เธอคือ\"เพื่อนโต๊ะข้างๆ\"

ลำดับตอนที่ #1 : เมื่อครั้งโดนย้ายที่ และ คำแรกที่คุยกัน

\"ค่ะ อาจาร์ย\"แก้มส้มพูดอย่างท้อใจ สายตาจับจ้องไปยังที่นั่งใหม่ของเธอ(เธอคิดในใจว่า\"ฉันไปนั่งตรงนั้นแล้วจะมีเพื่อนคุยมั้ยเนี่ย\")เธอมองตรงไปเห็นเด็กผู้ชายใส่แว่น ตัวใหญ่ๆ มองขึ้นไปทางซ้ายก้อเห็นเด็กผู้หญิงใส่แว่น ตัวผอมๆ มองลงมาทางขวา โอ๊ยแม่เจ้า!ในที่สุดฉันก็มีเพื่อน เพราะทางขวามือของฉันเต็มไปด้วยเพื่อนร่วมกลุ่มที่ส่งยิ้มพร้อมส่งเสียงต้อนรับด้วยความยินดี แก้มส้มขนข้าวขนของของเธอไปด้วยท่าทางที่ผิดแปลกไปกับทีแรก เธอล้มตัวลงนั่งในเก้ากี้ตัวใหม่ของเธอด้วยอาการสบายใจพร้อมทั้งจัดแจงข้าวของใส่ใต้โต๊ะ ยังไม่ทันเสร็จดีเธอก้อหันไปทักทักทายพรรคพวกด้วยสีหน้าที่แจ่มใส แก้มส้มเป็นเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ สูงได้มาตราฐานของเด็กผู้หญิงในห้อง(คือตัวเท่าๆกับเด็กผู้หญิงในห้องเรียน)ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยรอยยิ้ม แก้มมีสีชมพูระเรื่อ ริมฝีปากอวบอิ่มได้รูปตามแบบฉบับของหญิงไทย แก้มส้มหันไปคุยกับเพื่อนๆได้แปปนึงเสียงเตือนเปลี่ยนคาบเรียนก้อดังขึ้น ชั่วโมงต่อไปคือชั่วโมงที่แก้มส้มเกลียดอย่างมากเพราะเธอต้องจดแล็กเชอร์ตามคำบอกของอาจาร์ยซึ่งเธอไม่เคยจดทันซักที เมื่ออาจาร์ยเข้ามานักเรียนทุกคนเตรียมสมุดขึ้นมาเปิดไว้ตามปกติพร้อมปากกานํ้าเงิน/แดง  ลิปควิด ไม้บรรทัด เมื่อถึงเวลาอาจาร์ยก้อบรรเลงพูดให้นักเรียนจด แก้มส้มก้อจดไม่ทันตามเคย เธอหันซ้ายหันขวาไม่มีใครสนใจเธอ ทุกคนต่างวุ่นอยู่กับการจดแล็กเชอร์ แต่เมื่อเธอหันไปด้านหน้าก้อมีผู้ชายใส่แว่นคนหนึ่งจ้องหน้าเธอด้วยท่าทางแปลก เค้าหยิบลิปควิดพร้อมกับพูดว่า\"เรายืมหน่อยนะ\"แก้มส้มยิ้มรับพร้อมพยับหน้า(ในใจก้อคิดว่าเฮ้อ!คิดว่าพูดไม่เป็น)ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่แก้มส้มและผู้ชายคนนั้นได้คุยกัน แต่ใครจะไปรู้ล่ะว่านี่คือจุดเริ่มต้นของมิตรภาพของเค้าทั้งสองคน