ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เริ่มต้นกับมังกรแห่งความตาย
แล้วช่วงเวลาที่งดงามและขาวสะอาดของผมก้อจบลง ผมย่างก้าวเข้าสู่วงการมาเฟีย อย่างไม่ตั้งใจการมาของผม
ในครั้งนี้มันดูธรรมดายิ่งนัก-------ผิดกับคนอื่นๆที่ต้องการเป็น----ที่หนึ่งแห่งวงการมาเฟีย
รถเบนซ์สปอตคันหนึ่งถูกขับอย่างนุ่มนวลและไม่เร่งร้อนโดยชายหนุ่ม ผมสีชาออกเทาๆยาวถึงลำคอ
ดวงตาอันคบกริบราวกับมีด มีสีเทาบ่งบอกถึงบุคลิกของเจ้าของได้ดี ชายหนุ่มจอดรถที่สถานที่แห่งหนึ่ง
ที่ไม่ปรากฏในแผนที่โลก ~~~ คฤหาสน์สีขาวที่ถูกปกคลุมด้วยต้นไม้เขียวขจีนาๆชนิด เค้าไม่แน่ใจนักว่า
จุดประสงค์ที่เค้ามาที่นี่คืออะไร??? แต่ที่แน่ใจก้อคือเค้ากำลังจะ…….
“ ไงอากิระ!! ไม่ได้เจอกันซะนานเย็นชาเหมือนเดิมเลยนะ “ ชายหนุ่มคนหนึ่งทักขึ้นอย่างเป็นมิตรดวงตาของเค้า
บ่งบอกถึงความขี้เล่นและเจ้าชู้ไม่เบาของเค้าเป็นอย่างดี
“ ฉันก้อเป็นอย่างนี้ของฉันมาตั้งนานแล้วนิ!! “ อากิระพูดอย่างไม่ใส่ใจกับคำพูดของชายหนุ่ม
พลางใช้ดวงตาอันคมกริบจ้องมองชายหนุ่มอย่างมีความหมาย
“ นายมีเรื่องอะไรก้อว่ามา ฉันมีเวลาไม่มากนัก “ อากิระกล่าวพลางสังเกตุเห็นหญิงสาวที่เพิ่งเดินเข้ามาในห้อง
“ คนใหม่หรอ ??? ” อากิระพูดอย่างแปลกใจแต่ก้อยังคงความเย็นช้าไม่เปลี่ยนแปลง
“ ไอ้บ้า!!! น้องสาวฉันโว้ย!!! “ ชายหนุ่มพูดอย่างตกใจกับคำพูดที่เค้าเองก้อนึกไม่ถึงของเพื่อนคนนี้
“ นี่น้องสาวฉัน อายาเนะ “ ชายหนุ่มแนะนำน้องสาวของเค้าอย่างสั้นๆแต่กลับดูเป็นทางการ
“ นายอย่าบอกนะว่า----!!! “ อากิระพูดตกใจและเพิ่งนึกได้ว่าเค้ามาที่นี่เพื่ออะไร ??? แล้วมันก้อจริงอย่างที่ อากิระ คิด
“ ใช่ “ ชายหนุ่มตอบสั้นๆพลางยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
“ นายจะบ้าหรอ !!! คนนี้เนี่ยนะ??? “ อากิระพูดเหมือนแบกโลกอันหนักอึ้งเอาไว้
“ อายาเนะ นี่ “โทโมยะงิ” อากิระ คู่หมั้นของเรา “ ชายหนุ่มพูดอย่างนุ่มนวล ในขณะที่ความรู้สึกของอายาเนะกลับตรงกันข้าม
“ พี่ค่ะ !! แต่ว่า !!” อายาเนะเถียงเธอไม่ต้องการถูกบังคับ มันเป็นสิ่งมี่เธอเกลียดที่สุด!!! แต่ว่า------
“ ไม่มีคำว่า “ แต่ “---อายาเนะ--- “ ชายหนุ่มพูดอย่างเด็ดขาดเค้ารู้ดีว่าน้องเค้าไม่ชอบ ---แต่มันก้อจำเป็น ~~~
“ นายพาน้องฉันไปได้เลย “ ชายหนุ่มพูดอย่างเฉยเมย พลางเดินจากไปอย่างช้าๆ
“ พี่ยามาโกโตะ !!! “ อายาเนะตะโกนเธอหวังว่าพี่ของเธอจะหันมาแต่เค้ากลับ --------
“ ขึ้นรถซะ !!! “ อากิระพูดอย่างไม่ใส่ใจ –เค้าไม่เคยใส่ใจกับผู้หญิงคนไหนอยู่แล้ว
”----------------------- “ อายาเนะได้แต่มองหลังของ “ ยามาโกโตะ” พี่ของเธอ “พี่”ที่เธอรักมาก
อายาเนะรู้ว่าตัวเธอเองต้องผิดหวังที่ยามาโกโตะไม่หันกลับมา----เธอถอนหายใจพลางเดินไปขึ้นรถเบนซ์สปอตคันสวย
ของอากิระอย่างเลี่ยงไม่ได้ เธอไม่เคยสักครั้งที่จะขัดคำสั่งพี่ของเธอ
ตลอดการเดินทางทั้งคู่ไม่ยอมปริปากพูดกันแม้แต่น้อย จน---------------
“ เธอแน่ใจนะว่าจะรับพฤติกรรมของฉันได้ “ อากิระพูดอย่างเย็นชาพลางยิ้มที่มุมปากนิดๆอย่างรู้นิสัยของตัวเองดี
“ ฉันไม่สนอยู่แล้ว !!! ” อายาเนะตอบอย่างไร้เยื่อใย คำตอบของเธอทำให้อากิระถึงกับชะงัก
“ อืม----ดีแล้วฉันค่อยโล่งใจหน่อย ”อากิระพูดเหมือนเรื่องที่ อายาเนะพูดเป็นเรื่องน่าขำ
“ฉันไม่สนใจเรื่องของคุณอยู่แล้ว!!! ฉันคงไม่ต้องบอกน่ะว่าเพราะอะไร??? ” อายาเนะอธิบาย
ด้วยน้ำเสียงที่ดูก้อรู้ว่าเธอกำลัง “โกรธ”
“ งั้นก็ดี ” อากิระพูดอย่างสั้นๆพลางใช้สายตาอันคมกริบนั้น จ้องมองอายาเนะที่ไม่รู้เรื่องว่าอากิระกำลังจ้องเธออยู่
อย่างเอาเป็นเอาตาย
แล้วรถเบนซ์สปอตคันสวยของอากิระ ก็จอดที่คฤหาสน์หลังงามสมกับความเป็น “ มาเฟีย “ ของอากิระ
“ ฉันหวังว่าเธอคงรับได้น่ะ “ อากิระพูดอย่างเยือกเย็นและไม่ใส่ใจตามภาษาของเค้า แต่ยังไม่ทันที่เธอจะพูดอะไร----
“ อากิระ!!!!!!! มาแล้วหรอคร่า คิดถึงจังเลย “ ผู้หญิงคนหนึ่งพูดดูจากการแต่งตัวที่สุดแสนจะเปรี้ยวของเธอ
อายาเนะก็พอจะเดาได้ว่า ผู้หญิงคนนั้นคือใคร???
“ อ่าว??? แล้วแม่นั่นน่ะ ใครค่ะ? “ ผู้หญิงคนนั่นถามทันทีเมื่อเห็นอายาเนะพลางทำท่าไม่พอใจใส่อายาเนะ
“ คู่นอนคนใหม่ของฉัน “ อากิระพูดอย่างไม่สะทกสะท้านผิดกับอายาเนะที่ตอนนี้กำลังโมโหจัด
“ นายมาพูดอย่างงี้ได้ยังไงหะ?? “ อายาเนะขึ้นเสียงแต่มันไม่ได้ทำให้อากิระนึกได้เลยสักนิด แต่มันกลับ....
“ ไหนเธอบอกว่าจะไม่ใส่ใจเรื่องของฉันไง ??? แค่นี้ก็ทนไม่ได้แล้วหรอ หะ??? “ อากิระพูดอย่างสะใจ
“ ได้ อย่างนั้นก็ดี !!! “ อายาเนะพูดอย่างโมโห พลางเดินขึ้นไปบนห้องของเธอ
“ หึ!! “ อากิระพูดอย่างสั้นๆด้วยความสะใจ พลางคิด “ คงทนได้ไม่นานหรอก “
“ อะไรกับค่ะ อากิระ??? อยู่ๆก้อยิ้ม ? “ ผู้หญิงคนนั้นพูดอย่างออดอ้อน
“ ก็ยิ้ม-----เรื่องที่มันน่าจะสนุกๆเท่านั้นแหละไม่มีอะไรหรอก ฮินามิ “ อากิระพูดอย่างเย็นชาตามภาษาของเค้า
แต่ดวงตาอันคมกริบนั้นกลับมองอายาเนะที่เดินจากไปอย่างไม่วางตา
“ อากิระค่ะ “ ฮินามิอ้อนเธอหวังว่าอากิระคงรู้ว่าเธอต้องการให้เค้าทำอะไรกับเธอ
“ ได้ !!! “ อากิระพูดพลางยิ้มที่มุมปากอย่างที่เค้าเคยทำบ่อยๆ มันไม่ใช่ยิ้มอย่างที่คนอื่นยิ้มมันมีความหมายของมันต่างหาก
เค้าเดินตามฮินามิ หญิงสาวที่เค้าคิดว่าเธอก็แค่ผู้หญิงคนหนึ่งที่เธอพร้อมใจจะทำทุกอย่างที่เค้าต้องการไม่ว่าจะอะไรก็ตาม
แต่เธอขอแค่สัมผัสอันเร่าร้อน และ รุนแรงจากเค้า แค่นั้นก้อพอ เค้าเดินไปจากที่ตรงนั้นพร้อมกับฮินามิโดยไม่รู้ว่า
อายาเนะกำลังจ้องมองเค้าอยู่อย่างไม่วางตา พลางคิดอะไรบางอย่างที่หลายคนอาจนึกไม่ถึง.......
แล้วไม่นานนัก เธอก็ต้องหันไปสนใจที่มาของเสียงๆหนึ่งมันเป็นเสียงของความสุขที่ฮินามิได้รับ ทันทีที่เธอได้ยินเสียงนั้น
เธอก้อเดินไปที่ต้นเสียงทันที
“ อ่า----------- ครั้งนี้ขอรุนแรงกว่าเดิมนะค่ะ อากิระ !! “ ฮินามิพูดเธอพูดเหมือนคนไม่ได้สติเมื่อเธอได้รับสัมผัสอันเร่าร้อน
และรุนแรงนั้นจา อากิระ
“ ได้สิ ถ้าเรื่องนี้ได้เสมออยู่แล้ว “ อากิระพูดพลางยิ้มที่มุมปากนิดๆเหมือนเดิม รอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความสะใจ
“ อากิระค่ะ รักฉัน มองฉันคนเดี๋ยวไม่ได้หรอค่ะ ??? “ ฮินามิถามคำถามที่เธอเองต้องผิดหวังทุกครั้งที่ได้ยินคำตอบ
จากผู้ชายที่เธอรัก “ อากิระ “ แต่เธอกลับไม่รู้เลยว่า อากิระไม่เคยมองเธอในฐานะ “ คนรัก “ เลยสักครั้ง
“ ฉันว่า?? ฉันก็ตอบเธอมาหลายครั้งแล้วนะ ฮินามิ ??? “ อากิระพูดอย่างเย็นชาพลางลุกขึ้นจากเตียงนอนสีขาว
แต่ความจริงกลีบแปดเปื้อนด้วยสีแดง
“ จะมีอะไรกับฉันฉันก้อให้เธอได้ทุกครั้ง ขอเงิน ฉันก้อให้ เธอต้องการความรักจากฉันอีกงั้นหรอ แค่นี้
เธอก้อคงจะพอใจแล้วน่ะ กับการที่ได้เป็น คู่นอนของฉัน นะ ??? “ อากิระยืนยันเค้าไม่เคยต้องจากจะรักใคร
“ ค่ะ ฉันเข้าใจ “ ฮินามิพูดอย่างหมดหวังเธอได้แต่ถามคำถามเดิม ครั้งนี้เธอหวังว่าเค้าจะเปลี่ยนคำพูด
แต่ไม่เลย...เค้ายังเป็นคนเดิม คนที่เย็ชา และเยือกเย็น คนที่ไม่เคยสนใจใคร-----
ทั้งสองพูดคุยกันโดยไม่รู้ว่าอายาเนะแอบฟังจากข้างนอกอย่างปวดใจเธอเป็นอะไรกันนะ ???
ทำไมเธอต้องสนใจเค้าด้วย ??? ทำไม ??? ค้นหาคำตอบได้แล้วในเรื่อง ThE DrAgOn Of DeAd ตอนต่อไป
ในครั้งนี้มันดูธรรมดายิ่งนัก-------ผิดกับคนอื่นๆที่ต้องการเป็น----ที่หนึ่งแห่งวงการมาเฟีย
รถเบนซ์สปอตคันหนึ่งถูกขับอย่างนุ่มนวลและไม่เร่งร้อนโดยชายหนุ่ม ผมสีชาออกเทาๆยาวถึงลำคอ
ดวงตาอันคบกริบราวกับมีด มีสีเทาบ่งบอกถึงบุคลิกของเจ้าของได้ดี ชายหนุ่มจอดรถที่สถานที่แห่งหนึ่ง
ที่ไม่ปรากฏในแผนที่โลก ~~~ คฤหาสน์สีขาวที่ถูกปกคลุมด้วยต้นไม้เขียวขจีนาๆชนิด เค้าไม่แน่ใจนักว่า
จุดประสงค์ที่เค้ามาที่นี่คืออะไร??? แต่ที่แน่ใจก้อคือเค้ากำลังจะ…….
“ ไงอากิระ!! ไม่ได้เจอกันซะนานเย็นชาเหมือนเดิมเลยนะ “ ชายหนุ่มคนหนึ่งทักขึ้นอย่างเป็นมิตรดวงตาของเค้า
บ่งบอกถึงความขี้เล่นและเจ้าชู้ไม่เบาของเค้าเป็นอย่างดี
“ ฉันก้อเป็นอย่างนี้ของฉันมาตั้งนานแล้วนิ!! “ อากิระพูดอย่างไม่ใส่ใจกับคำพูดของชายหนุ่ม
พลางใช้ดวงตาอันคมกริบจ้องมองชายหนุ่มอย่างมีความหมาย
“ นายมีเรื่องอะไรก้อว่ามา ฉันมีเวลาไม่มากนัก “ อากิระกล่าวพลางสังเกตุเห็นหญิงสาวที่เพิ่งเดินเข้ามาในห้อง
“ คนใหม่หรอ ??? ” อากิระพูดอย่างแปลกใจแต่ก้อยังคงความเย็นช้าไม่เปลี่ยนแปลง
“ ไอ้บ้า!!! น้องสาวฉันโว้ย!!! “ ชายหนุ่มพูดอย่างตกใจกับคำพูดที่เค้าเองก้อนึกไม่ถึงของเพื่อนคนนี้
“ นี่น้องสาวฉัน อายาเนะ “ ชายหนุ่มแนะนำน้องสาวของเค้าอย่างสั้นๆแต่กลับดูเป็นทางการ
“ นายอย่าบอกนะว่า----!!! “ อากิระพูดตกใจและเพิ่งนึกได้ว่าเค้ามาที่นี่เพื่ออะไร ??? แล้วมันก้อจริงอย่างที่ อากิระ คิด
“ ใช่ “ ชายหนุ่มตอบสั้นๆพลางยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
“ นายจะบ้าหรอ !!! คนนี้เนี่ยนะ??? “ อากิระพูดเหมือนแบกโลกอันหนักอึ้งเอาไว้
“ อายาเนะ นี่ “โทโมยะงิ” อากิระ คู่หมั้นของเรา “ ชายหนุ่มพูดอย่างนุ่มนวล ในขณะที่ความรู้สึกของอายาเนะกลับตรงกันข้าม
“ พี่ค่ะ !! แต่ว่า !!” อายาเนะเถียงเธอไม่ต้องการถูกบังคับ มันเป็นสิ่งมี่เธอเกลียดที่สุด!!! แต่ว่า------
“ ไม่มีคำว่า “ แต่ “---อายาเนะ--- “ ชายหนุ่มพูดอย่างเด็ดขาดเค้ารู้ดีว่าน้องเค้าไม่ชอบ ---แต่มันก้อจำเป็น ~~~
“ นายพาน้องฉันไปได้เลย “ ชายหนุ่มพูดอย่างเฉยเมย พลางเดินจากไปอย่างช้าๆ
“ พี่ยามาโกโตะ !!! “ อายาเนะตะโกนเธอหวังว่าพี่ของเธอจะหันมาแต่เค้ากลับ --------
“ ขึ้นรถซะ !!! “ อากิระพูดอย่างไม่ใส่ใจ –เค้าไม่เคยใส่ใจกับผู้หญิงคนไหนอยู่แล้ว
”----------------------- “ อายาเนะได้แต่มองหลังของ “ ยามาโกโตะ” พี่ของเธอ “พี่”ที่เธอรักมาก
อายาเนะรู้ว่าตัวเธอเองต้องผิดหวังที่ยามาโกโตะไม่หันกลับมา----เธอถอนหายใจพลางเดินไปขึ้นรถเบนซ์สปอตคันสวย
ของอากิระอย่างเลี่ยงไม่ได้ เธอไม่เคยสักครั้งที่จะขัดคำสั่งพี่ของเธอ
ตลอดการเดินทางทั้งคู่ไม่ยอมปริปากพูดกันแม้แต่น้อย จน---------------
“ เธอแน่ใจนะว่าจะรับพฤติกรรมของฉันได้ “ อากิระพูดอย่างเย็นชาพลางยิ้มที่มุมปากนิดๆอย่างรู้นิสัยของตัวเองดี
“ ฉันไม่สนอยู่แล้ว !!! ” อายาเนะตอบอย่างไร้เยื่อใย คำตอบของเธอทำให้อากิระถึงกับชะงัก
“ อืม----ดีแล้วฉันค่อยโล่งใจหน่อย ”อากิระพูดเหมือนเรื่องที่ อายาเนะพูดเป็นเรื่องน่าขำ
“ฉันไม่สนใจเรื่องของคุณอยู่แล้ว!!! ฉันคงไม่ต้องบอกน่ะว่าเพราะอะไร??? ” อายาเนะอธิบาย
ด้วยน้ำเสียงที่ดูก้อรู้ว่าเธอกำลัง “โกรธ”
“ งั้นก็ดี ” อากิระพูดอย่างสั้นๆพลางใช้สายตาอันคมกริบนั้น จ้องมองอายาเนะที่ไม่รู้เรื่องว่าอากิระกำลังจ้องเธออยู่
อย่างเอาเป็นเอาตาย
แล้วรถเบนซ์สปอตคันสวยของอากิระ ก็จอดที่คฤหาสน์หลังงามสมกับความเป็น “ มาเฟีย “ ของอากิระ
“ ฉันหวังว่าเธอคงรับได้น่ะ “ อากิระพูดอย่างเยือกเย็นและไม่ใส่ใจตามภาษาของเค้า แต่ยังไม่ทันที่เธอจะพูดอะไร----
“ อากิระ!!!!!!! มาแล้วหรอคร่า คิดถึงจังเลย “ ผู้หญิงคนหนึ่งพูดดูจากการแต่งตัวที่สุดแสนจะเปรี้ยวของเธอ
อายาเนะก็พอจะเดาได้ว่า ผู้หญิงคนนั้นคือใคร???
“ อ่าว??? แล้วแม่นั่นน่ะ ใครค่ะ? “ ผู้หญิงคนนั่นถามทันทีเมื่อเห็นอายาเนะพลางทำท่าไม่พอใจใส่อายาเนะ
“ คู่นอนคนใหม่ของฉัน “ อากิระพูดอย่างไม่สะทกสะท้านผิดกับอายาเนะที่ตอนนี้กำลังโมโหจัด
“ นายมาพูดอย่างงี้ได้ยังไงหะ?? “ อายาเนะขึ้นเสียงแต่มันไม่ได้ทำให้อากิระนึกได้เลยสักนิด แต่มันกลับ....
“ ไหนเธอบอกว่าจะไม่ใส่ใจเรื่องของฉันไง ??? แค่นี้ก็ทนไม่ได้แล้วหรอ หะ??? “ อากิระพูดอย่างสะใจ
“ ได้ อย่างนั้นก็ดี !!! “ อายาเนะพูดอย่างโมโห พลางเดินขึ้นไปบนห้องของเธอ
“ หึ!! “ อากิระพูดอย่างสั้นๆด้วยความสะใจ พลางคิด “ คงทนได้ไม่นานหรอก “
“ อะไรกับค่ะ อากิระ??? อยู่ๆก้อยิ้ม ? “ ผู้หญิงคนนั้นพูดอย่างออดอ้อน
“ ก็ยิ้ม-----เรื่องที่มันน่าจะสนุกๆเท่านั้นแหละไม่มีอะไรหรอก ฮินามิ “ อากิระพูดอย่างเย็นชาตามภาษาของเค้า
แต่ดวงตาอันคมกริบนั้นกลับมองอายาเนะที่เดินจากไปอย่างไม่วางตา
“ อากิระค่ะ “ ฮินามิอ้อนเธอหวังว่าอากิระคงรู้ว่าเธอต้องการให้เค้าทำอะไรกับเธอ
“ ได้ !!! “ อากิระพูดพลางยิ้มที่มุมปากอย่างที่เค้าเคยทำบ่อยๆ มันไม่ใช่ยิ้มอย่างที่คนอื่นยิ้มมันมีความหมายของมันต่างหาก
เค้าเดินตามฮินามิ หญิงสาวที่เค้าคิดว่าเธอก็แค่ผู้หญิงคนหนึ่งที่เธอพร้อมใจจะทำทุกอย่างที่เค้าต้องการไม่ว่าจะอะไรก็ตาม
แต่เธอขอแค่สัมผัสอันเร่าร้อน และ รุนแรงจากเค้า แค่นั้นก้อพอ เค้าเดินไปจากที่ตรงนั้นพร้อมกับฮินามิโดยไม่รู้ว่า
อายาเนะกำลังจ้องมองเค้าอยู่อย่างไม่วางตา พลางคิดอะไรบางอย่างที่หลายคนอาจนึกไม่ถึง.......
แล้วไม่นานนัก เธอก็ต้องหันไปสนใจที่มาของเสียงๆหนึ่งมันเป็นเสียงของความสุขที่ฮินามิได้รับ ทันทีที่เธอได้ยินเสียงนั้น
เธอก้อเดินไปที่ต้นเสียงทันที
“ อ่า----------- ครั้งนี้ขอรุนแรงกว่าเดิมนะค่ะ อากิระ !! “ ฮินามิพูดเธอพูดเหมือนคนไม่ได้สติเมื่อเธอได้รับสัมผัสอันเร่าร้อน
และรุนแรงนั้นจา อากิระ
“ ได้สิ ถ้าเรื่องนี้ได้เสมออยู่แล้ว “ อากิระพูดพลางยิ้มที่มุมปากนิดๆเหมือนเดิม รอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความสะใจ
“ อากิระค่ะ รักฉัน มองฉันคนเดี๋ยวไม่ได้หรอค่ะ ??? “ ฮินามิถามคำถามที่เธอเองต้องผิดหวังทุกครั้งที่ได้ยินคำตอบ
จากผู้ชายที่เธอรัก “ อากิระ “ แต่เธอกลับไม่รู้เลยว่า อากิระไม่เคยมองเธอในฐานะ “ คนรัก “ เลยสักครั้ง
“ ฉันว่า?? ฉันก็ตอบเธอมาหลายครั้งแล้วนะ ฮินามิ ??? “ อากิระพูดอย่างเย็นชาพลางลุกขึ้นจากเตียงนอนสีขาว
แต่ความจริงกลีบแปดเปื้อนด้วยสีแดง
“ จะมีอะไรกับฉันฉันก้อให้เธอได้ทุกครั้ง ขอเงิน ฉันก้อให้ เธอต้องการความรักจากฉันอีกงั้นหรอ แค่นี้
เธอก้อคงจะพอใจแล้วน่ะ กับการที่ได้เป็น คู่นอนของฉัน นะ ??? “ อากิระยืนยันเค้าไม่เคยต้องจากจะรักใคร
“ ค่ะ ฉันเข้าใจ “ ฮินามิพูดอย่างหมดหวังเธอได้แต่ถามคำถามเดิม ครั้งนี้เธอหวังว่าเค้าจะเปลี่ยนคำพูด
แต่ไม่เลย...เค้ายังเป็นคนเดิม คนที่เย็ชา และเยือกเย็น คนที่ไม่เคยสนใจใคร-----
ทั้งสองพูดคุยกันโดยไม่รู้ว่าอายาเนะแอบฟังจากข้างนอกอย่างปวดใจเธอเป็นอะไรกันนะ ???
ทำไมเธอต้องสนใจเค้าด้วย ??? ทำไม ??? ค้นหาคำตอบได้แล้วในเรื่อง ThE DrAgOn Of DeAd ตอนต่อไป
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น