ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : PART 1
ในที่สุดวันหยุดยาวช่วงซัมเมอร์ที่ฉันรอคอยก็มาถึง ช่วงปิดเทอมเป็นอะไรที่ดีที่สุดสำหรับฉันก็ว่าได้
เพราะว่ามันเป็นเวลาที่ฉันจะได้นอนอืดอยู่บ้านนะสิ ^_^
‘ติ๊ด ตะริด ติ๊ด’ เสียงอะไรนะ อุบาทว์ชะมัดเลย
“ใช่ว่าปลาอยู่แต่ในน้ำ มีปลาอยู่ทุกที่ทั่วไป” ฉันร้องเพลงที่ฟังจากโฆษณาอะไรซักอย่าง -o-
แต่เอ๊ะนั่นมัน....นั่นมันเสียงโทรศัพท์ฉันนี่นา ฉันรีบวิ่งกระโจนไปที่มือถือทันที
ฉันหยิบมือถือรุ่นเดอะขึ้นมาดูชื่อคนโทรเข้า ‘SAND ชื่อใครล่ะเนี่ย’ ฉันคิดในใจ
“ฮัลโหล”
“รู้ไหมว่าฉันเป็นใคร” เสียงนี้.....เป็นเสียงผู้ชาย แล้วเขาเป็นใครล่ะ หรือว่าจะเป็นพวกโรคจิต>-<
“ใครค่ะ”ฉันทำเสียงหวานสู้
“พี่เอง แซน พี่ชายสุดที่รักของแกไง ทำอะไรอยู่ฮะ รับโทรศัพท์ช้าจัง” นั่นมันเสียงจากนรกชัด ๆ เลย T_T
แล้วไอ้พี่แซนจะโทรหาฉันทำไมล่ะ O_O
“ปิดเทอมนี้ว่างไหม ฉันอยากได้แกมาช่วยงานน่ะ” พี่ฉันเป็นงี้ทุกทีเลย เชอะ !!! -_-;
“ไม่อะ เค้าจะนอนอยู่บ้านมีอะไรไหม”
“ไอ้นี่หนิ ถ้าฉันอยู่ไกล้แก แกตายแน่” หูยโหดชะมัด ไปอยู่เกาหลีไม่กี่ปีโหดขึ้นเป็นกองเลยพี่ฉัน
คอยดูนะถ้าฉันมีแฟนแฟนฉันจะต้องไม่ใช่ผู้ชายเกาหลีเด็ดขาด !!!
“ย่ะ เค้ากลัวนักนี่ ร้อยวันพันปีไม่เคยโทรมา พอมีอะไรจะใช้ก็นึกถึงน้องก่อนใครเลยนะ
นี่ถ้านานกว่านี้อีกนิดฉันคงจะลืมไปแล้วว่าเคยมีพี่อย่างนาย” ^_^
“ช่างเหอะ เอาเป็นว่ารีบเก็บเสื้อผ้าแล้วลงมาแล้วกัน”
“ม.....” ปัง !!! -o-
อะไรกันยังไม่ฟังความเห็นจากฉันเลยนี่คิดจะขู่ฉันเหรอ เชอะ !!! ปิดโทรศัพท์ใส่ฉันแล้วคิดว่าฉันจะไปเหรอ ฝันไปเหอะ หึหึ -_-;
นั่นแหละคือพี่ชายสุดที่ร้าก......ก...กก ของฉัน เขามีชื่อว่าแซน ส่วนฉันซี ฉันไม่รู้ว่าพ่อกับแม่มีความประทับใจอะไรกับทะเลนักหนา ฉันกับพี่เลยได้เป็นทรายกับทะเล แต่ที่ฉันแปลกใจก็คือ ทะเลกับผืนทรายมันต่างกันมากเหมือนเราหรือเปล่า ทำไมฉันกับพี่ถึงได้ต่างกันมากขนาดนี้ พี่ฉันเป็นนักกีฬาของหมาลัย เรียนเก่งมาก จบวิศวะ จุฬาฯ ได้เกียรตินิยมด้วย แถมได้ทุนไปเรียนต่อที่เกาหลี แล้วก็อยู่ที่นั่นจนแต่งงานกับผู้หญิงเกาหลี (เสียดายที่ครอบครัวฉันไม่มีใครไปงานสักคน ก็เล่นไม่บอกใครเลย นึกจะแต่งก็แต่ง เฮ้อ -.,- ) หน้าตาก็ดี ไม่รวมนิสัยกับคำพูดนะ
ส่วนฉันสงสัยว่าฉันเกิดช้าไปเลยทำให้ยีนมันเสื่อมรึเปล่า ถึงได้เป็นอย่างนี้ เรียนก็ไม่เก่ง กีฬาก็เล่นไม่เป็น ศิลปะเหรอไม่ต้องพูดถึงเลย อาจารย์ที่โรงเรียนฉันถึงขนาดบอกว่าเด็กอนุบาลยังฝีมือดีกว่าเลยแต่ว่าฉันเคยร้องเพลงได้คะแนนเต็มด้วยล่ะ ถึงเพื่อน ๆ จะงงว่าฉันได้มาได้ยังไงก็ตาม ^-^ ส่วนวิชาที่ฉันได้เกรด 4 นะเหรอ ก็วิชานอนไงล่ะ ^.,^
*_______* ^!!!$$$$**********$$$***********$$$$*****#####&&&&&######
เพราะว่ามันเป็นเวลาที่ฉันจะได้นอนอืดอยู่บ้านนะสิ ^_^
‘ติ๊ด ตะริด ติ๊ด’ เสียงอะไรนะ อุบาทว์ชะมัดเลย
“ใช่ว่าปลาอยู่แต่ในน้ำ มีปลาอยู่ทุกที่ทั่วไป” ฉันร้องเพลงที่ฟังจากโฆษณาอะไรซักอย่าง -o-
แต่เอ๊ะนั่นมัน....นั่นมันเสียงโทรศัพท์ฉันนี่นา ฉันรีบวิ่งกระโจนไปที่มือถือทันที
ฉันหยิบมือถือรุ่นเดอะขึ้นมาดูชื่อคนโทรเข้า ‘SAND ชื่อใครล่ะเนี่ย’ ฉันคิดในใจ
“ฮัลโหล”
“รู้ไหมว่าฉันเป็นใคร” เสียงนี้.....เป็นเสียงผู้ชาย แล้วเขาเป็นใครล่ะ หรือว่าจะเป็นพวกโรคจิต>-<
“ใครค่ะ”ฉันทำเสียงหวานสู้
“พี่เอง แซน พี่ชายสุดที่รักของแกไง ทำอะไรอยู่ฮะ รับโทรศัพท์ช้าจัง” นั่นมันเสียงจากนรกชัด ๆ เลย T_T
แล้วไอ้พี่แซนจะโทรหาฉันทำไมล่ะ O_O
“ปิดเทอมนี้ว่างไหม ฉันอยากได้แกมาช่วยงานน่ะ” พี่ฉันเป็นงี้ทุกทีเลย เชอะ !!! -_-;
“ไม่อะ เค้าจะนอนอยู่บ้านมีอะไรไหม”
“ไอ้นี่หนิ ถ้าฉันอยู่ไกล้แก แกตายแน่” หูยโหดชะมัด ไปอยู่เกาหลีไม่กี่ปีโหดขึ้นเป็นกองเลยพี่ฉัน
คอยดูนะถ้าฉันมีแฟนแฟนฉันจะต้องไม่ใช่ผู้ชายเกาหลีเด็ดขาด !!!
“ย่ะ เค้ากลัวนักนี่ ร้อยวันพันปีไม่เคยโทรมา พอมีอะไรจะใช้ก็นึกถึงน้องก่อนใครเลยนะ
นี่ถ้านานกว่านี้อีกนิดฉันคงจะลืมไปแล้วว่าเคยมีพี่อย่างนาย” ^_^
“ช่างเหอะ เอาเป็นว่ารีบเก็บเสื้อผ้าแล้วลงมาแล้วกัน”
“ม.....” ปัง !!! -o-
อะไรกันยังไม่ฟังความเห็นจากฉันเลยนี่คิดจะขู่ฉันเหรอ เชอะ !!! ปิดโทรศัพท์ใส่ฉันแล้วคิดว่าฉันจะไปเหรอ ฝันไปเหอะ หึหึ -_-;
นั่นแหละคือพี่ชายสุดที่ร้าก......ก...กก ของฉัน เขามีชื่อว่าแซน ส่วนฉันซี ฉันไม่รู้ว่าพ่อกับแม่มีความประทับใจอะไรกับทะเลนักหนา ฉันกับพี่เลยได้เป็นทรายกับทะเล แต่ที่ฉันแปลกใจก็คือ ทะเลกับผืนทรายมันต่างกันมากเหมือนเราหรือเปล่า ทำไมฉันกับพี่ถึงได้ต่างกันมากขนาดนี้ พี่ฉันเป็นนักกีฬาของหมาลัย เรียนเก่งมาก จบวิศวะ จุฬาฯ ได้เกียรตินิยมด้วย แถมได้ทุนไปเรียนต่อที่เกาหลี แล้วก็อยู่ที่นั่นจนแต่งงานกับผู้หญิงเกาหลี (เสียดายที่ครอบครัวฉันไม่มีใครไปงานสักคน ก็เล่นไม่บอกใครเลย นึกจะแต่งก็แต่ง เฮ้อ -.,- ) หน้าตาก็ดี ไม่รวมนิสัยกับคำพูดนะ
ส่วนฉันสงสัยว่าฉันเกิดช้าไปเลยทำให้ยีนมันเสื่อมรึเปล่า ถึงได้เป็นอย่างนี้ เรียนก็ไม่เก่ง กีฬาก็เล่นไม่เป็น ศิลปะเหรอไม่ต้องพูดถึงเลย อาจารย์ที่โรงเรียนฉันถึงขนาดบอกว่าเด็กอนุบาลยังฝีมือดีกว่าเลยแต่ว่าฉันเคยร้องเพลงได้คะแนนเต็มด้วยล่ะ ถึงเพื่อน ๆ จะงงว่าฉันได้มาได้ยังไงก็ตาม ^-^ ส่วนวิชาที่ฉันได้เกรด 4 นะเหรอ ก็วิชานอนไงล่ะ ^.,^
*_______* ^!!!$$$$**********$$$***********$$$$*****#####&&&&&######
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น