะรมณ์มะดีอ่านาย\" เขมตอบกลับมา

    \"งี้สงสัยวันนี้การบ้านตรึมชัวร์เลยว่ะ\" พูดอย่างไม่มีอะไรจะเสียอ่าคับ

    \"คงงั้นอ่านาย เฮ้อออออ....\"เขมพูดอย่างโคตรเบื่ออ่า

    \"เอ่อ เธอ2คนอ่าค่ะมีอะไรกรุณาถามครูตรงๆนะคะ\"เสียงที่ไม่ค่อยคุ้นเคยอ่าคับ (ครูน่ะเอง)

    \"การบ้านคนอื่นปกติของเธอ2คนทำ3จบนะคะ\"ครูสั่งอย่างนิ่มนวล

    \"เลิกเรียนแล้วไปหาครที่ห้องพักครูด้วยนะจ๊ะ เข้าใจมั้ย\" ตะคอกคตรดังอ่าคับ

    \"คับผม\"รับปากแบบจำใจ

    ปิ๊งป่อง เย่เวลาเลิกเรียนที่รอคอยก็มาถึงแต่.......

    พวกเธอ2คนยังไปไหนไม่ได้นะไปช่วยครูพิมพ์งานในห้องพักครูซะดีๆ

    \"เหอๆ คับผม\"

    และแล้วเราก็เดินทางกันมาถึงห้องพักครู สภาพสุดจะบรรยายอ่าคับกองเอกสารอย่างสูงอ่า ข้าวของเกะกะเต็มไปหมด

    \"เอ้าพวกเธอ พิมพ์พวกนี้ให้เสร็จแล้วปริ้นมาให้ครูก่อน 17.30น.นะ\"ครูสั่งอย่างนิ่งๆและเดินจากไป

    \"ง่ารังแกเด็ก เหอๆ\"เขมบ่นอย่างแรง

    \"เหอๆ ทำๆไปเถอะ ยิ่งบ่นงานยิ่งเยอะอ่านาย\"ชิน ตั้งใจจะปลอบเพื่อน

    เวลาก็ล่วงเลยไปเรื่อยอ่าคับ จนกระทั่งมีเสียงหวานๆเสียงหนึ่งมากระทบหูผม

    \"เอ่อ ขอโทษนะคะพี่ นี่ใช่โต๊ะอาจารย์ เง็ก ป่าวอ่าคะ\"เด็ก ญ คนหนึ่งถาม

    \"เอ่อ.....ช่ายคับผม\"ผมได้แต่ค้างพูดจาติดๆขัดๆเมื่อเห็นเธอ ผมไม่เคนรู้มาก่อนเลยล่ะคับว่าโรงเรียนเราจะมีเด็กที่น่ารักเช่นนี้อยู่ด้วย

    \"ขอบคุณค่ะ\"เธอพูดกะผมด้วยเสียงที่นุ่มนลดูน่ารักไร้เดียงสา

    ผมอยากพูดกะเธอใจจะขาด แต่มันไม่อาจทำได้ได้แต่นิ่งและเฉยไว้กับคำพูดของเธอ และผมก็หันกลับปมองธออีกครั้ง หลังจากเฉยไปประมาณ2นาที เธอหันกลับมามอง ผมพร้อมทั้งยิ้มให้ด้วยรอยยิ้มี่ดูสดใสอย่างที่ผมมะเคยรู้สึกดีเช่นนี้มาก่อนเลย

    ผมคิดว่าผมคงรู้สึกดีกะเธอเข้าแล้ว ทั้งที่ผมยังไม่รู้จัก กระทั่งชื่อของเธอและได้เพียงพูดจากันแค่ประโยคเดียวสั้นๆ ประโยคเดียว

    นี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้เจอะกะเธอเลยล่ะคับ

    ช่วยติดตามกันต่อไปนะคับ ว่านายชินจะมีโอกาสได้รุ้จักกะเธอรึไม่อย่างไร? ตามต่อในตอนที่2นะคับ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×