devill of night

ลำดับตอนที่ #1 : \"ฟรินส์\" ปีศาจแห่งความมืด

\"คำขอข้อสุดท้ายของท่าน......\" เสียงที่ฟังดูทุ้มๆ รับรู้ได้ถึงความแข่งแกร่ง ของปีศาจแห่งความมืด

ที่เป็นที่กล่าวขวัญกันว่าหากผู้ใดได้พบเจอจะขอได้ตามแต่ใจจะปราถนา

แต่จะขอได้มากน้อยแค่ไหนขึ้นอยู่กับอารมณ์ของเจ้าปีศาจที่มีอารมณ์เป็นน้ำขึ้นน้ำลงยากต่อการเอาใจ

เอ่ยขึ้นต่อเจ้านายของมันที่ดูสีท่าจะพอเดาเหตุการณ์ออกว่าคงถึงคราวจุดจบของตนมีสีหน้าถอดสี เหงื่อแตกพรั่ก

เจ้าปีศาจฉีกยิ้มเห็นเขี้ยวอันแหลมคมก่อนจะพูดต่อว่า

\"ท่านได้ไปตามใจปราถนาแล้ว ครานี้ถึงตาของข้าที่ควรจะได้รางวัลแห่งการเป็นทาสของท่านเสียบ้าง\"

ว่าแล้วเจ้าปีศาจก็ร่ายมนต์ดำบางอย่างทำให้มีควันสีเทาที่ค่อยๆเปลี่ยนเป็นสีดำสนิทรอบๆตัวเจ้านายของมันทันใดนั้นเอง

                                                                 ตูม

เสียงระเบิดก็ดังสนั่นหวั่นไหวไปทั่วและร่างของเจ้านายมันก็ได้กลายมาเป็นเกล็ดหิมะสีขาวในหัวคทาของมัน

ที่มีกองหิมะข้างในสูงเป็นเนินขึ้นมาซึ่งมันก็หมายความว่า เจ้าปีศาจตัวนี้ได้ดูดพลัง ดูดวิญญาณจากมนุษย์มาแล้วนับไม่ถ้วน

นี่แหละคือปีศาจที่ช้าวบ้านกล่าวขวัญถึง \"ฟรินส์\" ปีศาจแห่งความมืด ที่เร่ร่อนไปเพื่อดูดวิญญาณของมนุษย์ไปทั่ว

...................................................................................................................................................................................



\' เฮ้อ!!!มนุษย์หนอมนุษย์ มีความโลภ ความคิด มีให้เราไม่เคยเบื่อ เนี่ยละนะด้านมืดแห่งจิตใจ \'

ความคิดเยาะเย้นมนุษย์ เหยื่ออันโอชะของตนที่ไม่ว่าจะคนไหน ชาติใด อายุเท่าใด ต่างก็มีความรัก โลภ โกด หลง แค้น เคือง

ความต้องการที่ไม่มีที่สิ้นสุด ซึ่งนั่นแหละที่เจ้าปีศาจฟรินส์ชื่นชอบเป็นหนักหนา

มันตะล่อนๆไปยังเมืองต่างๆเมืองแล้วเมืองเล่า พบเหยื่อคนแล้วคนเล่า ทั้งหวาดกลัวเมื่อพบเจอมัน ดีใจเต้นร่า เศร้าโศกอย่างกับโลกจะพังกะละมังจะยุบ บ้างก็หัวเราะทั้งน้ำตา นี่แหละนะ \"มนุษย์\"

จนมันมาถึงเมืองเล็กๆเมืองหนึ่งที่เต็มไปด้วยความเจริญตึกราบ้านช่องหนาแน่นเต็มสองข้างทาง ตลาดนัด ที่มีผู้คนเดินเพ่นพ่านไปมา

ขวักไขว่ ฟรินส์ เจ้าปีศาจแห่งความมืดยืนเกาะอยู่บนยอดปราสาทของโรงเรียนเททอย

โรงเรียนอันลือชื่อในเรื่องการสร้างนักสู้ ทนาย นักปราชญ์ และอีกมากมาย

คนดังที่เลื่องลือในอาชีพต่างๆก็จบมาจากเททอยกันทั้งนั้น ซึ่งไม่แปลกเลยที่เมืองโทเมลาทอยแห่งนี้จะเจริญผิดหูผิดตาจากที่อื่น

\" เฮ้ย!!! \" เสียงเด็กชายคนหนึ่งที่ร้องดังออกมาจากซอยเล็กๆข้างกับตึกที่ไม่ใกล้ไม่ไกลออกไปจากตลาดมากนักเรียกร้องความสนใจจากฟรินส์ได้เป็นอย่างดี มันโฉบลงไปดูเหตุการณ์โดยที่มันยืนมองดูจากยอดตึกข้างซอยนั้นเอง

\"เฟลอส แกนะแกฝากไว้ก่อนเหอะ\"

เด็กหนุ่มร่างกายอ้วนลงพุงตั้งแต่วัยเด็ก หน้าที่แดงก่ำ ปากที่มีเลือกไหลออกมาไม่หยุด

ตาบวมเขียวเป็นจ้ำ ผมที่กระเซอะกระเซิง และเสื้อผ้าที่หลุดรุ่ยจากการวิวาทกับเด็กหนุ่มที่ชื่อว่า \"เฟลอส\"

\"รีบๆมาเอาคืนละ ข้าไม่ใช่ธนาคารเก็บไว้ให้ใครนานๆเห็นทีว่าไม่ค่อยจะได้\"

เด็กหนุ่มผมสีดำขวับ นัยส์ตาสีน้ำตาลออกจะดำ ปากเรียวได้รูปสีแดงอ่อนๆ ใบหน้าคม คิ้วที่ดูโก่งสวยงาม

จมูกอันเป็นสัน ผิวสีน้ำตาลอ่อนๆจะดำก็ไม่ดำจะขาวก็ไม่ขาวเสียทีเดียว เรียบเนียน เสื้อผ้าที่ดูจะยับยู่ยี่จากการวิวาท

พูดด้วยน้ำเสียงเยาะเย้นกลั้วหัวเราะที่กวนประสาทเจ้าเด็กอ้วนลงพุงได้เป็นอย่างดี นัยส์ตาที่ส่อประกายแวววับของผู้ชนะ

ยืนพูดด้วยน้ำเสียงโอ้อวดถึงพละกำลังของตน ความเก่งกาจของตน



ก่อนจะเดินออกไปจากซอยทิ้งไว้เพียงความเจ็บแค้นของคู่อริลงพุงที่นั่งอยู่ในซอยนั้นด้วยความเจ็บใจ

\' เจ้าหนูนี่ท่าทางไม่เบา น่าสนเป็นยิ่งนัก อยากรู้นักว่าความต้องการมันมีมากเพียงใด \' ความคิดของฟรินส์ที่ดูท่าจะชอบอกชอบใจเฟลอสเป็นนักหนากับท่าทียียวน ความเก่งกาจ ไหวพริบที่ชนะคนร่างใหญ่กว่า โดยที่ตนไม่เป็นอะไรเลยมีเพียงแค่เสื้อผ้าที่ยัยยู่ยี่เพราะแรงปะทะ

ฟรินส์ไม่รอช้า ตามเฟลอสไปติดๆโดยที่หมายปองเหยื่อตรงหน้าของตน



...................................................................................................................................................................................



\" ท่านเป็นใครกัน ? มีธุระอะไรกับเรา \"

คำถามปนหงุดหงิดของเฟลอส กล่าวแทนคำทักทายทั่วไปแก่ฟรินส์

โดยเจ้าตัวหารู้ไม่ว่านั่นคือปีศาจแห่งความมืดที่ชาวบ้านในแต่ละเมืองกล่าวขวัญถึง

\"ท่านไม่รู้จักเราจริงหรือ ท่านเฟลอส \"

ฟรินส์พูดเสร็จก็ยิ้มที่มุมปาก ที่สร้างความงงงวยให้แก่เฟลอสว่า รู้ชื่อของตนได้อย่างไรในเมื่อตนก็ไม่ใช่คนโด่งคนดังอะไร

เป็นเพียงแค่นักเรียนที่เตรียมตัวที่จะเข้าไปเรียนในโรงเรียนเททอยที่ผ่านมาได้อย่างหวุดหวิด

\"ท่านรู้ชื่อเราได้อย่างไร? และท่านมีธุระอะไรกับเราถึงมาขวางทางเราอย่างนี้\"

เฟลอสที่ดูจะฉุนเฉียวขึ้นในทุกนาทีที่ได้สนทนากับปีศาจตรงหน้าอย่างไม่หวั่นกลัวแต่อย่างใดต่างกับมนุษย์ทั่วไปโดยสิ้นเชิง

\"ข้ารู้หมดทุกอย่าง ข้ามีนามว่าฟรินส์ วันนี้ข้าเพียงแต่มาทักทายท่านเป็นการทักทายเล็กๆน้อยๆของข้าหวังว่าท่านคงไม่ว่าข้าแต่อย่างใด\" ฟรินส์ที่แนะนำตัวเสร็จก็โค้งคำนับให้แก่เฟลอสที่ยังยืนนึกคิดถึงชื่อที่คุ้นหูของตน แต่ก็ไม่อาจจะนึกออกได้ว่าเป็นชื่อของใครกัน โค้งคำนับกลับให้แก่ฟรินส์ตามมารยาท ทันใดนั้นฟรินส์ก็โฉบขึ้นสู่ท้องนภาสีฟ้า ดูสดใสและสดชื่อยิ่งนัก

\' ฟรินส์ \' ชื่อของบุรุษแปลกหน้าที่เข้ามาทักทายตนยังคงก้องอยู่ในหูด้วยความคุ้นเคยที่รู้สึกได้ว่าตนเคยได้ยินมาจากใคร ที่ไหน แต่กลับนึกไม่ออกแต่อย่างใด ทำให้เฟลอสได้ลืมมันไปอย่างไม่ฉุดคิดอะไรและไม่ติดใจว่านั่นคือปีศาจแห่งความมืดที่ตนได้ตกเป็นเหยื่อและเดินเข้าไปในตลาดอย่างปกติ

\"แล้วท่านจะได้รู้จักข้ายิ่งกว่านี้.....\"คำพูดทิ้งท้ายของฟรินส์ที่พูดขณะมองลงมายังเฟลอสที่อยู่เบื้องล่างก่อนบินออกไปที่ตรงนั้น



...................................................................................................................................................................................



นี่ก็เป็นเรื่องแรกที่แต่งแนวนี้นะค่ะ ยังไงก็ช่วยติชมแนะนำกันด้วยนะค่ะ แล้วจะเอาไปปรับปรุงค่ะ