My fell time

ลำดับตอนที่ #1 : My love is fall.

\" ฉันเหลือเวลาอีกนานเท่าไหร่ .... \"

      ฉัน  ทอดร่างลงกับพื้นหญ้า ลมหายใจแผ่วเบาพุ่งออกมาเป็นไอบางๆ มองโลกนี้ผ่านน้ำตา...

                                                       โลกนี้ช่างกว้างใหญ่นัก

                                                   มีอะไรอีกมากมายที่ฉันไม่รู้

                                             ทั้งฉัน ..เขา ..เธอ...และเขาอีกคน....

                                                          นี่เราเป็นใครกัน....

    

             ครั้งหนึ่ง.. ฉันเคยพูดกับคนๆหนึ่งว่า  \"ชั้นอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีคุณ\" นั่นนานมาแล้ว.. ฉันแทบจะจำไม่ได้ถ้าฉันไม่ต้องพูดมันซ้ำอีกครั้งเมื่อไม่นานมานี้  ฉันพูดและสำลักน้ำตาไปพร้อมๆกัน ความรู้สึกมันช่างแตกต่างกับครั้งแรก...

            ครั้งแรก เขา กำลังร่ำไห้ แต่ครั้งนี้ ฉัน เองกำลังร้องไห้  แทนที่เขาจะพูดประโยคนั้นปลอบใจฉัน  แต่ฉันต้องพูดเพื่อรั้งเขาเอาไว้  ทว่าเขากลับมองฉันอย่างไม่มีเยื่อใย ...แล้วก็เดินจากฉันไป ...

    ฉันรู้ดีว่า ฉันไม่มีสิทธ์จะรั้งเขาไว้ ฉันทำได้แค่ ยอม ให้เขาจากไป แต่ใจของฉันยังอยากฉุดรั้งเขาเอาไว้ ทั้งที่มันเจ็บปวดเกินกว่าจะบรรยายได้ ฉันรู้สึกเหมือนมีเข็มร้อยเล่มมาทิ่มแทงหัวใจ แล้วก็เพิ่มมาอีกพันเล่มเมื่อ เขา หันหลังให้ฉัน ...



                       เขา บอกฉันว่า เขาผิดเอง แต่ฉันคิดว่า เธอคนนั้นผิด  แต่ เธอคนนั้นคิดว่า เขาคนนั้นผิด ส่วนเขาคนนั้นคิดว่า ฉันผิด

                                                    บางทีอาจจะมีเพียง คุณ ที่รู้ว่า ใคร กันแน่ที่ผิด

                                             แต่คุณไม่ผิดถ้าคุณจะบอกว่า ไม่มีใครผิด หรือ ผิดทุกคน



                      ฉันกำลังระลึกถึงความหลัง อดีตที่แสนสุข..กับปัจจุบันที่เจ็บปวดและอนาคตที่มองไม่เห็น

                                ฉันกำลังระลึกว่า.. ทำไมถึงเป็นเช่นนี้..ฉันอาจไม่ต้องการรู้ว่าใครผิด

                                                   แต่อย่างน้อยฉันก็อยากรู้ว่า..ทำไม...

                                                             ก่อนที่ฉันจะ ...ไป...



                                    ....ฉันกำลังหลับตา ภาพต่างๆมากมายกำลังผ่านเข้ามาสู่ตัวฉัน...