ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ความรักเริ่มแรก
  นร.ใหม่2 :  คับผมชื่อ  ทาชิโร่  โยเฮ  คับ   
  รานะ      :  นั่นไงคนนั้นน่ะ  ที่แนะนำตัวเมื่อกี้
  นัทสึ      :  คนที่ชื่อ  นาชิตะ  นั่นน่ะหรอ
                  ( ขออธิบายหน้าตาของ  นาชิตะ  สิว นี่เรียกอาจารย์ปู่  ประมาณว่าเป็นเหมือน เซนเตอร์พอยด์ของสิวก้อว่าได้
                  แบบไม่เคยเจอคัยที่เป็นศูนย์รวมของสิวได้ขนาดนี้  หน้าดำปานนิโกล  อพยพ  แต่ยังมีข้อดีคือ  ไม่เตี้ยคง
                  จะมีข้อดีอยู่แค่นี้ล่ะมั้ง)
  รานะ      :  ไม่ใช่ย่ะ  นั่นน่ะ  คนที่ชื่อ  ทาชิโร่ นั่นไง
  นัทสึ      :  อ๋อ นายนั่น  น่ะหรอ  หน้าตาก็งั้นๆ
                  ( ขออธิบายหน้าตาของ  ทาชิโร่  ขาว  สูง เท่ห์  ดูดี  เสียงเซ็กซี่มากๆ คัยเห็นก็ต้องหลงรักทั้งนัน้  )
  รานะ      :  นี่แหละชายในฝันของฉัน
                  (  โป๊กๆๆ  )(เสียงตบหัวอันรุนแรงที่นัทสึตบรานะ)
  นัทสึ      :  ยัยบ้าเอ๊ย  ต่อให้ฝันกลางวันเธอก็ไม่มีทางได้เข้าใกล้หมอนั่นหรอก
  รานะ      :  ทำไมยะ  เธอจะขัดขวางฉันใช่มั๊ยล่ะ  ไหนบอกหน้าตางั้นๆความจิงเธอก็สนใจ ทาชิโร่  อยู่ใช่ม่ะ
  นัทสึ      :  ป่าวนะ  ฉันแค่กลัวเธอโดนเหยีบตายมากกว่า
  รานะ      :  พูดซะอย่างกะว่า  ทาชิโร่  เค้าเป็นช้างงั้นแหละ
  นัทสึ      :  ไม่ได้ว่าอย่างนั้น  แต่อยากให้เธอลองมองฝูง  แรด  ที่เดินตามหมอนั่นดูดิ  เบียดกันปานเห็นดารางั้นแหละ
  รานะ      :  อืมๆๆๆ  เข้าใจแล้วค่า  ไว้เลิกเรียนค่อยแอบสะกดรอยตามดีกว่าว่าบ้านเค้าอยู่ไหน
  นัทสึ      :  แล้วแต่  แต่ฉันไม่ไปด้วยหรอกนะ 
                     
                          ณ  ร.ร.เลิก
  รานะ    :  นัทสึไปกะฉันเถอะนะ
  นัทสึ    :  ไม่  ฉันไม่  สะกดรอยหมอนั่นแน่นอน
  รานะ    :  งั้นไปส่งฉันที่บ้านโอเค
  นัทสึ    :  โอเค
  รานะ    :  ไชโย
                     
                      ณ  ทางกลับบ้าน
รานะ      :    ว้าย  บังเอิญจัง.......... 
     
 
  รานะ      :  นั่นไงคนนั้นน่ะ  ที่แนะนำตัวเมื่อกี้
  นัทสึ      :  คนที่ชื่อ  นาชิตะ  นั่นน่ะหรอ
                  ( ขออธิบายหน้าตาของ  นาชิตะ  สิว นี่เรียกอาจารย์ปู่  ประมาณว่าเป็นเหมือน เซนเตอร์พอยด์ของสิวก้อว่าได้
                  แบบไม่เคยเจอคัยที่เป็นศูนย์รวมของสิวได้ขนาดนี้  หน้าดำปานนิโกล  อพยพ  แต่ยังมีข้อดีคือ  ไม่เตี้ยคง
                  จะมีข้อดีอยู่แค่นี้ล่ะมั้ง)
  รานะ      :  ไม่ใช่ย่ะ  นั่นน่ะ  คนที่ชื่อ  ทาชิโร่ นั่นไง
  นัทสึ      :  อ๋อ นายนั่น  น่ะหรอ  หน้าตาก็งั้นๆ
                  ( ขออธิบายหน้าตาของ  ทาชิโร่  ขาว  สูง เท่ห์  ดูดี  เสียงเซ็กซี่มากๆ คัยเห็นก็ต้องหลงรักทั้งนัน้  )
  รานะ      :  นี่แหละชายในฝันของฉัน
                  (  โป๊กๆๆ  )(เสียงตบหัวอันรุนแรงที่นัทสึตบรานะ)
  นัทสึ      :  ยัยบ้าเอ๊ย  ต่อให้ฝันกลางวันเธอก็ไม่มีทางได้เข้าใกล้หมอนั่นหรอก
  รานะ      :  ทำไมยะ  เธอจะขัดขวางฉันใช่มั๊ยล่ะ  ไหนบอกหน้าตางั้นๆความจิงเธอก็สนใจ ทาชิโร่  อยู่ใช่ม่ะ
  นัทสึ      :  ป่าวนะ  ฉันแค่กลัวเธอโดนเหยีบตายมากกว่า
  รานะ      :  พูดซะอย่างกะว่า  ทาชิโร่  เค้าเป็นช้างงั้นแหละ
  นัทสึ      :  ไม่ได้ว่าอย่างนั้น  แต่อยากให้เธอลองมองฝูง  แรด  ที่เดินตามหมอนั่นดูดิ  เบียดกันปานเห็นดารางั้นแหละ
  รานะ      :  อืมๆๆๆ  เข้าใจแล้วค่า  ไว้เลิกเรียนค่อยแอบสะกดรอยตามดีกว่าว่าบ้านเค้าอยู่ไหน
  นัทสึ      :  แล้วแต่  แต่ฉันไม่ไปด้วยหรอกนะ 
                     
                          ณ  ร.ร.เลิก
  รานะ    :  นัทสึไปกะฉันเถอะนะ
  นัทสึ    :  ไม่  ฉันไม่  สะกดรอยหมอนั่นแน่นอน
  รานะ    :  งั้นไปส่งฉันที่บ้านโอเค
  นัทสึ    :  โอเค
  รานะ    :  ไชโย
                     
                      ณ  ทางกลับบ้าน
รานะ      :    ว้าย  บังเอิญจัง.......... 
     
 
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น