ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ความสัมพันดุเดือด- -
ซ่าๆๆๆ!!!
เสียงฝนตกกระหึ่มในวานแรกของเปิดเทอม ร.ร ชินโดริ*-*
ตึกๆๆๆ!!!เสียงลงบันไดฟังได้ชัดว่ากำลังลงมาอย่างแรง//
แม่ อ่า ทำไมไม่ปลุกผม วันนี้ผมเปิดภาคเรียนของ ร.ร ใหม่นะ
โห้ๆ ไปสายเรยนะเรา-*- ผมหยิบตังไปแระนะ
ไปแระแม่ -*-
เด๋ยวววววว(แม่)สายเกินปัยแร้วเมื่อลุกชายตัวดีออกปายซะแระ- -
ตังที่ได้วานนี้ก้อเท่าๆกับที่ได้ประจำทุกวานตอนปิดเทอม
เห้อ>.< แม่ นี่จิงๆเร้ย คงจาลืมว่าวานนี้ลุกสุดเท่ต้องปัยร.ร ไหนจะสายแร้วตังยังไม่พออีก
วันนี้ก้อต้องเดินเท้าไปร.ร อีกตามเคย ท่ามกลางฝนที่ตกแรงมากมาย
คลืดดดดด+!! เสียงลื่น ของ ยาคิ ทามเอาเด็กผู้หญิงคนนึง หันมาควับ
คณะที่เทอกำลังปั่ยจักรยานอย่างเร่งรีบ นายเปนบ้าอารัย!! เดินแค่นี้ก้อล้ม
สาวน้อยหน้าใสตวาดใส่หนุ่มสุดซื่อ อย่างรุนแรง++
เทอนั่นแหละอารัยกันแทนที่จะช่วย ดันมายืนด่าป่าวๆเอาแบบนี้ ไม่มีความมีน้ามใจสักนิสนึง
นาย ยาคิ ทามหน้ากวน เชิด ใส่- -
งั้นก้อลุกเองเหอะๆ กะจาช่วยแระงัย แต่ปากดีจัด ให้มันนั่งอยุ่ตงนี้แหละ
:::ยัยคาโกะ แลบลิ้นใส่ด้วยความพอจัย แระปั่นจักรยานหายปาย:::
\"ติด ติด ติด ชึ่ง ยินดีต้อนรับนักเรียนใหม่ นักเรียนเก่าของโรงเรียน ชินโดริ
ให้นักเรียนทุกคนไปดุรายชื่อ แร้วมาเข้าแถวตามห้องของตนเองเรยคร่า\"
เสียงของปาชมสัมพันแสนหวานกล่าวทักทาย
ยาคิๆๆ--ทางนี้ๆ เพื่อนตัวขาวจั๊ว เรียกขึ้น เห้ยๆ ไอ้ ยุกิ นายก้อได้เข้าโรงเรียน
นี้หรอวะ -- ก็ได้ดิวะระดับข้าซะอย่าง ยูกิ เปรยอย่างพอจัย
ดีใจวะที่ได้เจอเพื่อน กูเกือบมาไม่ทันและไม๊ละ ยาคิพูดอย่างอารมเสีย
ว่างั้นแหละแระไปทำรัยมาวะเนี่ย ตัวเปียกหมดสภาพเรยวะ รุ้ป๊าววะ
ว่าโรงเรียนนี้มีแต่สาวสวยๆนะเว้ย ทำตัวให้ดีๆหน่อยสมกับเปนเพื่อนกู55+
มีเรื่องนิดหน่อยวะเออก้อเคยได้ยินเหมือนกันว่าโรงเรียนนี้มีแต่สาวสวย
55+งานนี้มีหาแฟนหากิ๊กได้อื้อแน่เลยวะ *-* เออๆๆพอก่อนเหอะๆไปเข้าแถว
ก่อนเหอะ ดูดิแม่งประกาดเรียกอยุ่นั้นแหละ แร้วเราอยุ่/รัยกานวะ
ห้อง A3 อ่านะ ไปกานเหอะๆ
หลังจากน้านเมื่อเข้าแถวเสด.........
นักเรียนแยกเข้าห้องเลยนะค่ะ ชม.โฮมรูม แรก
อาจานให้แนะนำตัวแต่ละคนและแน่นอน ยาคิเองก้อได้เสียงกรี๊ดกร๊ากจากสาวๆมากมาย
หลังจากแนะนำตัวจะหมดทุกคนแล้ว
อาจานนนนนนนน!!!! นี้ห้องA3ช่ายมั้ยค่า หนุเด็กใหม่ค่า
อาจานเปรยตามองและกล่าวก่าคาโกะ
ชั่ยจ้ะ อย่ามาสายอย่างนี้อีกละ วานนี้เป็นวันแรกครูจะอภัยให้ ไปแนะนำตัวกับเพื่อนๆ
เรยสิจ้ะ ยังงัยก้อคนสุดท้ายพอดี^^ อาจานพูดแระยิ้ม แต่ฉันรุ้สึกว่ามันเป็นยิ้มน่ากลัว
พิลึกๆ
\"สาหวัดดีคร่า ฉัน คาโกะ ยินดีที่รุ้จักทู้กคนน้า\"^^ คาโกะพูดด้วยหน้าตายิ้มแย้ม
ด้วยหัวที่เปียกน้ามเหมือนเพิ่งสระผมเสดใหม่ๆ- -*
เห้ยๆ ดูนั้นดิวะไอ้คิ คนนั่นน่ารักดีวะ จองเว้ยๆ ยูกิพูดกับยาคิที่กำลังทำหน้าเบื่อๆ
ที่วันนี้มีตังไม่พอ- -ต้องเดินกลับบ้านอีก
\"หนายวะ\" ยาคิพูดด้วยน้ามเสียงที่งัวเงียเบื่อหน่ายเต็มที่
เทอ!!!! อารัยกันวะยัยเด็กหัวโตไร้น้ามจัย มาอยู่นี่ได้ไงวะO_o***
คำทักทายของเพื่อนคนแรกทามเอาคาโกะ หน้าทรุดจนอยากแทรกแผ่นดินหนี///*
--นัยจัย--ทัมมัยกูซวยอย่างนี้วะ - -
เอ่อ? ไม่ทราบเรารุ้จักกันด้วยหรอ คาโกะพูดด้วยหน้าซื่อๆ เจื่อนๆ
พอและจ้ะๆ อาจานคือเสียงสวรรค์ ถ้ารุ้จักกันก่อนก็ดีแล้วนะจ้ะยังไงก้อไปนั้งตงนั้นแระกาน
>> อาจานชี้ไปที่ข้างๆ นายยาคิ คาโกะต้องจำจัยไปนั่งข้างๆนายนั่น
แระเดินจากปัย
นายยาคิ เลื่อนเก้าอี้เข้ามาหายัยคาโกะ และทัมหน้ากวนสุดๆ( - -)
นัยที่สุด คาโกะก้อลุกขึ้นตวาดใส่ด้วยความม่ายพอจัย
\"นายจาเอาไงกานแน่ ฮะ ไอ้เฉิ่ม มาสายก้อเพราะนาย ทามรถจักรยานฉ้านเสียเรยT-Tต้องเข็นมาเนี่ย
ถ้านายไม่ทามให้ฉ้านตกจัยมานก้อม่ายพังหรอก ไอ้คนล้มไม่เปนท่า\"
(*-*)( - -)(- - )
\"อารัยวะ\"ยาคิพูดแทรก \"จาบ่นรัยห้ายยืดยาว ยัยหัวโตไร้น้ามจัย\"
ยาคิพูดขณะที่หน้ากัมลังแดงก่ำ ด้วยความอายเพราะโดนเผาจนหมดเปลือก แถมยังโดนเรียกว่า นายเฉิ่ม
55+คาโกะ หัวเราะอย่างสะจัย เหมือนเป็นผู้ชนะ แต่จิงๆแค้นลึกๆด้วยคำว่า
\"ยัยหัวโตไร้น้ามจัย\"Y-Y
ยูกิ ที่นั่งข้างหน้าหันไปกระซิบกับนายยาคิ
\"นายรุ้จักผู้ผญิงน่ารักคนนี้ด้วยหรอวะ ไม่มีบอกกันเลยนะ เพื่อนกันป่ะวะ
อีกอย่างไอ้คิมึงยังไม่หาย ซุ่มซ่ามเกินความเปนชายอีกหรอวะเนี่ย กูละขำ\"
\">.< อารัยวะ ยัยหัวโตนี่นะน่ารัก ใช้อารัยมอง ตัวก็เหมือนลุกหมา
อักอย่างไอ้ที่เรื่องเก่าไอ้กิมึงลืมไปดั้ยและนะ\"  ยาคิพูดด้วยฝบหน้าเซงเพื่อนเล็กน้อย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น