[GFR]

ลำดับตอนที่ #1 : [GFR] EPISODE | : ริว+ป่าน ตอนที่ 1( ครึ่งแรก )

ป่านยืนมองผู้ชายตรงหน้า ดูเหมือนเค้าจะยังไม่เห็นเธอ แต่แล้วเค้าก้อเงยหน้าขึ้นมา แววตาตกใจเล็กน้อยแต่ก้อยังยิ้มให้กับผู้หญิงที่นั่งอยู่ตรงข้าม ไม่มีท่าทีสนใจเธอเลย ป่านเดินกระแทกส้นเท้าออกมาจากบริเวณนั้นทันที \" แกเปงไรของแกวะไอ้ป่าน\" จีน เพื่อนสนิทของป่านถาม ทั้งคู่พึ่งไปดูหนังด้วยกันมา เรื่องSpider-Man หนังสนุกมากกกก แต่พอหนังจบ เดินลงบันไดมา ความสนุกของหนังที่ดูก้อหายไปหมด ตรงหน้าชายหญิงคู่นั้น พี่ริว มากะพี่โม......ช่าย แฟนพี่ริว ทั้งๆที่ป่านก้อรู้และเตรียมใจมาตั้งนานแล้วว่าเรื่องของเธอกับพี่ริวเป็นได้แค่เรื่องราวหลอกๆทางอินเตอร์เน็ตเท่านั้น

    ป่านเจอกับพี่ริวในอินเตอร์เน็ตโดยโปรแกรมPirch98 ป่านเข้าซิปกับทุกคนที่อยู่ในกลุ่ม

[GFR] วันนั้นก้อเหมือนกัน ป่านเข้าไปซิปพี่ริว ทั้งคู่คุยกันอย่างสนุกสุดๆ เวลาผ่านมาเกือบเดือน ป่านเริ่มรุสึกว่าตัวเองหลงรักพี่ริวเข้าจิง ๆ วันนึง ป่านถามพี่ริวว่า \"พี่ริว มีแฟนยัง เอาจิงๆนะ\" หัวใจของป่านแทบกระเด็นเมื่อได้คำตอบว่า \"มีแล้ว\" ป่านยังเสือกไม่เลิก อยากรุจักหญิงที่โชคดีคนนั้นจัง ป่านเลยกลั้นใจถามไปอีกว่า \" ใครอ่ะ อยากรุ\" แล้วป่านก้อนั่งรอคำตอบอย่างใจระทึก แล้วป่านก้อยิ้มได้\"คนอะไรถามหาตัวเองก้อเป็น\" พี่ริวพิมพ์ตอบมาอ่างรวดเร็ว ถึงจะดีใจ แต่ป่านก้อยังไม่อยากเชื่อเลยก้อพวกGFRอ่ะ ตอแหลเก่งจะตาย \"เจงง่ะ ม่ายเชื่อหรอก\" \"เจงๆค๊าบบบ รึไม่อยากให้มันจิง\" พี่ริวถามกลับ ทำเอาป่านต้องรีบตอบ\" อยากดิ ที่ร๊ากกก\" ป่านเล่นมุขที่รักกะริวมาตั้งแต่การคุยกันครั้งแรกในเน็ตแล้ว โดยไม่แคร์ว่าในชีวิตจริงริวจะมีใครรึยัง แต่ในPirch ป่านอยากให้พี่ริวเป็นของป่านคนเดียว

    เรื่องราวมันชักเลยมาเรื่อยๆจนถึงวันนึง เป็นวันที่ป่านรุซึ้งถึงอาการอกหัก เมื่อเล่นกันอยู่

ดีๆ ริวก้อเปลี่ยนชื่อเป็นชื่อผู้หญิงคนนึง พอป่านถามว่าใคร ริวก้อไม่ตอบ จนป่านต้องถีบเรียก ก้อ

ป่านมี@นี่นา \"เตงทามไรอ่ะ เจ็บนะ\" ริวเข้ามาซิปโวยกะป่าน \"ก้อถามแล้วไม่ตอบอ่ะ ตกลงชื่อใครอ่ะ\"ป่านยังไม่เลิกรา \" ก้อ ชื่อแฟนเค้าอ่ะ\" ริวตอบมาทำเอาหัวใจป่านหลุดไปอยู่ตาตุ่ม \"อารัยน้าาาาาาา\"ป่านกดลากยาวเพื่อเน้นคำถาม\"ก้อ แฟนเค้างัย\" ป่านรุตัวดีว่าวันที่ตัวเองกลัวได้มาถึงแล้ว \"หรอ....\"ป่านพิมพ์ไปแค่นี้เพราะไม่รุว่าจาพิมพ์ไรต่อดี \" เตง โกรธหรอ......\"ริวถามมา ป่านไม่ตอบ จนริวต้องถามซ้ำอีกรอบ \" เค้ามีสิทธิ์โกรธเตงหรอ เค้ารุแต่แรกแล้วว่า เตงไม่เคยมีเค้าเลยอ่ะ ในชีวิตจิงของเตงไม่เคยมีเค้า เค้าเข้าใจ\"ป่านพิมพ์ตอบไป ดีนะที่เล่นอยู่ป่าน ถ้าไปเล่นที่ร้านเน็ต ป่านคงอายคนรอบข้างแน่ๆที่ร้องไห้ออกมาอย่างนี้\" ป่าน โกรธพี่หรอ\" พี่ริวเปลี่ยนสรรพนามใหม่ \" เรียกแบบเดิมไม่ได้หรอ ทำใจไม่ได้จิงๆอ่ะ ทำไมตอนเค้าถาม เตงไม่ตอบเค้าตรงๆล่ะว่ามีแฟนแล้ว เค้าจะได้ไม่ต้องรักเตงง่ะ\" ป่านโทษริว ทั้งๆที่รุว่าริวไม่ผิด ในอินเตอร์เน็ต ไม่เคยมีความรักจิงๆอยู่แล้ว ใครๆก้อใส่หน้ากากหลอกกันทั้งนั้น \"ก้อเค้ากลัวเตงโกรธเค้า เค้ากลัวเตงไม่คุยกับเค้าแต่เวลาเค้าคุยกะเตงเค้าสนุกจิงๆนะ\"ริวตอบมา \"สนุกหรอ ที่ได้หลอกเค้า สนุกนักใช่มั้ย\" ป่านพูดไปแค่นี้ ในหน้าต่างซิปของทั้งคู่ก้อเงียบไปแล้วก้อไม่มีใครพิมพ์ไรมา ซัก5นาทีที่ป่านนั่งจ้องหน้าจอที่ว่างเปล่าอยู่อย่างนั้น ริวก้อตอบมา\"เค้า ต้องไปแล้วนะ เพื่อนมันชวนไปกิงข้าว บาย\" แล้วป่านก้อทำได้แค่เพียงมองชื่อริวหายไปจาก#ขอนแก่นวิทยายน ป่านปิดโปรแกรมPirchทันที เธอไม่ต้องร่ำลาใครๆ เพราะตั้งแต่ป่านรุจักกะริว เวลาเล่นPirch ป่านจะไม่ซิปกะใครเลยนอกจากริว ป่านปิดคอมแล้วก้อมานั่งทบทวนเรื่องราวต่างๆ วันนั้น เป็นวันที่ป่านรู้สึกแย่ที่สุดตั้งแต่เล่นPirchมา

    ตั้งแต่วันนั้น ป่านก้อไม่ได้เล่นPirchอีกเลยเป็นอาทิตย์ จนวันนึง ป่านจำใจเข้ามาเล่นเพราะ

กลัว@หลุด แต่ป่านก้อเห็นชื่อของริว ป่านไม่อยากทักเลย เพราะยังทำใจไม่ได้ แต่ป่านคิดถึงริวมาก

จึงเข้าไปซิป พยายามทำใจให้สบายแล้วปิดบังความเศร้าต่าง ๆ \"ดีอ่า ที่รัก\" ป่านเข้าไปซิป \"ดี ที่รัก เค้าไม่เหงเตงตั้งนานน่ะ ทามมายม่ายมาเล่นล่ะ\"ริวถามเหมือนไม่รุไม่ชี้เกี่ยวกะเรื่องที่เกิดขึ้น \"ก้อ ไม่ว่างน่ะ\"ป่านโกหกไป \"เตงสบายดีหรอ\"ริวถามมา ป่านจะสบายได้งัยล่ะ ก้ออกหักอ่ะ \" ก้อไม่สบายนิดหน่อย\"ป่านตอบไป \"อ้าว เปงรายอ่ะ\" ตอนนี้ป่านชักจะไม่แน่ใจว่าริวไม่รุจิงๆรึว่าแกล้งไม่รุกันแน่ \"ก้อ...อกหัก\"ป่านตอบไป ริวพิมพ์\"....\" มาเหมือนไม่รุจะพูดอะไรดี \"มันไม่ใช่ความผิดของเตงหรอก มันเปงความผิดของเค้าเองที่เค้าเชื่อเตงมากเกินไปอ่ะ\" ป่านบอกริว \" หรอ เค้าขอโทดเตงอีกทีนะ เค้าไม่คิดว่าเตงจะจิงจังกะเค้าขนาดนี้\" ริวพิมพ์มาขอโทดอีกครั้ง \" อืออ ม่ายเปงรายหรอก\" ป่านตอบไปอย่างที่ฝืนใจตัวเองสุดๆ \" เออ เค้าถามอะไรเตงอย่างได้ป่ะ แบบ เค้าไม่รุว่าจาทามงายดีอ่ะ\" ริวถามมา\" อือ ทามมายจาไม่ได้ล่ะ เค้าน่ะเต็มใจช่วยเตงทุกอย่างแหละ\" ป่านบอกไป ริวเงียบไปซักพักก่อนจะพิมพ์อะไรที่มันทำร้ายจิตใจของป่านมากๆมา\" เค้ามีปัญหาเรื่องผู้หญิงอ่ะ\" ป่านทำเหมือนไม่รุสึกอะไรพิมพ์ตอบไป\"ยังงัยล่ะ เล่ามาดิ จาได้ช่วยได้\" ริวเงียบไปซักพักก่อนพิมพ์มาอีก \"คือเค้ามีแฟนอยู่แล้วอ่ะ แต่ว่าตอนนี้อยู่ที่อเมกา แล้ว เค้าก้อเจอ โม เอ่อ....คนที่เตงถามว่าชื่อใครอ่ะ แล้ว เค้าก้อรักโมอ่ะ เค้าก้อเลยเปงแฟนกะโม แต่ทีนี้ มันใกล้เวลาที่แฟนที่อยู่เมกาจะกลับมาแล้ว เค้าจะทามงายดีอ่ะ\" ริวถามมา ป่านนั่งคิดซักพัก \"ก้อ แล้ว2คนนั้นรุจักกันรึป่าว แบบ หมายความว่าเตงเคยเล่าให้อีกคนฟังมั้ยว่าเตงมีอีกคน\" \"รุได้งัย ให้รุก้อตายดิ\" ริวตอบมา\" เตงเหงแก่ตัวมากๆเลยรุป่าว เตงไม่คิดมั่งหรอว่าแฟนเตงที่อยู่เมกาเค้าจะคิดงัยที่พอกลับมาแล้วเตงมีอีกคน\" ป่านถามไป ริวเงียบซักพักก่อนจะตอบ\"ก้อ เตงเข้าใจเค้าหน่อยดิ ก้อเค้าก้อรักนะ แต่พอมันห่-าง ๆ กัน มันก้อต้องมีบ้างแหละที่จะลืมกันน่ะ เตงเข้าใจเค้าหน่อยดิ\" ป่านอ่านข้อความที่ริวพิมพ์มาแล้วคิดไปว่าถ้าตัวเองเป็นแฟนริวที่อยู่เมกาจะเจ็บใจขนาดไหน \"เค้าเข้าใจ เค้าเข้าใจว่าเตงมันหลายใจ\" ป่านตอบริวไปแบบไม่ไว้หน้า

\" ป่าน.... คนเรามีสิทธิ์ที่จะเลือกไม่ใช่หรอ\" ริวเรียกชื่อป่าน คล้ายๆจะเตือนสติว่า > มึ-งไม่ใช่แม่gu <  \" ก้อช่ายนะ เรามีสิทธิ์ เลือก ในขณะที่ไม่ทำให้ใครเจ็บปวด \"ป่านเอาเหตุผลและมุมมองที่ต่างไปตอบริว ริวเงียบๆไป ป่านถอนหายใจแล้วถามริวไป \"สมมติว่าเตงเปงพี่โม แล้วเตงรุว่า ตัวเองเป็นคนแย่งแฟนชาวบ้านมาจากผู้หญิงอีกคนนึง เตงคิดว่า พี่เค้าจะภูมิใจหรอที่ไปแย่งเตงมาจากแฟนได้\"ป่านพิมพ์ไปตามที่เธอคิดว่าถ้าเธอเป็นพี่โมเธอจะรุสึกยังงัย \" เอ่อ ....หมายความว่าเค้าต้องเลือกใช่มั้ย ริวถามคำถามที่ไม่น่าจะถาม \"อืออ รึจะคบทั้ง2คนไปก่อนแล้วรอให้เค้ารู้เองก้อตามใจ\" ป่านบอกไป ริวเงียบไปซักพักแล้วพิมพ์มาบอก\"เค้ารักโมมากอ่ะ แต่เค้าก้อแคร์คนเก่ามากเหมือนกัน เค้าจาเลือกใครดีอ่ะ\" พี่ริวถามมาอีก\" อย่าถามเค้าเลย เรื่องแบบนี้ ถามหัวใจเตงสิ รัก กะแคร์ มันไม่เหมือนกันไม่ใช่หรอ แต่ถ้าเค้าเป็นเตง เค้าจาเลือกพี่โมนะ เพราะว่าคนที่อยู่เมกาเค้าอาจจะมีคนอื่นนอกจากเราแล้วก้อได้ แต่มันก้อขึ้นอยู่กะเตงอ่ะ เรื่องแบบนี้ถามคนอื่นไม่ได้หรอก\" ป่านแนะนำทั้งๆที่อยากพิมพ์ไปใจจะขาดว่า\"เลือกป่านงัย\"....แต่มันก้อทำไม่ได้ ป่านถามริวไปอีกคำถาม มันเป็นคำถามที่ออกมาจากใจของเธอจิง ๆ \" พี่ริว....คิดว่าเอาเรื่องแบบนี้มาถามคนที่รักพี่ มันจะดีแล้วหรอ ไม่คิดบ้างรึงัยว่าป่านรุสึกยังงัย ถึงป่านจะทำไม่สนใจ ทำเฉยๆ แต่พี่ไม่รุหรอว่าที่จิงป่านเจ็บมากเลยนะที่พี่ถามป่านเกี่ยวกะเรื่องแบบนี้\" ป่านพิมพ์ไปซะยืดยาว พี่ริวเงียบไปซักพัก \" พี่ขอโทษ พี่ลืมไป ขอโทษนะ\" ป่านอ่านแล้วก้อถอนหายใจ เอาอีกแล้ว ขอโทษอีกแล้ว ขอโทษทั้ง ๆ ที่ไม่รุสึกว่าตัวเองผิดเนี่ยนะ  ป่านบอกลาพี่ริวแล้วก้อปิดโปรแกรมPirchทันที

    ป่านกลับมาสู่ความจิงอีกครั้ง เธอจะทำยังงัยดี ควรจะเข้าไปทักหรอ คงไม่หรอกนะ ควรจะ

เดินเลี่ยงออกไปไกล ๆ ก่อนที่พี่โมจะรุสึกตัวต่างหาก เพราะป่านไม่อยากให้พี่ริวทะเลาะกะพี่โม แต่

ตอนนี้ก้อเหมือนกะลังทะเลาะกันอยู่นะ ก้อพี่โมน่ะขึ้นเสียงกะพี่ริว ป่านยืนมองซักพักก่อนเดินออก

มา จีนถามว่า\" ไปไหนดีอ่ะ\" ป่านคิด ๆ ดูแล้วจึงชวนจีนไปเล่นเน็ต เพราะตั้งแต่วันนั้น ป่านก้อไม่ได้เล่นเน็ตเลยเป็นเวลาหลายอาทิตย์แล้ว สงสัยต้องไปตามล่า @ คืนซะแล้ว

    ป่านเข้ามา @ เธอยังอยู่ครบทุกห้อง เธอจึงทิ้งชื่อไว้อย่างนั้นแล้วเข้าInternetเพื่อเช๊คเมลล์

ป่านเช็คเมลล์เสร็จแล้วก้อแว๊ปเข้ามาดูโปรแกรมPirchมีคนเข้ามาซิปเธอเยอะแยะ เพราะเธอมี @ บางคนเข้ามาซิป ประโยคแรกเลยก้อคือ\" ขอ@ หน่อย\" พวกเนี้ย ป่านจะเตะทิ้งทันที ป่านจะคุยแต่พวกที่เข้ามาซิปแล้วเรียกชื่อป่านเท่านั้น ป่านไล่ดูรายชื่อทุกคนในห้องเพื่อหาคนที่ใช้ชื่อไม่เหมาะสม ออกแนวลามก รึอะไรพวกเนี้ย เพื่อที่จะแบนออกจากห้อง แล้ว ป่านก้อเหงชื่อของพี่ริว จิง ๆ ด้วยชื่อเดิมของพี่ริวที่ไม่ใช่ชื่อพี่โม ป่านเข้าไปซิป แล้วก้อเริ่มต้นด้วยการใช้จุด<...> มันเป็นอย่างงี้ทุกครั้งที่ป่านไม่รุจาพูดอารัยกะพี่ริวดี พี่ริวก้อจุดตอบมา ป่านเลยถามไป\"พี่โมล่ะ มะกี๊ยังเหงอยู่ด้วยกันอยู่เลย\" พี่ริวเงียบไปซักพัก ไม่รุสินะ เวลาคุยกะพี่ริว เวลาที่พี่ริวเงียบ มักจะตามมาด้วยคำตอบที่ป่านไม่ค่อยพอใจเสมอ \" พี่ ทะเลาะกะโมน่ะ\" คราวนี้มันทำให้ป่านกังวลไม่น้อย จิงอยู่ เธอรักพี่ริว และอยากให้พี่ริวเลิกกะพี่โม แต่พอเหงพี่ริวเงียบๆ อย่างนั้น เธอก้อคิดว่าพี่ริวคงเศร้าน่าดูที่ต้องเลิกกะพี่โม ป่านอยากให้พี่ริวมีความสุข

    เท่าที่ป่านถาม ก้อได้ใจความว่า มีเพื่อนพี่โมที่เคยเป็นเพื่อนเก่าของคนที่อยู่เมกา มาบอก

พี่โมว่า พี่ริวมีแฟนอยุ่แล้ว อารัยทำนองเนี้ย พี่โมก้อเลยรุความจิง ทั้ง ๆ ที่วันนั้น พี่ริวกะจะเมลล์ไป

บอกเลิกกะคนที่อยู่เมกาพอดี \" พี่พยายามอธิบายแล้วนะ แต่โมไม่ฟังพี่เลยอะ พี่จาทำไงดี\" ป่านนั่ง

คิด ก่อนจะตอบไป \"ก้อ เค้าบอกเตงแล้วนี่นา เฮ้อ แต่ที่จิง เค้าอยากให้เตงรอดูท่าทีของพี่โมซักพัก

ก่องนะ ถ้าพี่เค้ายังไม่มีใคร เตงก้อไปง้อเค้าเถอะ แต่ถ้าพี่โมเค้ามีคนอื่น มันก้ออาจจะเป็นไปได้ว่า

พี่โมเค้าทำเป็นโกรธเพื่อหาทางเลิกกะเตงอ่ะ \" ป่านตอบไปตามที่เธอคิด\" เอ่อ หรอ งั้นก้อได้\" พี่ริว

ตอบมาแล้วก้อเงียบไปอีก \"โหลๆๆๆๆ ยังอยู่ป่าว\" ป่านเข้าไปทัก พี่ริวตอบมา\" อยู่  มัยหรอ\" ป่านกลั้นใจพิมพ์อะไรที่มันขัดกะใจตัวเองลงไป \" ถ้าเตงกังวลขนาดนี้ ก้อไปง้อพี่เค้าเถอะ นะ\"พี่ริวเงียบไปแล้วก้อตอบมา\" ขอบใจนะ ทุกครั้งที่พี่มีปัญหา ป่านจะช่วยพี่ทุกครั้ง ป่านเป็นเพื่อนที่ดีจิง ๆ\" ป่านอ่านแล้วอยากจะร้องไห้ แต่เธอก้อทำไม่ได้ วันนี้เล่นอยู่ในร้านเน็ตนี่นา เธอทำได้แค่ทำเป็นไม่รุไม่ชี้ตอบไป \" อืออ ค่ะ เพื่อนเรา\" ป่านเน้นตัวหนาตรงคำว่าเพื่อน พี่ริวจึงพิมพ์อะไรบางอย่างที่คล้ายๆจะเป็นคำปลอบใจ \" พี่เข้าใจป่านนะ แต่ว่าป่านก้อรุนี่นาว่าเรื่องของเรามัน....\" ป่านอ่านแล้วหัวเราะก้อเวลาคนดีใจมากๆยังร้องไห้ได้ ทำไมเวลาป่านเศร้ามากๆจะร้องไห้ไม่ได้ล่ะ \" พี่ไม่เคยเข้าใจป่านไม่ต้องมาทำเป็นแคร์ได้มั้ย\" พี่ริวเงียบ อีกแล้ว ป่านนั่งรอคำตอบจากพี่ริวระหว่างนั้นป่านก้อพิมพ์เนื้อเพลงเพื่อนรัก ของเอิน กัลยากรไปให้อ่าน \"อยากจะเรียกเธอที่รัก ให้เหมือนอย่างตอนที่รักกัน ฉันรุว่ามันคงทำไม่ได้อีก ก้อเธอมีใครสำคัญ แทนฉันที่เธอเคยมี วันนี้ฉันรุดีว่าเป็นแค่ใคร ก้ออยากให้เป็นเช่นนั้น แต่มันลืมตัวอยู่ร่ำไป รุมั้ยมันทรมาน ซักเท่าไหร่ ยิ่งตอนเวลาเห็นเธอ สบตากันอย่างซึ้งใจแทบทนไม่ไหวน้ำตาตกในเพราะรักเธอ  เพื่อนรัก ฉันเป็นแค่เพื่อนรัก ไม่ใช่ที่รักจำไว้ใส่หัวใจ จะรักให้เจ็บอีกทำไม จะทำอย่างไรเธอก้อคงไม่เหมือนเก่า จะทำอย่างไรเธอก้อคง ไม่รักกัน \" ป่านพิมพ์ไป พี่ริวเงียบ ป่านจึงพิมพ์ไปอีก \" ป่านไม่อยากเป็นเพื่อนอ่ะ ถ้ามันไม่ได้เป็นที่รัก ป่านขอเป็นน้องสาวดีกว่า เพราะป่านก้อเด็กกว่าพี่ตั้ง 3 ปี ถ้าจะให้เป็นเพื่อนมันก้อดูจะเป็นคำที่ชัดเจนเกินไปที่จะปฏิเสธป่าน นะ พี่ริว\" พี่ริวใช้สัญลักษณ์^^แล้วก้อตอบว่า \"ทำไมจะไม่ได้ล่ะ ฮึ น้องสาวที่น่ารัก\" ป่านจึงตอกกลับไปแรง ๆ \" แต่ก้อไม่รัก ใช่มั้ยล่ะ\" พี่ริวหัวเราะมา มันทำให้บรรยากาศดีขึ้นเยอะ

    พอใกล้จะหมดเวลา ป่านเลยขอเบอร์โทรพี่ริว จะได้โทรไปคุย พี่ริวก้อให้มาโดยเร็ว คงจะ

อยากได้เพื่อนคุยช่วงดึกๆ ล่ะมั้ง ป่านบอกลาพี่ริวแล้วก้อปิดPirchแล้วนั่งเล่นเกมส์อยู่จนชั่วโมงเน็ต

หมด จึงเดินออกมาส่งจีนขึ้นรถไปหาพ่อ แล้วตัวเองก้อขึ้นรถกลับบ้าน ตอนนี้ ป่านคิดได้แต่เรื่องที่

จาโทรไปคุยกะพี่ริววันนี้ ไม่รุว่าจาคุยอาไรกังบ้าง แต่ก้อคงดีกว่าเน็ตแน่ๆ เพราะว่าคุยโทรศัพท์มันถูกกว่าเน็ตตั้งเยอะ คุยเท่าไหร่ก้อ 3 บาท < แบบว่างกอ่ะ >

    ตอนประมาณ 3 ทุ่มกว่า ๆ ป่านก้อโทรไปหาริว ทางนั้นรับและบอกว่าริวยังไม่กลับ ป่าน

ขอบคุณแล้วก้อวาง แล้วกลับมานั่งคิดว่า ริวหลอกเธอเล่นรึป่าว ป่านั่งเล่นคอมไปเรื่อยๆ จนประมาน4ทุ่มกว่า ๆ เธอจึงโทรไปอีก แล้วคราวนี้เธอก้อได้คุยกะริวสมใจอยาก \" อ่ะ ทามมายกลับบ้านค่ำจางเลยอ่ะ\" ป่านเริ่มต้นการคุยด้วยคำถามที่คล้าย ๆ จะจับผิด \" เค้าไปกิงเหล้ากะเพื่อนอ่ะ \" พี่ริวตอบน้ำเสียงอ่อนล้าชอบกล \" ทามมายเสียงอ่อย ๆ อ่ะ ไม่อยากคุยกะเค้าหรอ ที่รัก \" ป่านใช้สรรพนามที่เรียกจนติดปากไป ลืมคิดไป ว่าเธอต้องร้องไห้อยู่ตอนนี้เพราะอะไร ป่านได้ยินเสียงริวหัวเราะเบา ๆ \" ป่าวค๊าบบ ใครจาไม่อยากคุยกะที่รักล่ะ ก้อ เค้าเพลีย ๆ อ่ะ ไปกิงเหล้ามา แต่พอได้ยินเสียงที่รักเค้าก้อดีขึ้นแล้วล่ะ\" แน่ะ พี่ริว ยังจามาปากหวานอีก \" เอ่อ นี่ป่านนะ ม่ายช่ายพี่โม \" ป่านเตือนสติเผื่อพี่ริวจะนึกว่าป่านเป็นพี่โมเลยพูดหวาน ๆ \" โธ่ ก้อเค้าก้อรุแล้วนี่นาว่าเปงที่รัก เฮ้อ .... ทามมายอ่ะคิดว่าเค้าคิดว่าเตงเปงโมหรอ\" พี่ริวถามกลับ \" ก้อช่ายอ่ะดิ ครายจาไปคิดว่าเตงจาพูดหวาน ๆ กะเค้า\" ป่านตอบไป ริวหัวเราะ ทำเอาป่านหัวเราะไปด้วย \" เออ แล้ว เตงโทรมากี่ครั้งแล้วเนี่ย เปลืองค่าโทรแย่เลย\" ริวถามมาเหมือนเปงห่วง \" ม่ายเปงไรหรอก 2 ครั้งเอง ม่ายเปลืองเท่าไหร่หรอก เค้าไม่ได้งกขนาดนั้นซะหน่อย ได้คุยกะที่รัก เค้าก้อดีใจแล้วล่ะ\" ป่านตอบไปแล้วก้อหัวเราะกะสรรพนามที่ตัวเองใช้ ได้ยินเสียงริวหัวเราะตอบ \" แล้ว เตงง้อพี่โมยังอ่ะ \" พอป่านเริ่มเข้าเรื่อง ริวก้อเงียบไป \" เอ่อ ก้อว่าจาง้อแล้วอ่ะ แต่พอโทรไป พอโมเค้ารุว่าเปงเค้า โมก้อวางเลยอ่ะ\"เสียงเริ่มจาเศร้า ๆ \" เออน่า พี่เค้าอาจจะกะลังโกรธ พรุ่งนี้ค่อยง้อก้อได้ ไม่เปงไรหรอก\" ป่านแนะนำไปทั้ง ๆ ที่จิงอยากบอกให้ริวตัดใจเรื่องพี่โมซะ \" อืออ นั่นสินะ เด๋วพรุ่งนี้เค้าจะลองดู\" พี่ริวตอบมา แต่น้ำเสียงยังเป็นกังวล \"ที่รักสดชื่นหน่อยดิ\" ป่านเรียกริวด้วยคำว่าที่รัก \"ค๊าๆๆๆๆๆ ที่ร๊ากกกกก\"ริวลากเสียงยาวแล้วก้อหัวเราะ เนี่ย ถ้าป่านนึกถึงเพื่อน ๆ ในกลุ่ม GFR ของริวแล้ว ป่านคงนึกไม่ออกแน่ว่าริวพูดไอ้คำพวก เตง เค้า ที่รัก ค๊าๆๆๆ อะไรเนี่ยได้ยังงัย เพราะแต่ละคนโหด ๆ กันทั้งนั้น แล้วที่บอกว่ากินเหล้า สงสัยไม่ใช่แค่เหล้าล่ะมั้ง คงเล่นยาไปด้วย ช่างเหอะ มันไม่ใช่เรื่องใหญ่หรอก ริจะรักคนใน GFR ก้อต้องเตรียมใจเรื่องพวกนี้ไว้แล้วล่ะ

    ป่านนั่งคุยกะพี่ริวปรามาน 2 ชั่วโมง แล้วแม่พี่ริวก้อด่า พี่ริวซึ่งเปงลูกที่แสนดี ตอบแม่ไป

อย่างเพราะโคตรโคตรว่า \" เออ รู้แล้วน่า อย่าบ่นได้มั้ย รำคาญ\" แล้วก้อมาคุยกะป่านอีกซักพักก่อนจะวาง ที่จิงป่านก้อไม่อยากจะวางหรอกนะ แต่เหงแก่แม่พี่ริวน่ะ พี่ริวบอกว่าเปงครูสอนภาษาไทย เฮ้อ  ก้อลักษณะครูภาษาไทยทั้งโลก[ทั้งประเทศไทยสินะ] ก้อมีรูปแบบเหมือนกันทั้งหมดแหละ