ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Who

    ลำดับตอนที่ #1 : Who

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 24
      0
      9 ก.ค. 46

                  อลิซเด็กนักเรียนไฮสคูลที่อยู่กับลุงของเขาพ่อแม่ของเค้าได้แยกทางกันเหลือเพียงลุงของเค้าที่รับเลี้ยงเอาไว้   อลิซเป็นเด็กที่    ร่าเริง แจ่มใส มีนัยน์ตาสีเขียวที่เปล่งประกายด้วยความกล้าหาญในบางครั้งก็ชอบก่อเรื่องไม่เว้นแต่ละวัน เมื่ออลิซมาถึงโรงเรียนในตอนเช้านั้น อลิซได้พยายามที่จะขอลุงของเค้าไปนอนบ้านเพื่อน “ ลุงครับวันพรุ่งนี้ผมขอไปนอนบ้านเพื่อนนะ ผมมีงานต้องทำ ถ้าลุงไม่ให้ไปผมก็ไม่ว่านะครับ ไม่โกรธ  แต่จะจำเอาไว้  ”  เมื่ออลิซพูดจบลุงทำหน้างงว่าตกลงนี่มันบังคับกันนี่ แต่ก็ไม่ถือสาเมื่อหลานรักมาขอก็อนุญาต แต่สิ่งที่อลิซบอกลุงไปนั้นเป็นเพียงแค่ข้ออ้างที่จริงแล้วเค้าจะไปบ้านเก่าแก่ที่ว่ากันว่ามักมีสิ่งประหลาดเกขึ้นอยู่เสมอ   เมื่อถึงคืนนั้น อลิซก็ได้ไปกับเพื่อนตามที่นัดกันไว้ สิ่งที่เค้านำไปมีเพียงไฟแช็คและมีดสั้นหนึ่งเล่มเท่านั้น อลิซไม่รู้หรอกว่าในค่ำคืนนี้จะเป็นประตูไปสู่สิ่งเหลือเชื่อที่เมื่อเกิดอาจจะมีการเปลี่ยนแปลงชีวิตของอลิซ ก็ว่าได้   เมื่ออลิซได้เข้าไปในตัวอาคารก็เริ่มจุดไฟแช็คเพื่อเป็นแสงในการเดินทาง อลิซได้พยายามที่จะมองหาห้องที่คนในย่านนั้นเล่ากันว่ามีแสงประหลาดออกมาบ่อยๆ ขณะเดียวกัน ไฟแช็คก็ดับลง เหลือเพียงแสงสว่างจากพระจันทร์   เมื่ออลิซเดินไปถึงเขากลับไม่รู้สึกกลัวเลยแม้แต่น้อยกลับอยากรู้อยากเห็นมากขึ้น ในขณะนั้นเค้าก็ได้พบกับหญิงสาวที่นั่งอยู่ที่กระจก หล่อนเป็นคนที่สวยมากมีผมเป็นสีบรอนยาว  ตาเป็นประกายสีคราม ริมฝีปากที่เรียวบาง ผิวสวยเนียน ชุดของเธอดูเรียบง่ายแต่ดูมีสกุล เธอกำลังเล่นอยู่ที่สนามแห่งหนึ่งอย่างมีความสุข อลิซยืนมองตาค้างไม่พูดเท่าที่

    อลิซมอง หล่อนน่าจะอายุเพียง 16 ปีเท่านั้น ซึ่งอายุก็ไล่เลี่ยกับอลิซ เมื่อยืนมองอยู่นานอลิซก็เริ่มเดินเข้าไปใกล้จนเผลอเหยียบคริสตัลชิ้นหนึ่งเขาก้มลงไปดูและเก็บมันขึ้นมา แสงจันทร์ได้ค่อยๆๆหายไป และหญิงสาวที่อลิซเห็นก็ได้หายไปด้วยอลิซไม่พูดแต่รู้สึกชอบเธอมากที่เธอดูสง่างามอย่างที่อลิซไม่เคยเห็นมาก่อน

        หลังจากวันนั้นอลิซก็พยายามที่จะค้นหาผู้หญิงคนนั้นโดยการที่ไปสืบหาประวัติของอาคารนั้น แต่เมื่อยิ่งหาก็ยิ่งสูญเปล่า เขาได้แต่เสก็ตภาพเอาไว้ จนวันหนึ่งอลิซได้เจอกับบัทที่เป็นเพื่อนเก่าที่สนิทกันมากแต่ไม่ได้ติดต่อกันเลย จึงได้พูดคุยกันจนบัทชวนไปที่บ้านในเย็นวันนั้นอลิซ ก็ได้เห็นภาพถ่ายบนโต๊ะของบัท  เขารู้สึกตกใจและดีใจมากที่เขาได้เห็นเด็กในภาพหน้าตาคล้ายกับหญิงที่เขาเจอแล้วจึงเอ่ยถาม บัทว่า “นี่ใครหรอบัท ” “อ๋อ เพื่อนร่วมห้องน่ารักใช่มั้ยล่ะ เธอสวยมากแต่เธอเป็นจอมป่วนเลยล่ะ ” บัทกล่าว “เออว่าแต่เธอชื่อไรหรอ ”  “ เธอชื่อเบเน่ พ่อของหล่อนเป็นชาวรัสเซียส่วนแม่เขาเป็นคนฝรั่งเศสน่ะ เขาเป็นเพื่อนสนิทของแฟนฉันเอง นายอยากรู้จักบ้างมั้ยล่ะ เดี๋ยวฉันจะแนะนำให้”  อลิซรู้สึกดีใจเหมือนเขาได้เจอในสิ่งทีมีค่ามากสำหรับเขาดงนั้นเขาจึงรับคำกับบัท เขาพยายามที่จะให้บัทคอยชั่วอยู่ตลอดเพื่อที่จะได้คุยกับเบเน่แต่ดูเหมือนว่าพระเจ้าจะไม่เข้าข้างเขาเลย  หลังจากวันนั้น อลิซได้แต่พยายามทำใจที่จะไม่คิดอะไรแล้วล้มเลิกความคิดโดยการที่เขาไปยังสนามฟุตบอลของชมรมและเมื่ออลิซรู้สึกเหนื่อยจึงพัก  พอเขาล้วงกระเป๋ากางเกงเพื่อเอากุญแจเปิดล็อคเกอร์เขาได้ทำคริสตัลหล่นและเมื่อเขาก้มลงเก็บทำให้เค้านึกถึงอะไรดีขึ้นมาได้      

    คุณลองคิดซิว่าอลิซจะทำอะไรเพื่อเค้าจะได้รู้จักกับคนที่เค้าชื่นชอบที่สุด

    ( โปรดติดตามตอนต่อไป.......... )



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×