ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ความหวังของทั้งสอง

    ลำดับตอนที่ #1 : เริ่มเเรกที่ได้พบ

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 19
      0
      3 ส.ค. 46



             ที่โรงเรีนสามเสน สถานที่เเห่งการศึกษาของเรา ชีวิตมัธยมต้นที่ราบเรียบ กับ มิตรภาพที่สนุกสนาน ในวันนั้น ฉันได้พบกับเขา

    เขาชื่อ \"ปิง\"  เขานิสัยดี เป็นคนที่ตลก มักจะเอาเรื่องตลกๆมาเล่าให้เพื่อนฟังอยู่เสมอ ฉันคงไม่มีโอกาสที่จะได้เข้าไปพูดคุยกับเขาหรอก เพราะเขามี คนหลายคน ชอบ ปลื้มอยู่เยอะ เราก็เลยได้เเต่นั้งมอง เเละทุกๆวันเราก็ได้ดูว่าเขาชอบอะไร กีฟาโปรดคือ อะไร เฮ่อ มันฟังดูน้ำเน่าน่ะ เเต่มันก็เป็นเรื่องที่ดูเศร้าจริงๆ ที่เขาได้พูดคุย สนิทกับพี่ชายของเรา เรารู้สึกอิจฉาจังเลย ถึงว่าพี่เราจะเป็นผู้ชายก็เหอะ มันอดอิจฉาไม่ได้นิหน่า เเละในที่สุดก็ เเทบจะบรรยาย ไม่ถูก เราได้นั้งข้างๆเขา เพราะครูเขาย้ายให้ปิงมานั้งข้างๆเรา มันเป็นโอกาสของเราเเล้ว เราพยายามพูดคุยกับเขามาตลอด เเต่กับไม่ได้ยินเสียงหัวเราะหรือคำพูดอะไรจากปากของ ปิงเขาเลย มันรู้สึกเศร้าน่ะ เราพึงรู้จักอกหักครั้งเเรกมันเป็นอย่างนี้เองหรอ เอาเถอะ เราก็พยายามเเล้วนิหน่า เเละในวันถัดมาจากวันนั้น เราก็พยายามอีกเพื่อให้เขาพูดกับเราให้ได้ \" ปิง เป็นอะไรไปหรอ ถึงได้ไม่พูด เอ่อ เราเเค่อยากรู้จะไม่ตอบก็ได้นะ \" เเล้วความฝันก็เป็นจริง ปิงได้พูกกับเราเเล้ว \"ก็ป่าวนิ พอดีคนที่บ้านของเราน่ะ เขาทะเลอะกันเราเลยไม่สบายใจก็เท่านั้นเอง \" เเน่นอนเพื่อให้เขาสนใจเรา เราต้องช่วยอย่างสุดชีวิต \"ปิง ถ้ามีอะไรให้ส้มช่วยส้มยินดีช่วยปิง เสมอ \"เราก็ไม่รู้จะทำหน้ายังไงมันร้อนผ่าวไปทั้งตัวเลย  \"อืม พักกลางวันเเล้วล่ะ ไปกินข้าวกัน\" กรี๊ด.. นี่เราฝันไปหรือไงกันได้ยินทั้งเสียงของปิงเเล้วก็ได้ไปกินข้าวพร้อมกับปิง หัวใจเเทบละลายไปอยู่ที่เท้าเเล้ว วันนั้นเราได้พูดคุยกะปิงทั้งวัน ได้รู้จักตัวเขามากขึ้น มันเป็นความฝันที่ดีที่สุดเท่าที่เราได้พบมาก่อน เเละ ในที่สุดเราก็เผลอหลุดปากไป \"ปิง รู้ไหมเราก็เเอบชอบปิงเหมือนพวกๆรุ่นพี่นั้นเหมือนกัน \" ปิงทำหน้าอึ้งๆพร้อมกับตอบมาว่า \"หรอ เเต่เราคงเป็นได้เเค่เพื่อนกันก่อนนะ เพราะเรากับส้มยังรู้จักกันไม่มากเลย \" เรารู้สึกโล่งหัวใจ เเละในขณะที่เรากับปิงพูดคุยอยู่นั้น เพื่อนของปิงเดินมาเเล้วก็ล้อ เรากับปิง \"วู้ ! ปิง เเกมานั้งจีบสาวอยู่ตรงนี้เองหรอ น้อง เเคทเขารอเเกอยู่น่ะเว้ย \" เรารู้ได้ทันทีว่าเเคทนั้นอาจจะเป็นคนที่รู้อะไรเกี่ยวกับปิงเยอะกว่าเรามากเเน่นอน ปิงมามองมาที่เราเเล้วพูดว่า \" ส้มไม่ใช่หรอกน่ะ เเคทเขาเป็นพี่สาวเราเอง เราไม่คิดอะไรกับพี่สาวตัวเองหรอก \" เรารู้สึกโล่งใจมากที่ได้ยินเขาพูดเช่นนั้น พอตกค่ำ เรายังรู้สึกเหมือนว่าฝันอยู่เลยเพราะหน้าของ \"ปิง\" ยังมาลอยอยู่ในสมองของเราอยู่เลย เเล้วโทรศัพท์ก็ดังขึ้น \"เเว้กกกก คนกำลังฝันดีใครโทรมาตอนนี่เนี้ย  พี่ส้มรับทีซิ    เฮ่อ

    ยัยบิวน่ะ มาใช้พี่ตัวเองได้ \" สวัสดีค่ะ ขอสายใครค่ะ\" ไม่จริงเขาโทรมาได้ไงเราไม่ได้ให้เบอร์เขาซักหน่อย \"ฮัลโหล ส้ม ปิงเองน่ะ สงสัยหรือไงว่า ปิงหาเบอร์ส้มมาได้ยังไง ก็หามาจากพี่ชายส้มไง เราเเค่จะโทรมาบอกว่า พรุ่งนี้เช้าเจอกันน่ะ เราจะนั้งรออยู่ตรง ทางเข้ามาเร็วๆล่ะ   บ๊ายบาย \" อึ้งเเละอึ้ง ปิง นัดเจอเราพรุ่งนี้ ว้ายยย ดีใจ อุ้ย อย่าเเสดงอาการเกินหน้าเกินตาดีก่า เดี้ยวยัยยบิวจะไปฟ้องเเม่ เดี้ยวเรารีบนอนเเล้วฝันถึงเขาดีก่า
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×