รักนะ...แค่อยากให้รู้

ลำดับตอนที่ #1 : เพื่อนรัก

+++ เคยแอบรักใครสั กคนไหม



+++ เป็นอย่างไรบ้างเหรอ



+++ รู้สึกเหมือนฉันหรือเปล่า

                    

                 ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------



          “หนูไปเรียนก่อนนะคะป้าแป้ง สวัสดีค่า สายแล้วจ้าาาาาาาาา”



+++ นิค เด็กสาวน่ารัก ตาโต เสียงใส รีบวิ่งออกจากบ้านเพื่อไปโรงเรียนในเช้าวันแรกของเทอมใหม่ เพราะไปสายอีกแล้วจ้าาา

ป้าแป้ง ซึ่งเป็นแม่บ้าน อมยิ้มให้กับความน่ารักของเด็กสาว แล้วเดินออกมาส่งนิคถึงหน้าประตู มองดูเด็กสาววิ่งไปจนลับสายตา



          “เย้ ! ได้เรียนห้องเดียวกันอีกแล้วนะหยก” นิคทักทายหยก เมื่อวิ่งมาถึงหน้าห้องเรียน หลังจากที่โดนอาจารย์ฝ่ายปกครองจอมโหดเทศน์ที่หน้าประตูโรงเรียนไปเรียบร้อยแล้ว



          “ดีจ้า นี่ๆ นิค เธอดูเด็กคนนั้นสิ น่ารักมากเลยอะ”  เธอชี้ให้นิคดูเด็กผู้หญิง ม. 1 หน้าตาน่ารักมากคนหนึ่งที่ยืนอยู่ห้องข้างๆ



          “อะไรวะเพื่อนฉัน กลายเป็นทอมไปเสียแล้วหรอวะนี่”



          “บ้าหรอ ไม่ใช่อย่างนั้น เราแค่ชอบดูเด็กน่ารักๆนี่ แต่ถ้านิคอยากให้เป็นก็ได้เสมอนะจ๊ะที่รัก” หยกหัวเราะร่า แล้วเดินมากอดนิคที่ตอนนี้หน้าแดงเป็นลูกมะเขือเทศไปเสียแล้ว



+++ หยกชอบล้อเล่นกับนิคแบบนี้เสมอๆ พวกเธอเป็นเพื่อนรักกันมาตั้งแต่ม.1 แล้ว และอยู่ห้องเดียวกันมาตลอด 3 ปี สนิทกันมากแบบตัวติดกันเลยก็ว่าได้ จนเพื่อนๆในห้องนึกว่านิคกับหยกเป็นแฟนกันไปเสียแล้ว หยกน่ารัก สดใส เธอชอบช่วยเหลือผู้อื่น มีน้ำใจและเป็นกันเองกับทุกคน ผมสีดำสนิทที่ยาวตรงถึงกลางหลัง ผิวที่ขาวนวลสีน้ำนม ดวงตากลมโต เธอเป็นเด็กผู้หญิงที่น่ารักมากๆคนหนึ่ง แต่น่าแปลกที่ไม่มีใครมาจีบเธอเลย ต่างกับนิคที่ไว้ผมซอยสั้น ผิวสีแทน แต่ก็มีรุ่นน้องมาชอบหลายคนทีเดียว

          

          “นี่ แปลกจังนะ หยกของนิคคนนี้ก็ออกจะเป็นเด็กหมวยแสนน่ารักขนาดนี้ แต่ทำไมถึงยังโสดอยู่ละ”



          “อะนะ ถึงจะมีผู้ชายหล่อระดับ พี่ติ๊ก+พี่บิ๊กนิดๆปนพี่เสกโลโซหน่อยๆ (ออกมาจะเป็นไงเนี้ย) มาจีบ เราก็ไม่สนหรอก”



          “งะ! ทำไมงะ” นิคถาม แต่ก่อนที่หยกจะตอบคำถาม เสียงกริ่งเริ่มวิชาแรกก็ดังพอดี



+++ วันนี้เป็นวันเปิดเรียนวันแรก จึงยังไม่ค่อยมีการเรียนการสอนมากนัก ห้องเรียนของนิคกับหยกจึงได้กลับบ้านกันตั้งแต่บ่ายโมง



          “นี่ๆ นิค แวะกินไอติมกันก่อนดีป่ะ ไม่ได้เจอพี่ฟ้านานแล้วนะ”



          “อืมๆก็ดี คิดถึงพี่ฟ้าเหมือนกันนะ”



+++ แล้วนิคกับหยกก็แวะเข้าไปที่ร้านไอศกรีมที่ชื่อว่า ร้าน”ฟ้าใส” เป็นร้านที่นักเรียนส่วนใหญ่ชอบมาทานกันหลังเลิกเรียน เพราะอยู่ใกล้ๆกับโรงเรียน บรรยากาศในร้านเย็นสบาย ภายในร้านตกแต่งแบบน่ารักๆ และเป็นกระจกใสรอบด้าน ด้านหน้าร้านมีที่นั่งไว้สำหรับคนที่ชอบบรรยากาศลมเย็นๆสบายๆ ส่วนด้านในก็ติดเครื่องปรับอากาศและมีโต๊ะอีกหลายตัว มีบ่อปลาบริเวณรอบๆร้านด้านนอก  เจ้าของร้านชื่อพี่ฟ้า เป็นคนใจดี และเป็นกันเองมาก นิคกับหยกแวะมากินที่ร้านพี่ฟ้าบ่อยๆหลังเลิกเรียนจนสนิทกับพี่ฟ้าไปแล้ว



          กริ่ง~กริ่ง~ เสียงกระดิ่งที่แขวนไว้กับประตูหน้าร้าน ยังไพเราะเหมือนเดิม



          “ดีค่าาาาาาาาาาา~~ พี่ฟ้าาาา” นิคกับหยกทักพี่ฟ้าเป็นเสียงเดียวกัน



          “ดีจ้า นิค&หยก ไม่ได้เจอกันนานเลย ช่วงปิดเทอมนี่ไม่ได้แวะมาหาพี่เลยน้าาา\" พี่ฟ้าพูดแล้วทำหน้างอนๆ



          “ขอโทษค่า พี่ฟ้า อะๆ หอมแก้มปลอบใจหน่อย อิอิ” หยกพูดพร้อมกับหอมแก้มพี่ฟ้าไปหลายฟอดจนพี่ฟ้าหัวเราะออกมา



          “อะๆๆๆ ยกโทษให้แระ พอแล้วๆ 55+ งั้นเอามะนาว 2 เหมือนเดิมนะ”



          “ค่าาา” แล้วพวกเธอก็เลือกที่นั่งที่ติดกระจกด้านขวาของร้าน เพื่อจะได้ดูปลาน่ารักๆที่ว่ายอยู่ในบ่อน้ำ คนในร้านยังมีไม่มากนักเพราะยังเป็นเวลาบ่ายอยู่ จึงเลือกที่นั่งกันได้ตามสบาย



          “นิค ยังชอบกินรสมะนาวอยู่อีกหรอ” หยกเอ่ยขึ้นในระหว่างที่นั่งทานไอศกรีม



          “อืม ชอบสิ แล้วก็คงจะชอบมันไปตลอดเลยละ กินเท่าไรก็ไม่เบื่อ”



          “เหรอ งั้นเราก็คงจะชอบไอศกรีมรสมะนาวนี่ไปตลอดเหมือนกัน อิอิ” หยกพูดแล้วก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ นิครู้สึกขำในท่าทางของเธอ ดูน่ารักดีจัง เวลานิคกินไอศกรีม มักจะเลอะที่มุมปากบ่อยๆ หยกก็จะเอาทิชชูมาเช็ดให้  เรานั่งคุยกันได้ซักพักใหญ่ๆ ก็บอกลาพี่ฟ้าแล้วเดินกลับบ้านกัน



+++ หยกมาส่งนิคถึงหน้าบ้านอย่างเคย ส่วนบ้านของเธออยู่ถัดไปจากบ้านของนิคอีกไม่กี่หลัง



          “แล้วเจอกันพรุ่งนี้เช้านะนิค ไปละจ๊ะ” หยกบอกลานิคแล้วเดินกลับบ้านไป นิคยืนมองเพื่อนรักของเธอเดินไปจนลับสายตา





--- เป็นเรื่องแรกนะคะ อาจจะดูเรียบๆไปซะหน่อย แต่นี่ก็เพิ่งจะตอนแรกเอง ติดตามกันต่อไปด้วยนะ ---