ศึกป่วนฟ้ามหาเวท

ลำดับตอนที่ #1 : นักประลอง

              วันหนึ่ง ณ เมืองกรีนเบริทสถานที่ที่ใหญ่ที่สุดในเมืองเวทมนต์ มีชายชราถือถ้วยแก้วสีฟ้าเดินตรงมาจากทางเดินพอถึงกำแพงก็หยิบกระดาษออกจากถ้วยแล้วแปะกระดาษลงไปที่กำแพง ที่กระดาษแผ่นนั้นเขียนไว้ก็คือ ศึกประลองไตรภาค พร้อมรับสมัครที่จะประลองใน 10 ภารกิจที่จะถึงในเร็วๆนี้  ป้ายนั้ติดตามกำแพงทั่วเมืองเวทมนต์เพื่อเชิญชวนเหล่านักประลองต่างถิ่นในเมืองเวทมนต์มาประลองศึกไตรภาคในเร็ววัน ในเมืองนี้ต่างมีของที่เรียกว่าเวทมนต์เต็มไปหมด ทั้งไม้กวาด ไม้คทา สัตว์เลี้ยงประหลาดๆ ตำราหนังสือเวท รวมทั้งยังมีอีกหลายสิ่งหลายอย่างที่เหมือนมนุษย์เช่น ธนาคาร โรงพยาบาล โรงเรียนและอีกมากมาย

      \" มิครอน! ติดป้ายหมดแล้วใช่ไหม? \" เสียงชราๆแต่หนักแน่นพูดขึ้นแล้วจ้องไปที่ชายชราที่ติดป้ายการประลอง

      \" ครับผม \" มิครอนตอบ เจ้านายหรือ เจ้าของการประลองคือ คาเร็นฮาย จอมเวทที่เก่งที่สุดและอาวุโสที่สุด

      \"  ดีแล้วพวกคนงานล่ะเตรียมตัวรับสมัครนักประลองปีนี้รึยัง?\"  

      \" ครับผม \"

      \" ดี งั้นฉันจะออกไปดูสักหน่อย \" คาเร็นฮาย ลุกขึ้นจากเก้าอี้สูงใหญ่แล้วเดินออกไปพร้อมกับมิครอน

พอคาเร็นฮายและมิครอนออกมาก็เดินชนกับนักประลองสาวคนหนึ่งรูปร่างดูไม่เป็นนักประลองแต่ความจริงแล้วเธอแข่งการประลองนี้ตั้งแต่อายุ 17 ปีจนปีนี้เธออายุ 20 แล้วแต่เธอก็ไม่เคยได้ถ้วยเลย ปีนี้เป็นการแข่งขันครั้งที่ 453 ของชาวเวททั้งหลายเธอมั่นใจว่าเธอต้องได้ถ้วยภาคีเพื่อเอาไปใช้พลังอันพิเศษเพื่อใช้ชุบชีวิตแม่เธอที่ประลองเวทแห่งนี้แล้วตายจากเธอไปเมื่อ10ปีก่อนแต่แข่งกันมา 452 ปีก็ยังไม่มีใครได้ถ้วยไปครองเพราะว่าถ้วยใบนี้ไม่ยอมรับ

      \" ขอโทษ...หนูไม่เป็นไรนะจ๊ะ \"  คาเร็นฮายพูดพร้อมช่วยยกตัวเด็กสาวขึ้นมา

      \" สบายค่ะ ขอบคุณนะคะ \"  พอเธอพูดเสร็จก็ทำท่าจะวิ่งหนีไปแต่คาเร็นฮายก็จับมือไว้ไม่ให้วิ่ง

      \" เดี๋ยวสิ...ว่าแต่ว่าหนูจะมาสมัครการประลองด้วยหรือจ๊ะ \"

      \" ค่ะ \"  เธอทำท่าจะวิ่งอีก

      \" เดี๋ยวสิทำไมรีบร้อนจังมาคุยกับตาก่อนสิ...แล้วหนูชื่ออะไรหรอจ๊ะ \"

      \" มิคุ ค่ะ หนูไปได้รึยังคะ\" มิคุสบัดมือออกแล้วเก็บของที่พื้นจากนั้นก็เริ่มเดินถอยหลัง

      \" อืม...ตาไปล่ะโชคดีจ๊ะ \" คาเร็นฮายโบกมือให้กับมิคุแล้วเดินจากไปพร้อมมิครอน

      \" ขอบคุณค่ะ \" มิคุยิ้มแล้วโบกมือสวัสดีพร้อมกับวิ่งหนีไปอย่างรวดเร็ว

พอถึงที่หมายคือการทดสอบเข้าเป็นนักประลองเวทไตรภาค ทุกคนใส่ชื่อลงไปแต่ถ้าไม่บริสุทธ์ใจก็ไม่อาจได้รับถ้วยถึงเป็นที่ 1 ก็ตาม

       พอทุกคนใส่ชื่อของแต่ละคนไปคนแรกที่ใส่ชื่อไปก็จะถูกเเรยกมาทดสอบการเข้าแข่งขันก่อน เมื่อถึงตา มิคุ เธอได้รับ

                                                                          

                                                                 ด่านปริศนาซ่อนศพพิศวาส



        \" ด่านที่เธอได้รับคุณ มิคุ คือด่าน ปริศนาซ่อนศพพิศวาส ด่านนี้เป็นด่านที่ต้องใช้คทาขั้นสูงพอสมควรเพื่อปราบอสรพิศที่กำบังศพลึกลับอยู่เมื่อได้ศพมาก็จะต้องเอากลับมาแล้วศพนั้นจะให้ป้ายเอาไปให้แก่ผู้คุมทรวงสวรรค์หรือ อาเรทอส ซึ่งเป็นนางฟ้าที่ แกร่งและ อาวุโสที่สุดในมวลนางฟ้าบนทรวงสวรรค์ \" พนักงานของการประลองพูดขึ้นแล้วให้ชุดการทดสอบกับ มิคุ

         เมื่อประตูด่านเปิดมิคุก็เดินเข้าไปแล้วแบกความกลัวไปด้วย     มิคุเริ่มออกอาการเหมือนจะสลบเพราะบรรยากาศอันเลื่อนลอยไปตามสายลมของด่านปริศนานี้     แต่มิคุยังเดินต่อไปจนเจอกิ่งไม้ที่โบกสะบัดหมุนรอบๆตัวมิคุทำให้มิคุยิ่งจะสลบแต่เมื่อนึกถึงการตายของแม่ในคืนนั้นก็ทำให้มิคุถึงกลับตื่นขึ้นมาเสกคาถาพิศวงเสียงดังขึ้นว่า   อาสลุมบัส เคเอราโล่   เธอเปล่งเสียงออกกังวาล  ทำให้ต้นอสรพิศที่ล้อมศพกระจายไปมิคุวิ่งและคว้าตัวศพที่มีทั้งหนอน     และแมลงหลายอย่างเกาะตามศพนั้นๆ แต่เพราะความรักที่เหนือกกล้ากว่าใครๆทำให้มิคุผ่านมาได้  จากนั้นมิคุก็เริ่มเดินต่อไปพร้อมเสกคาถานำทาง   เมริออส คันรีวาส   มิคุลากศพนั้นไปตามทางพอถึงจุดๆหนึ่งเธอก็หยุดพักไม่นานก็มีวงกลมและรูปคนเหนื่อยล้าแบกถุงทองอยู่ใต้พื้นที่มิคุเหยียบ  แสดงถึงว่ามิคุนั้นกำลังแบกสิ่งที่สำคัญมากและพยายามบอกเธอถึงความเหนื่อยล้าไม่มีตัวตนให้เดินต่อไป   แล้วมิคุก็เข้าใจจึงแบกศพนั้นต่อไปเมื่อเดินไปอีกสักก้าวก็มีเสียงเรียกดังก้องในหัวเธอว่า \" อีก...อีก \" มิคุไม่เข้าใจสิ่งที่เสียงนั่นบอกมิคุก็เดินต่อไปพร้อมกับเสียงในหัวเธอ เมื่อเดินอีกเสียงก็ยิ่งดังเมื่อเธอทนไม่ไหวเธอก็ตะโกนออกมาว่า \" หยุดนะ!!! \" เสียงดังก้องไปทั่ว  เสียงนั่นจึงหยุดลงและมีแสงที่สะท้อนถึงจุดหมายให้หยุดแล้ววางศพนั่นลง มิคุวางศพลงแล้วตะโกนบอกว่า \" ถึงรึยังเล่า !!!\"  สักพักก็มีเสียงประตูบานใหญ่เปิดกว้างในตาเธอเป็นประตูบานใหญ่ที่สวยงามมาก เธอยื่นหน้าออกไปดูก็มีหญิงชุดสีฟ้า ถักเปีย ผมยาว ฉุดเธอเข้าไปพร้อมศพนั่น  มิคุเกือบสลบไปในนาทีนั้นแต่ก็เปล่า เมื่อบรรยากาศนั้นหมดลงเธอก็ฟื้นจากความละเมอนั่นแล้วก็พบกับ  ดินแดนที่สวยงามมาก  เธอดับไฟลง แล้วลากศพเดินทั่ว  พอถึงที่ๆหนึ่งที่เป็นสวนกว้างมีนางเงือก นก ผีเสื้อ นานาชนิด รวมอยู่ในดินแดนนี้ เมื่อเธอนั่งลงศพก็มีแสงเป็นลูกกลมๆออกมาจากปากถึงกับอึ้งไปเลยสักครู่ศพก็หายไปเหลือแต่เศษกระดาษบางๆที่ตกอยู่เธอหยิบมาอ่าน เขียนไว้ว่า  \" เจ้านี่ชั่งเก่งเหลือเกิน ข้าขอให้โชคดีต่อไป นี่คือรายชื่อที่เจ้าต้องไปหาเพื่อยื่นกุญแจนี้ให้ท่านๆนี้ คือท่าน อาเรทอส นางฟ้าที่สถิตในสวรรค์ นางฟ้าที่เก่งและอาวุโสที่สุด ในมวลนางฟ้าหรือเป็นผู้ปกครองมวลนางฟ้าเลยก็ว่าได้ \"  พออ่านจบกระดาษนั้นก็เปลี่ยนเปนกุญแจแทน มิคุอึ้งสักพักแล้วเอ่ยขึ้นว่า \" แล้วเราจะไปหาท่านได้จากไหน? \"  พอพูดเสร็จก็มีเสียงหวานๆพูดดตอบ \" สวรรค์ไงใช้กุญแจนั่นสิ \"  เป็นเสียงของใครมิคุก็ยังไม่รู้เลยแต่ว่าเสียงนั่นดับลงเมื่อมิคุลุกขึ้น มิคุจึงยื่นกุญแจขึ้นข้างบน ไม่นานก็มีประตูบานใหญ่ปรากฎ มิคุจึงเปิดเข้าไป เมื่อเดินเข้าไปก็...ตก \" กรี๊ดดดดดดดดดด!!!!!! \"  มิคุร้องลั่นสนั่นเมื่อตกลงไปในประตู \" โอ้ย !\" มิคุร้องทันทีที่ตกถึงพื้น   นางฟ้าทั้งหลายเข้ามามุงมิคุจึงถามว่า \" ท่านรู้จักท่าน อาเรทอส ไหม?\" รวมทั้งทำหน้าตื่นตกใจ

                                    \"รู้สิ\"นางฟ้าเหล่านั้นพูดพร้อมกันแล้วกระจายออก

                                    \" ท่านอยากไปหาใช่ไหม? พวกเราพาไปได้ \"นางฟ้าพูดพร้อมกันอีกแล้วบินวับไป

                                    \" เออ..รอฉันด้วยสิพวกท่านน่ะ!\" มิคุพูดแล้วมีหน้าตายิ้มแย้มจากนั้นก็วิ่งตามนางฟ้าไป

นางฟ้าบินอย่างรวดเร็วมิคุแทบตามไม่ทัน  ก่อนถึงที่หมายมีราชวังใหญ่อยู่ซึ่งเป็นที่อยู่ของ อาเรทอส มิคุตื่นตามากและรีบวิ่งให้ทันเหล่านางฟ้าเพราะพวกเธอวิ่งเร็วมาก พอถึงที่หมายนางฟ้าที่อยู่บนบัลลังก์ใหญ่โตนั่นก็คือ อาเรทอส ซึ่งเป็นที่เคารพอย่างยิ่งของนางฟ้าเธอเป็นผู้หญิงที่สวย  เธอแก่แต่หน้าก็ไม่ให้ เมื่อถึงนางฟ้าก็พร้อมกันกราบ อาเรทอส แล้วบอกกับมิคุว่า

                                    \" ถึงแล้วล่ะ...ไปก่อนนะ\" นางฟ้าพูดพร้อมกันแล้วหนีหายไปจากที่นั่นโดยเร็วทิ้งไว้เพียงมิคุและท่าน อาเรทอส

                                    \" เออ...สวัสดีค่ะท่านพอดีฉันเป็นคนของเมืองเวทมาทดสอบประลองโดยเอากุญแจนี้มามอบให้แก่ท่าน\" มิคุพูดแก้มแดงก้มหน้าลงเพราะไม่กล้าจ้องไปที่ท่าน อาเรทอส แต่ท่านอาเรทอสกลับจ้องอย่างเข้มมาที่มิคุแล้วพูดว่า

                                    \" ได้เลย...เอามาสิ \"

                                    \" ค่ะท่าน \" มิคุยื่นมือให้ท่าน อาเรทอสทำท่าเขินอาย

                                    \" ขอบใจจ๊ะ... แล้วระวังสงครามที่จะเกิดขึ้น \" แล้วอาเรทอสก็หายตัวไป

มิคุทำหน้างงๆแต่ก็ไม่สนอะไรสักพักมิคุก็หายตัวไปกลับไปที่การประลองทุกคนลุกขึ้น เฮ! แล้วยกตัวมิคุขึ้นอย่างเบิกบาน พอตอนกลางคืนทุกคนลงมาทานอาหารค่ำ  แล้วคุยกันเรื่องการทดสอบกันอย่างสนุกสนาน แต่แล้วระหว่างที่มิคุกำลังอาหารวางที่โต๊ะก็ชนกับชายร่างพอกับมิคุชื่อว่า รุอิ เป็นครึ่งญี่ปุ่น ครึ่งอังกฤษ หล่อล่ำ นิสัยดี

                                     \" ขอโทษนะ..ให้ช่วยไหม?\" รุอิพูดแล้วมองหน้ามิคุอย่างเมตตา

                                     \" เออ....เออ...ไม่ค่ะ\" มิคุตอบแล้วรีบหยิบของวิ่งหนีไป

การประลองครั้งนี้ทำให้มิคุได้พบรักกับรุอิที่ตัวมิคุเองแอบชอบตั้งแต่นั้นมา  พอจบอาหารค่ำทุกคนก็แยกย้ายไปนอน

  นักประลองทุกๆคนมี 50คนต้องแบ่งห้องห้องละ2คนมิคุได้ห้อง54ที่อยู่กับ แคลมอนซ์ สาวรัสเซียมีน้ำใจเป็นเพื่อนที่ดีของมิคุมากเลยทีเดียว  วันแรกในการประลองนี้มิคุมีความสุขมากทีเดียว