ฉันนี้แหละนางเอก

ลำดับตอนที่ #1 : อดีต

สวัสดีคะเดื้ยนชื่อ แคททริน ปิ่นเกสร เป็นนางเอกชื่อดังแห่งวงการบันเทิงในเอเชีย ทุกคนคงรู้จักฉันดี คุณคงรู้จักฉันแล้วใช่ไหมคะ(………………..ใช่หน่อยนะ…….ช่วยกันทำมาหากินหน่อย) ตอนนี้ฉันอายุย่างเข้า 15 อยู่โรงเรียนสตรีชื่อดังแห่งหนึ่งย่านฝั่งธน อดีตของฉันเป็นนักเรียนที่เหลวไหลในโรงเรียนเอกชนชื่อดัง ไม่เคยท่องงาน ไม่เคยทำการบ้างส่ง คุณครูเลย เพราะว่าฉันทุ่มเทเวลาทั้งหมดที่มีให้กับดนตรีไทย ก่อนหน้าที่ฉันจะเป็นนักดนตรี ฉันเคยเป็นนักกีฬาว่ายน้ำมาก่อน ตอนนั้นฉันยังเด็กมาก ป.3-4 เองมั้ง แล้วฉันก็เลิกไป เพราะว่าแม่ของฉันไม่สนับสนุนฉันให้เป็นนักว่ายน้ำ เธออยากให้ฉันเป็นนักดนตรีตาม แพร เด็กผู้หญิงที่แสนเพอร์เฟ็คไปซะทุกเรื่อง ไม่ว่าเรื่อง การเรียน การร้องเพลง กีฬา ฐานะทางบ้าน แล้วเธอก็ยังเป็น pop ของโรงเรียนอีก ฉันรู้สึกว่าฉันเป็นตุ๊กตาที่แม่จะสั่งให้ฉันทำอะไรก็ได้ตามใจของท่าน แต่ฉันก็ยังรักท่านเพราะว่าท่านเป็นแม่ของฉัน พอแม่ฉันให้ฉันเลือกที่จะเป็นนักดนตรีฉันก็พร้อมที่จะทำให้แม่ ฉันรีบเข้านอนในคืนนั้น และฉันก็คิดว่าฉันจะต้องรีบตื่นในวันรุ่งขึ้น แต่ ให้ตายซิ ฉันลืมเอาใบสมัครให้แม่เซ็น ฉันจึงต้องไปที่ห้องดนตรีไทย ฉันได้ฟังเพลงไทยๆ ฉันชอบมันมาก ฉันตัดสินใจเข้าชมรมดนตรีไทยทันที โดยไม่ปรึกษาแม่ พอแม่ทราบ ฉันนึกว่าฉันจะต้องตายแสียแล้ว แต่แม่ของฉันกลับชมฉัน เป็นสิ่งที่ฉัน(โครต)ประหลาดใจ เธอชมฉันว่าฉันนะเป็นคนรู้จักเลือก แล้วฉันก็รู้สึกว่าฉันมีค่ามากสำหรับเค้าฉันเป็นนกดนตรีไทยไปได้ 2 ปีนับจากวันนั้น ฉันต้องออกงานตั้งแต่เดือนแรกที่ฉันฝึกเล่นขิม ระนาดทุ่ม ฆ้องวงเล็ก ฆ้องวงใหญ่ซออู้ ซอด้วง ระนาดเอกรวมถึง ฉิ่ง ฉาบ กลองแขก ฉันก้อเล่นมาแล้วฉันเสมือนตัวสำรอง แต่มีความสำคัญมากในวงเพระาทุกครั้งที่มีงานทุกคนจะต้องชวนฉันไปไม่รู้ทำไม  ฉันคิดว่าคุณคงอยากรู้จักแพรวาว เด็กเพอร์ มากกว่าที่คุณจะมารู้จักฉันนะ แพรวาว เป็นลูกรัฐมนตรีชื่อดัง ถ้าเปรียบกับปัจจุบัน เธอคงเหมือน คุณแพรทองธาร ชินวัตร ฉันยอมรับว่าฉันด้อยกว่าเธอมาก แต่ฉันไม่เคยที่จะรู้สึก อิจฉาเธอเลย เพราะว่าเธอเป็นผู้หญิงที่น่ารัก ไม่ทำตัวติงต้อง เหมือนพวกpopที่สวยโหล วันๆก็เอาแต่เดินยั่วผู้ชายแต่แพรไม่ เธอเป็นคนติดดินรู้จักแบ่งเวลา เท่าที่ฉันสังเกตุมาชีวิตประจำวันของหล่อนซับซ้อนมาก พอๆกับ แอมม่า ในแฮรี่พอตเตอร์ภาค 3 เลย (ถ้าใครอ่านหนังสือแล้วนะ) เธอเป็นคนที่มาโรงเรียนเช้ามาก ประมาณ 6.30 น. พอเธอมาถึงห้องเรียนเธอก็กางการบ้านออกระหว่างที่เธออ่านหนังสืออยู่ รอเพื่อนๆที่แสนดีมาต่อคิวลอกการบ้านกัน(รวมทั้งฉันด้วย) พอ ออดเธอก็ลงไปในสนามพร้อมกับสมุดเล่มหนึ่ง ซึ่งฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าหล่อนจะเอาลงไปทำไม พอถึงวิชาเรียนที่น่าเบื่อที่สุดอาจารย์งี้เง่าที่สุด ทั้งห้องมีแต่คนนั่งหลับ(บางทีฉันก็เป็นอย่างนั้น)แต่เธอเป็นคนเดียวที่เรียนวิชานั้นได้เกรด 4 เธอเป็นดาราเด็กมาก่อนฉันเรื่องแรกที่เธอเล่นก็รู้สึกว่าจะเป็นเรื่อง  …ตัวป่วน

ทั้งๆที่ช่วงนั้นเธอไม่ค่อยได้เข้าเรียนแต่ยังไงเธอก็ยังได้เกรด 4 เหมือนเดิมทุกปีพอพูดถึงเธอฉันก็เริ่มคิดถึงเธอแล้วซิ ถึงแม้แพรจะไม่ได้เป็นเพื่อนสนิทของฉันแต่………ฉันรู้สึกเศร้ามาก ตอนที่เธอประสบอุบัติเหตุและเสียชีวิตไปพร้อมๆกับพิ่ของเธอเมื่อปีที่แล้ว คุณก็คงคิดเช่นเดี๋ยวกับฉัน      

            ฉันเคยมีแฟนคนหนึ่งตอนที่เราอยู่ด้วยกันฉันเนี้ยแหละไม่เคยคิดว่าเค้าเป็นแฟนกับฉันเพาะว่าฉันเป็นคนที่ขี้เก็กอย่างมากในตอนนั้นตอนนั้นจริงๆแล้วฉันแค่ ป.3เอง ท๊อปเป็นเด็กนักเรียนที่เพิ่งย้ายเข้ามาใหม่ตอนนั้นฉันเรียน summer กับเค้า ชีวิตนี้ช่างโรแมนติกมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ทุกครั้งที่ถึงเวลาพักเค้าจะจับมือฉันแล้วไปซื้อขนม ขนมที่พวกเราชอบกินกันมากก็คือ โอเล่ ลูกอมน่ะ ถึงตอนนี้ฉันยังชอบกินโอเล่ห์เหมือนเดิม เรา 2 คนสนิทกันเพราะโจทย์เลข อูชันน่าเป็นคนที่อ่อนเลขมาก ส่วนฉันก็เป็นคนที่เก่งเฉพาะวิชาเลขชะด้วยซิ เราสองคนก็เลยอยู่กันได้ หลังจาก เวลานั้น ฉันก็ไม่ค่อยได้คุยกับเค้าอีกเลยในตอนเปิดเทอม  แล้ววันหนึงตอน ป.6 เค้าก็มากับเพื่อนของเค้าฉันยังจำได้เลย ซีดๆๆๆๆๆ เค้าเรียกมุ่ยเพื่อนของฉันแล้วเค้าก้อฝากลูกอมรูปหัวใจไส่ไส้อะเรียกว่าไรว้า ฮาร์ทบีท ใช่อืม มุ่ยก็บอกว่า อะแคทมีคนฝากมาให้ เราก็แกล้วถามว่า ใคร มุ่ยก็บอกว่า ผู้ชายที่ยืนอยู่หน้า

ห้องอะ พอฉันหันขึ้นไปเค้าก็คงมองฉันอยู่ ทำให้ฉันเรียนอย่างมีความสุขในคาบช่วงบ่าย**ตอนนั้นฉันอยู่ 6/5 ส่วนเค้าอยู่ 6/3 **ถึงตอนนี้ฉันก็ยังไม่ลืมเค้าคนนั้น ฉันว่าคุณคงเซ็งกับอดีอันโหลยโท่ยของฉันใช่ไหม ติดตามชมกันตอนหน้านะจ๊ะ