Oh my friends

ลำดับตอนที่ #1 : คืนสุดท้าย+ไส้กรอกที่ถูกแย่ง

     ฉันนอนไม่หลับเลยได้แต่พลิกตัวไปมา “น่าเบื่อจริงๆ”ฉันคิด ตายแล้วฉันลืมแนะนำตัวไปเลย ฉันชื่อแพร์รู้แค่นี้ก็พอแล้ว คืนนี้จะเป็นคืนสุดท้ายของฉัน เปล่านะ ฉันยังไม่ตายหรอกแค่จะต้องไปเรียนที่ประเทศแคนนาดาเท่านั่นเอง ไม่ต้องบอกก้คงจะรู้ว่าฉันภาษาอังกฤษแย่มากๆเลยถูกเตะส่งไปเรียนเมืองนอก คิดแล้วเศร้าฉันเพิ่งบอกเพื่อนสนิทฉันไปแค่2คนเอง ช่างมัน ข้าว (ชื่อเพื่อนของฉันเอง) คงจะบอกเพื่อนคนเองนั่นล่ะแล้วอีกอย่างฉันมีเพื่อนน้อยมากๆ ตี2แล้ว ยังไม่รู้สึกง่วงเลย อ่าน แฮร์รี่เล่ม4ต่อดีกว่า (อ่านมา3รอบแล้ว) ถ้าหลับขอให้ฉันฝันถึงหนูแฮร์รี่ผู้น่ารักด้วยเถอะสาธุ.....

หลังจากนั่นไป30นาที แพร์ก็นอนหลับคาหนังสือ

      “พี่แพร์ ตื่นสิ จะหลับไปถึงไหนกัน”น้องพีทตะโกนกรอกหูฉันแต่เช้า “ยังไม่อยากตื่นมีอะไรไหม”ฉันตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงโมโห “มี”พีทตอบสั้นๆพร้อมเอาไส้กรอกไส้ชีทมาล่อฉันให้ตื่น “ไส้กรอกชีทนะพี่ ระวังหมดไม่รู้ด้วย”พูดเสร็จก็วิ่งออกจากห้องของฉันไป ฉันตื่นทันที “ไส้กรอกฉานนนนน ห้ามแตะ”ฉันไม่ได้พูดอย่างเดียวแต่วิ่งออกจากห้องลงไปชั้นล่างทันที (ห้องฉันอยู่ชั้น2) “พี่แพร์จะตะโกนไปถึงไหนกันมันเสียงดังรู้ไหม”ปลาพูด ฉันหันไปมองทันที “ไส้กรอกฉานนนหมดกันพอดี” ปลาหัวเราะ ช้าเองช่วยไม่ได้ เอางี้ปลาจะเลี้ยงหมูปิ้งเอาไหม หมูปิ้งป้านวล อร่อยน่า”ปลาต่อรอง “งั้น....ก็โอเค”ฉันตอบตกลงทันที (น้องปลาเป็นน้องข้างบ้านและเป็นลูกพี่ลูกน้องของฉันเอง)