ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Light Center

    ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

    • อัปเดตล่าสุด 16 ก.ค. 47




    ถ้าจะพูดหรือเล่ากันถึงเมืองแอฟลินฟอร์  ทุกคนก็คงจะนึกถึงเมืองใหญ่   มีเทคโนโลยี    คลอบคลุมทั่วทั้งเมือง  ประชาชนร่ำรวยกินดีอยู่ดี  แต่ทว่ามีเด็กชายคนหนึ่งที่ไม่คิดอย่างนั้น  เขาคิดว่าที่นี่เลวร้ายที่สุดนับตั้งแต่วันที่พ่อแม่เขาตาย  เด็กชายคนนั้นชื่อแอโล โมน่า  เขายังจำวันที่พ่อแม่เขาตายได้อย่างดี   วันนั้นมันเกิดขึ้นเร็วมาก  ตอนนั้นเขาอายุประมาณ 6 ขวบ เขาจำได้ว่าพ่อพาเขาไปฝากลุงแล้วบอกกับลุงว่า  “ถ้าผ่านวันนี้ไปได้พวกเราก็จะปลอดภัย”   แต่เหตุการณ์ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น  ตั้งแต่วันนั้นพ่อกับแม่ก็ไม่เคยไปหาเขาอีกเลย  ตอนนั้นเขาไม่เข้าใจว่าทำไมพ่อกับแม่ถึงไม่ไปหาเขา  แต่พอเขาถามลุง  ลุงก็บอกอย่างตรงไปตรงมาว่า ”พ่อแม่แกตายไปแล้ว”  พอเลยวันนั้นมา 5 วัน  ลุงก็ใช้เขาทำงานบ้านเกือบทุกอย่าง จนเมื่อเขาอายุ 12 ปี ลุงก็ตายลงทำให้เขาต้องหาเงินเรียนเอง เขาเรียนหนังสือไปทำงานไป  โรงเรียนที่เขาเรียนอยู่ชื่อว่า  “ล็อบเฮด”  และเขาทำงานที่  “โดว์มัน”

    วันหนึ่งแอโลกำลังทำงานอยู่  แต่เขาซุ่มซ่ามจนเป็นเหตุให้  ”โดว์แมน“  เจ้าของร้าน “โดว์มัน”  ไม่พอใจ

        “เธอทำงานไม่ได้เรื่องเลยนะ  บางที่ฉันอาจจะไล่เธอออก”     โดว์แมนกล่าว  

        “ไม่นะครับ  คุณก็รู้ว่าผมเรียนยังไม่จบ และจะไม่มีทุนเรียนเลยถ้าผมไม่มีงานทำ”  เขาว่า

        “ก็ไม่แน่ ฉันอาจจะไล่เธอออก  ถ้าฉันเกิดรำคาญเธอขึ้นมา”    โดว์แมนพูดอย่างถือไพ่เหนือกว่า  

        “ความจริงผมไม่ได้ทำอะไรผิด จนถึงขั้นที่ต้องไล่ผมออกนะครับ  แค่..เอ่อ ทำซุ่มซ่ามเดินชนแก้วแตกใบเดียวเองฮะ”    เขาสารภาพ

        “แต่เธอรู้มั้ย  ฉันจะไม่ว่าเธอเลยถ้าแก้วใบนั้นมันราคาไม่กี่ล้านแคลที  แต่นี่มันเกือบสิบแคลที แถมฝังเลลลีมูลค่ามหาศาล”   โดว์แมนกล่าว

        “แต่ตอนมันแตก ผมไม่เห็นเลลลีสักเม็ดเลยนะครับ”     เขากล่าว

        “ก็…ก็..เพราะ…เธอหยุดเถียงสักทีได้มั้ย  บางทีวันนี้อาจจะเป็นวันสุดท้ายของเธอจริงๆ”

        “ใจเย็นไว้  แอโล  โมน่า”     เขารำพึงกับตัวเอง

        ทันใดนั้นก็เกิดแสงสีขาวเกิดขึ้นที่มือของเขาแล้วพุ่งใส่ตัวของโดว์แมน

        “อ็ากกกกกกกกกกกกกกก……..”

        “แก….แก.ทำอะไรฉัน แกไอ้สารเลว”

        “ข….ขอ…โทษครับ!  “  แอโลกล่าวพร้อมกับเดินไปหาโดว์แมน

    “เอ๊ะ!กระดาษมาจากไหนเนี่ย?”  แอโลพูด แล้วก็ดึงดูดความสนใจเขาไปจากโดว์แมน





            “  ดินแดน TABLELAND ยินดีต้อนรับ  คุณเป็นนักเรียนของเรา

            เป็นโรงเรียนของพ่อมดและแม่มดที่มีความสามารถพิเศษ

            ( เวทมนตร์ขาว ) หากคุณต้องการศึกษาต่อที่ LIGHTCENTER  

            คุณเพียงเขียนชื่อของคุณเองใส่กระดาษแผ่นนี้แล้วจับกระดาษ

            แผ่นนี้ไว้คุณจะหายไปแล้วเจอกับโรงเรียนของเรา (โรงเรียนเปิด

                   วันที่ 1 มิถุนายน)  ”

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×