ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ไดอารี่ สีชมพู

    ลำดับตอนที่ #1 : สื่อรัก msn (จุดเริ่มต้นของทุกอย่าง)

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 15
      0
      29 ก.ค. 46

    ผมชื่อ นัฐ คับ เป็นเด็กม.ปลาย  ณ รร.แห่งหนึ่ง  หน้าตางั้นๆ เป็นผุ้ชายบ้านๆ เคยมีแฟนมาแล้ว 7คน เป็นตัวเป็นตน 2(งงปะ)

    ปัจุบัน \"โสด\" (หาแฟนไม่ได้)

    เอาล่ะ แนะนำกำพืช เอ๊ย ตัว แค่นี้พอ (<<นี่มันหนังผม แน่นอนว่าผมต้องเป็นพระเอก)  

    ..และแล้ว....! ! !



    ผมได้รู้จักกับรุ่นน้องที่รร.กลุ่มหนึ่ง ผ่านทางmsn (คงไม่มีใครไม่รู้จักmsnนะ) พอดีว่าผมไปลงเมลล์ไว้ในบอร์ดเวปนึง(ของdek-dนี่แหละมั้ง :P)

    แล้วน้องเค้าคงเห็นรร.เดียวกันก็เลยaddมา ทีแรกเค้าก็addมาคนเดียวล่ะคับ น้องเค้าชื่อ มิก แต่ตอนหลังเค้าเอาเมวผมให้เพื่อนเค้าอีก2 คน

    ชื่อ มิ้ง กับ >>มีน<<(นางเอก)  ช่วงนั้นเป็นช่วงปิดภาคเรียนที่1 ผมก็คุยกับน้องๆเค้าแทบทุกวัน(ในmsnน่ะ) ช่วงนั้นผมค่อนข้างจะสนิทกับมิก และ มิ้ง (คุยกันบ่อย)แต่กับมีนแล้ว

    ไม่เท่าไหร่ เพราะเวลาon เจอกัน ต่างก็ทัก แล้วก็เงียบ ไม่ได้คุยอะไรมาก จนกระทั่งเปิดเทอม ผมหวังว่าคงจะได้เจอหน้าน้องๆเค้า (ตื่นเต้นแฮะ)

    อ่อ ! ลืมเล่าไปตอนนึง

    เพื่อให้เข้าใจง่ายขึ้น ป๋มจาเล่าย้อนหลังเป็นหนังกาตูนให้ฟัง(มุกจากโคสะนา) ~~> ช่วงปิดเทอมนั้น ผมได้มีโอกาสเจอน้องเค้าตอนวันประกาศผลสอบ  คือผมได้บอกน้องเค้าไปว่าห้องโฮมรูมของผมอยู่ห้องไหน ตึกไหน

    ก็พูดแหย่ๆไปว่า อยากเจอก็มาหาสิ(ไม่คิดว่าจะมาจริงหรอก) แต่เค้ามาจิงคับในเช้าวันประกาศผลสอบ ยกพวกมาประมานว่าจะมาตีกะห้องผมเลย (พาเพื่อนมาหมดห้องเลยมั้ง)

    กลุ่มน้องเค้าก็มายืนออกันข้างห้อง ผมก็สงสัยแล้วล่ะ ว่าน้องเค้าคงมาหาแล้ว ผมเลยบอกเพื่อนว่าคงเป็นน้องที่คุยด้วยในmsn มาหา แต่ไม่แน่ใจ ไปสืบให้หน่อย

    ด้วยความฉลาด(รึป่าว)ของเพื่อนผม มันก็ใช้วิธีที่มันคิดได้ในตอนนั้น (- -\") มันดึงปากกาออกมาด้ามนึง แล้วโยนไปข้างห้อง(โยนไปทางกลุ่มน้องเค้า)

    แล้วมันก็ทำเป็นวิ่งไปเก็บ (เป็นไงล่ะ แผนเพื่อนผม) พอมันวิ่งไปเก็บเท่านั้นแหละคับ น้องเค้าก็เรียกเพื่อนผมเลย \"พี่ๆ\" (แผนเพื่อนผมสำเร็จ)

    \"ห้องพี่มีคนชื่อ นัฐ มั้ยคะ\" (Bingo ใช่เรย) แต่ด้วยความซื่อของเพื่อนผม มันก็ชี้นิ้วมาที่ตัวผมเลย (ขณะนั้นกะลังยืนอยู่หน้าห้อง) ผมก็วางท่าไม่ถูกล่ะคับ

    มา2-3 คนยังพอว่า มายกห้องนี่ผมไม่กล้าเดินเข้าไปหา(กลัวโดนรุมอะ อิ อิ(แบบว่านะ ที่ดูว่าผมหยิ่ง ที่จริงน่ะผมอาย) ผมก็เลยตีหน้าเซ่อ :| ทำเป็นเดินไปหาหน่อย(เขินๆแฮะ)

    พวกน้องเค้าก็ไม่พูดอะไร เค้าแค่มองหน้า ไอ้ผมอยากจาถามว่า คนไหนมิก คนไหนมิ้ง แล้วคนไหนมีน (แต่พูดไม่ออก ก็เล่นยืนกันเปง10 มองหน้าผมคนเดียว)

    ตอนนั้นผมพยายามตั้งสติแล้วก็มองหน้าน้องเค้าทีละคนล่ะคับ (ซูมดูว่ามีใครน่ารักมั่งตามสัน เอ้ย นิสัยผู้ชายอะคับ) ก็มีไม่กี่คนล่ะคับ แล้วน้องเค้าก็พากันเดินกลับ(เอ๊ะ อารายหว่า) ส่วนผมก็เดินกลับเข้าห้อง

    หลังจากนั้นก็รับผลสอบอะไรกันเสร็จ ผมกับเพื่อนจะเดินลงมาเข้าห้องน้ำล่างตึก ตรงทางเดินผมก็เจอน้องม.ต้นอยู่ 2คน เค้ามองหน้าผม ผมก็ไม่แน่จัยเลยหันไปถามเพื่อน

    ว่าใช่น้องในกลุ่มที่เค้าไปหาที่ห้องรึป่าว เพื่อนผมมันบอกว่าน่าจะใช่ จนน้องเค้าตะโกนเรียก \"พี่นัฐ\" ผมก็หันไป น้องเค้าก็ยิ้มให้ ตอนนั้นน้องเค้ายืนอยู่กันแค่สองคน

    แต่ทำไมผมดันไม่กล้าเข้าไปทักก็ไม่รู้ เลยได้แต่ยิ้มตอบ แล้วก็เดินดุ่มๆไปกับเพื่อน

    สรุปแล้ววันนั้นผมก็ไม่รู้หน้าตาน้องเค้าเลยว่าใครเป็นใคร
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×