ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เริ่มต้น...ความรู้สึก
เคยไม๊...รักใครคนนึง แต่ไม่กล้าบอกความรู้สึกให้เค้ารู้ เขินอายทุกครั้งที่เห็นหน้า แอบมอง แต่ไม่กล้าสบตา รัก...แต่ก็ไม่แม้แต่จะแสดงออก นั่นแหละ ทั้งหมดของความรู้สึกของเมย์
เมย์แอบชอบรุ่นน้องอยู่คนนึง หลายๆคนอาจมองว่าแปลก ทำไมถึงชอบผู้หญิง/เป็นเลสแล้วดีตรงไหน ไม่รู้หรอก...ไม่มีใครหรอกที่จะคิด ว่าวันนึงตัวเองจะกลายเป็นแบบนี้ เมย์เองก็เช่นกัน ไม่เคยคิดว่าวันนึงตัวเองจะเจอคนที่ใช่ และยิ่งไม่เคยคิด...ว่าคนๆนั้นจะเป็นผู้หญิงเหมือนกัน
แต่แล้วจะให้ทำยังไงล่ะ ก็ในเมื่อใจเราชอบไปแล้ว ไม่จำเป็นหรอกว่าเค้าจะเป็นใคร หรือเป็นอะไรยังไง ต้องเป็นผู้ชายเท่านั้นเหรอถึงจะถูก ต้องเป็นผู้ชายเท่านั้นเหรอที่เราควรจะรัก ไม่จำเป็นสักนิด...
ที่ผ่านมามีใครหลายๆคนที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเมย์ แต่ก็ไม่เคยซักครั้งที่เมย์จะจริงจัง ไม่เคยที่จะรู้สึกว่ารัก ไม่เคยคิดว่าจะแอบชอบใครได้มากมายขนาดนี้ และไม่เคยเชื่อกับคำว่า \"รักแรกพบ\"
จนกระทั่งวันที่ได้เจอน้องอัน วันที่ 30 ตุลาคม ปี 48 ที่เพิ่งผ่านมา น้องเค้าอยู่ ม.4 สีเดียวกัน อ่อนกว่าเมย์ตั้ง 2 ปี ก็แอบรู้สึกแย่อยู่นิดๆ เพราะเมย์มักจะพูดอยู่เสมอว่าไม่ชอบคนที่เรียนชั้นต่ำกว่า ไม่ชอบเด็ก ไม่อยากเลี้ยงต้อย แต่สุดท้าย พอเจอเค้าแล้ว ทุกสิ่งที่เคยพูดไปก็ไม่สำคัญหรอก
ตอนแรกก็ไม่ได้รู้สึกอะไรนะ คือก็เห็นเค้าเล่นบาสทีมเดียวกับเพื่อนก็เชียร์เพื่อนไปเรื่อยๆ แล้วเพื่อนคนอื่นเค้าก็กรี๊ดน้องที่เป็นทอมอีกคน ก็เฉยๆอยู่ดี เพราะเมย์ไม่ชอบบ้าคนที่ป๊อบๆอยู่แล้ว ทีนี้เราก็มองตามเพื่อนไปเรื่อยๆ เพ่อนกรี๊ดใครก็มอง แล้วก็เริ่มรู้สึกว่าน้องคนนั้นเล่นห่วยไง คือแบบว่า อุดส่าห์ป๊อบ ช่ยเล่นให้มันดีๆไม๊ เดี๋ยวเพื่อนเราจะแพ้ แล้วก็เลยมาสะดุดที่น้องอัน น้องเค้าเล่นดี แล้วก็เดินเกมเร็ว ช่วยทีมได้เยอะ
จากนั้นเมย์ก็เริ่มกรี๊ด ที่จิงตอนแรกที่ชอบ เพราะไม่อยากชอบคนๆเดียวกะที่เพื่อนชอบ แต่พอมองๆไปเรื่อยแล้วน้องอันก็น่ารักจริงๆ ก็เลยแอบปลื้มๆน้องอันหน่อย แต่ก็ไม่ได้คิดอาไรมาก เพราะรู้ว่าตัวเองไม่ได้ชอบผู้หญิง
แต่ก็หลังจากนั้นก็เจอน้องอันบ่อยมากๆ แล้วก็รู้มาจากเพื่อนว่าน้องเค้าชื่ออัน มีแฟนแล้ว เป็นลีดเดอร์สีฟ้า ก็อืม.. ไม่เห็นเป็นไร ก็แค่ปลื้ม แล้วก็เวลาเจอน้องเค้าที่ไหนก็จะกรี๊ดๆ ก็คล้ายๆกรี๊ดตามเพื่อนด้วยแหละ เพราะเพื่อนสนิทเมย์ก็กรี๊ดๆคนอื่นๆอยู่
จุดเริ่มต้นที่ทำให้เมย์บ้า กรี๊ดน้องอันมากๆจริงๆก็คือเมื่อวันที่ 1 ธันวา ก็ตอนพักกลางวัน ปกติจะไม่เคยเห็นน้องอันเลยในเวลาแบบนี้ แต่วันนั้นอ่ะ คือหันหลังคุยกับเพื่อนอยู่ แล้วก็รู้สึกว่ามีคนเดินเฉียดไหล่เราไปนิดๆ ก็ไม่สนใจ เมาท์แตกไปเรื่อยๆ จนเพื่อนแอบสะกิดว่า เนี่ยๆ เมื่อกี้น้องเค้าเดินมาเฉียดแหละ ก็กรี๊ดๆๆๆๆๆๆ >_< จะบ้าตายไปเลย แถมน้องเค้าก็ยืนอยู่กับแฟนไง แต่ก็กรี๊ดอ่ะ ไม่สน...
ซักพักพอเริ่มสงบใจได้ ก็เลยคุยกับเพื่อนต่อ แล้วระหว่างรอคิวเมย์ก็เลยไปยืนพิงราวเหล็กที่กั้นแถวหน้าร้าน แล้วก็รู้สึกเหมือนถูกใครพิงอยู่แถบนึง ก็ไม่สนใจเห็นแวบๆจากหางตาว่าเป็นผู้หญิงก็ไม่สนใจ จนคิดยังไงไม่รู้เหมือนมีอาไรมาดลใจ หันหลังไป ก็เห็นคือ น้องอันยืนพิงเมย์อยู่เต็มๆเลยไง ก็กรี๊ดแต่ไม่มีเสียงอ่ะ คือกรี๊ดมากๆๆๆๆๆๆๆ ไม่ไหวแล้ว คนอื่นอาจจะไม่เข้าใจนะ แต่นึกภาพออกไม๊อ่ะคะ คือคนที่เราชอบ คนที่แอบกรี๊ดมาเป็นเดือน อยู่ๆเค้าก็มายืนพิงเราอยู่ซะงั้น ก็เลยกรี๊ดๆๆ
ตั้งแต่วันนั้นก็คือเมย์จะพูดถึงน้องอันทั้งวัน ทั้งวันเลยจริงๆนะ แบอยู่ๆก็จะพูดขึ้นมาว่า แกๆๆ...น้องอันน่ารักมากๆ แก ชอบน้องอันออ่ะ ชอบน้องอันจริงๆนะ พูดแต่ประโยคนี้ซ้ำๆนานหลายวันอยู่ จนเพื่อนๆรำคาญ ที่จริงก็สามารถที่จะพูดไปเรื่อยๆได้นะ แต่เกรงใจเพื่อนๆ เมย์ก็เลยไม่ค่อยพูดบ่อยแล้วช่วงนี้
หลังจากนั้นเมย์ก็บ้าน้องอันมาเรื่อยๆ ไม่มีเหตุผล แต่แค่เจอ แค่เห็นหน้าก็เขิน แค่พูดถึงก็อาย ความรู้สึกมันเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ไม่น่าเชื่อ..ตอนนี้เมย์สามารถพูดได้เต็มปากเลยล่ะ ว่าเมย์ \"รัก\" น้องอัน รู้นะ..ว่าเค้ามีแฟนแล้ว น่ารัก แล้วก็เหมาะสมกัน สำหรับเมย์ที่กำลังจะจบในอีกแค่ประมาณเดือนเดียวอ่ะ มันคงเป็นไปไม่ได้ แต่ก็หวังลึกๆในใจ
อย่างน้อยเมย์ก็อยากจะแค่มีความกล้าซักนิดที่จะเข้าไปคุยกับน้องเค้า แค่ขอให้เซ็นต์เฟรนด์ชิพแล้วก็ถ่ายรูปด้วยก็ยังดี ต้องทำให้ได้ อยากจะกล้ากว่านี้...อยากจะให้อย่างน้อยก็ยังมีโอกาสเข้าไปพูดกันบ้าง เพราะเมย์เชื่อ..ถึงแม้จะจบไปแล้ว แต่เมย์ก็จะไม่ลืมน้องอันแน่นอน ไม่ว่ายังไงความรู้กนี้ก็จะยังคงอยู่ จนกว่าจะถึงวันที่มันจะอิ่มตัว ซึ่งก็คงจะอีกนาน...เมย์เชื่ออย่างงั้นนะ
เมย์แอบชอบรุ่นน้องอยู่คนนึง หลายๆคนอาจมองว่าแปลก ทำไมถึงชอบผู้หญิง/เป็นเลสแล้วดีตรงไหน ไม่รู้หรอก...ไม่มีใครหรอกที่จะคิด ว่าวันนึงตัวเองจะกลายเป็นแบบนี้ เมย์เองก็เช่นกัน ไม่เคยคิดว่าวันนึงตัวเองจะเจอคนที่ใช่ และยิ่งไม่เคยคิด...ว่าคนๆนั้นจะเป็นผู้หญิงเหมือนกัน
แต่แล้วจะให้ทำยังไงล่ะ ก็ในเมื่อใจเราชอบไปแล้ว ไม่จำเป็นหรอกว่าเค้าจะเป็นใคร หรือเป็นอะไรยังไง ต้องเป็นผู้ชายเท่านั้นเหรอถึงจะถูก ต้องเป็นผู้ชายเท่านั้นเหรอที่เราควรจะรัก ไม่จำเป็นสักนิด...
ที่ผ่านมามีใครหลายๆคนที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเมย์ แต่ก็ไม่เคยซักครั้งที่เมย์จะจริงจัง ไม่เคยที่จะรู้สึกว่ารัก ไม่เคยคิดว่าจะแอบชอบใครได้มากมายขนาดนี้ และไม่เคยเชื่อกับคำว่า \"รักแรกพบ\"
จนกระทั่งวันที่ได้เจอน้องอัน วันที่ 30 ตุลาคม ปี 48 ที่เพิ่งผ่านมา น้องเค้าอยู่ ม.4 สีเดียวกัน อ่อนกว่าเมย์ตั้ง 2 ปี ก็แอบรู้สึกแย่อยู่นิดๆ เพราะเมย์มักจะพูดอยู่เสมอว่าไม่ชอบคนที่เรียนชั้นต่ำกว่า ไม่ชอบเด็ก ไม่อยากเลี้ยงต้อย แต่สุดท้าย พอเจอเค้าแล้ว ทุกสิ่งที่เคยพูดไปก็ไม่สำคัญหรอก
ตอนแรกก็ไม่ได้รู้สึกอะไรนะ คือก็เห็นเค้าเล่นบาสทีมเดียวกับเพื่อนก็เชียร์เพื่อนไปเรื่อยๆ แล้วเพื่อนคนอื่นเค้าก็กรี๊ดน้องที่เป็นทอมอีกคน ก็เฉยๆอยู่ดี เพราะเมย์ไม่ชอบบ้าคนที่ป๊อบๆอยู่แล้ว ทีนี้เราก็มองตามเพื่อนไปเรื่อยๆ เพ่อนกรี๊ดใครก็มอง แล้วก็เริ่มรู้สึกว่าน้องคนนั้นเล่นห่วยไง คือแบบว่า อุดส่าห์ป๊อบ ช่ยเล่นให้มันดีๆไม๊ เดี๋ยวเพื่อนเราจะแพ้ แล้วก็เลยมาสะดุดที่น้องอัน น้องเค้าเล่นดี แล้วก็เดินเกมเร็ว ช่วยทีมได้เยอะ
จากนั้นเมย์ก็เริ่มกรี๊ด ที่จิงตอนแรกที่ชอบ เพราะไม่อยากชอบคนๆเดียวกะที่เพื่อนชอบ แต่พอมองๆไปเรื่อยแล้วน้องอันก็น่ารักจริงๆ ก็เลยแอบปลื้มๆน้องอันหน่อย แต่ก็ไม่ได้คิดอาไรมาก เพราะรู้ว่าตัวเองไม่ได้ชอบผู้หญิง
แต่ก็หลังจากนั้นก็เจอน้องอันบ่อยมากๆ แล้วก็รู้มาจากเพื่อนว่าน้องเค้าชื่ออัน มีแฟนแล้ว เป็นลีดเดอร์สีฟ้า ก็อืม.. ไม่เห็นเป็นไร ก็แค่ปลื้ม แล้วก็เวลาเจอน้องเค้าที่ไหนก็จะกรี๊ดๆ ก็คล้ายๆกรี๊ดตามเพื่อนด้วยแหละ เพราะเพื่อนสนิทเมย์ก็กรี๊ดๆคนอื่นๆอยู่
จุดเริ่มต้นที่ทำให้เมย์บ้า กรี๊ดน้องอันมากๆจริงๆก็คือเมื่อวันที่ 1 ธันวา ก็ตอนพักกลางวัน ปกติจะไม่เคยเห็นน้องอันเลยในเวลาแบบนี้ แต่วันนั้นอ่ะ คือหันหลังคุยกับเพื่อนอยู่ แล้วก็รู้สึกว่ามีคนเดินเฉียดไหล่เราไปนิดๆ ก็ไม่สนใจ เมาท์แตกไปเรื่อยๆ จนเพื่อนแอบสะกิดว่า เนี่ยๆ เมื่อกี้น้องเค้าเดินมาเฉียดแหละ ก็กรี๊ดๆๆๆๆๆๆ >_< จะบ้าตายไปเลย แถมน้องเค้าก็ยืนอยู่กับแฟนไง แต่ก็กรี๊ดอ่ะ ไม่สน...
ซักพักพอเริ่มสงบใจได้ ก็เลยคุยกับเพื่อนต่อ แล้วระหว่างรอคิวเมย์ก็เลยไปยืนพิงราวเหล็กที่กั้นแถวหน้าร้าน แล้วก็รู้สึกเหมือนถูกใครพิงอยู่แถบนึง ก็ไม่สนใจเห็นแวบๆจากหางตาว่าเป็นผู้หญิงก็ไม่สนใจ จนคิดยังไงไม่รู้เหมือนมีอาไรมาดลใจ หันหลังไป ก็เห็นคือ น้องอันยืนพิงเมย์อยู่เต็มๆเลยไง ก็กรี๊ดแต่ไม่มีเสียงอ่ะ คือกรี๊ดมากๆๆๆๆๆๆๆ ไม่ไหวแล้ว คนอื่นอาจจะไม่เข้าใจนะ แต่นึกภาพออกไม๊อ่ะคะ คือคนที่เราชอบ คนที่แอบกรี๊ดมาเป็นเดือน อยู่ๆเค้าก็มายืนพิงเราอยู่ซะงั้น ก็เลยกรี๊ดๆๆ
ตั้งแต่วันนั้นก็คือเมย์จะพูดถึงน้องอันทั้งวัน ทั้งวันเลยจริงๆนะ แบอยู่ๆก็จะพูดขึ้นมาว่า แกๆๆ...น้องอันน่ารักมากๆ แก ชอบน้องอันออ่ะ ชอบน้องอันจริงๆนะ พูดแต่ประโยคนี้ซ้ำๆนานหลายวันอยู่ จนเพื่อนๆรำคาญ ที่จริงก็สามารถที่จะพูดไปเรื่อยๆได้นะ แต่เกรงใจเพื่อนๆ เมย์ก็เลยไม่ค่อยพูดบ่อยแล้วช่วงนี้
หลังจากนั้นเมย์ก็บ้าน้องอันมาเรื่อยๆ ไม่มีเหตุผล แต่แค่เจอ แค่เห็นหน้าก็เขิน แค่พูดถึงก็อาย ความรู้สึกมันเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ไม่น่าเชื่อ..ตอนนี้เมย์สามารถพูดได้เต็มปากเลยล่ะ ว่าเมย์ \"รัก\" น้องอัน รู้นะ..ว่าเค้ามีแฟนแล้ว น่ารัก แล้วก็เหมาะสมกัน สำหรับเมย์ที่กำลังจะจบในอีกแค่ประมาณเดือนเดียวอ่ะ มันคงเป็นไปไม่ได้ แต่ก็หวังลึกๆในใจ
อย่างน้อยเมย์ก็อยากจะแค่มีความกล้าซักนิดที่จะเข้าไปคุยกับน้องเค้า แค่ขอให้เซ็นต์เฟรนด์ชิพแล้วก็ถ่ายรูปด้วยก็ยังดี ต้องทำให้ได้ อยากจะกล้ากว่านี้...อยากจะให้อย่างน้อยก็ยังมีโอกาสเข้าไปพูดกันบ้าง เพราะเมย์เชื่อ..ถึงแม้จะจบไปแล้ว แต่เมย์ก็จะไม่ลืมน้องอันแน่นอน ไม่ว่ายังไงความรู้กนี้ก็จะยังคงอยู่ จนกว่าจะถึงวันที่มันจะอิ่มตัว ซึ่งก็คงจะอีกนาน...เมย์เชื่ออย่างงั้นนะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น